คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : โดนแม่บังคับ
ตอนที่ 1
โดนแม่บังคับ
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเจนนะคะ มีพี่ชายฝาแฝดสองคน คือ พี่จอห์นกับพี่จิมค่ะ เรียนอยู่ชั้น F ค่ะ พี่จอห์นน่ะเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงพอใจมากที่สุด เพราะว่าปากหวาน ทำให้ชวนหลงใหล ส่วนพี่จิมแฝดน้อง ก็เป็นนักกีฬาบาสที่หล่อที่สุดของโรงเรียน นั่นก็ทำให้ฉันพลอยดังไปด้วย ฉันและพี่เรียนอยู่ที่โรงเรียนทรีนีซ่าค่ะ ฉันอยู่ชั้น D ค่ะ(หมายถึง ม.4 ซึ่งจะนับตั้งแต่ A หมายถึง ม.1) เป็นโรงเรียนที่จะมีแต่คนฮอตในโรงเรียนมากมาย รวมถึงคู่หมั้นของฉันด้วย แต่ฉันไม่ชอบหรอกนะ มันเป็นการหมั้นที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายพอใจให้หมั้นกันตั้งแต่เด็กๆต่างหาก แล้วอีกอย่างนายนั่นก็มีแฟนแล้วด้วย นายนั่นน่ะชื่อปลั๊กค่ะ อยู่ชั้น E ค่ะ นายปลั๊กน่ะเป็นมือเบสที่ฮอตที่สุดในโรงเรียนก็ว่าได้นะคะ เวลาเราเจอหน้ากันที่โรงเรียนเราก็จะเหม็นขี้หน้ากันมากๆนะคะ แต่เวลาอยู่ต่อหน้าพ่อกับแม่เราก็ต้องทำเป็นเหมือนไม่เคยทะเลาะกันมาก่อน ฉันล่ะเบื่อจริงๆ
เช้าวันนี้แม่นายปลั๊กใช้ให้นายปลั๊กมารับฉันไปโรงเรียน
“อ้าวว ปลั๊กมารับน้องเหรอลูก เข้ามานั่งรอก่อนสิ น้องกำลังแต่งตัวอยู่”หม่ามี้ชวนนายปลั๊กเข้าบ้านอย่างสนิทสนม
“มาแล้วค้า...อุ๊ย! เอ่อ.......”ฉันตกใจที่เห็นนายปลั๊กมานั่งในบ้านฉันแต่เช้า
“มาแล้วเหรอเจน วันนี้ไปโรงเรียนกับพี่ปลั๊กนะ”หม่ามี้พยายามเกลี้ยกล่อม
“เอ่อ......เจนไปเองก็ได้นี่มี้(ย่อมาจาก หม่ามี้ เป็นการเรียกสั้นๆ)”ฉันบอกมี้ไป
“เอาน่า พี่เขาอุตส่าห์มารับแล้วก็ไปเถอะนะ”มี้ยังไม่เลิกผลักใสไล่ส่ง
“อ่ะๆก็ได้”ฉันจำยอม
หลังจากที่สวัสดีหม่ามี้แล้วเราสองคนก็ออกมาหน้าบ้าน
“วันนี้สงสัยแผ่นดินต้องไหวแน่ๆที่นายมารับฉันไปโรงเรียน”
“ถ้าคุณแม่ไม่บอกให้ฉันมารับ ต่อให้เกิดอะไรก็ตาม ฉันก็จะไม่มารับเธอแน่นอน”นายปลั๊กทำหน้าทะเล้น “เอ้า!!ขึ้นรถซักทีเถอะแม่คุณ เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายกันพอดี”ว่าจบนายปลั๊กก็ปิดประตูรถทันที ฉันจึงจำเป็นต้องขึ้นรถอย่างอารมณ์เสีย พอขึ้นรถปั๊บนายปลั๊กก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว
‘เด็กมีปัญหา หา แฟนไม่ได้เลยเธอ’เสียงเรียกข้าวของโทรศัพท์นายปลั๊ก
“ฮัลโหล คุณแม่เหรอครับ”
“ฮ๋อ.......เอ่อ......ครับได้ครับ”พูดจบนายปลั๊กก็ปิดโทรศัพท์ไป
“คุณแม่บอกว่าตอนเย็นคุณพ่อคุณแม่ของฉันกับของเธอจะไม่อยู่ ให้เธอกลับบ้านพร้อมฉัน และให้ฉันพาเธอไปทานข้าวเย็นด้วย”
“หาาา อะไรนะ โอ๊ย!!อยากจะบ้าตาย”
“แต่ก่อนที่จะกลับเธอจะต้องรอฉันซ้อมดนตรีให้เสร็จก่อน”
“ฮึ!!”วันนี้ต้องยอมไปก่อน เดี๋ยวไม่มีรถกลับบ้าน
หลังจากมาถึงโรงเรียนแล้ว ฉันและเขาก็แยกกันทันที ฉันเดินไปเรื่อยๆเพื่อจะเดินไปห้องเรียน แต่ก็เจอกับภาพอันเคยชิน นั่นก็คือ ผู้หญิงหลายคนกำลังห้อมล้อมขอถ่ายรูปพี่จอห์นเป็นการใหญ่ แต่ว่าฉันต้องไปบอกพี่จอห์นซะก่อนว่าวันนี้หม่ามี้ไม่อยู่ ฉันจึงต้องฝ่าวงล้อมเข้าไป
“พี่จอห์น พี่จอห์น”ฉันพยายามเรียก แต่ก็มีผู้หญิงหลายคนหันมามอง เขาคงไม่รู้ว่าฉันเป็นน้องสาวพี่จอห์นเขาจึงผลักฉันล้มลงไป
“โอ๊ย!!”ฉันร้องออกมา เพราะก้นจ้ำเบ้าอย่างแรง ทุกคนหันมามองฉันรวมทั้งพี่จอห์นด้วย เมื่อพี่จอห์นเห็นน้องสาวสุดที่รักเป็นอย่างนั้นจึงรีบเข้ามาดูอาการ พร้อมทั้งมีอาการโกรธใครบางคนที่ทำน้องสาวตัวเองด้วย
“เจน!!เป็นไงบ้างเนี่ย เจ็บตรงไหนบ้างหรือปล่าว”พี่จอห์นถามอย่างเป็นห่วง
“โอย เจ็บก้นอ่ะ”
“ใครทำน้องสาวฉัน!!!”พี่จอห์นตะโกนเสียงดัง
“หาาา น้องสาว!!!”สาวๆแถวนั้นตะโกนเสียงดัง
“ก็ใช่น่ะสิ เจนเป็นน้องสาวของฉัน”
“อ้าววว พวกเราก็นึกว่า.......”
“เดินไหวไหม เดี๋ยวพี่ไปส่งที่ห้อง”ว่าจบ พี่จอห์นก็ประคองฉันไปที่ห้องเรียนทันที
ขณะที่กำลังขึ้นบันไดไปชั้นสองนั้น
“วันนี้ตอนเย็นมี้จะไม่อยู่นะ”
“เหรอ ดีเลย จะได้กลับบ้านเย็นๆหน่อย”
“อย่าเย็นมากก็แล้วกัน”
“แล้วเจนกลับอย่างไรล่ะ”
“เอ่อ....วันนี้นายปลั๊กมารับเจนที่บ้าน แล้วก็จะไปส่งด้วย”ฉันตอบเสียงอ่อยๆ
“อือ.......ระวังไว้หน่อยก็แล้วกัน ไอ้ปลั๊กน่ะเจ้าชู้จะตาย พี่ล่ะไม่อยากให้เจนยุ่งกับมันเล้ย”
“เจนก็ไม่ค่อยอยากยุ่งเท่าไรหรอก”
“เอาล่ะถึงห้องแล้ว พี่ส่งแค่นี้นะ ขี้เกียจโดนสาวๆรุม”
“จ้า”ฉันยิ้ม
ตอนเย็นหลังเลิกเรียน ฉันก็กะว่าจะไปรอนายปลั๊กที่รถเพื่อจะไปซ้อมดนตรี แต่ก็เจอกับใครคนหนึ่ง
“อ้าวว น้องเจน เอ่อ.......พี่จิมกลับไปแล้วเหรอ”พี่จีร่า แฟนพี่จิมถามอย่างสงสัย
“อืม.......ไม่รู้สิคะ พี่จีโทรไปหาหรือยัง”
“โทรไปแล้ว แต่ไม่รับ”
“เอ......ปกติพี่จิมจะไม่กลับไวขนาดนี้นะ กลับบ้านก็เกือบๆทุ่มนึงโน้นแน่ะ”
“ถ้างั้นฝากบอกพี่จิมให้โทรมาหาพี่ด้วยนะ”
“ได้ค่ะ”
ฉันตอบไปแบบยิ้มๆ หลังจากนั้นก็ต้องรีบเดินเพราะเสียเวลาคุยนาน พอไปถึงก็เห็นนายปลั๊กนั่งหน้างออยู่ในรถ
“หลงทางหรือไง แค่มาที่โรงรถ ใช้เวลาเป็นชั่วโมงเชียว”นายปลั๊กกระแน่ะกระแหน่
“แหม ฉันช้าไป 5 นาทีเอง ทำเป็นบ่นนะ”ฉันทำหน้างอใส่บ้าง
“แต่นี่เวลาเป็นงานเป็นการ จะช้าไม่ได้”
“นี่!แค่ช้าไปแค่ห้าหกนาที มันคงไม่ทำให้นายเป็นหมันหรอกน่า”ฉันประชด
“เอ้า รีบๆขึ้นรถ จะได้รีบไป”นายปลั๊กเลิกเถียง
หลังจากฉันขึ้นรถแล้ว นายปลั๊กก็ขับรถอย่างเร็วเพื่อรีบไปซ้อมดนตรี
เมื่อมาถึงบ้านหลังหนึ่ง
“นี่น่ะเหรอ ที่นายจะมาซ้อมน่ะ”
“ใช่ เข้ามาสิ”นายปลั๊กพูดเสียงเรียบๆ
เมื่อเข้าไปข้างในแล้ว มันช่างต่างอะไรเช่นนี้ ข้างนอกแสนจะดูไม่ดีเลย แต่ข้างในถูกจัดส่วนต่างไว้อย่างน่ารัก ฉันก็เลยเดินชมเพลินไปหน่อย จนนายปลั๊กซ้อมเสร็จ
“เสร็จแล้ว ไปทานข้าวกันเถอะ”
“อือ ฉันก็หิวแล้ว”
หลังจากทานอาหารเสร็จแล้ว เราก็จะกลับบ้าน แต่พอมาถึงรถของคุณแม่นายปลั๊กกับมาจอดอยู่ที่บ้านฉันแล้ว
“กลับมาแล้วค้า สวัสดีค่ะมี้ สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า”ฉันสวัสดีพ่อกับแม่นายปลั๊ก
“กลับกันเร็วจังนะ”หม่ามี้ถาม
“พอดีวันนี้ปลั๊กลดเวลาซ้อม เพื่อที่จะพาเจนไปทานข้าวน่ะครับคุณน้า”นายปลั๊กเริ่มแสดงละคร
“เอ่อ.....ใช่ค่ะ วันนี้พี่ปลั๊กพาเจนไปทานอาหารซะอิ่มเลย”ฉันพูดมั่ง ทำเอาพ่อแม่นายปลั๊กกับมี้ยิ้มแก้มปริเลย
“คุยอะไรกันอยู่จ้ะ”คุณพ่อที่เพิ่งกลับจากทำงานถามขึ้น
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณ คือว่าวันนี้ปลั๊กพาเจนไปทานข้าวน่ะ”หม่ามี้ตอบแทน
“อืม.......ดีแล้ว”คุณพ่อพูดสั้นๆแล้วก็ขึ้นไปชั้นบนเพื่ออาบน้ำ
“กลับมาแล้วครับ”พี่ชายสุดที่รักของฉันสองคนกลับมาพรอมกัน
“ทำไมกลับมาเย็นจังล่ะตาจอห์นตาจิม”หม่ามี้ถาม
“เอ่อ.....วันนี้จิมมีซ้อมน่ะหม่ามี้”พี่จิมแก้ตัว
“วันนี้จอห์นทำรายงานกับเพื่อนเย็นไปหน่อยน่ะครับ”พี่จอห์นแก้ตัวบ้าง
“งั้นก็ขึ้นไปอาบน้ำทั้งสามคนเลยไป แล้วเดี๋ยวลงามทานข้าวกัน”หม่ามี้สั่งพวกเราสามคน
หลังจากแยกตัวออกจากผู้ใหญ่แล้ว เราสามคนก็คุยกัน
“ไหนเจนบอกพี่ว่าหม่ามี้ไม่อยู่ไง”พี่จอห์นบ่น
“นั่นน่ะสิ พี่เกือบโดนบ่นแล้ว”พี่จิมบ่นมั่ง
“ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าเป็นแผนของหม่ามี้น่ะ”ฉันว่า
“แผนอะไร”พี่ชายทั้งสองพูดพร้อมกัน
“ก็แผนให้เจนไปกินข้าวกับนายปลั๊กไงเล่า”
“โธ่เว้ย!!”พี่จิมสบถอย่างอารมณ์เสีย
“เป็นอะไรน่ะพี่จิม”
“เห้ย! จอห์น นายว่าเราจะทำอย่างไรให้ไอ้หน้าอ่อนไปให้พ้นยัยตัวเล็กของเราดี”พี่จิมปรึกษาพี่จอห์น
“จะทำอะไรได้วะ ในเมื่อสองคนนี้เป็นคู่หมั้นกันแล้ว”พี่จอห์นบอก
“ไอ้บ้านั่นมันมียัยตัวเล็กอยู่แล้ว มันยังไปมีแฟนอีก ใช้ไม่ได้เลย”พี่จิมหันมาบอกฉัน
“นายนั่นน่ะใช้ไม่ได้ทุกอย่างแหละ”ฉันบอก
“เอาล่ะพอได้แล้ว ตอนนี้ไปอาบน้ำได้แล้ว”พี่จอห์นเข้ามาบอก
ความคิดเห็น