คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : การพบเจอ
แอน talk
สวัสดีค่ะทุกๆคน ตอนนี้ดิฉันกำลังอยู่กับก๊วนเพื่อนที่กำลังอยู่ในห้องเรียนที่แสนจะน่าเรียนมากกก
"เบื่อ"
"เซ็ง"
"อยากโดด(ว่ะ)"
"โดดร่มกัน"
"รอบนี้ขอไปด้วย"
เห็นไหมเพื่อนฉันทุกคนดูท่าทางอยากเรียนมากกกกก
"งั้นไปกันเถอะ!!!" เมื่อสอนคู่หูเฟย์กับเฟรินส่งสัญญานมา การโดดเรียนก็เกิดขึ้น
เมื่ออาจารย์หันไปที่กระดาน พวกเราก็ได้เปิดหน้าต่าง และโดดลงไปในพริบตา!!!
(ชั้น4น่ะโว้ยย ชั้น4 ) แต่มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับพวกเรา แต่ปัญหาคือข้างล่างมันมีคนอยู่!!!
"ล่ะ หลบป้ายยยยยย" ไม่ทันแล้ว เมื่อก๊วนของพวกเราหล่นลงมาเหยียบ กลุ่มๆหนึ่งที่มีคนหัว
ฟูๆ หน้าตาเคะอย่างแรง- -!!
"ขอโทษน่ะ เป็นไรมากมั้ย..." ฉันหันไปพูดกับคนหน้าเคะที่มีเพื่อนอีก6คนและเพื่อนของฉัน
ที่กำลังขอโทษอยู่เหมือนกันแต่คนที่หันมาหาเรื่องไม่ใช่คนหน้าเคะ แต่เป็นคนหน้า
ปลาหมึกแทน!! โอ้พระเจ้ากลุ่มนี้มีแต่คนหน้าตาแปลกๆ
"รุ่นที่สิบ ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ ยัยนี้เป็นใครกล้ามาเหยียบรุ่นที่สิบได้"
อ๋อที่ไอ้หน้าปลาหมึกมันใช้คำว่าเหยียบก็เพราะว่า เนื่องจากก๊วนเราชำนาญด้านการโดดเรียน
มาก จึงไม่มีทางล้มก้นกระแทกพื้นเป็นอันขาด
และฉันที่กำลังไปหันพูดต่อ เพื่อนฉันคนหนึ่งก็ได้พูดว่าปลาหมึกไปว่า
"แล้วไงเพื่อนฉันไม่ได้เหยียบหลังนายแล้วกัน" มันเป็นจุดฉนวน ให้เรื่องมันร้ายแรงขึ้น
"นี้ยัยหัวแดง พูดอย่างนี้หาเรื่องใช่ไหม!!!"
"ฉันพูดตอนไหนว่าหาเรื่องห่ะ ไอ้หน้าปลาหมึก!!!"
"@%#@$3Q4Q2^&*()(&&%$#@!$&&()"
"ดา/โกคุเทระคุง หยุดได้แล้ว!!!" เมื่อฉันกับนายหน้าเคะพูดขึ้นมาทุกคนก็หยุดการกระทำ
ที่เหมือนจะหาเรื่องฝ่ายตรงข้ามลง
"ถือว่าพวกเราขอโทษแหละกัน" "ฝั่งเราก็ด้วยเหมือนกัน"
"งั้นไปล่ะน่ะ" "อือ" เมื่อก๊วนฉันกำลังจะเดินแยกออกไปก็มีเด็กผู้ชายใส่ชุดสูทพูดขึ้นมาว่า
"พวกเธอยังไปไม่ได้" เมื่อสิ้นสุดคำพูดลงพวกฉันได้หันไปมองหน้าคนอื่น
แล้วนึกในใจอย่างพร้อมกันว่า "จะเอาอะไรกับพวกตรู"
"ไม่ต้องทำหน้างงตามมาเดี๋ยวก็รู้ พวกแกด้วย" เมื่อพูดกับพวกฉันก็หันไปพูดกับอีกกลุ่ม
และก็เดินไป...
ความคิดเห็น