ความรู้!

ลำดับตอนที่ #49 : >>นิทาน

นางพญางูขาว (จีน:白蛇传 ; อังกฤษ:Madame White Snake หรือ Lady White Snake) เป็นนิทานพื้นบ้านของชาวเมืองหังโจว หรือหางโจว ถูกนำไปดัดแปลงเป็นภาพยนตร์หลายครั้ง อีกทั้งยังเคยถูกสร้างเป็นภาพยนตร์อะนิเมะ ซึ่งถือเป็นภาพยนตร์อะนิเมะเรื่องยาวเรื่องแรกของญี่ปุ่นด้วย

เนื้อเรื่อง

บนเขาง้อไบ๊ มีงูขาวตัวหนึ่งอาศัยอยู่ งูขาวตัวนี้บำเพ็ญพรตมาได้ 1,000 ปีจนมีอิทธิฤทธิ์ ใกล้ ๆ กันนั้น มีไต้ซือชื่อว่า ฝาไห่ (ธรรมสาคร) บำเพ็ญเพียรอยู่ในถ้ำใกล้ ๆ บริเวณนั้น วันหนึ่ง สวรรค์เห็นใจในความมานะพยายามของไต้ซือฝาไห่ จึงได้ส่งให้เซียนใต้ (หนำเก็กเซียนอง) นำยาเซียนตั้นมาประทานให้ ไต้ซือฝาไห่ดีใจมากที่จะได้บรรลุมรรคผล รับยามาด้วยความปรีดา นางงูขาวที่อยู่ใกล้ ๆ กันนั้น เหาะเข้ามาขณะที่ไต้ซือฝาไห่กำลังเผลอ ขโมยยาเซียนกิน แล้วก็เหาะหนีไป ไต้ซือไม่สามารถตามได้ทัน เพราะนางงูขาวหลังจากกินยาเซียนแล้วก็มีตบะเพิ่มขึ้น ทำให้ไต้ซือฝาไห่เคืองแค้นเป็นอันมาก

นางงูขาวมีน้องสาวร่วมสาบานอีกคนหนึ่ง คือนางงูเขียว วันหนึ่ง ทั้ง 2 ได้แปลงร่างเป็นสาวงาม 2 คน นางงูขาวชื่อ ไป๋ซู่เจิน นางงูเขียวชื่อ เสี่ยวชิง ลงไปเที่ยวบนโลกมนุษย์ เพื่อตามหาชายที่เคยช่วยชีวิตนางงูขาวไว้เมื่อ 1,000 ปีก่อน จนในที่สุด ก็ได้พบกันที่ริมทะเลสาบซีหู ในเมืองหังโจว ชายคนนั้นกลับชาติมาเกิดใหม่ มีชื่อว่า สี่เซียน ไป๋ซู่เจินให้สี่เซียนโดยสารเรือไปด้วยในขณะที่ฝนตก แล้วทั้ง 2 ก็เกิดความรักต่อกัน สี่เซียนจึงได้มาสู่ขอไป๋ซู่เจินแต่งงาน แล้วก็ย้ายจากบ้านพี่สาวสี่เซียนที่ชิงโปเหมินมาอยู่กับไป๋ซู่เจินที่เจ้อเจียง

ทั้ง 3 เปิดร้านขายยาเล็ก ๆ ชื่อ "เป่าอันถัง" รับรักษาโรคให้กับคนต่าง ๆ โดยไม่คิดเงิน จนผ่านไปปีกว่า ไป๋ซู่เจินเริ่มตั้งครรภ์อ่อน ๆ วันหนึ่ง ในวันเทศกาลตวงโหงว (เทศกาลไหว้บ๊ะจ่าง ในวันนี้จะมีการแข่งเรือมังกร และตีฆ้องไล่สัตว์มีพิษ จะมีการทานขนมบ๊ะจ่าง และดื่มเหล้ายาหรดาล) ไป๋ซู่เจินเป็นงู จึงเก็บตัว เพราะหรดาลมีฤทธิ์ต่อต้านกันกับร่างกาย แต่ไป๋ซู่เจินก็เผลอดื่มเหล้าเข้าไปตามคำเชิญชวนของสี่เซียน นางหลับไหลไป และคืนร่างเดิมกลายเป็นงูไปโดยไม่รู้ตัว สี่เซียนมาพบงูขาวตัวใหญ่นอนขดบนเตียงก็ตกใจกลัวจนช็อคตายไป เมื่อไป๋ซู่เจินตื่นขึ้นมารู้ว่าสามีตาย จึงรีบเหาะไปที่เขาคุนหลุนเพื่อนำเอายาทิพย์กลับมาช่วยจนสี่เซียนฟื้นขึ้นมา สี่เซียนหวาดกลัวมาก คิดว่าไป๋ซู่เจินเป็นงู แต่ในที่สุด ไป๋ซู่เจินก็สามารถแก้ไขสถานการณ์ได้ ทำให้สี่เซียนเลิกหวาดกลัว เชื่อว่านางไม่ใช่ปิศาจ และกลับมารักกันเหมือนเดิมอีกครั้ง

ภาพจากภาพยนตร์จีนชุด ตำนานนางพญางูขาว - งูเขียว

วันหนึ่ง ไต้ซือฝาไห่ซึ่งกลับมาจำวัดอยู่ที่วัดจินซาน ออกมาบิณฑบาตร ได้เดินผ่านมายังร้านขายยาเป่าอันถัง ได้เข้าไปบิณฑบาตรในร้าน ได้พบกับไป๋ซู่เจินก็จำได้ว่าเป็นคนเดียวกับงูขาวที่เคยขโมยยาเซียนของตนไป จึงได้พยายามหาทางล้างแค้น โดยการบอกให้สี่เซียนรู้ว่าภรรยาของเขาเป็นปิศาจ เป็นอันตรายต่อมนุษย์ ชักชวนให้เขาทิ้งภรรยาไปบวชที่วัดจินซาน แต่สี่เซียนรักไป๋ซู่เจินมาก ถึงเป็นปิศาจก็จะไม่ทำร้ายตนแน่ ๆ จึงยืนกรานที่จะปฏิเสธคำเชิญชวนของฝาไห่ ฝาไห่จึงเปลี่ยนแผน เชิญสี่เซียนไปทำบุญที่วัดแทน สี่เซียนหลงกล ถูกไต้ซือฝาไห่ขังไว้ในวัด

ไป๋ซู่เจินเมื่อรู้ความ จึงตามมาขอร้องให้ไต้ซือฝาไห่คืนสามีให้ตน แต่ไต้ซือไม่ยอม จึงเกิดการต่อสู้ขึ้น ไป๋ซู่เจินใช้คาถาเรียกลมเรียกฝน จนน้ำท่วมวัดจินซาน ทำให้ผู้คนล้มตายมากมาย จึงถูกสวรรค์ลงโทษให้ถูกจองจำไว้ในเจดีย์เหลยเฟิง (ฟ้าคำรณ) ส่วนเสี่ยวชิงได้เอาลูกชายของไป๋ซู่เจินไปฝากไว้กับพี่สาวของสี่เซียน ส่วนตัวเองหลบหนีขึ้นเขาไปบำเพ็ญเพียร รอเวลาล้างแค้น

20 ปีผ่านไป ลูกชายของสี่เซียน และไป๋ซู่เจินโตเป็นหนุ่ม เขามีชื่อว่า สี่ซื่อหลิน ป้าของเขา (พี่สาวของสี่เซียน) จึงได้เล่าถึงชาติกำเนิดของเขาให้ฟัง สี่ซื่อหลินรู้สึกเศร้าใจมาก ต้องการจะช่วยแม่ออกมา ส่วนเสี่ยวชิงก็ไปต่อสู้กับไต้ซือฝาไห่อีกครั้ง และพ่ายแพ้ เซียนใต้แนะนำว่านี่เป็นเคราะห์กรรมที่ไป๋ซู่เจินเป็นต้นเหตุทำให้คนตายมากมายเมื่อคราวน้ำท่วมจินซานครั้งนั้น วิธีที่จะช่วยได้คือให้ซื่อหลินได้เป็นจอหงวน เพราะจอหงวนเป็นตำแหน่งที่สูงเกียรติ อ้อนวอนต่อสวรรค์ ก็จะยังพอมีหนทางช่วยได้บ้าง ซื่อหลินจึงร่ำเรียนอย่างหนัก และไปสอบได้เป็นจอหงวน เขามาคุกเข่าโขกหัวกับพื้นอ้อนวอนต่อสวรรค์อยู่ 3 วัน 3 คืน ในที่สุดสวรรค์ก็เห็นใจในความกตัญญูจึงปล่อยตัวไป๋ซู่เจินออกมา พร้อมทั้งขอให้ไต้ซือฝาไห่ละความพยาบาทลง ปล่อยตัวสี่เซียนออกมา ในที่สุดพ่อแม่ลูกได้อยู่พร้อมหน้ากัน