Pretty&Handsome G* โหด ซ่า บ้ากำลัง2

ลำดับตอนที่ #3 : Pretty&Handsome G* : อาหารอะไร - -* + เจอกัน!!

           20นาทีผ่านไป ไวเหมือนขี้ฮก~

  ตอนนี้ ฉันยืนอยู่หน้าร้านหนังสืออีเห็นแล้ว เอาล่ะ ตอนนี้บ่ายสองครึ่ง

ไม่เป็นไรหรอกมั้ง เลทแค่ครึ่งชั่วโมงเอง ^^

“มาแล้ว หวัดดีมิดเดิ้ล ดีดียัยปาล์ม” ประโยคแรกที่เจอหน้าพวกมัน

ต้องเซดดีดีหน่อย

“เออดี แม่คุณ นัดบ่าย2 เสด็จมาบ่ายสองครึ่ง ฉันรอแกกับมิดเดิ้ล

จนอ่านหนังสือจบไป3เล่ม เรื่องนินจาบุกโลก เต่ากระพือปีก กับ

วิธีทำปลาเค็ม”

“เออน่า นิดหน่อยเอง แล้วหนังสืออ่ะ สนุกไหม๊ กร๊าก”

“ก็ดี ได้ใจเลยว่ะ เหอะๆ”

“อืม ไหนๆก็เข้ามาในร้านหนังสือแระ ขอเลือกซัก2-3เล่มหน่อยดิ”

 ฉันว่าจะเลือกซื้อหนังสือไปอ่านเล่นซักหน่อย เพราะไหนๆก็นัดมา

ที่นี้แล้ว มิดเดิ้ลกับปาล์มเองก็น่าจะเห็นด้วย เพราะดูๆมันสองคน

ก็เป็นเด็กเรียนเหมือนกันนะเนี่ย ฉันรู้มาว่ามิดเดิ้ลจบม.4ได้เกรดเฉลี่ย

3.91 ส่วนปาล์มได้3.95 ถึงแม้มันจะเรียนเก่งก็เถอะ แต่บุคลิกท่าทาง

เนี่ย ไม่เหมือนเด็กเรียนตรงไหนเลย เพราะพวกSheนั้น นอกจาก

จะไม่ได้ใส่แว่นแล้ว ยังแต่งตัวค่อนข้างเปรี้ยวอยู่เหมือนกัน

ชุดที่ปาล์มใส่มาก็เป็นชุดกระโปรงตัวมินิลายสก๊อตสีแดง เข้า

กับเสื้อรัดรูปที่ตัวในเป็นเกาะสีชมพูอ่อนมีจี้เพชรรูปผีเสื้อประดับ

สวยงามอยู่ตรงอกข้างซ้าย สวมทับด้วยเสื้อแขนยาวประมาณครึ่งตัว

น่ารัก ตรงปลายแขนเสื้อมีปุยนุ่นสีขาวฟูฟ่อง ดูแล้วเข้ากับผิวสีขาว

ของมัน จัดได้ว่าเป็นผู้หญิงที่ดึงดูดสายตาของเหล่าหนุ่มๆได้เป็นอย่างดี

ส่วนมิดเดิ้ลใส่กางเกงเดฟ เสื้อนั้นเป็นเสื้อยืดแขนพับรัดรูป

มีลายสกินสีเงินเป็นรูปหัวกะโหลก แปะอยู่บนเสื้อ ขอบอกว่าน่ารักมาก

มันทั้งสองถ้าเดินๆอยู่เนี้ย ไม่แปลกเลยที่จะมีหนุ่มๆมาขอเบอร์

เอาล่ะ! พรรณนามันมาแล้ว ถึงคราวของตัวเองบ้าง หุหุ วันนี้ฉันใส่กางเกง

เดฟสีเหลือง รองเท้าส้นสูงส้นเข็ม ส่วนเสื้อเป็นเสื้อโปร่งๆมีปกที่คอ

สีชมพู ลองนึกเหมือนเด็กสยามใส่สิเคอะ แบบนั้นแหละ ^^ ส่วนเรื่อง

ความสวยนั้นก็ไม่อยากจะเซด ลองสังเกตดู ถ้าเดินกันกับพวกมัน3คน

คนที่ถูกจับตามองมากที่สุดนั้น ก็คือชั้น! ว๊ะฮ่าๆ คือสวยกว่าพวกมันอ่ะ

อันนี้ก็ไม่อยากจะคุย

ฉันไม่ชอบใส่กางเกงขาสั้นค่ะ ดูแล้วมันโป๊ๆอ่ะ อันนี้ก็ไม่ได้ว่าคนที่ใส่นะคะ

เป็นเรื่องของสิทธิส่วนบุคคลค่า >///< เอาเรื่องเรียนบ้างดีกว่า อันนี้

ยิ่งไม่อยากเซดใหญ่เลย  บอกไปก็คงไม่มีใครเชื่อ เกรดที่จบตอนม.4คือ

แถ่น....แถน....แถ้น 4.00 กรี๊ดดด! ภูมิใจมาก สวยแล้วยังเก่งอีก

ใครว่ะเนี่ย ช้านเอง กร๊าก ≧▽≦

“อืม...ไหนหว่าชีวะม.5 ซื้อไปอ่านเล่นดีกว่า เด็กเรียนค่ะ หุหุ”

  นั้นไงๆโหย อยู่ชั้นบนสุดซ่ะด้วย ทำไงดีว้า ตัวยิ่งไม่ค่อยสูง

แต่ไม่ได้เตี้ยนะ แบบว่าไม่ค่อยสูง ก๊ากๆ

“อึ๊บ! กะ..กรี๊ดดดด!!!”

ปั๊ก!ตุ๊บ!

  โอ้ย!ไอ้หนังสือเวรหล่นใส่กบาลกรู เจ็บT^T คนมองกัน

เต็มร้านเลย มองทำม้ายยย  ไม่เคยเห็นคนสวยทำเรื่องน่าอับอายรึไงย่ะ

แงๆ หนังสือหล่นเต็มเลย ทำไงเด้!!!

“เฮ้ย! เป็นงัยบ้างแก กร๊ากๆๆ เจ็บไหม๊ เอ้าลุกเร้ว คนมองเต็มร้านเลย อิอิ”

  ยัยเพื่อนของตัวมันวิ่งเข้ามาช่วย(กันขำ)ชั้น ยัยเพื่อนบ้า ทำไมพวกแก

ไม่ป่าวประกาศเลยล่ะว่ามีคนโดนหนังสือหล่นใส่กบาลบาดเจ็บ

สาหัสนอนรอความช่วยเหลืออยู่ตรงนี้ กรี๊ด!

“ขำทำไม ยัยบ้า ฮือออT^T” ไม่ไหวแล้ว น้ำตาพรั่งพรูนองหน้าอันสวยงาม

“เฮ้ย!ร้องไห้ทำไม”

“อายคนอื่นเค้า”

“-*- ลุกเซ่ จะนั่งอยู่ทำไม มาช่วยกันเก็บหนังสือแล้วเผ่นเร็ว

โน่น เห็นสายตาพนักงานไหม๊”

  มิดเดิ้ลพูดพร้อมกับชี้มือไปยังพนักงาน ว๊าก!ทำตาโหดมาก เค้าคง

คิดว่า ยัยเด็กหน้าตาสวยพวกนี้ มันมาอ่านหนังสือจนจะหมดร้านแล้ว

มันก็ยังคงหน้าด้านอ่านต่อไปโดยที่มันไม่คิดแม้แต่จะซื้อ!!

  โถ่ๆ คิดถูกแล้วแหละ เฮ้ย! ชั้นกำลังซื้อโว้ย กะ..กิ๊ส มีความสุข

ชมตัวเองหน้าตาสวย

“เอ่อ...ชั้นว่าเราไปกันเหอะ อายเค้าว่ะ ซื้อหนังสือด้วยนะเฟ้ย”

  ยัยปาล์มกระซิบบอกกับฉัน เออเห็นด้วย ซื้อไปซักเล่ม

หยิบมันเลย นั้นไง เล่มนั้นสวย สีนี้จี๊ดเลยๆก๊าก เอ...เรื่องรัยหว่า

-*- วิธีแก้ปัญหาการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ อืม-*-

“เล่มนี้ค่ะ” ฉันหยิบเล่มนี้ไปจ่ายเงินที่แคชเชียร์ ยัยพี่ขี้เหร่มันมองหน้าชั้น

สงสัยอะไรย่ะ ทำไม

พอจ่ายเงินเสร็จฉันก็เผ่นออกจากร้านเลย แถมยัยเพื่อนสองตัวมันก็

ยังขำไม่เลิก ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันจะขำอะไรหนั๊กหนากับอีแค่

ซื้อหนังสือแบบเนี้ยะ ∪︿∪

“เฮ้ย! เลิกขำกันได้แล้ว ชั้นหิวอย่างแรง ไปหากินกัน” ฉันทน บ่ ได้

กับสภาพที่เป็นอยู่ จึงชวนพวกมันไปหาอะไรมากิน

“เออ เลิกก็เลิก อิอิ กินร้านไหนดีว่ะ” ประโยคนี้ ยัยมิดเดิ้ลเป็นคนพูด

“ร้านนี้ป่ะๆ อร่อยนัว” ยัยปาล์มพูดพร้อมกับชี้มือไปยังร้านอร่อยนัว

ฮ้า~ ไอเดียแวรี่กู๊ดค่ะเพื่อน ร้านนี้แหละ กร๊ากๆ

“เออๆๆๆ ร้านนี้แหละเว่ย” ฉันพูดพร้อมกับวิ่งเข้าไปในร้านเป็นคนแรก

“ใจเย็นเว่ย ก๊ากๆ” ยัยเพื่อนสองตัวมันหัวเราะฉันอีกแล้ว

  บรรยากาศในร้านก็ไม่ได้ตกแต่งเป็นแบบอีสานตามชื่อของมัน

ดูแล้วสบายตาดี มีโคมไฟสีส้มห้อยอยู่ ที่นั่งเป็นแบบโต๊ะหกเหลี่ยม

ส่วนเก้าอี้เป็นโซฟาสีแดง ฮ้า~ นิ่มตูดจัง (≧3≦) คนสวยเพิ่งเคยเข้า

ครั้งแรก กิ๊สๆ

“แกสั่งนะ” ฉันโบ้ยไปทางยัยมิดเดิ้ลกับปาล์ม มันทั้ง2คนก็ทำหน้าแบบว่า

(yωy*)

“มีแต่ที่ไม่เคยกิน”

“ไหนดูซิ เอาเมนูมา” ฉันหันไปแย่งเมนูมาจากยัยปาล์ม

￣□￣ น้ำตก ซกเล็ก ลาบปลาดุก ต้มอึ่ง ยำขี้คันคาก อารัยว่ะ

อิชั้นไม่เคยรับประทาน

“เอ่อ...ฉันว่าเราออกเหอะนะ T^T” ประโยคอ้อนวอนได้เล็ดลอดออก

มาจากปากฉันแล้ว ใครจะอยู่ กินไม่ลงโว้ย ดูชื่อเมนูดิ

“อืม ลุก แล้วติดสปีดวิ่งนะ เอาคนในร้านเผลอๆก่อน”

“ป่ะ วิ่งๆ” แล้วฉันก็วิ่งอย่างไม่คิดชีวิตออกมาจากร้านเลย ก๊ากๆ

  ฮ้า~ ออกมาแล้ว รู้สึกดีอย่างซึ้งในจิต-*- ตอนนี้พวกเรา3สาว

มายืนอยู่ร้านแม็ค เป็นข้อตกลงกันแล้วว่า ชาตินี้จะไม่เข้า

ร้านที่มันชื่อบ่งบอกว่า ไม่สมควรเข้าเด็ดขาด!

“ป่ะ! กินที่นี้แหละเนอะ ขี้เกียจไปหาที่อื่นและ” เสียงยัยปาล์มบอกขึ้น

ซึ่งฉันกับมิดเดิ้ลก็เห็นด้วย เพราะ เมื่อย!! ก๊าก

  แล้วพวกเราก็เดินเข้ามาในร้าน กรี๊สสส~ รู้สึกว่าจะมีแต่คนมองนะ

อายว่ะ >///<

“แกไปสั่งไป๊ๆ” ฉันบอกให้มิดเดิ้ลเป็นคนไปสั่งมา ซึ่งมันก็ทำหน้าเบื่อโลก

“แหมๆ แกก็ไปเด้”

“ไม่อ้าว ไม่ไป”

“20”

“เออๆ ไปก็ด่ะ จะกินไร”

“อะไรก็เอามา หิว!”

  สุดท้ายแล้วคนที่ไปสั่งมันก็คือช้าน~ ถ้าไม่เห็นแก่เงิน เอ้ย! ความหิว

ของเพื่อนล่ะก็ ไม่ไปหรอก ชิ! (เอ่อ...-*-)

“เอาชุดแม็คฟิช3ชุด แล้วก็เอ่อ.. โค้กแก้วใหญ่3แก้วค่ะ” ฉันบอกกับ

พนักงานขายที่เป็นผู้ชายไป ตานั้นก็ดูเหมือนจะมองหน้าฉันแบบอึ้งๆ

แล้วอมยิ้มนิดๆ อะไรยะ! ฉันรู้หรอกว่าสวยอ่ะ ไม่ต้องจ้องขนาดนั้นเว่ย อาย

  ฉันยืนรออยู่ซักพัก ข้างๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาสั่งชุดแม๊ค

โหย~ กลิ่นน้ำหอมนี่แบบว่า...ฟุ้งเลยอ่ะ หอมมม*-* หันไปดูหน่อยสิ หุหุ

“O_o… พระ...พระจะ...พระเจ้า”

“เอิ่ม...ขอฟิชฟิงเกอร์3ที่ครับ แล้วก็แปปซี่แก้วใหญ่3แก้วครับ”

ไอ้พนักงานขายมันก็มองหน้านายนั้น แล้วก็ทำตาแบบว่า*-* ฉันชักงงแล้ว

ว่ามันแมนแท้ รึว่า แมร่งแอ๊บ--* แถมนายคนนี้ก็มาสั่งแบบฉันอีกแน่ะ

เห๊อะ รีบไปดีกว่า ไม่อยากมองนาน เดี๋ยวมันจะคิดว่าตัวเองหล่อ *-*

จะไปจริงๆนะ เอิ่ม...ดูอีกซักแปปก็ได้ ><

“นี่! เธอมองอะไร  หน้าฉันมันมีอะไรติดงั้นหรอ” ไอ้หล่อนั้นถามมา

ก็อยากจะบอกนะว่า สิ่งที่ติดอยู่บนหน้าแกอ่ะ คือ   “ความหล่อ”

แต่ประทานโทษ ไอ้หอกเอ้ย! ปากแบบนี้ ไปตายซ่ะ

“ก็เมื่อกี้เห็นตะขาบมันบินใกล้ๆหน้านาย เหมือนจะเข้าไปในปากนาย

อ่ะ ก็เลยมอง ทำไมล่ะ--*”

“หรอ ไปเช็คสมองซ่ะ ปัญญาอ่อน” มันพูดจบก็เอาของกิน แล้วเดินไปเลย

   อ๊าคคค!ไอ้หล่อ แกด่าชั้นว่าปัญญาอ่อนอ่อนหรอ ไอ้ปากรั่วT^T แล้วนั้นแกจะเดิน

หนีไปไหนย่ะ ไอ้บร้า ด่าแล้วนี้ แบบนี้มาต่อยกันเลยม๊า


  ----------------------------------------------------------------

**เมล็ด_ข้าวโพด**

   ตอนนี้ก็เป็นตอนที่พระ-นางของเราเจอกันครั้งแรกนะเค้อ มันอาจจะเอ่อ...เป็นการ

พบกันที่ไม่ค่อยน่ารื่นเริงบันเทิงใจเท่าไหร่ เอิ๊กๆ(ก็เมิงเขียนนิ --*) สำหรับพล็อต

เรื่องนี้ ก็คิดออกตอนก่อนหลับ (มันยังคิด) ก็เอ่อ...แบบมันนอนมิหลับ เลย

คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย สุดท้ายก็ โป๊ะเช๊ะ! ได้มาแล้ว เอามาปู้ยี่ปู้ยำแล้วลงซ่ะ 55+

(แอบกลัวมัน) ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกตู้มๆของหลายๆคนด้วยนะคะ^^

เม้นท์ๆๆๆๆ  อย่าลืมล่ะ อิอิ







จิ๊ฟฟฟฟ~

I - U