คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Pretty&Handsome G* : ไปเซ็งท่าน - - *
หญิงสาวคนหนึ่งมีสีหน้าที่แดงจัด กำลังยืนบิดไปบิดมาอยู่ใต้ต้น
มะเขือ-*- ขออภัยค่ะ! กำลังยืนอยู่ใต้ต้นหูกวางในสวนสาธารณะ
อันลือชื่อแห่งหนึ่ง ชื่อของมันคือ สวนล่อสวาท ฟังแค่ชื่อก็สยิว
แล้ววว ข้างๆเทอนั้น มีชายหนุ่มหน้าตาค่อนข้างดี กำลังคุกเข่ายื่น
ช่อดอกไม้มาให้เธอ พร้อมกับประโยคที่ว่า
“คุณเมย์ครับ ผมรักคุณจริงๆนะครับ กรุณา โปรดขอวอน แต่งงาน
กับผมด้วยนะครับ ผมสัญญาว่า จะดูแลคุณ
บุหรี่ไม่ดื่ม กางเกงในไม่ใส่ นะครับ แต่งงานกับผมนะครับ”
ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาพูดขณะกำลังคุกเข่ายื่นดอก
หน้าวัวให้หญิง(แก่)คนหนึ่ง
“เอ่อ...ขอเวลาเมย์คิดดูก่อนซัก6ปีได้ไหม๊คะ เมย์ว่ามันเร็วไปอ่า
เมย์เพิ่งจะอายุ42 ปีเองนะคะ เมย์คิดว่า ตัวเองยังไม่พร้อมค่ะ”
หญิงเอ่ยพลางนำมือเรียวแหลมคม ขึ้นมาปาดเหงื่อบนใบหน้า
“เอ่อ...^^” นะครับ เมย์เชื่อใจผมนะครับ ผมไม่มีวันทิ้งเมย์นะ”
“จะดีหรออออออค้า”
ปิ๊ป! ปึง!
ฉันกดปิดทีวีด้วยอารมณ์ที่เสียสุดขีด อิบ้า มัวแต่เล่นตัว
หนังน้ำเน่า ไปขอกันแต่งงานกลางสวนสาธารณะ ไม่อายชาวบ้าน
เค้าบ้างรึไงว่ะ ปัญญาอ่อน โหย ดูแล้วอารมณ์เสีย ยัยเมย์นี่ก็
โคตรเล่นตัว ชิ! อย่าให้เจอตัวนะ แม่จะตบอย่างไม่เลี้ยง --*
~ สุดสวยยย รับทอราสาปทีสิค่าส์ อย่าปล่อยให้เค้าคอยนาน~
“ฮาโย๋ว สวัสดีคร้า บ้านคุณหญิงแจ่มจรัสค่า ขณะนี้คุณหนูถิงถิง
กำลังพูดสายอยู่ค่า ต้องการคุยกับใครคะ เชิญบอกมาได้
ตามอำเภอใจเลยค่า^^” ฉันรับสายพร้อมกับกรอกเสียง
อันหอมหวานใส่โทรศัพท์เพื่อฟังให้ผู้โทรมาใจละลาย วิ้ววว
“ยัยบ้ากระทิง แกจะรับสายให้มันเหมือนมนุษย์ทั่วไปได้ไหม๊ว่ะ
แล้วนั้นมันโทรศัพท์แกนะโว้ย ชั้นจะโทรมาแล้วขอสายแม่แกรึไง”
เสียงแว้ดๆ ลอดมาตามสายโทรศัพท์ จนฉันรีบยกมืออันเรียวงาม
ขึ้นมาปิดจมูก เอ่อ หูน่ะ ^^ แทบไม่ทัน จะตะโกนออกมาทำเหว
อารัยเนี่ย ล้อเล่นนิดเดียวเอ๊งง
“หูวว ล้อเล่นแค่นี้เองอ่ะปาล์ม แกจะซีเรียสอะไรหนั๊กหนาล่ะค่า”
ฉันกรอกเสียงลงไปด้วยอารมณ์ที่สุขฤทัย แล้วเพื่อนปาล์มมันจะ
สุขกับฉันไหม๊เนี่ย เหอๆ อ้อ!ลืมบอกไปคนที่คนมาหาฉันคือเพื่อน
รักต่างโรงเรียนชื่อ ปาล์ม ค่า สวยนะ แต่น้อยกว่าอิชั้น เอิ๊ก~
“ก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรมากหรอก เออนี่ แกอยู่ไหนอ่ะ”
“อยู่ข้างๆมือถือ^^”
“ยัยบ้ากระทิง หยุดกวนชั้นซักทีได้ไหม๊ยะ จะชวนไปเที่ยวอ่ะ
แกจะไปไหม๊”
“ฉันชื่อ ถิงถิง เว่ย ไม่ใช่กระทิง แล้วแกไปเที่ยวไหนอ่ะ ไปด้วยสิ
อยู่บ้านน่าเบื่อค่อด เฮ้อ!”
“ออกมาดิ ตอนนี้อยู่ห้าง เซ็งทั้น อยู่กับมิดเดิ้ล ออกมาเร็วๆด้วย”
มันบอกพร้อมกับทำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย สงสัยมันเป็นไข้มั้ง -*-
“แล้วแกอยู่ส่วนไหนของเซ็งทั้นล่ะ ชั้นจะตรัสรู้ได้ไหม๊ ห๊ะ”
ดูมัน นัดไปเซ็งทั้น แต่ทันไม่บอกว่าอยู่ส่วนไหนของพื้นที่
ไหวไหม๊ ยัยปาล์ม กร๊ากๆ ( เอ่อ-*- แกแหละไหวไหม๊)
“เออลืมบอกไปเว่ย เจอกันที่ร้านหนังสืออีเห็น ร้านนี้ เพื่อนคุณ
ล่ะกันนะ เวลาโดยเฉลี่ยประมาณ บ่าย2 โอเค๊ แค่นี้ บาย”
ปิ๊ป!
แล้วมันก็ตัดสายเฉยเลย โว้ย! กุยังไม่ทันได้บอกอะไรเลย
หล่อนรีบไปหนายว่ะ สงสัยกลัวเปลืองค่าโทรศัพท์ ก๊าก บ้านจน
เอาล่ะ แต่งตัวดีกว่า มันนัดบ่าย2 ตอนนี้เที่ยงแระ เดี๋ยวไม่ทัน
แบบว่า อิชั้นเป็นคนเผื่อเวลาค่ะ ต้องไปอาบน้ำ ก็ประมาณครึ่ง
ชั่วโมง ถอนขนจมูก 10นาที ตัดเล็บ20นาที ใส่กางเกงในอีก
20วินาที โอ้ย! ตั้งนานแน่ะ >///< (อีโสโครก)
แนะนำตัวนิสนึงนะเคอะ ฉันชื่อ ถิงถิง ค่ะ แต่เพื่อนๆมันชอบเรียก
กระทิงอ่ะ -*- ไม่เข้าใจมันเหมือนกัน อายุก็...แหมๆ เขินจัง>///<
โฮ่ะๆ 16 ใกล้จะ 17 แระ กิ๊สๆ หนูไม่แก่นะคร้า ขณะนี้กำลัง
เซ็งสุดจิต เนื่องจากโรงเรียนปิดเทอม กิจกรรมยามว่างก็มิค่อยมี
เท่าไหร่ เฮ้อ! อยู่บ้านก็น่าเบื่อ พ่อแม่ไม่อยู่ ไปหาเงิน ก๊ากๆ
บ้านหลังออกใหญ่โต เนื่องจาก รวย! ^^
ไปเที่ยวกับยัยปาล์มดีกว่า เอ้อ ยัยมิดเดิ้ลด้วย
“ป้าอรคะ ถ้าคุณแม่กลับมาบอกท่านด้วยนะคะ ว่าถิงไปเที่ยวกับ
ปาล์มอ่ะ เดี๋ยวท่านจะเป็นห่วงว่าลูกสาวสุดสวยจะโดนฉุดคร่า
ไปทำอนาจารในที่ลับตาคน” ฉันบอกกับป้าอรไป ซึ่งป้าอรคนนี้
เนี้ย ฉันก็นับถือเหมือนกับเป็นป้าแท้ๆของฉันเลยล่ะ ป้าอรเป็น
แม่บ้านที่ทำงานในบ้านฉันมาเกือบ20ปีแล้ว แกเลี้ยงฉันมาตั้งแต่
ตัวเท่าลูกเขียด เลยไม่แปลกที่ฉันจะรักและให้ความเคารพแก
“จ้า^^” เดี๋ยวป้าบอกให้แล้วกันนะ แต่ป้าว่าคุณนายคงไม่กลับมา
เร็วหรอก เห็นบอกวันนี้ติดประชุม”
“ขอบคุณมากค่า”
เอาล่ะ รีบไปดีกว่า กี่โมงแล้ว กรี๊ดดด!แม่บึ้ม บ่ายโมงสี่สิบห้าแล้ว
นี่เราใช้เวลาอาบน้ำกี่ชั่วโมงวะเนี่ย -*-
“ลุงบุญมี! ไปส่งถิงหน่อยค่า ลุงงงง!!” ฉันตะโกนเอิ้นหาลุงบุญมี
พนักงานขับรถที่บ้านสุดแรงเกิด แม่เจ้า บ่ทันแล่ว(เชื้อชาติค่อยๆผุดออก)
“แปปนึงนะหนูถิง ลุงเตรียมรถก่อน!” แล้วลุงบุญมีก็ตะโกนกลับมา
5 นาทีผ่านไป~
เฮ้ย!บ่ายโมงห้าสิบแล้วว้อย ลุงแกไปเตรียมรถ หรือเอารถ
ไปเข้าอู่กันแน่ -*-
“มาแล้วคับๆ ขึ้นรถเลย” อ๊ะ! รถมาแล้ว ไปล่ะเด้อ
~ สุดสวยยย รับทอราสาปทีสิค่าส์ อย่าปล่อยให้เค้าคอยนาน~
เสียงริงโทนสุดอินเตอร์ดังขึ้น แน่นอนล่ะว่า ฉันโดนมันด่า
“ฮัลโย๋ว”
“แกอยู่ไหน กระทิง” ยัยปาล์มพูดสายกลับมา มันคงกำลังโมโหแน่นอน!-*-
“ใกล้ถึงแล้ว อีกแป๊ะเดว” ฉันก็แหลมันกลับไป
ไม่อยากจะบอกความจริง ว่าฉันเพิ่งขึ้นรถและตอนนี้อยู่หน้าปากซอยบ้าน
“เออ ให้ตายสิ รีบมาให้มันตรงนัดหน่อยจะได้ไหม๊ ตอนนี้บ่าย2แล้ว
ฉันล่ะเอือมแกจริงๆ เออ แล้วอีกอย่าง หยุดทำเสียงปัญญาอ่อน
เวลาคุยกับฉันเหอะว่ะ”
“เออ ตกลงแกเป็นแม่หรือเป็นเพื่อนชั้นกันแน่ว่ะเนี่ย”
“เป็นพ่อ แค่นี้นะ บาย”
ปิ๊ป!
น่าน มันตัดสายทิ้งอีกแล้ว ไอ้เพื่อนบ้า คอยดูนะ ถ้าเจอ แม่จะตบหูรูดฉีก
-----------------------------------
**เมล็ด_ข้าวโพด**
ตอนแรกก็สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ก๊ากๆ ปลาบปลื้มสุดแสนจะภูมิใจ
เป็นไงคะ พวกหนังสือใหญ่ล้นจิตไหมเอ่ย 55+
ตอนนี้ก็คิดว่ามันยังน้อยอยู่ แต่ตอนหน้าจะพยายามทำให้เยอะกว่านี้แล้วเหอๆ
และพบกันตอนหน้านะค่าส์
จ๊วบบบ~
I - U
ความคิดเห็น