คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : แค้นนี้ชำระแล้ว
ผมนายวาคิม นักกีฬาดาวรุ่งชายของโรงเรียน
เป็นคนที่หน้าตาค่อนข้างดี ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมภูมิใจ
ผมมีเพื่อนสองคน คือ นายวอย และ นายเป้ เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เล็ก
ผมทั้งสามคนจึงสนิทกันมาก ด้วยหน้าตาทั่งสามคนมีเอกลักษณ์
จึงเป็นที่หมายปองของสาวๆๆเป็นจำนวนมาก
ทั้งในโรงเรียนและนอกโรงเรียน
แต่ผมยังไม่คิดจริงจังกับใคร
เพราะยังไม่เจอคนที่ถูกใจ
ที่เห็นว่าผมควงแองจี้ละก็ พ่อแม่ของเราสนิทกันจึง
พยายามหาวิธีหมั้นหมายผม กับ แองจี้
ทั้งที่ผมไม่เคยคิดจะชอบแองจี้ซักนิด แม้ว่าเธอจะชอบผมก็ตาม
จนวันนั้นวันที่เธอคนนั้น เข้ามาถึง
มาต่อว่าผมฉอดๆๆ จนผมไม่ได้ทันตั้งตัว
เพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนบ่นผมแบบนี้
นายวอยเองก็คงจะจับไต๋ผมได้ แต่เรื่องอะไรที่ผมจะยอม
รับว่าผมชอบคนพูดมาก และชอบคนไม่สวย
ตอนที่ผมเข้ามาในห้องสาวๆ ต่างพากันหันมองอย่างสนใจ
มีแต่เธอคนเดียวเท่านั้นที่เห็นว่าหนังสือดีกว่า สุดหล่ออย่างผม
พอดีมีที่ว่างข้างเธอเลยจะได้นั่งใกล้ ได้แอบมอง นึกว่าเธอไม่ว่าอะไรจึงถือ
วิสาสะนั่งลง แต่พอเธอเงยหน้าขึ้นมากลับว่าผมฉอดๆๆ
จนผมเองก็ยังงง ผมนึกอยากแกล้งเธอขึ้นมาเมื่อรู้ว่าเธอเรียนเก่ง
แกล้งแข่งกับเธอตอบโจทย์คณิตฯ และแกล้งเธอตอนที่อยู่โรงอาหาร
การที่ได้แกล้งเธอทำให้ผมมีความสุขอย่างประหลาด
และตอนวิชาพละผมเครียดแทนเธอ
จนผมต้องไปอาสากับอาจารย์ว่าผมจะฝึกเธอเอง
อาจารย์เห็นว่าผมหวังดีจึงไม่ว่าอะไร
ที่ผมทำไปอย่างนั้นเพราะผมอยากใกล้ชิดกับเธอ
แต่ดูเหมือนเธอคงคิดว่าผมต้องแกล้งเธอแน่ๆ
ผมจะต้องพิสูจน์ให้เธอเห็นว่าผมนะหวังดีกับเธอจริงๆ
เริ่มจากเย็นนี้แหละโอกาสดีของผม
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ตาย!!!!”
”“ฉันต้องตายแน่ๆ เลย ลูกตาล โดนัท ฉันจะต้องทำยังไงดี
นายนั่นต้องหาทางแกล้งฉันแน่เลย ช่วยกันคิดหน่อยซิ…..นะ นะ แล้วถ้าฉันตายไปจะทำยังไงดี พ่อ แม่ฉันต้องเสียใจมาก” “เดี๋ยว!!!!!!!!! หยุดก่อนเลยแกยัยแฮม ตีโพยตีพาย ยังกับเขาจะเอาแกไปเชือดอย่างนั้นหละ” “ก็หรือไม่จริงนายนั่นต้องฆ่าฉันแน่เลย ฉันต้องทำยังไงดีช่วยกันคิดๆๆๆๆๆๆสิ” “แฮมคะใจเย็นๆดีกว่านะคะเรามาช่วยหาทางแก้ไข บางทีคุณคิมเค้าอาจจะหวังดีจริงๆก็ได้นะคะ” “นี่แฮมก็จริงอย่างที่โดนัทว่านะ แต่เราก็เอาเวลานี้มา ชำระแค้นกับไอ้สามนายนั่นดีกว่า ฉันมีแผนแค้นนี้ต้องชำระแน่” โดยยัยลูกตาลได้บอกแผนให้พวกเราทราบ และแล้วสามทหารหญิงก็ได้เริ่มปฏิบัติการชำระแค้น ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ถึงเวลาหลังเลิกเรียน ฉันได้ไปถึงที่โรงยิมเรียบร้อย แต่ก็เห็นนายนั่นยืนเก๊กคอยอยู่ท่าเดิมอีกแล้ว ฉันได้แต่นึกเซ็งสุดชีวิต แต่ยังไงก็ต้องดำเนินการตามแผน ยัยลูกตาลแอบอยู่ข้างหอพัก และ โดนัทคอยอยู่ที่หลังโรงเรียน โดยฉันแกล้งทำไปตีสนิทถ่วงเวลาไว้ก่อน “สวัสดีคะ (อยากจะอ้วก) มารอแฮมนานหรือยังคะ(อยากจะอ้วก รอบที่2)” “ไม่นานเท่าไร เริ่มได้รึยังครับคุณแว่น” (แหวะทำเป็นรีบ รีบแล้วอาสามาฝึกฉันทำไมยะ) “เออ คือ ว่า นายเป้ กับนายวอยหายไปไหนคะ เห็นว่าโดนัทเขาตามหาอยู่คะ ที่หลังโรงเรียน(ต้องจำใจโกหก) ช่วยโทรบอกให้หน่อยได้มั้ยคะ” นายนั่นหันไปโทรศัพท์ ฉันจึงแอบส่ง ข้อความให้ยัยโดนัท และ ลูกตาลดำเนินการตามแผน พอนายนั่นหันกลับมา จำใจต้องส่งยิ้มหวานไปให้ “ขอบคุณนะคะ เริ่มฝึกกันเลยดีกว่าคะ”( อ้วก รอบที่ 3 ) +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ สักพักนายเป้ก็ลงมาจากห้อง แล้งนายวอยมันไปไหนของมัน ลูกตาลเลยต้องรีบขึ้นไปข้างบนห้อง เพื่อจัดการตามแผน เมื่อถึงห้องนายวอยกลับไม่อยู่ในห้อง ห้องก็ไม่ได้ล็อก “เสียเวลาไปขโมยกุญแจที่ห้องพักครูอยู่ตั้งนาน ทีหลังถ้าไม่ล็อกห้องก็บอกด้วยละกัน”ยัยลูกตาลบ่น เมื่อจัดแจงเข้าไปในห้องได้เสร็จสัพแล้ว ก็ละเลงได้แล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!
นายนั่นต้องหาทางแกล้งฉันแน่เลย
ช่วยกันคิดหน่อยซิ…..นะ นะ
แล้วถ้าฉันตายไปจะทำยังไงดี
พ่อ แม่ฉันต้องเสียใจมาก”
“เดี๋ยว!!!!!!!!! หยุดก่อนเลยแกยัยแฮม ตีโพยตีพาย
ยังกับเขาจะเอาแกไปเชือดอย่างนั้นหละ”
“ก็หรือไม่จริงนายนั่นต้องฆ่าฉันแน่เลย ฉันต้องทำยังไงดีช่วยกันคิดๆๆๆๆๆๆสิ”
“แฮมคะใจเย็นๆดีกว่านะคะเรามาช่วยหาทางแก้ไข
บางทีคุณคิมเค้าอาจจะหวังดีจริงๆก็ได้นะคะ”
“นี่แฮมก็จริงอย่างที่โดนัทว่านะ แต่เราก็เอาเวลานี้มา
ชำระแค้นกับไอ้สามนายนั่นดีกว่า ฉันมีแผนแค้นนี้ต้องชำระแน่”
โดยยัยลูกตาลได้บอกแผนให้พวกเราทราบ
และแล้วสามทหารหญิงก็ได้เริ่มปฏิบัติการชำระแค้น
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ถึงเวลาหลังเลิกเรียน
ฉันได้ไปถึงที่โรงยิมเรียบร้อย แต่ก็เห็นนายนั่นยืนเก๊กคอยอยู่ท่าเดิมอีกแล้ว
ฉันได้แต่นึกเซ็งสุดชีวิต แต่ยังไงก็ต้องดำเนินการตามแผน
ยัยลูกตาลแอบอยู่ข้างหอพัก และ โดนัทคอยอยู่ที่หลังโรงเรียน
โดยฉันแกล้งทำไปตีสนิทถ่วงเวลาไว้ก่อน
“สวัสดีคะ (อยากจะอ้วก) มารอแฮมนานหรือยังคะ(อยากจะอ้วก รอบที่2)”
“ไม่นานเท่าไร เริ่มได้รึยังครับคุณแว่น”
(แหวะทำเป็นรีบ รีบแล้วอาสามาฝึกฉันทำไมยะ)
“เออ คือ ว่า นายเป้ กับนายวอยหายไปไหนคะ เห็นว่าโดนัทเขาตามหาอยู่คะ
ที่หลังโรงเรียน(ต้องจำใจโกหก) ช่วยโทรบอกให้หน่อยได้มั้ยคะ”
นายนั่นหันไปโทรศัพท์
ฉันจึงแอบส่ง ข้อความให้ยัยโดนัท และ ลูกตาลดำเนินการตามแผน
พอนายนั่นหันกลับมา จำใจต้องส่งยิ้มหวานไปให้
“ขอบคุณนะคะ เริ่มฝึกกันเลยดีกว่าคะ”( อ้วก รอบที่ 3 )
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สักพักนายเป้ก็ลงมาจากห้อง แล้งนายวอยมันไปไหนของมัน
ลูกตาลเลยต้องรีบขึ้นไปข้างบนห้อง เพื่อจัดการตามแผน
เมื่อถึงห้องนายวอยกลับไม่อยู่ในห้อง ห้องก็ไม่ได้ล็อก
“เสียเวลาไปขโมยกุญแจที่ห้องพักครูอยู่ตั้งนาน ทีหลังถ้าไม่ล็อกห้องก็บอกด้วยละกัน”ยัยลูกตาลบ่น
เมื่อจัดแจงเข้าไปในห้องได้เสร็จสัพแล้ว ก็ละเลงได้แล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!
เมื่อละเลงได้ที่กำลังจะออกไปจากห้อง ก็มีคนกำลังเปิดประตูเข้ามา!!!!!!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แล้วจะพูดกับนายเป้ยังไงนะ เกิดมายังไม่เคยชวนผู้ชายให้มาหาเลย
ทำไงดี ทำไง ทำไง ทำไง
“โอ๊ยจะบ้าตาย”
“จะบ้าตายเพราะคิดถึงผมเหรอครับ”
“ป่าวคะ”
“คือที่โดนัทให้คุณมาพบเพราะอยากให้คูณช่วยหน่อยคะ”
“อะไรเหรอครับเพื่อโดนัทผมทำได้ทุกอย่าง”
“ไปเป็นเพื่อนโดนัท ช่วยให้กำลังใจแฮม และคอยขัดขวางไม่ให้คุณคิมแกล้งแฮมนะคะ ไปเป็นเพื่อนโดนัทนะคะ”
“ได้เลยครับเพื่อคุณโดนัทผมทำได้ “
“งั้นไปกันเลยคะ”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ยัยโดนัททำไมยังไม่มาอีกเนี่ยะ อยู่กับนายนี่ประสาทจะกินอยู่แล้ว
“นี่คุณแว่นตั้งใจชู้ด หน่อยสิคุณ มัวแต่ใจลอยสิบชาติคงจะลงหรอก”
“แล้วใครใช้ให้นายมาสอนเล่า”
“เมื่อกี้ว่าอะไรนะคุณแว่น”
“อ้อ ฉันบอกว่าได้คิมมาสอน จะได้ชู้ดเข้า”
นายนั่นพยายามตั้งใจสอนอย่างดี
ส่วนฉันก็ตั้งใจฝึก(ม้ากกกกกกกกกกกก) เหมือนกัน
ซักพักโดนัท กับ นายเป้ก็มาถึงโรงยิม
เพิ่งจะเสด็จมาได้นะ ยัยโดนัทรู้มั้ยฉันเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว
“สวัสดีคะคิม โดนัทมาขอดูการซ้อมด้วยนะคะ”
“ได้สิครับ”
แหมน่าหมั่นไส้ กับยัยโดนัทพูดครับ แหวะจะอ้วก ไอ้ทีกับเราได้หรือยัง ได้มั้ยหละ
แล้วยัยลูกตาลจะเป็นยังไงมั่งก็ไม่รู้
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
นายวอยนั่นจะรีบกลับมาหาพระแสงอะไรก็ไม่รู้
ดีนะที่เราหลบทัน ดูท่าจะยากที่หมอนั่นจะออกไป ทำไงดี
ส่งขอความไปหายัยโดนัทสิ
“โดนัทตอนนี้ฉันติดอยู่ในห้อง นายวอยนั่นก็อยู่ด้วยช่วยหาวิธีให้นายวอย
ออกไปจากห้องด้วยละกัน เร็วๆๆนะ”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เมื่อโดนัทได้รับข้อความ จึงชวนนายเป้ไปหานายวอย
“เป้คะ โดนัทว่าเราสองคนคงช่วยอะไรแฮมไม่ค่อยได้ โดนัทว่าเราไปตามคุณวอยมาช่วยไหมคะ”
“งั้นโดนัทรออยู่ที่นี่นะครับเดี๋ยวผมไปตามนายวอยเอง”
……………………………………….
เมื่อนายเป้มาเอาตัวนายวอยไปได้
ด้วยความหมั่นไส้จึงรีบไปเอารังมดแดงที่หลังตึกมาใส่เพิ่ม
“หวังว่าคืนนี้คงเกาสนุกน่าดู ทั้งหมามุ่ย และมดแดงตัวน้อยๆ โชคดีนะพวกนาย”
ไม่เสียแรงที่ไปปีนเก็บหมามุ่ยที่หลังโรงเรียน ปีนเอารังมดแดง และไปขโมยกุญแจที่ห้องพักครู
เมื่อจัดการเรียบร้อยตามแผน ฉันจึงรีบออกมาจากห้อง
แต่ออกมายังไม่พ้นชั้น 5 นั้น นายวอยนั่นเดินกลับมาอีก
“นี่แกเร็วๆหน่อยไอ้วอย มีอย่างที่ไหนลืมล็อกห้อง เดี๋ยวโดนัทก็คอยแย่หรอก”
“เออ”
“นี่ยายทอมแล้วเธอมาทำไมตึกนี้เนี่ย”
“แล้วมันเรื่องอะไรของนายมิทราบที่ฉันต้องบอกว่ามาทำไม”
“ก็ไม่ทำไมหรอก กลัวว่าจะมีมือดีมาวางระเบิด”
“นี่นายกล้าดียังไงมาว่าฉัน”
“พอๆๆๆๆๆๆๆกันทั้งสองคน นี่ไอ้วอยรีบไปล็อกห้องเลยไป”
เมื่อนายนั่นเดินไปไม่วายหันมาทำหน้ากวนบาทาอีก
เมื่อพ้นจากไอ้สองตัวมาได้ค่อยโล่งใจ
แต่เราต้องรีบไปช่วยยัยแฮมไม่งั้นเดี๋ยวจะมีพิรุธ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“เฮ้ย ไอ้เป้ข้าว่ายังไม่ได้ล็อกห้องนะเว้ย แล้วทำไมมันถึงล็อกว่ะ”
“เอ็งอาจจะจำผิดก็ได้รีบไปเร็ว ๆ โดนัทของข้าเค้าคอยนานแล้ว
เป้รีบไปแล้วนะจ๊ะ”
“ไอ้บ้าเป้เอ้ย”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ที่โรงยิม
เมื่อฉันเห็นยัยลูกตาล กับ ยัยโดนัท นั่งหน้าสะหลอน คอยโล่งใจ
ว่าแผนสำเร็จลุล่วง แต่ฉันต้องมาทนกับการฝึกบ้าๆนี่คนเดียว
แต่เมื่อรู้ว่าแผนการสำเร็จเรียบร้อย ก็ค่อยมีกำลังใจฝึกหน่อย
แต่ถ้าไม่ต้องฝึกกับนายนี่ก็คงจะดี
พอเกือบๆจะ 6 โมง เริ่มจะมืด
นายนั่นก็บอกให้เลิกซ้อม ฉันรอคำนี้มาเป็นชาติแล้ว
แต่ก็พอใจกับการฝึกไม่น้อยเพราะฉันชู้ดเข้าได้บ้างแล้ว
แต่ไม่ใช่เพราะนายนั่นหรอก เป็นเพราะฉันเรียนรู้ไวต่างหาก
เมื่อเลิกเราแยกย้ายกันกลับหอ
ฉันวิ่งไปหานายนั่น
“ ขอบคุณ”พูดแค่นั้นฉันจึงรีบวิ่งกลับหอ
ทำไมตอนแรกไม่อยากจะอยู่ใกล้นายนั่น
แต่เดี๋ยวนี้ทำไมถึงอยากจะเข้าไปพูดคุยกับหมอนั่นด้วย
ทำไมโอ๊ย……..ปวดหัว
“นี่ยัยแฮมคิดอะไรอยู่ฮะ”ลุกตาลถามด้วยความสงสัย
“อ๋อ ก็คิดว่าคืนนี้นายพวกนั้นจะเป็นยังไงกันบ้างละซิ”
“ใช่อยากจะเห็นหน้าจริงๆ โดยเฉพาะนายวอยนั่นชอบหาเรื่องอยู่เรื่อย
ดูสิจะทำหน้ายังไง”
“แต่โดนัทว่าพวกเราทำเกินไปรึเปล่าคะ”
“ไม่หรอกพวกนั้นมันต้องเจออย่างนี้ถึงจะสาสม”
แม้จะพูดออกไปอยากนั้นแต่ใจจริงก็อดเป็นห่วงไม่ได้
ว่าพวกนั้นจะเป็นยังไงกันบ้าง โดยเฉพาะนายคิม
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น