ช่วยด้วยค่ะ! ฉันพยายามเป็นนางร้าย

ลำดับตอนที่ #12 : น้องสาวที่แสนน่ารัก... คาโอรุ RW

ตอนที่ 12

ชิคาฟูจิ คาโอรุ เป็นเด็กหญิงอายุประมาณหกขวบ  หน้าตาน่ารัก ผมดำสนิทยาวเลยมาถึงเอว เสียอย่างเดียวตรงที่ว่าเรียวตาของเธอดูเล็ก และหางตาชี้ขึ้นเล็กน้อย ทำให้ดูเหมือนเป็นคนเจ้าอารมณ์ หงุดหงิดง่าย เอิ่ม จะว่าไปนิสัยแบบนี้ก็ใช่เลยล่ะค่ะ

 “ คาโอรุ ทำไมถึงพูดจาไม่น่ารักเลย ” ฟุรุคาว่าดูอับอายฉัน ซึ่งเป็นแขกมากเลยทีเดียว ดูๆไปแล้ว ณ วินาทีนั้นฉันก็มองดูฟุรุคาว่าเปลี่ยนไป เขาเหมาะสมที่จะถูกคนอื่นเรียกว่าคุณชายเช่นกัน  นั่นก็เพราะเขาช่างมีมารยาทมากกว่าน้องสาวตัวเองเยอะเลยค่ะ

“ ฟุรุคาว่า พานังบ้าไปไกลๆเลย คาโอรุจะดูเจ้าหญิงกับเจ้าชายต่อ ” คาโอรุเอานิ้วชี้เล็กๆชี้มาที่หน้าฉัน ขณะพูด

…ในหนังสือการ์ตูนฉันไม่แปลกใจที่คาโอรุไม่เคยทำตัวเป็นรุ่นน้องกับท่านซากุระนั่นก็เพราะตอนเด็กๆนิสัยเสียแบบนี้สินะคะ

แต่! ฉันแปลกใจ แปลกใจมากๆค่ะ ที่ฟุรุคาว่าในตอนนี้ ไม่หันไปตบกะโหลกเล็กๆของน้องสาวสักสามที  พร้อมจับตุ๊กตาบาร์บี้  เจ้าหญิงสุดที่รักของน้องสาว มาหักคอพร้อมปาทิ้งไปนอกหน้าต่าง เป็นการข่มขวัญ ….แปลกใจมากจริงๆนะคะ

 “ คาโอรุ ถ้ายังทำตัวไม่น่ารักแบบนี้ พี่จะฟ้องท่านแม่นะ ” ฟุรุคาว่าพูดขู่น้องสาวตัวน้อยในความคิดของฉันตอนนั้น  ‘ฟุรุคาว่า ช่างเป็นผู้ชายที่ด้อยประสิทธิภาพจริงๆ ‘

“ อยากฟ้องก็ฟ้องเลย คาโอรุแค่ทำตัวเป็นเด็กที่น่ารักกับท่านพ่อท่านแม่ แค่นี้ก็จบเรื่อง” เด็กหญิงคาโอรุตะโกนเสียงแสบแก้วหูอีกครั้ง พร้อมตั้งท่าจะกรี๊ด เมื่อเห็นว่าฉันและฟุรุคาว่ายังยืนหัวโด่อยู่ในห้องของเธอ

‘ ตีสองหน้าจนติดนิสัยสินะ ’ ฉันไม่แปลกใจเลยค่ะ ที่ในการ์ตูนคุณนางเอกจะตกหลุมพรางยอมเป็นเพื่อนกับเด็กสาวคนนี้ แอบคิดในใจมาตั้งนานว่าคุณนางเอกช่างไร้เดียงสา จนคนอ่านอย่างฉันเหลือทนจริงๆค่ะ

“ เงียบเสียงของเธอเดี๋ยวนี้เลยนะ คาโอรุ ถ้าเธอยังจะเปิดปาก ทำเสียงแสบแก้วหูออกมาอีก ฉันจะฟ้องพี่ฮิโรชิ ”  ฉันพยายามกลืนคำพูดว่า ‘หุบปาก’  ไม่ให้เผลอพูดออกมา อย่างน้อยคาโอรุก็ยังเด็ก เธอไม่ควรเลียนแบบคำพูดพวกนี้

คราวนี้ได้ผลค่ะ เงียบสนิท หน้าตาเด็กหญิงตรงหน้าเลยดูใสซื่อน่ารักขึ้นเป็นกอง

“ นั่งดูการ์ตูนไปเงียบๆ แล้วถ้าพี่ซากุระได้ยินคาโอรุเรียกพี่ว่า 'นังบ้า' อีก คงรู้ใช่ไหมว่า ใครจะเป็นคนเอานิสัยแย่ของเธอไปบอกพี่ฮิโรชิ ” ฉันรีบเอามือชี้มาที่ตัวเอง กลัวเด็กซื่อบื้ออะค่ะ เลยต้องใบ้นิดนึงเด็กหญิงคาโอรุพยักหน้า สายตาของแกดูคับแค้นใจ ที่ไม่สามารถหาทางตอบโต้ฉันได้ ฉันจึงรีบลากฟุรุคาว่าออกจากห้องทันที

“ เธอจับจุด คาโอรุ ได้ดีจริงๆด้วย งั้นเธอจะทำให้คาโอรุเคารพฉันเหมือนพี่ชายได้ใช่ไหม ” ฟุรุคาว่าตาเป็นประกาย เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นและคาดหวังในตัวฉัน สายตาพวกนี้ทำให้ฉันเห็นใจฟุรุคาว่าขึ้นมาจริงๆ

“ ได้ เราไปคุยกัน คิริฮาระอยู่ไหนล่ะ ” ฉันเริ่มวางแผนการของฉันเงียบๆในใจ

ฉันกับฟุรุคาว่า ขึ้นไปพบกับคิริฮาระที่กำลังนั่งดูทีวีอย่างสบายใจเหมือนอยู่บ้านตัวเอง  ฉันว่าเขาคงกำลังรอคอยเรื่องสนุกๆให้เกิดขึ้นสินะ

“ สวัสดีซากุระ ” คิริฮาระทักทายฉัน พร้อมกับยิ้มน้อยๆ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเอ่ยคำทักทายกับฉันออกมา

‘ อ่า …นี่สินะคะ ที่เขาเรียกว่า พัฒนาการ '  แต่...พวกนายคงยังไม่ลืมความน่ากลัวของฉันที่งานกีฬาสีโรงเรียนใช่ไหม ฉันทำร้ายเพื่อนร่วมห้องเพื่อชัยชนะของตัวฉันเอง เข้าใจไหมคะ!

“ ฟุรุคาว่า ถ้านายอยากให้คาโอรุ เคารพนาย นายต้องทำตามที่ฉันบอก ” ฉันหันไปพูดกับฟุรุคาว่า โดยทำเมินรอยยิ้มทักทายของคิริฮาระ

“ ได้สิ ” ฟุรุคาว่าตอบรับทันที

“ ตัวแก้ปัญหาของเรื่องนี้ ก็คือ ฮิโรชิ ” ฟุรุคาว่าพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจที่ฉันพูด เขาคงรู้ว่าคาโอรุ น้องสาวของตัวเองชื่นชอบฮิโรชิขนาดไหน แม้แต่ตัวฉันเองก็ยังแปลกใจ 

“ นายพอรู้ไหมว่าทำไม คาโอรุ ถึงชื่นชอบฮิโรชิ ” ฉันถามเพราะความอยากรู้

“  ฮิโรชิหน้าตาดี เรียนเก่ง  คาโอรุเรียนแต่อนุบาลหญิงล้วน ไม่เคยเจอผู้ชายที่ไหนนอกจากฉัน  แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ ฮิโรชิ มาหาฉันที่บ้านตอนเย็น คาโอรุเห็นเขา ก็เลยชอบขึ้นมาทันที ฉันคิดว่าคาโอรุคงคาดหวังจะให้ฮิโรชิเป็นเจ้าชาย ช่วงนี้กำลังบ้าการ์ตูนแนวนี้อยู่ด้วย ”

ฟุรุคาว่าไม่ยอมบอกเด็ดขาดว่าเย็นวันนั้นที่ฮิโรชิมา ก็เพื่อพูดใส่ร้ายเกี่ยวกับซากุระ เขายังเสียใจกับคำพูดของตัวเองในงานกีฬาสีครั้งนั้นอยู่เลย  ฟุรุคาว่าได้เรียนรู้ว่าเวลาซากุระสติขาดนั้นน่ากลัวกว่าที่คิด

“ งั้นทางแก้ปัญหา ก็คือต้องให้คาโอรุ เห็นฮิโรชิในสภาพที่ไม่ใช่เจ้าชายในฝัน ส่วนนายก็ต้องสวมบทพี่ชาย ฮีโร่ที่แสนดี คอยปกป้องน้องสาว แก้ปัญหาจากต้นเหตุก็หมดเรื่อง คาโอรุ ก็จะได้ชื่นชอบนายซึ่งเป็นพี่ชาย พร้อมกับให้ความเคารพนายในฐานะฮีโร่ ” ฉันพูดอย่างคล่องแคล่ว แหม ก็ฉันแอบคิดแผนการมาคร่าวๆก่อนนี่คะ

“ ซากุระ เธอเยี่ยมไปเลย ทำไมฉันถึงคิดไม่ออกนะ” ฟุรุคาว่าดีใจจนออกนอกหน้า

จากนั้นฉันก็เป็นคนต้นคิดวางแผนการทุกอย่าง โดยมีคิริฮาระร่วมฟังด้วย เจ้าเด็กเอื่อยเฉื่อยคนนี้คงแค่มาแก้เบื่อจริงๆล่ะค่ะ

“ เอางั้นเหรอ ไม่ดีมั้งซากุระ ฉันกลัวว่าฮิโรชิจะโกรธน่ะสิ ถ้ารู้ความจริง ” ฟุรุคาว่าช่างเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆค่ะ ใจจริงฉันชักอยากเป็นเพื่อนกับฟุรุคาว่าแล้วสิคะ

“  ฮิโรชิไม่รู้หรอกน่า ถ้าพวกเราสามคนไม่บอก เขาก็คงคิดว่ามันเป็นอุบัติเหตุ หรือว่านายไม่อยากสนิทกับน้องสาวตัวเอง ” ฉันหว่านล้อมอีกครั้ง ทั้งๆที่ฉันมั่นใจเต็มร้อยเลยล่ะค่ะ ว่าเด็กฉลาดอย่างท่านฮิโรชิ คงรู้แน่แล้วว่าเป็นฝีมือพวกเรา แต่ทำไมฉันต้องสนล่ะคะ ในเมื่อฉันอยากให้ท่านฮิโรชิเกลียดขี้หน้าเพิ่มขึ้นอีกสักหน่อยนึงอยู่แล้ว

“ คิริฮาระ นายคงไม่ใช่แค่มานั่งเล่นที่บ้านของคนอื่นเขาใช่ไหม อยู่ว่างๆก็คอยช่วยเหลือกันด้วยล่ะ ” ฉันเน้นย้ำอีกครั้งกับคิริฮาระ ส่วนอีกฝ่ายก็พยักหน้าตอบรับคล้ายเหมือนไม่สนใจอะไร แต่ฉันแอบเห็นว่าแววตาของเขามีแววตื่นเต้น สนุกสนานเต็มเปี่ยมเลยล่ะค่ะ

เมื่อพวกเราประชุมวางแผนการกันเสร็จก็ช่วงเย็นพอดี ฉันรีบให้ฟุรุคาว่าไปตามท่านฮิโรชิมา โดยบอกว่าพวกเราสามคนต้องจับคู่กันเล่นเกม ขาดอีกหนึ่งคน แถมฉันยังเน้นย้ำว่า ให้บอกด้วยว่า ฉันมาเล่นด้วย ด้วยนิสัยชอบเอาชนะของท่านฮิโรชิ ย่อมไม่ปล่อยให้ฉันลอยนวลแน่ค่ะ

 ฉันรอสักประมาณสิบห้านาที ก็พบว่าท่านฮิโรชิเดินตามฟุรุคาว่าเข้ามาในห้อง คิดไม่ผิดจริงๆค่ะ ท่านคนนั้นหมายหัวฉันไว้อยู่แน่ๆ  ไม่พบกันหลายเดือน ฉันสังเกตว่าส่วนสูงของท่านฮิโรชิเพิ่มขึ้นมาเยอะเลย

“ สวัสดีคิริฮาระ ยินดีที่ได้รู้จัก ” เขาพูดด้วยใบหน้าดูเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์อะไรออกมา ส่วนฉันก็พยายามยิ้มทักทายตามมารยาท แต่เหมือนสายตา แลมองไม่เห็นหัวใครจะกลับมาอีกแล้ว ยิ้มสวยๆของฉันเลยถูกเมิน

พวกเราทั้งสามคนตัดสินใจที่จะลงไปเล่นกระต่ายขาเดียว ท่านฮิโรชิได้ฟังก็หน้าดำทะมึนเลยค่ะ ในการ์ตูน หน้าของท่านฮิโรชิคงมีขีดดำสามแถบขึ้นมาแน่ๆแหม คงคิดว่าพวกเราจะเล่นอะไรที่มันมาดแมนกว่านี้ใช่ไหมคะ ไม่ล่ะค่ะ เอาแบบนี้แหละเข้ากับแผนการที่สุด