คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Purple past 1
6Tulip series : Purple
อทิวลิปสีม่ว หมายถึ วามื่อสัย์ วามมั่น
“พี่แบ ><” เ็น้อยาโวิ่เ้ามาหาพี่ายที่าิห่าๆแ่สนิทันมา
เพราะสอนนี้อยู่้วยันมาั้แ่เิ ันั้นึรัันเสมือนพี่น้อแท้ๆ
ผมหันไปามเสียและระบายยิ้มหวาน
“ว่าไ ยอู?” ผมยี้หัวน้อัวแสบ ยอูยู่ปาและออ
“โห่ยยย ผมยอยุ่หม พี่แบอ่ะ” ยอัทรผมัวเอและบีบมูพี่ายัวเอ
“แล้วมีอะไรหื้ม ?” ผมพูและเียนรายาน่อ
“อ้ออ วันนี้ยอพาแฟนมาแนะนำให้พี่แบรู้ัฮะ” ยอูพูและอมยิ้มหวาน
ผมเลิิ้วและหันไปมอน้อาย
“แฟน? มีใรหลเอานาย้วยเหรอเนี้ยเี้ย ???” ผมยยิ้มและยิำถามที่แล้แหย่น้อายัวแสบ
ยอูมอาเียวปั้และเบ้ปา
“มีสิ ิ ยอน่ะัวเล็น่ารั แฟนยอน่ะหล่อมา !! พี่แบอย่ามาแย่ยอล่ะัน” ยอูเท้าเอว
“ไม่แย่หรอร้าบบบ ไหนล่ะแฟนยอู?” ผมสอส่อสายาหาแฟนยอู
ยอูอมยิ้มและเินไปนอบ้าน
“านยอลลลล มานี้เร็วววว” ยอูะโนเรียายปริศนา...
.ะแ่...านยอล...ะ...ไม่ใ่หรอมั้....
“...สวัสีรับ J”ายหนุ่มหน้าาหล่อเหลา ียิ้มหวานให้แบฮยอน แ่ผู้เป็นพี่นิ่และเม้มปาแน่น
วามฝันที่แสนโหร้ายอเาลับมาแล้ว....นที่เาเลียและไม่อยาเอที่สุอนนี้ลับมาแล้ว...
ปาร์ านยอล.....
“อะ...เอ่อสวัสี ผมแบฮยอนรับ” ผมยิ้มและรีบเ็บ้าวอ
“อ่าววว พี่ะไปไหนอ่า” ยอูมอผมและมวิ้ว
“ึ้นห้อน่ะ นายะไ้อยู่ับแฟนนายไ ไม่ีเหรอ?” ผมฝืนยิ้มทั้ที่้าในนั้นเ็บแ่ไหน...
นที่ทิ้นรััวเอไ้ลอ ไม่มีาราลา ไม่มีารพบเอ.....
“...็ีน่ะฮะ >////<” ยอูอมยิ้มและเาแ้มอย่าเินอาย
“อ่า...” ผมรีบหยิบ้าวอึ้นห้อโยไม่มอนที่ยืน้าๆนเป็นน้อายเลย...
ผมยั่หวั่นไหวับสายาแบบนั้นอยู่...ผมยั...รัเาเ็มหัวใ..แ่..ผมะัใาเาแล้วและ
เพราะ...นรัเ่ามาเป็นแฟนน้อายที่ผมรั...ผมรัทั้สอน...รัเท่าันมาละมั้...
“านยอล เี๋ยวานยอลรอยอรนี้น่ะ เี๋ยวยอมาน่า ><” พอนัวเล็พูเสร็็วิ่เ้ารัวไปเลย
นัวโยิ้มมุมปาและเินึ้นบ้านไปหานรั....
.
.
.
.
.
ในะที่ผมำลัเ็บออยู่นั้น็ไม่ไ้สนใอะไร แร๊...... ผมัเรียหนัสือให้เ้าที่โยไม่สนเสียประู
‘เป็นยอูล่ะมั้’ ผมิในใและยัเ็บอ่อ
ฟึ่บบ..ผมสะุ้เพราะมีนมาอผมา้าหลั..
“สวัสี....แบฮยอนหมาน้อยอัน..”นัวโพู้าหูนัวเล็และหอมแ้ม
ผมนิ่เียบ.....ทะ..ทำไมใมันถึสั่นแบบนี้น่ะ..อย่าน่ะแบนี้แฟนน้อนายนะ
บอให้เาปล่อยสิแบฮยอน....ใผมร่ำร้อแ่....มือผมไม่ยับ..
ผมยอมรับว่าผมิถึอ้อมออเาอ้อมอที่อบอุ่นและอ่อนโยน....แ่...มันไม่ี่อยอู !!
“ปล่อยน่ะ!!” ผมะอใส่เาและผลัันเาออให้ห่าาัวผมที่สุ
แ่เหมือนมันะไม่ไ้ผล เพราะแรอันน้อยนิอผมสู้แรอานยอลไม่ไหว L เ็บใริ!!
“อย่าิ้นสิ...ันิถึนายน่ะหมาน้อย” านยอลพู ผมัปาและพยายามไม่อ่อนใให้นอย่าหมอนี้
“ปะ...ปล่อย!!”ผมเริ่มที่ะีิ้น และพูเสียแ็ใหู้เ้มแ็(?)
“แบ......อร้ออย่าผลัไสัน...”นัวโระับอและุหน้าับไหล่เล็
“……” ผมนิ่และมีวามิมามายที่พุ่ออมาาสมออผม...
“…..” านยอลเียบ ผม็เียบ ่าน่าเียบ...บรรยาาศมันน่าอึอัะมัยา..
“…..นาย้อารอะไร...” ผมเปิปาพู (_ _ ?) และ้มหน้าหลีเลี่ยสายาอเา
ผมลัว...ลัวว่าะใอ่อนเหมือนรั้ที่ผ่านๆมา...
“เรา.....ลับมาบันไ้ไหม....” านยอลพู....ผมน้ำาลอเบ้า
แ่แทนที่ผมะเสียใที่แฟนน้อายมาพูแบบนี้...ผมลับีใ....เพราะ....ผมรัเามา..
มาที่สุเลยล่ะ...เา...เป็นมาว่ารัอผม...ผมรัเา
แ่....เราบันไม่ไ้ถ้าเายัเป็นแฟนน้อายผม...
ผมไม่สามารถที่ะทำใบไ้หรอถึผมะีใแ่ไหน แ่ผม็ลำบาใอยู่ี
แ่...............วามรัทำให้นาบอ
“แล้ว......ยอูล่ะานยอล?” ผมเยหน้ามอเาทั้น้ำา
ผมัปาและพยายามใแ็และปิเสธ้อเสนอที่ผม้อารมาลอ 5 ปี
ใ่.....เมื่อ 5 ปี่อนผมับานยอลเราบัน..
ผมรัเาเารัผมเรารัันแ่แล้วุนายปาร์็ับผมแยับให้านยอลไปอยู่ที่แนาาับรุ่นพี่ริส
เาไป....โยไม่บอผมเลยสันิ.....แ่...รั็้อรอ นานแ่ไหน็้อรอ.......
“...ผมะเลิับเาและเรามาบันน่ะหมาน้อย....”ผมอเาแน่น
“ฮึ...ไม่น่ะ...ไม่เอาอย่าเลิับยอูน่ะ...อย่าทำยอูเสียใน่ะ....”
ผมิัวเอและพยายามที่ะเห็นแ่น้อ.....แ่รู้ไหม มนุษย์ทุนน่ะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เห็นแ่ัว
ผมเลือวามรัอผม....ผมเลือที่ะทรยศ......
“นี้ ถ้าเราลับมาบัน็ไ้น่ะ.....
แ่ว่านายห้ามเลิับยอูน่ะและเรื่ออเราเป็นวามลับน่ะ..”
ผมเอามือเามาแนบหน้าผมอยาทำแบบนี้มานานแล้ว...
อยาะอ อยาะูบ ผมิถึเา ิถึสัมผัส....อเา....
ผมมีวามสุั....
.
.
.
.
.
.
แ่รู้ไหม....วามลับ ไม่มีในโล....
.
.
.
.
.
ร่าเล็ที่ยืนำมือิัวเอและมอภาพรหน้าอย่าเ็บปว.....
นที่เราไว้ใมาที่สุเาะทำร้ายเราไ้มาที่สุ!!! ำเอาไว้ให้ี!!!!!
“แล้วยอูล่ะานยอล นายหายมานานแล้วน่ะ ลับลไปหาเลยเี๋ยวมันผิสัเน่ะ” ผมีไหล่เา
เายิ้มและประทับริมฝีปาผมเบาๆ “ันอยาอยูันนายนิหมาน้อย L” านยอลเบ้ปา
ผมส่ายหน้าและีเหม่เาที่นึ “อย่าลืมที่สัาสิว่านายะบับยอ” ผมพู
“็แ่ในนาม - - แฟนริๆอยอลน่ะมีแ่แบนเียวน่ะรู้ไหม J ” านยอลยิ้มมุมปา
เพราะนัวเล็น่ารันั้นหน้าแและุับอเา
ึึ แฟนใรน่ารัั านยอลิ
“อะ....ออไปเลยน่ะานยอล -////- ไม่ั้นแบอนน่า” ผมิ้น านยอลิ๊ปาและปล่อยผม
“ -0-” านยอลบ่น
“-////- ลไปหายอูเลยยย”ผมันเาออาห้อผมทันที เพราะผมเินนิ-//////-
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มา่อ-..- แบบๆ ามอารมเลย 5555+
ความคิดเห็น