ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic:The prince of tennisชุลมุนวุ่นรัก

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 ตัวป่วนมาแล้ว

    • อัปเดตล่าสุด 17 มี.ค. 50


    ตอนที่1

    (ริวซากิ ซากุโนะ)

    สวัสดีค่ะฉันซากุโนะค่ะ วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่ฉันได้เจอเรียวมะคุงค่ะ และตอนนี้ฉันก็อยู่ที่โรงเรียนแล้วด้วยเอ๊ะนั่นเรียวมะคุงนี่ทำไมดูแปลกๆไปนะ

    “เรียวมะคุงๆ” เรียวมะคุงหันมามองฉัน นายไปทำผมทรงใหม่มาหรือไงหัวถึงได้ดูแปลกๆ

    “อ้าว เธอรู้จักเรียวมะด้วยหรอ ฉันกำลังจะไปหาหมอนั่นพอดี พาฉันไปที่ชมรมเทนนิสชายทีสิ” หา นี่มันอะไรกันนี่ นายประสาทกลับขนาดจำตัวเองไม่ได้เชียวหรอ สุดท้ายฉันก็ต้องพาหมอนี่ไปอยู่ดียิ่งวันนี้ประสาทกลับอีก เดี๋ยวไปเอ๋อกลางทาง

    “โอ๊ย!!! ไม่ใช่เสียงฉันนะคะ เสียงตาบ้าเรียวมะคุงค่ะ

    “เป็นอะไรหรือเปล่าเรียวมะคุง”

    “เฮ้ เจ้าเปี๊ยกเดินไม่ดูทางเลยนะ” รุ่นพี่คิคุมารุพูด

    “เฮ้ย นายไปทำอะไรกับหัวมาน่ะเอจิเซ็น” รุ่นพี่โมโมะจังทัก เออจะว่าไปก็จริงแหะ เปลี่ยนทรงผมตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย ผมยาวขึ้นนิดนึง ไว้ผมม้ามากขึ้น ขณะที่ฉันกำลังวิจารณ์เรียวมะคุงอยู่ในใจ ฉันก็สังเกตเห็นเขาแอบพึมพำอะไรคนเดียวแต่พอจำคำได้ว่า ไร้มารยาท และดูเหมือนรุ่นพี่คิคุมารุจะหูไวเป็นพิเศษซะด้วยสิ

    “นายว่าใครไร้มานยาทฮะเจ้าเปี๊ยก”

    “นายพูดแรงไปนะเอจิเซ็น” คราวนี้รุ่นพี่โออิชิพูด

    “เอ่อ ฉันก็ว่างั้นนะจ๊ะเรียวมะคุง นายพูดแรงไปนะ” วันนี้นายเป็นบ้าอะไรนี่ อีตาบ้าเรียวมะ

    “เฮ้ ผมยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะฮะ รุ่นพี่” เอ๋? เสียงเรียวมะคุงนี่ แต่คนข้างหน้าไม่ได้พูด เราเลยหันไปมองหาต้นเสียง

    “เฮ้ย มีเจ้าเปี๊ยกสองคน” เสียงรุ่นพี่คิคุมารุค่ะ ตอนนี้ฉันเองก็กำลังงงด้วย

    “อ้าว เรียวงะมาทำอะไรที่นี่น่ะ”

    “เฮียๆๆๆ หาตั้งนานแน่ ให้เจ๊อกแบนนำมาตอนแรกก็คิดว่าจะหลงเหมือนกัน เพราะไม่เห็นเฮีย ป๋าให้ฉันมาเรียนที่นี่ด้วยอยู่ห้องเดียวกับเฮียเลย ก็เลยว่ากลับมาจะรีบมาเซอร์ไพรส์” ว่าใครอกแบนยะ ตาบ้านี่ ซากุโนะจังชักไม่ปลื้มแล้วนะ

    “เฮ้ นายรู้จักหรอเจ้าเปี๊ยก” รุ่นพี่เอจิพูด(ขอเรียกย่อนะ ขี้เกียจพิมพ์)

    “น้องผมเอง เราเป็นฝาแฝดกัน”เรียวมะคุงพูด

    “O_O<<สายตาของทุกคนในชมรมเริ่มพุ่งมาที่เรียวมะคุงแล้ว

    “อืม เอาเป็นว่าฉันเอจิเซ็น เรียวงะเรียกเรียวงะเฉยๆก็ได้ ไงๆก็ขอฝากตัวด้วยละกัน ฝาตัวด้วยนะเจ๊อกแบน” อีตาบ้าเรียวงะนี่หันมามองที่ฉัน กรี๊ด!!นายว่าฉันอกแบนอีกแล้วนะ แต่เห็นรอยยิ้มน่ารักที่หมอนี่ส่งยิ้มมาให้ฉันๆก็ใจอ่อนหายโกรธจนได้ ตานี่ยิ้มแล้วเล่นเอาซะฉันจะละลาย ว้าย!!ไม่ได้ๆ ฉันมีเรียวมะคุงคนเดียว

    “นี่มุงอะไรน่ะ วิ่งรอบสนาม10รอบทุกคน” เสียงของกัปตันเทะสึกะค่ะ ทำให้ทุกคนต้องวิ่งหมด

    “ทำไมนายไม่วิ่งห๊ะเอจิเซ็น”กัปตันเทะสึกะถาม

    “ก็แล้วทำไมต้องวิ่งล่ะ ฉันไม่ใช่สมาชิกชมรมซะหน่อย ถ้าคุณกัปตันหมายถึงเรียวมะล่ะก็ หมอนั่นวิ่งอยู่นั่น” เรียวงะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย พลางชี้ไปที่เรียวมะคุง ทำเอากัปตันเทะสึกะอึ้งเลย

    “แล้วก็นะ ฉันไม่คิดจะเข้าชมรมเทนนิสหรอก” เรียวงะพูดแล้วเดินออกไป

    “เอ่อ…เรียวงะคุง”

    เฮ้ เจ๊อกแบนฝากบอกเฮียด้วยว่าฉันจะกลับแล้ว”

    “เฮ้เรียวงะกลับพร้อมกันสิ” เรียวมะคุงพูดรั้งไว้ สุดท้ายหมอนั่นก็ต้องนั่งรอเรียวมะคุงวิ่งจนเสร็จ โดยมีฉันนั่งรอเป็นเพื่อน

    “กลับกันเถอะ”เรียวมะคุงที่เปลี่ยนชุดเสร็จเดินมา

    “เฮียเนี่ยเฉื่อยเป็นบ้า” เรียวงะคุงลุกขึ้นแล้วเดินตามเรียวมะคุงไป

    “ไปแล้วนะ ริวซากิ” เรียวมะคุงหันมาพูดกับฉัน

    “ไปแล้วนะเจ๊อกแบน” กรี๊ดตานี่ ว่าฉันอกแบนอีกแล้วหมั่นไส้จริง ถ้าฉันไม่ติดว่านายเป็นฝาแฝดของเรียวมะคุงล่ะก็ฉันสอยนายฝันร่วงไปแล้ว

    (เอจิเซ็น เรียวมะ)

    ผมเอจิเซ็นเรียวมะครับ ให้ตายสิวันนี้เจ้าน้องตัวแสบของผมดันโผล่มาซะได้ ไม่รู้ว่าพ่อบ้าปล่อยให้มันกลับมาจากอเมริกาได้ยังไง แถมวันนี้มันดันไปเรียวยัยริวซากว่า เจ๊อกแบนอีก ผมล่ะอายแทนยัยนั่นจริงๆ ถึงมันจะจริงก็เถอะ

    “เฮ้ เฮียเจ๊เมะมาด้วยนะ” หาเจ๊เรียเมะมาด้วยหรอ

    “ตอนนี้อยู่ที่บ้านแล้ว” อยู่บ้านแล้ว โอ้ชีวิตผมมีเรื่องวุ่นๆ เข้ามาอีกจนได้ โอ๊ย เซ็งเง็งเค็งเครียด ผมชักจะอยากเมาแล้วสิ แค่ยัยบ้าน้องสาวผมนี่ก็ปวดหัวแล้ว อ้อผมลืมบอกไปจริงๆแล้วเราเป็นแฝดชายหญิงน่ะ แต่มันเป็นทอม

    “นึกไม่ถึงว่าเธอจะเล่นแต่งเป็นชายไปโรงเรียน”

    “เฮียต่อจากนี้ฉันจะแต่งชายไปโรงเรียนทุกวันเลย มันสะดวกต่อการเหล่สาว” ให้ตายสิไอ้เด็กนรกนี่มันหันมายักคิ้วให้ผมก่อนจะส่งยิ้มกวนประสาทตามมาให้ ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นน้องผมนะ จะสอยให้ฟันร่วงเลย

    ที่บ้าน

    “กรี๊ด!!! ไงจ๊ะเรียวมะน้องเลิฟ มาให้พี่สาวคนสวยกอดหน่อยดิ” ยัยพี่บ้านี่ลากผมไปกอดเฉยเลย มันอึดอัดนะเฟ้ย

    “เจ๊เบาๆหน่อย ดูหน้าเฮียแกดิ จะขาดอากาศตายอยู่แล้ว เพราะมันโดนหน้าอกเจ๊เข้าเต็มรักเลย ฮ่าๆๆๆก๊ากก…”

    “โป๊ก”

    “โอ๊ย!!! เจ๊ฉันฉันเจ็บนะ” ไอ้เด็กนรกมันเอามือคลำหัวใหญ่ก็สมควรล่ะ ไปล้อเจ๊เรียวเมะ

    “อย่าล้อเจ๊ให้มาก เรียวงะ เจ๊ชักไม่ปลื้มนิสัยปากเสียของแกแล้ว”

    “แหมก็รู้ๆนิสัยกันอยู่ มันเป็นมานานแล้ว…แต่…อกเจ๊ใหญ่ได้ใจจริงๆนะ” แน่ะไอ้เรียวงะยังไม่หยุดปากเสียอีก เดี๋ยวก็เจออีกโป๊กนึงหรอก

    “โป๊ก”<<<-_-“ไม่ทันขาดคำ

    (คิคุมารุ เอจิ)

    หวัดดีคร๊าบ ผมคิคุมารุ เอจิเอง วันนี้ผมเห็นซากุโนะจังเดินมากับผู้ชาย อ้าวดูดีๆมันเจ้าเปี๊ยกเอจิเซ็นนะนี่นาไวไฟใช่เล่นแหะเจ้านี่ แต่วันนี้ทำไมเจ้านี่มันดูแปลกๆไปฟะ ใช่แล้วทรงผมมันเปลี่ยนไปน่ะเอง ผมแอบได้ยินมันนินทาผมว่าไร้มารยาทด้วย แต่เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อผมได้รู้ว่าหมอนี่มันเป็นฝาแฝดของเจ้าเปี๊ยกนั่นเอง ระหว่าที่พวกผมต้องวิ่ง10รอบตามที่เทะสึกะสั่ง ผมก็แอบสังเกตดูเจ้าเรียวงะ จะว่าไปเจ้านี่เตี้ยกว่าเจ้าเปี๊ยกอีกแหะ แถมไหล่ก็เล็กกว่าดูแล้วเหมือนผู้หญิงตูเล็กๆ ถ้าหมอนี่เป็นผู้หญิงคงน่ารักกว่าซากุโนะจังอีก อ้าวเฮ้ยผมเป็นอะไรไปเนี่ยมาชมผู้ชายว่าว่าน่ารัก ไม่จริงน่าผมน่ะชายทั้งแท่งนะ พอแล้วเปลี่ยนเรื่องพูดดีกว่า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×