ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Fic Reborn ] Mix Story

    ลำดับตอนที่ #3 : โอ๊ย โอ๊ย { D18}

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ค. 52


    Title: โอ๊ย โอ๊ย

    Paring: D18

    Rate: กริตเตอร์วิ๊งวับ (อีกแล้ว) *w*

    Note: XS ที่ท่าน R~ii ขอมาไม่ได้ลืมนะ กำลังเจ้าชู้เลือกเพลงไม่ถูก เผลอๆจะลงให้สองเพลงเลย

    Note2: สนอง Need ก่อนละครจบ!

    Music:http://www.charyen.com/jukebox/play.php?id=17998

     

     

    คฤหาสน์คาบัคโรเน่ ณ ญี่ปุ่น

     

    ปัง!

                เสียงประตูไม้ฝรั่งเศสเนื้อดีปิดลงพร้อมกับร่างสูงผู้มีเรือนผมสีเหลืองอร่ามซอยสั้นปะบ่า ดูยุ่งเหยิงแต่กลับเป็นทรง ที่ทิ้งตัวลงกลับเตียงขนาดบิ๊กไซส์พร้อมร้องออกมา

                ฮ๊า~ เคียวยะ~”นัยน์ตาสีน้ำตาลจ้องมองไปยังภาพถ่ายคู่ของตนกลับร่างบางเรือนผมสีดำปะบ่านัยน์ตาสีนิลที่แสดงถึงความไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ ร่างสูงมองคนตัวเล็กในภาพพรางระบายยิ้มบยหน้าคมคาย

     

     

    ตั้งแต่วันที่ฉันได้คุยเพียงครู่สองคนกับเธอครั้งก่อน
    กลับมานอนครวญครางละเมอ คอยพร่ำหาเธอเหมือนจะอ้อนวอน

     

                น่ารักที่สุดเลย!”ร่างสูงว่าพรางกอดภาพถ่ายไว้แนบแน่นร้องตะโกนออกมาจนโรมาริโอ้ที่เดินผ่านมาต้องเอ่ยปากถาม

                เป็นอะไรน่ะครับ บอส?

                ไม่มีอะไรหรอก ไม่สิ...ไม่รู้อะไรเลย เห็นแต่เคียวยะลอยไปลอยมาเต็มหัวไปหมดเล๊ย อ๊า~!”นภาแห่งคาบัคโรเน่ตอบเสียงเริงร่า ปนเคลิ้มลอยอย่างมีคววามสุข

     




    เกิดอะไรขึ้นมาล่ะเออ มันอยากรู้นัก...

    เปลี่ยนฉันไปจากเดิม โอ๊ย

     

                นัยน์ตาสีน้ำตาลฉายมองภาพอีกครา จดจ้องมองเพียงคนตัวเล็กน่ารักในภาพ นัยน์ตาสีนิลที่แม้จะฉายแววหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ยังน่ารักในสายตาของม้าพยศตัวนี้ซะเหลือเกิน

     

    จะเป็นเพียงแววตาของเธอทั้งคู่ฉายมาสะกดรึเปล่า
    อาจเป็นดาวดวงใดใช้เธอมาหลอกเล่นกล เป็นไปไม่ได้

     

                เคียวยะน่ารัก...ไม่สิสวยสง่า...ไม่สิราชินี...เริ่ด...งาม...บิวตี้ฟูล~ โอ๊ย! โลกกลายเป็นสีชมพูหมดแล้ว!!!!”ก่อนที่ม้าพยศจะร้องลั่นหวังให้พระเจ้าร่วมดีใจกับเค้าด้วย ไม่นานนักที่วิทยุออนไลน์บนโน๊ตบุ๊คเรือนงามก็เล่นเพลงของนักร้องหนุ่มในท่อนฮุก

               

    เธอทำให้ฉันรักจนใจไม่อาจถอน หัวใจมันคอยแอบๆมองแบบซึ้งๆ
    เธอทำให้ฉันหลงใจอ่อน นอนกอดหมอน..ทุกคืน จะทนได้นานซักเท่าไร หากคิดถึง

     

                ราตรีสวัสดิ์นะ เคียวยะ...จุ๊ฟ!”เสียงนุ่มเอ่ยกับภาพตรงหน้าก่อนจะทาบทับริมฝีปากลงบนรูปบนที่ๆตัวเล็กคนนั้น คนที่แสนน่ารักยืนอยู่

     

    9.30น. โรงเรียนนามิโมริ

                เคียวย๊า~”เสียงยานลั้นลา ของม้างี่เง่าในสายตาของร่างบางโผล่ออกมาอีกครั้งพร้อมกับกระโดดกอดแน่น ราวกลับไม่ได้เจอกันมาเกือบทศวรรษ

                เดี๋ยวก็ขย้ำซะหรอก ปล่อย!!”ร่างบางตวาดก้าว เอ่ยสั่งคนน่ารำคาญ

                ใจร๊ายย~ ทั้งๆที่เคียวยะตัวหอมจะตาย TT3TT”ร่างสูงทำปากจู๋น้ำตาตก เรียกคะแนนสงสารจากคนตรงหน้าแต่ไหงสิ่งที่สะท้อนกลับมา

                ผัวะ!

                กลับเป็นการฟาดท่อนฟาเข้าที่ท้องซะนี่...

     

    อยากจะกินกลืนเธอทั้งตัว
    ไม่อยากเหลือไว้ให้ใครได้กลิ่น

     

                โอ๊ย! เคียวยะไม่รักเค้าเลยรึไงต๊ะเอง T3T”ร่างสูงกุมท้องตัวเองด้วยความเจ็บปวดพรางพูดขึ้น

                งี่เง่าซะจริง ไอ้ม้าโง่!”ร่างบางด่าคนไร้สาระตรงหน้า ที่

     

     อยากได้ยินเพียงเสียงของเธอ
    เพรียกบอกรักเพ้อถึงฉันผู้เดียว

     

                ไหนแกบอกถ้ายอมถ่ายรูปด้วย แกจะสู้กับฉันฮะไอ้ม้างี่เง่า มาก็สายแถมยังมาไร้สาระอีก มันเสียเว...เฮ้! แกฟังฉันอยู่ไหม!!!!”ร่างบางที่พร่ามมานานเมื่อรู้สึกได้ว่าร่างสูงหน้าตาคมคายกำลังจ้องหน้าเค้าจนจะบินได้แล้ว

     

    กดอารมณ์ทนไปไม่ไหวฉันมันหวิววาบ
    ไม่เจอคงขาด โอ๊ย โอ๊ย

     

                แหม~ ก็คิดถึงเคียวย..โอ๊ย!”แล้วร่างสูงก็โดนหวดเข้าอีกที

     

    ไม่เจอคงขาดใจโอ๊ยโอ๊ย….
    โอ่ย..โอ๊ยคิดถึงจังเธอจะทนได้นานสักเท่าไหร่
    หากคิดถึงโอ๊ยโอ๊ย

     

                โอ๊ย เจ็บนะเนี่ย....ร่างสูงบ่นขึ้นเสียงหมนหลังจากเริ่มรู้สึกเจ็บมากขึ้นก่อนที่ร่างบางจะได้แวดด่า สมน้ำหน้า เสียงเพลงจากมือถือเครื่องหรของร่างสูงก็ดังซะก่อน

               

                อยากจะกินกลืนเธอทั้งตัว
    ไม่อยากเหลือไว้ให้ใครได้กลิ่น
    อยากได้ยินเพียงเสียงของเธอ
    เพรียกบอกรักเพ้อถึงฉันผู้เดียว
    กดอารมณ์ทนไปไม่ไหวฉันมันหวิววาบ
    ไม่เจอคงขาดใจโอ๊ยโอ๊ย….
    โอ่ย..โอ๊ยคิดถึงจังเธอ

     

    - END - 

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×