คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Slow-motion + ยอม
2
Slow-motion + ยอม
“คาซึเนะ กลับบ้านก่อนไปเดี๋ยวพี่ตามไป” ฉันกล่าวอย่างเหนื่อยล้า แค่คิดเรื่องของคาวึเนะ ขาฉันอ่อนกำลังหมดแล้ว
“ครับพี่ ผมเองก็เฮิร์ทมากแล้ว อยากจะกลับบ้าน”
“เอ่อ แม่กะพ่อไปทำภารกิจที่คิรินะ ราวๆอาทิตย์นึงจะกลับ ถ้าหิวทำไรกินเองนะของที่บ้านมีครบ”ฉันกล่าวเรื่องสำคัญกลับน้องชายตนเอง
“ครับ”
“ฉันฝันอยู่ใช่มั๊ยตาก็อนจิล่า T___T” ฉันหันไปทำหน้าเศ้ราและถามตานัน่ด้วย ฉันไม่อยากให้น้องฉันเจอกะความรู้สึกแบบนี้นะ no no
“มันเป็นความจริง เสียใจด้วย”
“แงๆๆๆ ใจร้ายยย อยากจะร้องร้องไห้ พอจายรึยางล่ะฟ้า ฆ่ากันให้ตายจะดีกว่าม้ายยยยย~ T[]T”
“ไปกินข้าวกันไหม?”
“ฉันเศ้ราขนาดนี้ยังจะชวนไปกินข้าว ฉันอยากกินขนมเค้กมากกว่านะ~”
“เมื่อความตระกละเข้าครอบงำ อะไรก็หยุดไม่ได้จริงๆนะเธอเนี่ย”
“ใช่ แต่เดี๋ยวก่อนนะ คุ้นๆว่าเหมือนนายหลอกด่าฉันว่า ตระกละ นะ”
“ก็ใช่น่ะสิ เบ๊อะจริงเชียวไปกัน”ว่าแล้วก็ไม่ปล่อยให้ฉันสวนจูงมือให้เดินตามไปเฉยเลย ไรเนี่ย
Cake ‘café
“ไม่ทราบว่าจะรับอะไรดีคะ” เมื่อฉันนั่งลงพนักงานญ ของร้านก็เอ่ยถาม
“สตอเบอร์รี่มิเชก 2 และก็สตอเบอร์รี่ชีสเค้ก 1 ค่ะ” ฉันสั่งอย่างคุ้นเคย
“ค่ะ รอสักครู่ค่ะ”พนักงานเอ่ยขึ้น ฉันหยักหน้า หงึกๆ ก่อนที่พนักงานจะเดินไป
“รู้ได้ไงว่าฉันจะกินสตอเบอรี่มิเชกน่ะ”ตาปากปีศาจเอ่ยถาม
“ก็ฉันเป็นแฟนนาย”
“จะว่าไปเราสองคนเป็นอย่างนี้นานแล้วนะ ที่คบกันแบบช้าๆ ง่ายๆ เรียบๆ”ตานั่นเอ่ยขึ้น
“ใช่ๆ แบบไม่ต้องมาเดินควง ไม่ต้องมาคอยตามหึงทุก 5 นาที แต่ถ้าว่างเมื่อไหร่ก็มาหากัน”ฉันว่า
‘ ~มากกว่าความฝัน เพราะเธอมีอยู่จริง
คนที่เข้าใจฉันในทุกสิ่ง ที่ฉันนั้นเป็นอยู่
และอยากจะขอให้เธอนั้นอยู่กับฉันตลอดไป~ ‘
“ฮัลโหล สวัสดีค่ะ”
( ฮิโตมิหรอลูก…แม่กะพ่อคงจะยื้อการทำภารกิจเป็น 1 เดือน เพราะมันดันไปผัวพันกับถารกิจที่โอโตะน่ะ)
“อ้อ! งั้นก็ต้องเกี่ยวกับนารุโตะด้วยสินะคะ”
(ซาอิด้วย)
“ว้า~ตั้ง 1 เดือนแย่จัง” แย่ที่ไหนล่ะ ดีใจๆ เย้ๆ 1เดือน
“แต่เดี๋ยวก่อนนะ 1 เดือนหรอแม่ งั้นฮินาตะกะอิโนะก็น่าสงสารแย่ดิ”
( อืม 2 คู่นี้คงจะไปได้เจอกันนานเลย )
“โหย~ ไม่ได้เดี๋ยวก็เหงากันแย่ แค่นี้นะคะ” ไม่ได้งั้นเดี๋ยว 2 คนนี้ก็เหงาสิ ต้องโทรหาป้าซึนาเดะ
(ฮัลโหล)
“ท่านซึนาเดะใช่ไหมอ่า ป้าค๊าให้ ฮินาตะกะอิโนะไปช่วยภารกิจของนารุโตะหน่อยนะ TT^TT”
( ยัยมเดีดกะโหลกสมองเธอกระทบกระเทือนหรอ )
”นะ นะ นะ”
( ไม่ได้!! ภารกิจอันตรายมาก )
“ก็อันตรายมาก ก็ให้ 2 คนนั้นไปช่วยสิ”
( โอ๊ย! วุ่นวายจริง เอ้าๆ เออได้แค่นี้นะ )
“เย้ๆ ^[]^”
“มีอะไรหรอ” อิทาจิถามฉัน
“อ้อ ช่างมันเถอะ”
“ของที่สั่งมาแล้วค่ะ ได้ครบนะคะ”พนักงานเสิร์ฟของที่สั่งพร้อมกับเอ่ยถาม ฉันพยักหน้า พนักงานเดินออกไปแล้วทำงานต่อ
“ฉันป้อนนะ”อิทาจิถามเสียงอ่อนโยน
“อืม”ฉันว่าเป็นเชิงอนุญาติ อิทาจิดึงจานขนมเค้กไปแล้วตักป้อนฉันเรื่อยๆ
”อย่ากินน่ารักๆได้ไหม ฉันหัวใจจะวายตายแล้ว”
“ฮิๆ”
“เธอเอามือถือเธอมาสิ” อิทาจิว่าฉันควักโทรศัพท์ให้ ตานั่นรับไปแล้วหยุดป้อนขนมเค้กฉันเป็นเหตุทำให้ฉันต้องกินเอง ชิๆสนโ?รสัพทืมากกว่าแฟนตัวเองได้ไง ชิเชอะงอน -3- ตานั่นหยิบมือถือตัวเองขึ้นมาก่อนะจะทำอะไรกะมือถือของฉันกับเขา
“ทำไรอ่ะ”
“ส่งเพลงให้”
“เพลงไรอ่ะ”
“ยอม”
“เพลงไรไม่เห็นรู้จัก”
“ก็เธอบ้านนอก”
“ว่าไงนะ!”
“อย่าโวยวายด้วยเสียงแปดหลอดได้ไหม”
“ชิ! ไรว้าใครๆก็ไม่รัก ขนาดพัดลมยังส่ายหน้าเลย ฉันกลับล่ะจะไปเครียเรื่องคาซึเนะ”ฉันว่า
หมับ!
“อย่าเพิ่งกลับนะ นะ” กรี๊ดดดดดดดดดดดดด น่าร๊ากก >[]<
“อืมก็ได้”
แล้วเหตุก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
ฟอด~
”กรี๊ดด! อีตาบ้า”
“น่ารักจริงเชียว”
“ไปบ้านนายไหม?”ฉันเอ่ยถาม เค้าพยักหน้าหงึกๆ
บ้านตระกูลอุจิฮะ
“ไปที่สวนกันเถอะ”ฉันว่าเสียงใส่เพราะสวนตระกูลอุจิฮะร่มรื่นมากๆ
“ตามบรรชาขององคหยิงดอกลิลลี่”
“เกินไป”
สวน
“ขอหนุนตักหน่อยสิ นะๆ”
“ไม่ต้องอ้อนหรอกน่ามาสินอนเลย”ฉันว่าแล้วนั่งลงพิงต้นไม้ แล้วตานั่นก็ลงมานอนหนุนตัก
“เมื่อไหร่จะได้หมั้นกับเธอนะ”อิทาจิถมเสียงอ่นโยน พักหลังๆเค้าพูดเสียงแบบนี้ตลอดแหละ
“อืม…นายก็รอนานแล้วนะเอางี้! จัดการเรื่องคาซึเนะเสร็จเราก็หมั้นกันแล้วแต่งปีหน้าเลยดีมะ?”
“จริงๆนะ โหย~น่าจุ๊บจริงๆแฟนฉัน”
“ทะลึ่งล่ะ”
“ฉันร้องเพลงให้ฟังนะเป็นเพลงที่ฉันส่งให้เธอฉันแต่งเองเลยนะแทนความร้าสึกเลย”อิทาจิว่ามันทำให้ฉันสนใจทันที
“เอาสิ แต่ฉันอยากมีเพลงประกอบงั้นไปเอากีต้าร์มาสิ”
“ได้แปปนะยัยเบ๊อะ”
“ย่ะ! ตาปากปีศาจ”
แล้วไม่นาน กีต้าร์กับผู้ชายคนนึงก็เดินมานั่งข้างฉันเอาล่ะถึงตาฉันพิงบ้างแล้วฉันพิงหัวไปวบกับไหล่ตานั่น แล้วหลับตาลง
“เอานะ”
‘ฉันรักชีวิตที่มันท้าทาย แบบผู้ชายที่มีความฝัน
ใช้ชีวิตตามที่ต้องการ อย่างไม่เคยต้องแคร์ใคร
เธอ เธอไม่รู้มาจากที่ไหนทำให้ฉันวุ่นวายหัวใจ
ทำให้ฉันคิดหนัก ว่าฉันควรทำอย่างไร
ฉันเริ่มจะแพ้เริ่มจะใจอ่อน เปลี่ยนตัวเองเพื่อเธอคนนี้
ชอบแบบไหนก็ทำให้ทุกทีอยากให้เธอนั้นพอใจ
ยอม ยอมให้เธอคนเดียวเท่านั้นเป็นเพราะเธอคือคนสำคัญ
ยอมให้ได้ทุกอย่าง เพราะรักเธอมากจริงๆ
อย่างน้อยครั้งนี้ฉันได้เรียนรู้ ชีวิตที่มีเธออยู่
ถึงมีอะไรต้องเปลี่ยน แต่มันก็คุ้มที่ได้เธอมา
อย่างน้อยครั้งนี้ฉันได้เรียนรู้ ชีวิตที่มีเธออยู่
ถึงมีอะไรต้องเปลี่ยน แต่มันก็คุ้มที่ได้เธอมา
ยอม ยอมให้เธอคนเดียวเท่านั้นเป็นเพราะเธอคือคนสำคัญ
ยอมให้ได้ทุกอย่าง เพราะรักเธอมากจริงๆ
ยอมให้เธอคนเดียวคนนี้ ยอมให้เธอคนที่แสนดี ก็รักเธอมากจริงๆ ‘
ความคิดเห็น