Buzy love รักนี้กับนายตัวแสบ

บทนำ

     ณ    โรงเรียนเพรซวิวไฮสคูลเริดหรู่อลังกาลปานจะเอ่ย

                   โรงเรียนเพรชวิวไฮสคูลได้จัดว่าเป็นโรงเรียนนานาชาติชื่อดังอันดับต้นๆของประเทศไทย เรียกได้ว่านักเรียนที่เรียนที่นี่พ่อแม่จะต้องมีฐานะพอสมควรหรือไม่ก็เป็นลูกเศรษฐีพวกพ่อค้าหรือเจ้าของธุรกิจใหญ่ โรงเรียนไม่ได้แค่ค่าเทอมแพงแต่มีระบบดูแลรักษาความปลอดภัยของเด็กนักเรียนชั้นเยี่ยม ภายในโรงเรียนมีการตกแต่งอย่างหรูหราด้วยเครื่องประดับประดามากชิ้นซึ่งไม่น่าแปลกใจมากนักเนื่องจากขนาดของโรงเรียนที่นี่ใหญ่เป็นหกเท่าของโรงเรียนทั่วไปเลยทีเดียว มีทั้งสระว่ายน้ำ สนามกอร์ฟ คอร์ทเทนนิส สนามวอลเล่ ลักบี้ สนามขี่ม้ า สนามกีฬาในร่ม ห้องฟิตเนส  ภายในห้องพักมีการตกแต่งแบบยุโรป เตียงขนาดใหญ่สีแดงกำมะหยี่ ห้องอาบน้ำติดเครื่องทำความร้อน มีโต๊ะเขียนหนังสือ ทีวีจอใหญ่ ถึงแม้ที่บ้านของเด็กนักเรียนที่โรงเรียนจะร่ำรวยเพียงใดแต่นักเรียนที่นี้ก็ยังอยากที่ย้ายข้าว ย้ายของสำพารกเคลือบเงิน เคลือบทองมาจับจองหอพักอยู่ทำไมนะหรอ? ก็เพราะเด็กนักเรียนชายที่นี้นอกจะหล่อ ขาว ซิกแพคงาม ยังมีความสามารถด้านกีฬาและการเรียนไม่แพ้กับความหล่อน่ะสิ 

                                          เป็นเหตุที่ทำให้นักเรียนโรงเรียนนี้มักจะมีเรื่องไม่สบอารมณ์อยู่เรื่อยเพราะสาวๆ ชอบแย่งกันชิงดีชิงเด่นเรื่องความรัก ไม่พ้นมือพ้นไม้คณะกรรมการรักษากฎสักวันเดียว ถ้าไม่ติดที่ว่าหัวหน้าคณะรักษากฎเป็นหญิงสาว ใสซื่อไร้เดียงสา อย่างฉันน่ะสิ ความซวยจึงมาตกอยู่ที่ เบอร์รี่คนนี้ T^T’’

ตื้อ ดื้อ ดือ ~ประกาศ ประกาศ หัวหน้าคณะกรรมการรักษากฎขอพบที่ห้องพักฝ่ายระเบียบด้วยค่ะ

สิ้นเสียงประกาศฉันก็ต้องวิ่งจากชมรมดนตรีไปห้องพักฝ่ายระเบียบถ้าไม่ติดที่ข้าวเช้าที่หอบมายังไม่ได้เข้าปากสักคำละก็คงจะมีแรงวิ่งเยอะกว่านี้มากเลยทีเดียว

‘’ถึงสักที !! เฮ้อ “

ฟึ่บบ  ฉันค่อยๆเลื่อนประตูออกช้า ๆ 0.O?? และก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าคนที่นั่งอยู่บนโซฟาเป็นนักเรียนชาย ผมประกายทอง ผิวขาวละเอียด ในตาสีน้ำตาล หุ่นหล่อไม่แพ้กับหน้าตาคล้ายคลึงราวโอป้ามาจุติ  เค้าสูง มีซิกแพค ที่เอวมีลอยสักตัวอักษร”G”อยู่    เอ๊ะเดี๋ยวนะถ้าฉันเห็นซิกแพค เค้าก็แปลว่าเค้าไม่ได้ใส่เสื้อน่ะสิ O////O”

‘’เฮ้ เธอยัยผมแดง จะยืนอยู่ตรงประตูน่ะจะมองฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกนานมั้ย??-..-’’

หน็อย นายสาหร่ายเกรียวทอง คิดว่าชั้นลามกจกกะเปรตขนาดนั้นเหรอไงหะ ??!! รู้จักชักน้อยไปล่ะ(อันที่จริงก็เราพึ่งจะเห็นหน้ากันนี่หน่า)

“นี่นายเป็นใครหะ??มาเรียกฉันว่ายัยหัวแดงอีกอย่างนะ อย่าหลงตัวเองไปหน่อย เลย ฉันไม่สนหรอกนะว่าคนอื่นชมว่านายหล่อสักแค่ไ หน ฉันเป็นหัวหน้ารักษากฎฉันมาตามหน้าที” หมอนั่น ยังคงทำหน้ากวนประสาทและใส่เสื้อปดปิดความงามของซิกแพคไว้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะเดินมาหาฉันที่ยืนกอดอกอยู่หน้าประตู

“งั้นเธอคงมีความรับผิดชอบในหน้าที่ไม่เพียงพอ สินะ ถึงไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร”

อ้อ ตาหมอนี่คงจะอยากเล่นเกมยี่สิบคำถามกับฉันรึไง ??  หะ??

“แล้วนายไม่รู้หรอว่าตัวเองเป็นใคร - - * ”

นายสาหร่ายเกลียวทองยืนหน้าเข้ามาใกล้แววตาสีน้ำตาลเปล่งประกาย จมูกสัมผัสผ่านแก้มฉันเบาๆรู้สึกได้ถึงไออุ่น ทำเอาฉันตัวแข็งไปหมด รู้สึกร้อนวูบวาบแบบบอกไม่ถูก  เค้ากระชากแขนฉันเข้าไปแนบชิดร่างกายเค้าจนรู้สึกว่าอากาศในห้องเริ่มร้อนทั้งๆที่เปิดแอร์เอาไว้ 

“หน้าเธอเริ่มแดงแล้วล่ะ^^”

หลังจากเค้ากระซิบข้างหูฉันเบาๆก็เริ่มรู้สึกว่าฉันเป็นหัวหน้ารักษากฎนะ จะอ่อนไหวเพราะนายสาหร่ายเกรียวทองไม่ได้เด็ดขาด -///////- ไม่ได้ เมื่อคิดขึ้นได้ฉันก็ผละร่างกายออกมาโดยเร็ว

นาย ถือวิสาสะ อะไรมาแตะตัวฉัน หะ -[]- ไอผู้ชายเฮงซวย มารยาทซามจริง"

นายสาหร่ายเกรียวทอง ยิ้มที่มุมปาก เลื่อนใบหน้าอันละเอียดเข้ามาใกล้อีกครั้ง หยุดจ้องตากันเพียงครู่ ราวกับฉันหยุดกายใจชั่วขณะ 

เค้าเลื่อนริมฝีปากสีชมพูระเรื่อเข้ามา :x   เค้าเข้ามาแนบชิดจนฉันเขยิบตัวไปกระแทกกับชั้นหนังสือ เสียงของชิ้นเล็กชิ้นน้อยตกลงมากระจายอยู่กับพื้น เค้าใช้มือข้างนึงจับมือฉัน อีกข้างค่อยค่อยเลื่อน ไปปิดประตูที่ฉันเปิดไว้ เราค่อยๆถอนริมฝีปากออกจากันช้าๆ

"ฉับชอบเธอ^^  เป็นแฟนกับฉันนะ"

หลังจากเค้าพูดเสร็จชั้นค่อนข้างตกใจ ตั้งแต่เป็นนักเรียนที่นี้ฉันยังไม่เคยเจอใครที่พบครั้งแรกแล้วขอเป็นแฟนมาก่อน 

"ฉันยังไม่รู้จักชื่อนายเลยด้วยซ้ำ เราจะเป็นกันแฟนกันได้ยังไง?" 

ฉันตอบสบถพร้อมเอามือขึ้นมาจับริมฝีปากอย่างเขินอาย ก่อนจะหันหลังแต่ดูเหมือนเวรกรรมยังไม่หมดเมื่อมือที่กำลังเอื้อมไปเปิดประตูสู่แสงสว่างกระจ่างอารมณ์ ถูกหยุดไว้ด้วยแขนของชาย ผมทอง ผิวขาวคนเดิม เค้ากอดฉันไว้แน่น ก่อนเลื่อนหน้ามากระซิบข้างหู

"ฉันล้อเล่นน่ะ^^ ฮ่ะฮ่า หน้าเธอแดงมากรู้ตัวรึเปล่า แต่เรื่องชอบเธอฉันพูดจริงนะ"นายสาหร่ายทองยักคิ้วใส่ ก่อนจะเปิดประตูห้อง

"อ้อ เก็บของในห้องด้วยล่ะ" 

"นายมันบ้า โรคจิต หลงตัวเองที่สุด นายมาสั่งฉันได้ยังไงนายเป็นใคร?"      หลังพูดเสร็จนายสาหร่ายเกรียวทองยักไหล่พร้อมชี้ไปที่เอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะก่อนจะเดินออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจากฉันเก็บของเสร็จก็เดินไปดูที่โต๊ะ"เอกสารอะไรกัน" ใบลงทะเบียนกรอกความสมัครใจเป็นแฟนรึไง ฉันหยิบเอกสารขึ้นมาดูก่อนจะพบว่ามันคือ เอกสารแต่งตั้งหัวหน้านักเรียนใหญ่ -[]- ซึ่งมีหน้าที่ดูแลหน่วยคุมกฏทั้งหมดรูปที่ปรากฏอยู่ในนั้นคือนายสาหร่ายเกรียงทองร้องเรียกตีน  ข้างล่างมีประวัติส่วนตัวเขียนอยู่

ชื่อเล่น : เทรย์

ชื่อจริง: แบรคเทล

นามสกลุล : เพรซวิว

เอ๊ะ เพรซวิว นามสกุลเดียวกับผอ นี่หน่า ลูก ลูกชายคนเดียวของ ผอ ที่เด็กผู้หญิงโรงเรียนเราพูดถึงนักหนา ว่าความหล่อกายกองล้นฟ้าล้นแผ่นดิน -_- แต่นิสัยฉันว่าไม่เหมือนหน้่าตาความหล่อสักนิดเดียว แล้วทำไมถึงย้ายมาเรียนที่นี่ล่ะ จำได้ว่าเรียนอยู่ที่อเมริกาตั้งแต่อยู่ เกรด 9 นิ่ ซวยจริงๆนะ T0T" ทำไมเรื่องยุ่งๆมันต้องมาเกิดที่ฉันล่ะ ถ้านายสาหร่ายเกรียวทอง เป็นหัวหน้านักเรียนใหญ่ฉันก็เจอเค้าทุกวันน่ะสิ 

บทที่ 1

ความวุ่นวาย

ตื้อ ดือ ดือ ดื้อตือออออ~ เสียงเลืกเรียนทำให้ฉันตื่นจากคาบสังคมวิชาที่ฉันเบื่อที่สุด ว่าแต่ทำไมฉันถึงได้คิดถึงนายสาหร่ายเกรียวทองตลอดเลยล่ะ T^T ~~~

"เบอร์รี่ ...เบอร์รี่!!"

"หะ ฉันเหม่อน่ะ"

"เป็นอะไรรึเปล่า" เฟรนส์เพื่อนสนิทสมัยประถมน่ะ เค้าเป็นห่วงและคอยอยู่กับฉันตลอดเวลาเลยล่ะ เป็นสุภาพบุรุษมาก><"

"เปล่าๆฉันไม่ได้อะไรคิดเรื่องอื่นอยู่นิดหน่อยน่ะ" 

"งั้นฉันกลับก่อนนะ  เสาร์ อาทิตย์อย่าลืมทำการบ้านล่ะ บาย "

ฉันพยักหน้าตอบแทนการโบกมือ

                                                     ประกาศ ประกาศ ~ ขอพบหัวหน้ากรรมการนักเรียนรักษากฏด้วยค่ะ~~~

สิ้นเสียงประกาศ  ฉันก็รีบเก็บของใส่กระเป๋าแล้วเดินไปหอเพื่อไปเก็บของและหยิบเอกสารที่ห้องเพื่อเตรียมตัวไปประชุม

กริ้ก~ ฉันแตะบัตรและวิ่งเข้าก่อนที่สำพารกบนมือจะหล่นล่วง 

"เฮ้อออ หนักเป็นบ้า" ฉันพึมพำก่อนจะเก็บของเข้าที่เข้าทาง   เอ๊ะ เสื้อ หนาวฉันอยู่ไหนนะ อากาศของนอกค่อนข้างเนื่องจากนี่เป็นปลายเดือนธันวา  

"อ้า เจอแล้ว "

ฉันพูดก่อนที่จะรีบเปลี่ยนจากเสื้อหนาวไปเที่ยวเป็นเสื้อหนาวกำมัหยี่ที่มีตราโรงเรียน หลังจากก็รวบรวมเอกสารไป ห้องพักฝ่ายระเบียบ ขณะที่กำลังจะก้าวออกจากห้องก็พบว่ามีชายร่างสูงผมทอง ในตาสีตาล นายสาหร่าย  -0-   

"เอ้า ทำไมทำหน้าอย่างนั้นเธอเห็นฉันเป็นสับประหลาดรึไง -  -??"

ก็ใช่สิผู้ชายที่จูบคนอื่น แล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แถมยังโผล่อยู่นู่นอยู่นี่ไปเรื่อยอีก

"นายมีอะไร เทรย์ "

"นี่เธอพูดดีๆหน่อยไม่ได้รีไง แต่ก็นะรู้จักชื่อฉันแล้วนี้" เค้าพูดพร้อมหน้าลามกจกกระเปรต

"ฉันๆไม่มีเวลามาเถียงกับนายหรอกนะถึงจะเป็นลูก ผอ แต่ฉันก็มีหน้าที่ของฉัน" ฉันเบ้ปากเพราะหมดอารมณ์ต่อล้อต่อเถียงกับนายสาหร่าย -_-"

"แหม รู้จักฉันดีแล้วนี่สาวน้อย ^^' " เค้ายิ้มที่มุมปากอย่างเคย แล้วเลื่อนหน้าเข้ามาแก้มสีขาวชมพูของเค้าแนบชิดแก้มฉัน จนรู้สึกได้ถึงไออุ่นของลมหายใจ  แต่เสียใจล่ะที่ครั้งที่ฉันไม่ได้อึ้งตกตะลึงตัวแข็งเหมือนเมื่อเช้าคาดว่าคงเป็นความซวยของนายสาหร่าย ที่ยังรู้จักชักน้อยไป

“โอ้ยยยยย เธอทำบ้าอะไรเนี่ย ”

นายสาหร่ายล้มลงไปนอนกลิ้งกับพื้น เพราะเข่าพิฆาตของฉันกระแทกน้องรักของเค้า เหอะๆ โชคดีที่ฉันพอเรียนวิชาด้านการป้องกันตัวอยู่บ้าง เลยซัดไป สุดเหวี่ยงก่อนจะสะบัดผมสีสด ใส่อย่างสะใจ