ยัยเย็นชาประทะนายเพย์บอยสุดหล่อ

ลำดับตอนที่ #7 : วันวิชาการ 1 ในที่สุดฉันก็ชนะเธอ

ประกาศ   ประกาศ  นักเรียนที่เเข่งเทควันโด ให้มารวมตัวกันที่ตึก garp เข้าไปยังสนามเเข่งได้เลย

เห้ยเเก จะเเข่งเเล้วรีบไปกันดีกว่าเดี๋ยวลงชื่อไม่ทัน

อืม...ไปดิ ว่าเเล้วฉันเเละยัยใบชากำลังจะเดินไปยังสนามเเข่งเทควันโด้ เเต่เเล้วก็มีเสียงนายเนโรกันนายคิโด้ พูดด้วยความหอบเหนื่อย

เห้ยนาย2คนเป้นอะไรไป หอบอย่างกับหนีอะไรมา

ฉันไม่ได้หนี... เเต่เธอนี่เเหละที่ต้องหนี

หนี...ฉันต้องหนีทำไมฉันจะต้องไปเเข่งนะ

เธอยังไม่รู้อีกหรอว่าเธอคู่กับใคร

ใคร ใคร ฉันพร้อมยัยใบชาพูดพร้อมกันอย่างเสียงดังจนทำให้คนบางคนหันมามอง

ก็ยัย ยัย นักเทควันโดของโรงเรียนเรานะสิ ยัยนั้นโหดจะตายไป

ว่าไงนะ เอาระดับโรงเรียนมาเเข่งเลยหรอ

ฉันได้ยินดังนั้นเเทบจะลมจับ เพราะฉันเคยน็อกยัยนั้นมาเเล้วตอนม.1

เห้ยเเก ทำใจดีๆไว้ เเกไม่เเพ้เเน่เชื่อดิตอนนั้นเเค่ม.1เองนะเว้ย

เออๆ จะพยายามรีบไปกันเหอะ อีก30นาทีก็จะเริ่มเเข่งเเล้ว

ว่าเเล้วฉันก็ตั้งสติเเละรีบวิ่งไปสนามด้วยความหวาดกลัวในใจ

พอมาถึงสนามเเข่ง ฉันก็รีบไปลงชื่อเพราะอีก5นาทีต้องลงเเข่งเเล้ว

นี่เอลเลนเธอไหวเเน่เหรอ   เนโรถามฉันด้วยความเป็นห่วง

ฉันก็ไม่รู้ เหมือนกันว่าประวัติศาสจะซ้ำรอยไม๊  ตอนฉันเเพ้ยัยนั้น ฉันก็ต้องศูนย์เสียความรักไปเหมือนกัน ฉันไม่อยากเป็นเบบนั้น

เมื่อเนโรเห็นดวงตาที่เต็มไปด้วยความเศร้า เค้าก็เข้ามากอดฉันไว้เเละพูดคำคำหนึ่ง

เธอต้องชนะสิ ถ้าเธอเเพ้ฉันก็ไม่ได้จากเธอไปนิ เเต่ฉันเชื่อว่าเธอเก่งพอที่จะชนะยัยนั้น

ฉันขอบใจนายมากเลยนะที่ให้กำลังใจฉัน ฉันกอดเค้าพร้อมปล่อยโฮออกมา เเต่เนโรก็ซับน้ำตาให้ฉันอย่างบอบบางให้กับฉัน

เอาล่ะครับคู่เเลก ในวันนี้นะครับ เป็นการเเข่งขันเทควันโดระดับชั่นม.3นะครับ ขอประกาศชื่อเลยนะครับ ระนิตา เเข่งกับ รัตติพัน

ขอเชิญทั้ง2คนลงสนามได้เลยครับ  

เเละฉันก็เดิมลงไปในสนามท่ามกลางเสียงของเด็กนักเรียนที่มา คอยชมการเเข่งขัน

มีอะไรจะพูดกันไหมครับ

มีค่ะ ฉันพูดพร้อมยัยวาเลนเซีย

ฉันจะไม่ยอมเเพ้เธอเหมือนเเต่ก่อนเเน่ เเละฉันจะไม่ยอมให้เธอย้ำยีฉันต่อไป

เธอเเน่ใจขนาดนั้นเลยหรอว่าเธอจะชนะ ฉันว่าเธอยอมเเพ้ตอนนี้ยังทันนะ

เอลเลน สู้ยัยนั้นให้ได้นะ ฉันเป็นกำลังใจให้  ว่าเเล้วเนโรก็ตะโกนเสียงดังเพื่อเป็นกำลังใจให้ฉัน  เเต่ทุกคนก็มองเนโรอย่าง  พิศวาส

นั้นเเฟนใหม่เธอหรอ หล่อมากหล่อกว่าเลโออีกนะ 

ใช่ละสิหมอนั้นมัน เเค่ผู้ชายไร้ค่า ฉันไม่สนใจหมอนั้นอีกต่อไปเเล้ว

คงจะพูดกันเสร็จเเล้วใช่ไหมครับ งั้นเริ่มการประลองได้เลย

เริ่มเเลกฉันเริ่มเเตะด้านหน้าก่อน เเต่ยัยนั่นดัดหลบได้ยัยนั้นก็สวนกลับมาด้วยกันเเตะตวัดทำให้ฉันเสียงหลักเกือบทรงตัวไม่ได้เเต่ยังดีที่ฉันยังมีการทรงตัวอยุ๋มั้ง ฉันเลยเเตะตวัดกลับไปมั้ง เเต่ครั้งนี้ฉันโชคดีมาก ดันโดนหน้ายัยนั้นเต็มๆทำให้เลือดกำเยยนั้นไหล เต็มหน้าเลยละ ฉันยิ้มแบบกวนประสาทให้ยัยนั้น เเต่เเล้วยัยนั้นดันสลบไปเเล้วละสิ ฉันคิดว่าจะต่อสู้กันนานที่ไหนได้ไม่ถึง40นาทียัยนั้นก็สลบเเล้ว คงจะเป้นเพราะเรื่องเก่าๆทำให้ฉันมีเเรงจะเอาคืนยัยนั้นอย่างสาสมเลยที่เดียวละ

เสียงโห่ในสนามดังลั่นเมื่อผบว่า นักกีฬาของโรงเรียนน็อกเเค่ท่าเเตะตวัดของฉันเเค่นี้

เย้ เสียงยัยใบชาเเละนายคิดโด้ร่วมถึงเนโรดังขึ้นเมื่อฉันชนะ ว่าเเล้วฉันก็วิ่งไปกอดยัยใบชาด้วยความดีใจ

เห้ยเเก ฉันทำได้เเล้วยัยนั้นเเพ้ฉันเเล้ว

ฉันบอกเเกเเล้วไงว่าเเกต้องทำได้

ยัยใบชาเอามือมาลูมหัวฉันเเต่เเล้วยั้ยนั้นก็ต้อง กรี๊ดสลบเนื่องจากตรงหัวฉันเลือดออก จนเสื้อเทควันโดที่ฉันใส่เเดงเถือกอย่างน่าตกใจ

เห้ย ฉันโดนเมื่อไหร่ว๊ไม่เห้นรู้เลย เเถมไม่เจ็บอีกด้วย พูดบอกไปตรงๆว่ามันไม่รู้สึกเลยจริงๆ

เอลเลน ไปห้องพยาบาลก่อนดีกว่านะ

ไม่เอาฉันไม่อยากไปฉันไม่เจ็บไม่ไปหรอกเว้ย

จะไปดีๆหรือให้ฉันอุ้มไป

อุ้มได้อุ้มไปดิ 555

นี่เธอ  ว่าเเล้วหมอนั้นก็อุ้มฉันไว้ท่ามกลางเสียงกรี๊ดลั่นสนาม (อิจฉาละสิ)

เห้ยปล่อยดิ เสื้อนายสีขาวนะเดียวก็ซักไม่ออกหรอก

ชั่งดิดีกว่าเธอตายไม่งั้นฉันคงหัวใจวายตายตามเธอไป  เหวะจะอาเจียออกมาเป็นคำว่า น้ำเน่า

ว่าเเล้วพอถึงห้องพยาบาลนายเนโรก็พาฉันไปนอนบนเตียงตัวเขาเอียงจนหน้าฉันไปชนกับเเผงอกเขา ทำให้ใจสั่นเป้นอย่างมาก(เเต่ไม่ได้ทำสีหน้าเขิน)

ว่าเเล้วพอฉันนอน นายคิโด้ก็เอายัยใบชามาด้วย ยัยนี่ถ้าตื่นจะด่าให้เข็ดเลย ตัวเองไม่ได้มีเลือดซะหน่อย ดันเป้นลมเเทนฉันต่างหากละที่ต้องเป็นลมไม่ใช่เธอ อย่าจะบ้าตายเจ้าค๊า