ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยัยเย็นชาประทะนายเพย์บอยสุดหล่อ

    ลำดับตอนที่ #10 : วิชาการ 2 ก่อนเเข่งขัน

    • อัปเดตล่าสุด 24 ต.ค. 53



    กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พี่เนโรกับพี่คิโด้ เห้ยๆ เลโอด้วยนิหว่า กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

    เห้ยพวกเรา ยัยเอลเลนกับยัยใบชาก็มานิหว่า สวยทั้งสองคนเลยอ๊ถว่ายัยนั้นอยุ่ในชุดนักเรียนยังสวยเลยเเต่เสียไปหน่อยเย็นชาจริงๆเลยว๊    พวกนายยังไม่รู้อีกหรอว่ายัยเอลเลนนะเคยโดนพี่เลโอทิ้งนะเว้ย เเต่ตอนนี้มีข่าวว่าพี่เนโรมาตามจีบเเล้วนิหว่า
    พวกนักเรียนทั้งหญิงเเละชายต่างจับกลุ่มพากันนินทาต่างๆนาๆ

    เห้ย..เเกไอพวกนี้กรี๊ดกันจนโลกจะเเตกอยู่เเล้วหน้ารำคาญที่สุดเลยว่าไหมยัยใบชา  เห้ยยัยใบชาฟังอยุ๋ป๊เนี่ย

    ฮะ..ว่าไงนะ เออๆใช่ๆกรี๊ดกันจนไปถึงขั่วโลกเหนือเลยละมั้งเนี่ย

    เบื่อๆรู้งี้ฉันไม่สมัครดีกว่าคนเต็มอย่างกับบิ๊กเเบงค์จะมาว่างั้นละ(ก็ไม่เท่านี้หรอกมั้ง)อีกตั้งหลายชั่วโมงก่อนจะเริ่มการเเข่งฉันเลยมานั่งทบทวนเนื้อเพลงอยู่หลังเวที ที่เตรียมตัวของนักเรียนที่เเข่งคนที่มาเเข่งก็ต่างจะเสียงดีๆทั้งนั้น เเล้วฉันจะสู้ได้ไหมเนี่ยดันสมัครตามเพื่อนซะงั้นเห้อ  (ถอนหายใจทั้งเรื่อง ด่าเองอีกเเล้วคร้าพี่น้อง)

    มานั่งเห้อ ห้าอะไรอยู่ว๊ เบื่ออะไรเนี่ย

    ฉันเบื่อเสียงพวกนักเรียนอะดิ ไม่หน้าสมัคร

    เเกสมัครไปเเล้วออกไม่ได้นิหว่า เผลอๆร้องเพลงนี้มีเซอร์ไพร์เเบบเเจ็กพอทยังสู้ไม่ได้เลยนะเว้ย

    อะ...หรอ ตื่นได้เเล้ว คิดอะไรเพ้อเจ้อ

    ฉันไม่คุยกับเเกเเล้ว พูดด้วยเเล้วไม่เข้าใจ

    เออ..ไปเลยไปทำอย่างกับฉันอยากคุยกับเเกจะตายอย่างงั้งเเหละ

    ยัยใบชาเดินสะบัดก้นไปเเล้ว อยู่คนเดียวอีกเเล้ว ฉันอยากจะเอามีดฮีโต้ข้างบ้านมาสับคอยัยนั้นจริงๆเลย อ๊ากหมั่นใส้เว้ย  สับเสร็จจะเอาไปลงกระทะทองเเดงรับโทดให้ถึงที่สุด O.o

    ฉัน...นั่งมองเเต่นาฬิกา เเละไม่รู้ตอนนี้เวลาเท่าไหร่ ใจมันรอยหายไป ใจรอยหายไปหายไปไปกับสายลมฉันพยารวบรวมเรื่องราวทุกอย่าง อ๊ากกกกก....ร้อนผิดคีทุกทีเลย จำเนื้อได้เเต่ร้องไม่ได้สับสนสับสน T.T เอาใหม่เอาใหม่  ไม่เคยจะมีใครผ่านมาทางนี้...
    นี่ฉันรออะไรอยู่หรอ ฟิ้ว....O.O ฟิ้ว ลมพัดทำให้เนื้อเพลงฉันปลิวไปโดนอะไรสส่วนหนึ่งของหมอนั้นจนได้

    โอ๊ย...กระดาษที่ไหนปลิวมาโดนตาฉันเนี่ย

    นาย...เป็นอะไรรึป่าว ฉันไม่ได้ตั้งใจ (ไม่ได้ตั้งใจทำ  เเต่ตั้งใจร้องผิดคี 555+)

    อ่าว...ไม่เจ็บเเล้วฉันจะร้องหรอ หมอนั้นเอามือปิดตาเอาไว้ทำให้ฉันมองไม่ชัดว่าเป็นใคร

    เห้ย....เลโอ

    อ่าว...เอลเลนเธอเป็นคนทำฉันเองหรอ

    ฉันบอกเเล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจ ฟังซะบ้างสิ ไหนมานี่เดี๋ยวฉันดูให้ ฉันดึงตัวเลโอมาให้เช็ดให้ได้ถนัด   “ก็ไม่ได้เเดงมากนิไปหยอดตานิดเดียวเดี๋ยวก็หายเองเเหละ  

    ตอนฉันดูตาให้เลโอตัวเองก็ยังไม่รู้เลยว่ามีคนเเอบดูอยุ่จะเป้นใครไปได้ก็เนโรละสิ  เเต่ก็ไม่รู้ต่อไป(โง่จริงๆ ด่าเองอีกเเล้ว)

    ร้องเสียงเพี้ยนอย่างนี้...จะไปชนะใครได้เล่า ตกลงเธอได้เนื้อเพลงเมื่อไหร่เนี่ยร้องอย่างกับเสียงหมาหอนไม่เข้าพวก

    ไอบ้า...กวนประสาทไปไกลๆเลยไปฉันไม่อยากคุยกับนาย ฉันจะไปหาเนโร

    “เดี๋ยว...ฉันมีอะไรจะบอกเธอ

    “มีอะไรเล่าไว้ก่อนเหอะฉันจะให้เนโรสอน

    “ฉันจะไปเรียนต่อที่อเมริกาต่อฉันอยากให้เธอไปส่งอ๊

    “วันไหนล๊ท่าไม่ว่างก็ไม่ไป

    “พรุ่งนี้น๊ ที่สุวรรณภมู

    “พรุ่งนี้หรออ๋อว่างอ๊กี่โมงละ

    “8โมงอ๊ ฉันไปรอบเช้าเดี๋ยวไปไม่ทัน

    “ไม่ว่างเเล้ว 8โมงฉันยังไม่ตื่นหรอก ให้วาเลนเซียเองเถอะฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนายเเล้ว

    ฉันรีบวิ่งออกไปหน้าเวที เพราะกลัวว่าหมอนั้นจะยื้อฉันไว้อีก ออกไปหาเนโรเเต่หาไม่เจอสงใสจะเข้าห้องน้ำมั้ง

    เห้ยๆ การ์เซีย..นายเห็นเนโรป่าว ฉันหาเเทบโลกเเตก(อี๋ยังไม่รอบโลกเว้ย ด่าเองอีกเเล้ว)

    เนโร...เนโร...ไหนอะ(5นาทีผ่านไป) อ๋อฉันเห็นมันไปอยู่กับคิโด้นู้นตรงหลังครัวหวาน(กว่าจะพูดได้เล่นซะเกือบ10นาที)

    เเต๊งกิ๊ว...นะคนหล่อ เดียวค่อยมาหา♥

    “อ่าวเนโร มาอยู่นี้เองหาตั้งนาน

    “มีอะไรหรอ ฉันออกมาจากพวกนักเรียนหญิงอ๊หน้ารำคาญ (เเต่งให้ลืมไปเเล้วว่านางเองทำอะไร)

    “ฉันร้องเพลงนี้เสียงหลงหมดเลยอ๊ นายร้องเป็นรึป่าว

    “โอ๊ย!!เพลงนี้ดังจะตายเธอจะเชยไปไหนเนี่ย

    “ให้สอนนะเว้ยไม่ได้ให้ซ้ำเติมT_T”                                                                           

    “เห้ยตรงนี่รอจังหวะดิ เพี้ยนเเต่เริ่มมันคงไปต่อได้อยู๋หรอกเน๊อะ

    “เออใช่ไปต่อได้ ก็ร้องให้เข้าเหมือนเดิมดิ(โง่อีกเเล้ว)

    “เธอจะบ้าหรอเพี้ยเเต่เริ่มก็ไปไม่ได้เเล้วเอาใหม่“

    “ฉาน.........นั่งมองเเต่นาฬิกา.........“

    “นี่ยัยเอลเลนนี่เธอร้องเพลงหรือหอนกันเเน่เนี่ยฉันฟังเเล้วเเทบจะเป็นลม  ว่าไงครับคนสอนไหวมีไหม“

    “ฉันไหวอยุ่เเล้ว ว่าเเต่ยัยนี้เถอะจะไหวป๊เนี่ย“

    3ชั่วโมงต่อมาหลังจากบ้ากันอยู่นาน(ก็เพราะเเกนั้นเเหละ)

    “ฉันนั่งมองแต่นาฬิกา และไม่รู้ตอนนี้เวลาเท่าไหร่
    (ใจมันลอยหายไป ใจมันลอยหายไป ) หายไปไปกับสายลม
    ฉันพยายามรวบรวมเรื่องราวทุกอย่าง และฉันก็เหมือนพยายามจะลืมให้ลง
    (ใจที่เคยมั่นคง ) แต่วันนี้สับสนเหลือเกิน”

    “โอ้โห พอร้องดีเนี่ยเสียงเเจ่มไปเลยวะ พรสววค์นี่ยังอยู่ครบนะเนี่ย”

    “ขอบใจยะ เเล้วพวกนายฝึกร้องเพลงกันรึยังอ๊ เพลงผู้ชายฉันรู้จักดี(ทีงี้ทำเป็นรู้ดี)

    “ พวกเรา2คนได้ไปตั้งเเต่เมื่อวานเเล้วยัยเพี้ยน “  (555+ขำอะ โดนเข้าไปเต็มๆ)

            http://www.youtube.com/v/3iaeBKducmo?en_










    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×