ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Giara Knight : นักรบผู้พิทักษ์อัญมณีแห่งชีวิต [รับสมัคร]

    ลำดับตอนที่ #5 : บทที่หนึ่ง :: แต่งตั้ง

    • อัปเดตล่าสุด 21 มี.ค. 57


      1   

    แต่งตั้ง

     

                “เอาล่ะ ข้าราชบริพานแห่งข้าเสียงข้าทำไมเป็นเช่นนี้ ข้าต้องการน้ำมะนาว

                อะ...แฮ่ม

                “ในวาระนี้ ที่ข้าราชินีแห่งพวกเจ้าได้หลับใหลไปกว่าหนึ่งพันปีเริ่มมองข้าแล้วสินะ

                “ข้าจะขอประกาศว่าข้าจะไม่ยอมแพ้มนุษย์โสมมพวกนั้น ข้าต้องครองทั้งใต้ภิภพและบนดิน ถิ่นฐานที่พวกเราเคยอาศัย แม้ว่า ทายาทนักเวทย์สวะโนอามันทำลายบ้านเกิดของเราอินเนอร์เริ่มมาแล้วๆ ไปได้สวย

                “พวกเราจะทวงคืนพวกเราทุกคนจะขึ้นไปบนดินอีกครั้งในเร็ววัน ข้าขอกำลังจากพวกเจ้าทุกคน ช่วยข้า และเราจะบุกเกียร์ร่าแดนใต้ให้ย่อยยับไปในคราเดียว เพราะทารอสของพวกมันเริ่มอ่อนพลังลงแล้วน่ะสิการตะโกนช่วยข้าได้จริงๆ

                “นายหญิง....ท่านรู้ได้อย่างไรว่ามันอ่อนแรงขุนนางน่าเหมือนหมาผสมยีราฟประหลาดๆ ร้องถามข้า

                “เพราะว่าข้า...มีคนคนหนึ่งที่อยู่บนดินและมาช่วยเหลือเราน่ะสิจะว่าช่วยเหลือเหรอ ไม่สิ ข้าว่าบังคับดีกว่า

                “ออกมา ซินเดียร่า หญิงสาวผู้สัมผัสพลังแห่งเกียร์ร่านางถูกลากออกมาด้วยเครื่องจักรกลเวทมนตร์ที่ตรึงทั้งแขนและขาของนาง นางกำลังร้องไห้ข้าไม่สงสารเจ้าหรอกนะสาวน้อย

                เสียงประชากรของข้าเริ่มดังขึ้น เพราะความสงสัยในตัวนางสินะ

                “ไม่ต้องสงสัยอะไร ถึงนางจะเป็นคนบนดิน แต่นางก็ไม่สามารถจะเลี่ยงได้ เพราะข้าจับแม่นางเป็นตัวประกัน พวกคนบนดินมันละโมบ ข้าก็เลยให้ท่านแม่นม จ้างวานขุนนางสักคนสองคน หึหึ

                “อย่าทำร้ายแม่ของข้าหล่อนพยายามดิ้นออกจากเครื่องขังเวทมนตร์ เอ๊ะข้าจะสงสารนางทำไม

                “เอาล่ะ....นางผู้นี้ ไม่ได้เพียงสัมผัสพลังของเกียร์ร่าได้อย่างเดียว พลังของทารอสนางก็สัมผัสได้ เนื่องจากสงครามครั้งก่อน ทารอสมันโดนผลกระทบของมนตร์ดำจนอ่อนแรงลง ข้าว่าในเร็ววันนี้ พวกเราจะขึ้นไปบนดินอีกครั้ง

                “พวกเราทุกคน จะสู้ร่วมกันกับข้าใช่มั้ย!”เสียงโฮ่ร้องยินดีดั่งสนั่นไปทั่วอาณาบริเวณ ข้าทำได้แล้ว ข้าทำ...หน้าที่ขององค์ราชินีได้แล้ว

               

     

     

    เสียงเครื่องจักรดังขึ้นมาเป็นระยะๆ วิศวะแห่งซีร่าหลายคนกำลังขมักขเม่นเพื่อวิจัยเกี่ยวกับกำแพงหนาชั้นสอง หรือชื่อที่คนเรียกติดหูคือ ทารอสชั้นสอง นั่นเอง ทวีปทางตอนใต้ได้เปรียบในเรื่องอุสาหกรรมและเทคโนโลยี แต่หน้าเสียดายที่คนในทวีปนี้ไม่มีเวทมนตร์

    “ซามาเอล มาหาพ่อหน่อยลูกรักชายหนุ่มคนหนึ่งร้องเรียกลูกรักของตน เด็กหนุ่มวัยสิบเจ็ดเดินออกมาจากบ้านหลังเล็กการตบแต่งคล้ายๆ การนำไม้และเหล็กที่เหลือจากกระสร้างทารอส มาต่อๆ กัน เป็นแถวดูน่าอยู่ไปอีกแบบ

    ครับ พ่อซามาเอลเดินออกมาก่อนจะทำหน้างงงวย

    ลูกต้องไปรับการแต่งตั้งเป็นนักรบแห่งเกียร์ร่าวันพรุ่งนี้นะลูก

    ทะ....ที่ไหนครับเด็กหนุ่มอึ้งไปสักครู่เนื่องจากไม่คิดว่าตำแหน่งที่ตนจะได้รับจะมาเร็วขนาดนี้

    ทวีปตอนกลาง  ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ซามาเอลพยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะหยิบสร้อยเส้นสวยขึ้นมาแควนคอคงเป็นเครื่องรางของเขาล่ะมั้ง

    ทารอสชั้นสองของซีร่าถูกแก้ไขปรับแต่งเพิ่มเติมมาหลายวันแล้ว เนื่องด้วยอาณาจักรที่ไร้ซึ่งเวทมนตร์การจะซ่อมแซมทารอสชั้นแรกจึงไม่สามารถทำได้ ทวีปอื่นๆ จึงได้เปรียบ แต่ความเสียเปรียบตรงนี้ทำให้ ซีร่าเป็นทวีปที่รอบคอบที่สุด ถ้าวันหนึ่งทารอสชั้นแรกแตกสลายก็ยังมีปราการชั้นสองที่แข็งแกร่งต้านไว้อยู่

    ซามาเอลกลับเขาบ้านก่อนจะทิ้งพ่อไว้อยู่กับพวกวิศวะพวกนั้น ที่กำลังทำงานอย่างขันแข็ง

    เขามองรูปถ่ายที่ถ่ายคู่กันกับทุกคน ตำแหน่งนักรบแห่งเกียร์ร่าว่างมาแรมปีแล้ว มันคงถึงเวลาของหน้าที่ผู้สืบทอดสิ่งที่ยิ่งใหญ่นี้สักที….

    วิหารแห่งนครศักดิ์สิทธิ์เนเทวา

    เป็นสถานที่รวมผู้คนผู้ศรัทธาต่อโนอา นักเวทย์โบราณผู้สร้างเกียร์ร่ทั้งสี่และเป็นผู้ทวงคืนพื้นที่บนโลกให้แก่มนุษย์ทุกคน ในวันนี้ท้องฟ้าแจ่มใสรั้นรับกับเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นเบื้องหน้านี้

    เหล่ามนุษย์จากเกียร์ร่าทั้งสี่ ต่างเขามาสรรเสริญรูปปั้นแห่งโนอาใจกลางวิหารศักดิ์สิทธิ์ที่สวยงามนี้ เป็นวิหารที่สร้างขึ้นด้วยไอเวทมนตร์สี่ธาตุ ธาตุลมช่วยดันวิหารให้ลอยจากพื้นสูงถึงสามเมตร แม้วิหารจะมีขนาดใหญ่โตก็ตาม ธาตุน้ำเป็นบ่อน้ำวิเศษด้านล่าง ผสมผสานกับธาตุไม้เชื่อว่าใครที่เป็นโรคร้ายจะได้รับการบำบัดเมื่อลงไปในบ่อน้ำวิเศษ

    ธาตุไฟเป็นแสงสว่างลายรอบไปทั่วบริเวณ ถ้มองจากบนฟ้าจะเห็นได้ว่า วิหารศักดิ์สิทธิ์ตั้งอยู่ตรงกลางอาณาจักรทั้งสี่และถูกทารอสขั้นกันพอดี ซึ้งถ้าจะเข้ามาในวิหารได้ถ้าเป็นปีศาจแล้วล่ะก็ ต้องทำลายทารอสชั้นใดชั้นหนึ่งหรือทั้งสี่ชั้นเลยก็ว่าได้

    เสียงโฮ่ร้องยินดีของมนุษย์จากทวีปต่างๆ ร้องดังขึ้นเมื่อเห็นโคสบหน้าสวยเดินออกมาจากด้านล่างของเวทีหินอ่อนที่อยู่ตรงกลางวิหารหรือตรงรูปปั้นโนอานั้นเอง โซนการนั่งชมของเหล่ามนุษย์แบ่งเป็นสี่ฟากและการแต่งตัวก็ดูต่างกันไป

    “เอาล่ะคะ ทุกคน ฉันไมโอนี่ จะมาขอประกาศว่าในวันนี้ พวกเราจะได้แต่งตั้งนักรบทั้งสี่เพื่อปกป้องพวกเราจากอำนาจมืด พวกเขาทั้งสี่จะมาปฏิญาณตนหน้านักเวทย์ผู้เป็นพระเจ้าแห่งเรา” ทุกคนในที่นั่นต่างสงเสียงร้องเชียร์อย่างดีใจ

    “คนแรก มาดริด บีลอสค่ะ” เสียงประกาศดังไปทั่วบริเวณเนื่องจากเวทมนตร์ขยายเสียงของธาตุลม เสียงของหญิงสาวร้องเชียร์ชื่อของมาดริดดังไปกระหึ่ม ป้ายไฟเวทมนตร์สีแดงถูกฉายอยู่ด้านหลังสแตนสีแดงของทวีปเฟรมเบอร์ มาดริดเดินมาด้วยความนิ่งพร้อมเปลวเพลิงที่ลุกตามทางเดิน

    “คนที่สองนะคะ เซนเนียร่า วิเรียโอลาสห์” หญิงสาวร่างเล้กเดินออกมาอย่างเรียบร้อยพร้อมกับสายน้ำที่แตกกระเสนไปตามทางเดินทีหล่อนเดินผ่าน เสียงเชียร์จากทวีปวินโนเรจดังไม่แพ้กัน

    “คนที่สาม เอียน รูฟัสต์ค่ะ” ชายลักษณะคล้ายศิลปินเดินออกมาพร้อมกับเครื่องสายและมีรากต้นไม้เกินขึ้นตามรอยเท้าของเขาเป็นการแสดงความสามารถ

    “และคนสุดท้าย ซามาเอล ดี เซเฟอร์” เด็กหนุ่มเรือนผมสีดำขลับเดินเข้ามาในบริเวณโดยที่ไม่มีไอเวทมนตร์ มนุษย์แทบซีร่าต่างส่งเสียงเชียร์ดั่งสนั่น

    “สวัสดีเหล่านักรบทั้งสี่” เสียงชายชราคนหนึ่งเอ่ยขึ้น

    “พวกเจ้าจะทำงานที่ได้รับมอบหมายอย่างดีที่สุดใช่หรือไม่”

    “ใช่ครับ / ค่ะ”

    “กล่าวตามข้า” ชายชราเปล่งเสียงแห่งความกล้าหาญดังไปทั่ว

    “ข้านักรบแห่งเกียร์ร่าจะขอถวายชีวิตและจิตวิญญาณเพื่อคริสตันผู้เป็นเสาค้ำจุนโลก จะขอใช้มือทั้งสองเป็นทั่งโล่และดาบ ใช้ปกกันศัตรูและใช้ปกป้องจากภัยทั้งปวง” เหล่านักรบย่อตัวลงหน้ารุปปั้นของโนอา และแสงสว่างทั้งสี่ก็ลอยขึ้นสู่ทองฟ้าและแยกออกไปสี่ทิศทาง ตามทวีปและหายลับไปสู่เกียร์ร่า

    “นับจากนี้พวกเจ้าทั้งสี่ไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว ชะตากรรมของโลกฝากไว้ด้วย” สิ้นเสียงชายชราทุกคนต่างพร้อมใจกันก้มหัวให้กับนักรบทั้งสี่ยังดีใจไม่ทันทั่วท้อง เสียงจากจอภาพเวทมนตร์ถูกฉายขึ้นอยู่เหนือหัวพวกเขา

    “ถ่ายทอดสดค่ะ จากทวีปทางตอนใต้ ตอนนี้ได้มีลูกกระสุนมนตร์ดำยิงถล่มเข้ามาในทารอส รวมไปถึงพวกปีศาจที่วิ่งมาเพื่อพลีชีพอย่างต่อเนื่อง แต่ถึงกระนั้นทารอสก็ยังแข็งแกร่งอยู่ แต่ไว้วางใจไม่ได้ค่ะอ่ะ อ้าย” สัญญาณถูกตัดขาดไปอย่างกระทันหันพวกเขาที่นั่งอยู่ที่วิหารสีหน้าม่สู้ดีนัก และต่างแตกตื่นวิ่งหนีกันเป็นวาบือ

    “งานของพวกนายเริ่มแล้วเหล่านักรบ” ชายเรือนผมสีขาวเดิวออกมาช้าๆ ก่อนจะยิ้มเย็นให้พวกเขา

    “ผมชื่อซีรีน วาเก้น ฝากตัวด้วยนะครับ” ชายหนุ่มยิ้มก่อนจะผ่ายมือไปทางมิติเวทมนตร์ที่ถูกสร้างขึ้นมาด้วยพลังของชายชรา

     

    “ครั้งแรกอาจจะเวียนหัวนิดหน่อย แต่ก็ไปลุยกันเถอะ”

     

     

    _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

    ขอบคุณทุกคอมเม้นต์เจอกันตอนหน้านะครับ

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×