my heart หัวใจของฉันมีแต่นายเพลย์บอย (kyumin)

ลำดับตอนที่ #6 : ฮันฮยอกฉบับปรับปรุง

 คยูที่เพิ่งจะจูบซองมินโชว์เพื่อนๆไปได้แต่นั่งเล่นโทรศัพท์มือถือฮันคยองเพื่อนร่วมห้องเดินเค้ามาทักคยูที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์


“คยูนายสุดยอดจริงๆซองมินเพิ่งย้ายมาวันแรกก็โดนนายจูบซะแล้วหรือว่านายจะได้มากกว่าจูบหา”ฮันคยองเลิกคิ้วขึ้น


“เฮอๆจะมาสืบข่าวให้ฮยอกแจหรอ”คยูรู้ทันเพราะฮันคยองแอบชอบฮยอกแจอยู่จะเรียกว่าแอบชอบก็ไม่ใช่เพราะฮยอกแจเองก็รู้อยู่ว่าฮันคยองชอบเลยใช้ให้ทำนู่นทำนี่


“อืมใช่”ฮันคยองตอบตามตรงแล้วทำหน้าเบื่อหน่าย


“ตอนนี่ฉันอาจยังไม่ได้ซองมินมาเป็นของฉันต่อไปอาจไม่แน่”คยูหันมาพูดกับฮันคยองแล้วก้มลงไปเล่นโทรศัพท์มือถือต่อ ฮันคยองเดินกับไปที่โต๊ะของตัวเอง


  .................................................


ฮยอกแจยืนคอยฮันคยองที่เค้าให้ไปสือข่าวเรื่องคยูอยู่ภายในโรงยิมเสียงประตูโรงยิมเปิดและปิดลงร่างสูงเดินขเมาภายในโรงยิม


“เป็นยังไงบาง”ร่างเล็กถามฮันคยองที่เดินมา


“ฉันก็สบายดี”ฮันคยองตอบ


“ฉันหมายถึงที่ให้นายไปสืบอะ”ฮยอกแจเริ่มโมโหที่ร่างสูงกวน


“วันนี้คยูจูบกับซองมินในห้องซองมินครางซะทุกคนในห้องนี่อยากจะไปร่วมด้วยจริง”ฮันคยองเล่าไปก็เคลิ้มไปแต่เสียงครางของซองมินน่ารักจริงๆ


“จริงหรอ”ฮยอกกัดฟันพูดกำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าไปที่เนื้อจนเลือดไหล


“อืมจริง”ฮันคยองเองก็ทนไม่ได้หรอกที่คนที่เค้ารักจะไปหึงคนอื่นที่ไม่ใช่เค้าร่างบางโกรธจนลมแทบจะออกหู


“ทำไม่นายต้องไปหึงคยูด้วยคยูเองมันก็ไม่ได้ทำท่าว่าจะรักนายเลยสักนิดนายคิดไปเองทั้งหมดแหละ เลิกบ้าสักทีคนที่เค้ารักนายทำไมไม่รู้จักรักเค้าบ้าหา”ฮันคยองฉุนที่ร่างบางตรงหน้าหึงคยู


“นายไม่รู้อะไรเค้ารักฉันไม่งั้นเค้าจะมีอะไรกับฉันทำไมล่ะ”ฮยอกแจมองฮันคยองตาเขียวปั่ด


“ถ้าใครมีอะไรกับนายแสดงว่าคนคนนั้นรักนายใช่ไหมหา”ฮันคยองตวาดฮยอกแจพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้
“นายจะทำอะไร”ฮยอกแจเห็นที่ท่าของฮันคยองก็ถอยหลังจนหลังติดกับผนังโรงยิม


“ฉันจะแสดงความรักของฉันที่มีต่อนายไง”ร่างบางไม่สามารถทำอะไรได้ฮันคยองกดข้อมือของฮยอกติดกับผนังขาทั้งสองข้างคร่อมร่างบางไว้ ริมฝีปากอุ่นกระกบริมฝีปากได้รูปของฮยอกแจร่างสูงบดขยี้ริมฝีปากบางด้วยความโมโหที่ร่างบางมัวแต่โง่งมปลายลิ้นพันกันอย่างเร่าร้อนฮยอกแจตอนแรกเหมือนจะไม่ยอมแต่ก็ยอมเพราะฮันคยองชั่งเร่าร้อนเหลือเกินแตกต่างจากคยู สัมผัสใหม่ที่ดูจะดีกว่ามันทำให้ร่างบางพอใจเป็นอย่างมากเสียงครางออกมาด้วยความพอใจ
“อื้อ....”เสียงใสครางยั่วยวนฮันคยอง
ปากของร่างสูงค่อยเคลื่อนๆลงมาอยู่ที่ซอกคอขาวแล้วขบเม้มจนเป็นรอยแดงร่างสูงยังคงไซร้ซอกคอฮันคยองปล่อยมือที่ใช้ยึดข้อมือของฮยอกแจออกเปลี่ยนหน้าที่มาแกะกระดุมเสื้อของคนตัวเล็กตรงหน้ามือหนาแหวกเสื้อของฮยอกออกเผยให้เห็นอกขาว ร่างสูงเลียไปที่ยอดอกสีทับทิมจนแข็งเป็นไต ฮยอกแจแอนอกรับสัมผัสอย่างชอบใจ
“อื้ม อื้อ ฮัน.....”ร่างบางที่รู้สึกเสียวครางออกมือบางบีบไหล่หนาของฮันคยองด้วยความเกร็ง
ฮันคยองเริ่มจูบร่างบางอีกครั้งมือหนาบดขยี้ยอดอกสีทับทิม ฮันคยองถอนจูบและหยุดการกระทำร่างบางที่กำลังได้ที่มองฮันคยองอย่างงง
“ขอโทษทีนะ”ฮันคยองพูดอย่างรู้สึกผิดแต่ฮันคยองก็ไม่ได้ผิดหรอกฮยอกแจยังครางชอบใจสะขนาดนั้น
“อืม”ฮยอกแจพยักหน้าหงึกๆอย่างงงว่านี้มันอะไรกันทำให้เค้าอารมค้างเล่นสะงั้น
“ฉันกลับบ้านหล่ะถ้านายจะต่อก็ได้นะแต่เป็นบ้านฉันได้ไหม”ร่างสูงกระซิบที่ข้างหูฮยอกแจฮันคยองรู้ดีว่าฮยอกแจคงต้องอารมค้างแบบเค้าแน่ๆแต่จะให้ทำที่นี่คงจะไม่ดีมั้ง ว่าจบร่างสูงก็เดินออกไปแต่ร่างบางจับข้อมือหนาไว
“เดี๋ยวบ้านนายมีใครอยู่บ้าง”ร่างบางถามคนตัวสูง
“ฉันแล้วก็คนใช้สิบคนส่วนใหญ่อยู่ตึกคนใช้”ฮันคยองตอบอย่างละเอีอดเพราะรู้ว่าถ้าไม่ละเอีอดร่างบางอาจจะถามอีกเพราะว่าคงอาย
“งั้นไปบ้านนายก็ได้”ฮยอกเดินตามคนตัวสูงไปต้อยๆๆ


  .................................................


“แม่คับแม่รู้จักด๊องได้ไงหรอคับ”ซองมินถามแม่ที่กำลังหยิบอุปกรณ์ทำขนม


“ก็ด๊องเป็นลูกของคุณจองกุกรองประธานบริษัทเราไง”คุณแม่ต้องไปลื้ออุปกรณ์ไป


“ซองมินนายละลายช็อกโกแล๊ตทีสิ”ดงแฮเรียกเพื่อนที่กำลังฟังคุณแม่อยู่

่
“มาๆๆเดี๋ยวมินละลายเอง”ซองมินรับพายที่ด๊องมาคนช็อกโกแล๊ต


“ด๊องเราไปว่ายน้ำกันไหม”ซองมินชักจะขี้เกียจทำขนมเลยชวนเพื่อนไปว่ายน้ำเล่น


“แล้วขนมล่ะจะให้คุณป้าทำคนเดียวหรอ”ดงแฮเกรงใจคุณป้าเพราะบอกว่าจะทำด้วยแต่กลับไปเล่นน้ำ


“ไปเล่นเถอะป้าทคนเดียวได้นานทีจะได้ทำด้วยเดี๋ยวป้าทำเสร็จจะเอาไปให้ทานที่สระนะ”คุณป้าพูดไม่ให้ดงแฮเกรงใจเค้า


“ซองมินฉันขออืมชุดว่ายน้ำนายหน่อยสิ”


“ได้ฉันมีเยอะ”ซองมินและดงแฮเดินไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำซองมินหยิบเป็ดยางตัวใหญ่ออกมาสูบแล้วก็ปลาโลมายางสูบจนพอง

 
“ด๊องนายจะเอาตัวไหน”ซองมินถามเพื่อนที่ยืนมอง


“ฉันเอาปลาโลมาแล้วกัน”ด๊องแฮหยิบปลาโลมายางมาแล้ววิ่งไปที่สระขนาดใหญ่มากสระที่บ้านซองมินใหญ่จริงๆมีสไลด์เดอร์ด้วย


ตูม ตูม


สองเพื่อนรักกระโดดลงน้ำเล่นสาดน้ำกันไปมาอย่างสนุกสนานซองมินขึ้นขี่เป็ดยางที่สูบมาด๊องก็ขี่ปลาโลมายางตัวใหญ่ชนกันจนหล่นน้ำทั้งสองคน ซองมินกระโดดขี่หลังด๊องทามให้ด๊องเซล้มลงไปใต้น้ำ


“ฮาๆๆๆๆๆสมน้ำหน้า”ซองมินแลบลิ้นปรินตา


“เดี๋ยวโดน”ดงแฮว่ายน้ำเข้าไปใกล้ซองมินแต่ซองมินก็ว่ายหนี้แต่ไม่ทันด๊องจับขาของซงอมินได้เลยกระชากแล้วจี้ๆๆๆไปตามตัวซองมิน


“ฮาๆๆๆก๊ากๆๆๆๆปล่อยพอแล้วฮาๆๆๆๆๆๆ”ซองมินหัวเราะไม่หยุด


“ซองมินไปเล่นสไลเดอร์กัน”ด๊องแฮชวนเพื่อนทั้งสองคนขึ้นจากสระแล้ววิ่งไปทางขึ้นสไลเดอร์ด๊องแฮนั่งลงเตีรยมจะลื่นแต่เพื่อนตัวแสบถีบก้นดงแฮ ด๊องเลยลื่นหัวทิ่มน้ำ


“ก๊ากๆๆๆๆๆ”ซองมินหัวเราะ คนตัวเล็กนอนลงกับสไลด์เดอร์แล้วไถ่ตัวลงมา
ทั้งสองคนแกล้งกันไปมาอย่างเมามันสักพักคนใช่ก็เดินมา


“คุณหนูคะมีเพื่อนมาหาค่ะ”ซองมินงงว่าเพื่อนคนไหนหว้ามาหาเค้าเค้าแทบจะไม่มีเพื่อนเลย คนตัวเล็กขึ้นมาจากสระแล้วหยิบผ้าครุมมาสวมคนทั้งสองเดินไปที่ห้องโถงของบ้านว่าใครมาแต่ก็ยังไม่เห็นหน้าเพราะคนๆนั้นนั่งคุยกับคุณแม่ใจดีของเค้าซองมินเลือกที่จะเดินไปใกล้ๆคุณแม่ดงแฮก็เดินตามเพื่อนไป


“อ่าวซองมินมาและเดี๋ยวน้าไปทำขนมต่อนะคยู”ซองมินที่ได้ยินคำว่าคยูหยุดชงักกึกทำให้ดงแฮที่เดินตามหลังมาชนกับซองมินลงไปนั่งก้นจ่ำกันทั้งคู่


“อ่าวซองมินฉันแวะมาหานายเห็นนายไม่สบาย”คยูที่นั่งหันหลังอยู่หันหลังมามองคนตัวเล็กที่นั่งเจ็บก้นอยู่


“อู้วด๊องเจ็บไหมอะขอโทษนะที่หยุดเดินไม่บอก”ซองมินพูดไปลูบก้นไป


“ฉันผิดต่างหากฉันควรขอโทษนาย”ดงแฮแย้งเพื่อนตัวเล็ก


“นี่พวกนายจะไปวเล่นน้ำหรอ”คยูเห็นร่างบางคาดแว่นตากันน้ำเสื้อคุมก็เปิดเห็นกางเกงว่ายน้ำ


“อืมใช่ทำไมหรอ”ซองมินพยักหน้า


“ฉันจะไปว่ายน้ำด้วย”คยูทำท่าจะเดินไปที่สระ


“ไม่ให้ไป”ซองมินยืนเท้าเอวขวางร่างสูง


“ก็ฉันจะเล่น”คยูยักไหล่เหมือนไม่สนใจก็จะเล่นนี่


“ไม่ให้เล่นนนนนนนนนนน”ซองมินใช้มือทั้งสองข้างผลักไหล่คยูพร้อมรากเสียงสูง


“มินให้คยูเล่นด้วยสิลูกสระน้ำบ้านเราก็ไม่ได้เล็กสักหน่อยขึ้นไปหยิบกางเกงว่ายน้ำให้คยูไปลูกไป ห้ามเถียงนะไม่งั้นกระต่ายที่ซองมินขอแม่เลี้ยงแม่ก็จะไม่ให้มินเลี้ยงนะ”คุณแม่ที่ยื่นหน้าออกมาจากครัวว่าลูกชายตัวเล็กที่ไม่ให้เพื่อนไปเล่นด้วยแถมยังเอาคำขอที่ร่างบางเคยขอไปมาอ้างอีก


“ก็ได้คับ”ซองมินเดินขึ้นไปที่ชั้นสองของบ้านไปหยิบกางเกงว่ายน้ำเสียงเดินขึ้นบันไดอย่างไม่พอใจดังปึงปัง


...................................................



“อะเอาไป”ซองมินยื่นกางเกงว่ายน้ำให้คยู


“ทำไมของนายมันเล็กจัง”คยูดูกางเกงว่ายน้ำตัวเล็กที่ร่างบางส่งมาให้


“ก็ฉันตัวเล็กจะซื้อตัวใหญ่มาทำไมล่ะ”คนตัวเล็กจูงมือเพื่อนที่นั่งรอเค้าอยู่ไปที่สระน้ำร่างบางที่สองกระโดดลงน้ำพร้อมกันเป็ดยางและปลาโลมายางที่อยู่ลอยในสระถูกคนตัวเล็กทั้งสองคนขึ้นขี่เล่นกันอย่างสนุกโดยลืมร่างสูงที่มาเล่นกับพวกเค้าด้วย คยูที่เห็นว่าคนทั้งสองไม่สนใจเค้าเค้าเลยคิดที่จะเรียกความสนใจ


“นี่ซองมินเรามาว่ายน้ำแข่งกันไหม”คยูพยายามเรียกความสนใจแต่ร่างบางก็ยังเฉยไม่สนใจ


“ถ้านายชนะฉันจะลบรูปนั้นทิ้ง”คยูอยู่ยื่นขอเสนอที่น่าสนใจร่างบางที่ได้ยินถึงกับหนูผึ่ง


“แล้วถ้าฉันแพ้อะฉันต้องทำไร”ซองมินถามคนยื่นข้อเสนอ


“ถ้านายแพ้นายก็ต้องให้ฉันมาส่งที่บ้านทุกวัน”คยูยื่นข้อเสนอที่ทำให้กระต่ายคิดหนักไม่น้อย



...............................................

หลังจากโดนแบนไปคิดไรไม่ออกมันเลยช้าไปนิสหนึ่งโน๊ะ
ขอบคุณทุกเม้น