คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 9
มินโฮนั่อยู่บนเียให้ห้ออเา่อนะมออที่อยู่ในมือแล้วฮัมเพลอย่ามีวามสุ่อนะมอเลยไปที่นาฬิาที่ปลายเีย .. อีไม่นานแล้วสิอนยู
แล้วเา็ลุึ้นวาอไว้ที่โ๊ะ่อนะเินเ้าห้อน้ำไป ..
“อนยูวันนี้ไหมหรอ” อีุนมอหน้าอนยูทีู่ี ๆ และอนยู็เียบมาั้แ่วันนั้นแล้ว
“อือ ไหวสิ” แล้วอนยู็เินออาห้อไปเพื่อึ้นแสและพอเาึ้นไปบนเวทีเา็เอับมินโฮที่ยืนมออยู่้าล่าเาทำเป็นมอไม่เห็นและเริ่มเ้นไปามัหวะอนรีที่ัึ้น
“ยัมีสเน่ห์เหมือนเิมไม่เปลี่ยนไรเลย” อนยู้อมอไปที่อนยู
แ่อนยู็ไม่ไ้สนใ เารู้ว่ามีนมอเาอยู่และเารู้ว่านนั้นือใรสายาทีู่มีอำนามาว่าใรในที่นี้สายาที่ทำให้เาแทบะหมสิ แ่อนยู็ยัมีสิมาพอและมีวามมั่นใในัวเอมาอยู่ึทำให้เาผ่านมันมาไ้
และเมื่ออนยูเ้นเสร็มินโฮ็เินามไป้านห้อพั่อนะว้าแนอนยูไว้
“อ้ะ “ อนยูหันไปมอ “นายมีอะไร” อนยูเมื่อเห็นว่าเป็นมินโฮึบิมืออ
“อุย้วยหน่อยสิ” มินโฮพู
“ันไม่ว่า มีแ” อนยูพู
“ันนี่แหละแอนาย” มินโฮพูเสียั่อนะึแนอนยูให้เินามเาออไป
“นี่ปล่อยนะ ันยัไม่ลเลย” อนยู้านแ่็สู้แรมินโฮไม่ไ้เพราะาอาารไ้้วย
“เียบน่า” มินโฮเอือมมือมาปิปาอนยูแล้วลาออไปทาหลัร้าน่อนะเินไปที่รถแล้วับอนยูยัไปในรถแล้วรีบเินไปฝั่นับ่อนะปิล็อแล้วรีบับรถออไป
“นี่มินโฮนายะพาันไปไหน” อนยูหันไปมอ
“ันแนาย .. ิว่าันะพานายไปิน้าวหรือไล่ะ” มินโฮหันมอ
“ไม่ ! ันไม่รับแ้ำปล่อยันละ” อนยูพู่อนะหันไปี ๆ แนมินโฮ
“โถ้เว้ย ! อยู่เย ๆ ถ้าไม่อยาาย” มินโฮหันมาะโนใส่หน้าอนยู นนรหน้าใแล้วรีบปล่อยมือออาแนมินโฮแล้วหันหน้าไปมอออนอถนนและไม่ยอมพูอะไรอีเลย
ทำไม้ออารม์เสียใส่้วย .. รู้ไหมว่ามันนึถึอนนั้นสมัยเ็ อนยูิในใและพยายามั้นน้ำาไว้
รถทั้รถอยู่ในวามเียบนมาถึหน้าบ้านอมินโฮ
“นี่ลมาไ้แล้ว” มินโฮรู้สึใเหมือนันที่ะโนออไปแบบนั้นแ่มาถึั้นนี้แล้วะโอ๋็ใ่เรื่อ
อนยูเปิประูลไป่อนะมอไปรอบ ๆ พามาที่ไหนัน
มินโฮเินอ้อมมาับมืออนยู่อนะลาเ้าไปในบ้าน
“นี่ะไปไหน” อนยูออแรืนไว้
“ามมาเียบ ๆ น่า” มินโฮออแรบีบที่แนออนยู
“โอ้ยเ็บนะ”
“็ามมาเียบ ๆ ทำัวน่า รั ๆ สิ” มินโฮหันมอ่อนะระาอนยูเินามเาไปที่ห้อ
และเมื่อมาถึห้อมินโฮ็ผลัอนยูไปที่เีย่อนะทิ้ัวลไปนั่บนเีย
“ันไม่ยอมนาย่าย ๆ หรอนะ” อนยูพูแล้วมอไปรอบ ๆ ห้อ
“ัน็ไม่ไ้ว่าอะไรนายนี่” มินโฮว่า่อนะ้อหน้าอนยู “แ่นายเล่นับใรไม่เล่นมาเล่นับมินโฮ มันไม่บ่าย ๆ หรอนะ” มินโฮพู่อนะเยิบัวไปใล้อนยู
“นี่หยุนะ” อนยูี้หน้ามินโฮแล้วถอยหลัไปนิหัวเีย
“น่าสสารัเลยนะอนยู แ่นาย็ทำอะไรไม่ไ้อยู่ี” มินโฮรีบไปให้ถึัวอนยู่อนะึร่ารหน้ามาใล้
“นี่มินโฮันอโทษปล่อยเถอะ” อนยูออปาอร้อมินโฮ ใ่ว่าเาเสียให้มินโฮมันะเป็นเรื่อให่อะไร แ่เาแ่อยาเอาืนให้สาสมว่านี้แล้วไ้เ้ารรมะมาเป็นอะไรอนนี้้วย
“หมเวลาสำออย” มินโฮพู่อนะ้มลุไร้อาวนเิรอยแ
“มินโฮปล่อยน้า” อนยูทั้ถีบทั้่อยแ่็สู้แรมินโฮไม่ไ้
“โอ้ยฤทธิ์เยอะริ ๆ นะ” มินโฮเยหน้าึ้น่อนะยื่นมือไปที่โ๊ะหัวเียแล้วหยิบเอายาที่อยู่ในอที่เาเรียมไว้ออมาสอเม็ ! ใ่สอเม็
่อนที่เาะยัยาสอเม็ใส่ไปในปาออนยูแล้วใ้ปาัวเอประบปิปาอนยูแล้วใ้ลิ้นันยาไปนลอ่อนที่ัวเาเอะผละออแล้วมออนยูพลายิ้มอย่ามีวามสุ
“มินโฮนี่นาย” อนยูมอเลยไปที่โ๊ะที่ยัมียาเหลืออยูู่ไม่นานเา็รู้เลย
“่วยไม่ไ้นะอนยู” มินโฮอมยิ้ม่อนะทิ้หัวลบนหมอนแล้วเอาแนลอหัวอีรอบแล้วนอนฮับเพลอย่ามีวามสุรอยาออฤทธิ์
“นาย” อนยูมอหน้ามินโฮอย่าาโทษแล้วรีบเินไปที่ห้อน้ำเมื่อรู้สึว่ายาออฤทธิ์
“นี่ะไปไหน” มินโฮว้าแนไว้แล้วระาเบา ๆ ร่าออนยู็มานอนอยู่บนัวเา
“ปล่อยนะ อ้ะ” อนยูืนัวออและหลับาลเพื่อพยายามวบุมสิอัวเอ
“นี่ะฝืนไปทำไม ไม่มีใร่วยนายไ้หรอนะ นอาัน” มินโฮมอหน้าอนยูที่อยู่ใล้ลับเามา
“ ไม่ .. ไม่มีทา” อนยูพูไปัปาไป
“หรอ แล้วแ่นายนะแ่ันะไม่ปล่อยในนายไปห้อน้ำหรอ” มินโฮพู่อนะเอือมมือหยิบผ้าผืนยาวในลิ้นัมามัแนอนยูิไว้ับปลายเีย
“นี่มินโฮปล่อยนะ” อนยูะโนเสียัเมื่อยาออฤทธิ์มาึ้นเหื่อมามายไหลออมาทั่วัวเาแ่มินโฮไม่สนใลับทิ้ัวลนอน่อนะหลับาลและไม่นาน ….
...ิ้มโล !...
Code Theme By fairy one
มาแล้วอีหนึ่อน 55555555555555
อีไม่นานบแล้วเินทามาไล ?
ิามัน่อไป ... อนนี้อาะ .. เอิ่มนะ
ไรเอร์ไม่เ่ nc อ่ะอรี่้วยถ้าอ่านแล้วไม่่อเนื่อ
ความคิดเห็น