{ EVOL=LOVE} รักนี้....รอได้

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2 อย่าไปเลย (วิว)

ตอนที่2    อย่าไปเลย 







ตอนนี้ผมกำลังนั่งดูเดาะสตาร์ครับ ผมอยากจะบ้าตาย อยากจะไปเผาสตูของเดาะสตาร์แม้งเลยครับ
ก็คนที่ผมเชียร์ดันออกนิ้ครับ พี่ดิว พี่ดิว ของวิว TT ผมเชี่ยพี่ดิวแถบตาย อ่ทิดหนึง ผมเสียตังไปเกีอบ พันหนึ่ง
เพื่ออยากให้พี่เขา อยู่ต่อ แต่ไม่นะ พี่ดิวไปแล้ว 




ผมนั่งเพ้ออยู่ดีๆ เฮียก็เปิดประตูเข้ามา เฮียแกนึกว่า เสียงผีมาร้องไห้ 5555555555555555555 เฮียมันเป็นคนกลัวผีนะครับ
จากที่ผมกับเฮียนั่งดูเดาะสตาร์กัน ป๋า ก็เปิดประตู
แล้วป๋าก็พูดเรื่องที่จะให้เฮียไปจีน ผมลั้ง เฮียไว้ ผมไม่อยากให้เฮียไป ใครละ ใครจะดูแลผม ใครจะปกป้องผมละ ผมเกาะแขนเฮียแล้วร้องไม่หยุด เฮีย จิงให้ป๋าออกไปข้างนอกแล้วเฮีย
ก็หันมาเกะ แขนผมออกแล้วให้ผมนอน 
  

เฮียจะไม่ไปไหนใช่ไม่ ผมนอนกอดเฮีย ผมกอดเฮียแน่น ผมจะได้รู้สึกไงว่าเฮียยังอยู่กับผมแต่ซะว่า



   'วิว เฮียไปก่อนนะ เฮียรักวิว ดูแลตัวเองดีๆละ อย่าให้ใครแกล้งนะ...รักวิวนะครับ'


เฮียก็จับคางผมขึ้นแล้วก้มจูบที่หน้าฝากผม และเฮียก็เดินจากผม
 ผมนั่งร้องไห้เพราะลุกไม่ได้ เหมือนโดนหมัดขาหมัดแขนไว้ เฮียก็เปิดประตูและเดินจากผมไป



'ไม่นร้า..!! ฮึ เฮีย...ฮือ เฮียอยากไป อย่าไปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป'




'อาวิว อาวิว ลื้อเป็นไร ร้องไห้ทำไม ' ม่าม้าผมฮะ แล้วม่าม้ามาอยู่นี้ได้ไง แล้วคนที่นอนข้างๆ ผมเมื่อคืนละ ผมหันไปมองก็ไม่มี หายไปไหน ผมรู้สึกเหมือนน้ำตา ผมไหลอีกครั้ง



'ม่าม้า..ฮือ...เฮียไปไหน ม้า ม่าม้า เฮียไปไหน ฮึ ' 
ผมร้องไห้ โอบตัวผมให้เข้าไปหาม่าม้า และม่าม้าก็เอ่ยว่า




'ลื้อฟังอั๊วนะ  อาเค........อาเคไปแล้ว'  ผมรู้สึกเหมือนตกอยู่ในภวัง อันมืดมิด และน้ำตาผมก็ไหลออกมา มากกว่าเดิม ผมรู้สึก เหมือนโดนมีดกรีด กลางใจ ทำไมอ่า




'ม่าม้า อั๊วจะไปหาเฮีย เฮียอยู่ไหนม้า เฮียอยู่ไหน....'




'อาเค....อยู่สนามบิน' แม่พูดเสียงเบา และ ก็หันหนาไปมองทางหน้าต่างดูเหมือนแม่จะร้องไห้
ผมขอโทศษแต่ ผมไม่อยากให้เฮียไป ผมต้องไปตามเฮียกลับมา 
ผมลุกและกำลังจะไปเป็ดประตูแต่ม้าดันพูดขึ้น




'ลื๊อจะไปไหน อาวิว'





'ฮือ....อั๊วจะไปตามเฮียกลับมา'





และผมก็เปิดประตูออกไป ผมได้ยินเลียงของม้าพูดว่า

'ม้าขอโทษ....พาเฮียกลับมาให้ได้นะลูก' ครับ ผมจะพาเฮียกลับมา ม่าม้าแก ก้ไม่อยากให้เฮียไป แต่ใครก็ขัด ป๋ากับอาม่าได้หรอก ม้าแกจึงยอมให้เฮียไป ไม่นะ ผมต้องรีบตามเฮียไป





----------------------------------------------------------------------------------------------
 




ตอนนี้ผมอยู่สนามบินครับ ผมกดมือถือหาเฮีย เฮียก็ไม่รับ โทรมากๆ เฮียก็ปิดเครื่อง
เอียทำไมต้องทำแบบนี้กลับผมด้วย เฮียไม่รักผมแล้วหรือยังไง ทำไมอาเฮีย






ผมวิ่งตามหาเฮียทั่ว จนผมไปเจอเฮียที่ ขายตั๋ว ผมยืนห่างเฮียไม่มาก
พอเฮียซื้อเสร้จเฮียก็หันมา รู้สึกว่าคนข้างๆเฮียคือป๋า ทำไมป๋าต้องพาเฮียมาด้วย ทำไมป๋า
ต้องพรากเฮียไปจากอั๊วด้วย 





พอเฮียหันมาก็เจอผม และเฮียก็ค่อยๆเดินมาหาผม เพราะผมกำลังยืนนิง น้ำตาก็ไหล
ผมที่เห็นเฮียกำลังเดินมา ก็หยุดนิ่ง เพราะผมวิงเข้าไปกอดเฮียแน่น




'เฮีย ทำไม ..ฮึ เฮียทำกับอั๊วแบบนี้ ไหนเฮียบอก..ว่า ฮึ เฮียจะไม่ไปไหนไง ทำไมอ่า ฮึ'

เฮียลูบหัวผมเบาๆ และป๋าก็เดินมา ตบไหล่เฮีย แต่ผมรู้สึกได้ 





'วิว....ดูแลตัวเองดีๆ นะ อย่าให้ใครรังแกเราได้นะรู้ไม่' ผมพลักเฮียออก แล้วเงยหน้าพูดกับเฮีย






'ไม่ วิวไม่ให้เฮียไปไหน เฮียบอกว่าเฮีนรักอั๊ว ไหนเฮีนบอกว่าเฮียจะดูแลอั๊ว ในเฮียบอกเฮียจะปกป้องอั๊วไง แล้วนี้อะไรละเฮีย ......เฮียผิดสัญญา' จากนั้นผมก็ก้มหน้าและค่อยๆ ก้าวเท้าออกไป ผู้คนก็พากันส่งไส และหันมามอง กันใหญ่ ผมไม่สนหรอก แค่ตอนนี้ผมรู้ว่า 'ผมเจ็บ'





'วิว....เฮียขอโทษ' เฮียตะโกนมาครับ ผมก็ยืนนิง น้ำตาผมที่หยุดไปก็ได้ไหลออกมาอีกครั้ง







'วิวเฮียขอโทษ....เฮียไม่ไปแล้ว เฮียจะอยู่กับลื๊อ ลื๊อได้ยินไม่วิว'







ผมยืนนิ่งครับและก็หันไปหาเอีย เฮียวิ่งมาแล้วส่วมกอด ผม ผมปล่อยโห หนักกว่าเดิมและป๋า ที่ยืนนืงๆมาสักพัก ก็เดินมาบอกผมกับเฮียว่า.....






'ป๋าจะไม่ให้เฮียไปไหนอีกแล้ว...ป๋าขอโทษนะวิว ป๋าแค่อยากให้ลื้อ ปกป้องตัว เอง บ้าง..
โลกภายนอกมีอะไรให้เจออีกเยอะ...ป๋ากลัวว่าถ้าสักวันอาเคไม่อยู่หรือจะปกป้องตัวเองได้..
    ป๋าขอโทษ'  ป๋าพูดแล้วก็ลูบหลังผมเบาๆ 






'ไม่เป็นไรฮะป๋า ผมไม่โกรธป๋าหรอก แค่ผมได้เฮียกลับมา ผมก็ดีใจแล้ว'






'ไอเตี้ยเอ้ย....เงียบได้แล้ว อายคนไม่เนี้ย'







'ไม่หรอก....อั๊วหน้าด้านแล้ว อยู่กับเฮียมากๆ จนหน้าเนี้ย เป็นสูตรสี่เหลี่ยมจัตุรัสแล้ว'       (ด้ายคูรด้านไงค่ะ)






'เดียวเหอะ...!! เดียวก็ไปหรอก ว่าเฮียอยู่ได้'





'ขอโทษครับ...ไป ป๋า เฮีย เรากลับบ้านกันเถอะ ม่าม้า รอตายแล้วมั้งเนี้ย




'อืม/เออ' 





เหอะผมมีความสุขครับที่ได้เฮียกลับมา ผมไม่อะไรอีกแล้วที่ทำให้ผมมีความสุขไปมากกว่า 
ได้อยู่กับเฮียที่ผมรัก......
 .                                     
 .
 .
 .
 .
 .
 .
ผม....
 .
 .
 .
 .
 .
 .
 .
รัก

 .
 .
 . 
 . 
เฮีย
 . 
 .
 .
ผมรักเฮียครับ




 -----------------------------------------------------------------------------------------------



เป็นไงกันบ้างครับบบบบบบบบบบบบบบบบ.... ^o^ ห่วยอ๋ะป่าว 
55555555555 ไรเตอร์ขอโทนะครับที่แต่งได้แค่นี้ อภัยให้ด้วยนะครับ
อ๊ะ 
อ๊ะ
อ๊ะ
ตอนหน้าครับ ................. อ่านกันด้วยนะครับ เอะ แล้วก็ เม้นด้วยนร้าาาาา
0^0