[Fic Owari no Seraph] Krul X Oc ราชินีแวมไพร์นั้นน่ะ เมียผมเอง *กำลังรีไรท์*

ณ​ ถ้ำขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง​ ใต้โลก

ภายในนั้นมีคริวตัลมากมายที่งอกออกมาจากพื้นมีทั้งขนาดใหญ่​ ขนาดเล็ก​ ครอสตัลพวกนั้นต่างเรืองแสงสวยงามราวกับสถานที่แห่งนี้คือสวรรค์ของคริสตัลที่สวยงาม​ แต่ถึงจะถูกเรียกว่าเป็นสวรรค์ผู้ที่เข้ามาได้นั้นก็คงต้องเปลี่ยนคำพูดใหม่

ร่างของมังกรแดงขนาดใหญ่ยักษ์นั้นได้นอนอยู่ที่ใจกลางถ้ำถ้ามองจากระยะไกลมันอาจจะดูเหมือนเล็กแต่ถ้าเข้าไปใกล้ๆนั้นจะรู้เลยว่าตัวของมันนั้นใหญ่แค่ไหน แต่ไม่นานนักก็ได้มีแรงสั่นสะเทือนร่วกับแผ่นดินไหวเคลื่อนเข้ามา

ดวงตาที่อยู่ในนิทรานั้นเปิดออกเผยให้เห็นถึงดวงตาสีเหลืองทองของสัตว์เลื้อยคลาน เสียงขู่ในลำคอที่ดังออกมาโดยสัญชาตญาณ​มันมองไปรอบๆหลังจากเกิดแรงสั่นสะเทือน​ แต่ไม่นานนักมันกับรับรู้ได้ถึงสิ่งแปลกๆภายนอก

‘อะไรกันอีกว่ะเนี่ย’​ ผมพูดออกมาก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นบิดขี้เกียจร่างกายของตัวเองที่ไม่ได้ขยับมานาน

ซาฟี่ หนึ่งในมังกรโบราณที่มีความอัตรายสูงเป็นอันดับต้นๆของโลกแห่งมอนเตอร์​ พลังของมันนั้นกล่าวได้ว่ามีพลังเทียบเท่ากับเหล่ามังกรดำเลยก็ว่าได้​ แต่ถึงอย่างนั้นตัวของซาฟี่ก็ไม่ค่อยจะหาเรื่องหรือไปมีเรื่องตีกับใครสักเท่าไหร่นักจะมีก็แต่โดนหาเรื่องก่อนก็เท่านั้น

[อัลบา.. อัลบา.. อยู่รึเปล่า?]​ ผมพูดส่งโทรจิตไปหาอัลบาที่อยู่ไม่ไกลมากนักจากจุดที่ผมอยู่

[อรุณสวัสซาฟี่!! ติดต่อมามีอะไรเหรอไอเพื่อนยาก!!]​ เสียงที่ตอบกลับมานั้นเต็มไปด้วยพลังงานที่ขับเคลื่อนอยู่ตลอดเวลา​ ทำเอาซาฟี่ที่ได้ยินอยากจะใช้ลำแสงของตัวเองเป่ามันทิ้งซะจริงๆ

[แผ่นดินไหวเมื่อกี้มันคืออะไรกัน?]​ ผมถามออกไปตรงๆ

[อ๋อ! เมื่อกี้นี้น่ะเหรอ? ดูเหมือนว่าบนโลกด้านบนจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นนิดหน่อยหน่ะ.. แรงสั่นสะเทือนเลยส่งมาถึงโลกด้านล่าง]​ อัลบาพูดอธิบายแต่ซาฟี่ก็เหมือนจะไม่ได้สนใจมากนัก

[แล้วทำไมฉันถึงรู้สึกถึง​ Bio-energy​ ที่เข้มข้นด้านนอกได้ล่ะ]​ ผมถามออกไปอีกครั้ง

Bio-energy​ เป็นแหล่งพลังงานรูปแบบหนึ่งที่อยู่ในสิ่งมีชีวิตทุกรูปแบบหรือไม่ก็กระจายตัวอยู่ในอากาศโดยส่วนใหญ่พวกมันจะอยู่กันไม่ค่อยหนาแน่นถ้าไม่อยู่ในตัวของสิ่งมีชีวิตหรือต่อให้อยู่ในตัวของสิ่งมีชีวิต​ เจ้าตัวที่มีไบโอเอนนาจี้เยอะต้องแข็งแกร่งระดับหนึ่งเลย​ ซาฟี่ที่เป็นมังกรโบราณที่ใช้พลังไบโอเอนนาจี้เป็นหลักนั้นสามารถรับรู้ถึงพลังงานได้ดีเป็นพิเศษและบางครั้งก็ดีเกินไปจนซาฟี่รำคาญ

[ไม่รู้ดิถ้าอยากรู้ทำไมไม่-

[ไม่]​ ผมพูดตัดบทสนทนาของอัลบาทันที

[ซาฟี่!!! ช่วยออกไปแตะหญ้าบ้างสิเห้ย!!!]​ อัลบาพูดออกมาหลังจากที่เพื่อนมังกรของตัวเองนั้นพูดตัดบทสนทนาของเขาไป

2​ ชั่วโมงต่อมา

‘ออกไปดูหน่อยก็ได้ว่ะ!’​ ไอไบโอเอนนาจี้บ้าพวกนั้นมันแผ่ออกมาอยู่ตลอดจนผมนอนไม่หลับ​ มันเหมือนกำลังเรียกร้องอะไรซักอย่างซึ่งผมก็โคตรจะรำคาญเลย

ซาฟี่ยืนขึ้นก่อนจะสยายปีกแล้วบินพุ่งออกจากถ้ำมุ่งหน้าสู่โลกของเหล่าสิ่งมีชีวิตเบื้องบ้นถิ่นที่อยู่ของมนุษย์กับสิ่งมีชีวิตอ่อนแอมากมาย

‘ขอดูหน่อยสิอะไรที่มันทำได้ขนาดนี้กัน.. ถ้าเจอจะจับเผาให้เกรียมเลย’​ ผมพูดออกมาด้วยอาการอารมณ์เสียในขณะที่บินผ่านสนามแรงโน้มถ่วงความเข้มข้นสูงที่สามารถบดขยี้ทุกอย่างได้

ณ​ โลกเบื้องบน

“เหมือนมีบางอย่างกำลังมาเลยแหะ..” บนตึกสูงแห่งหนึ่งมีหญิงสาวร่างเล็กดวงตาสีแดงหูแหลม​ มีเขี้ยว​ ผมยาวมัดทรงทวินดทลสีชมพูกำลังนั่งอยู่บนตึกสูงพร้อมกับมองลงไปยังเมืองด้านล่าง

“เอาเถอะ.. คงคิดไปเองล่ะมั้ง..” เธอพูดออกมาก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วเปิดประตูลงจากชั้นดาดฟ้าไป

กลับมาแล้วในฉบับรีไรท์

ไม่รับประกันว่าจะจบน่ะ

มีอารมณ์ตอนไหนก็มาแต่งเองแหละ