ตอนที่ 4 : ถ้าดื้อจะถูกตี
รามกร
บทที่ 3 ถ้าดื้อจะถูกตี
ก่อนอ่านนิยาย มาอ่านตรงนี้ก่อน สำคัญมาก ถ้าไม่หามาเชยชม จะอ่านตอนต่อไม่รู้เรื่องนะ
ทำรูปใหญ่มากไม่ได้นะ เดี๋ยวโดนพี่เด็กดีตามมาตบถึงที่
ใครพอรู้เส้นทางไปบ้านบาปเมืองบาปก็พุ่งไปตรงนั้นก่อน แล้วค่อยกลับมาอ่านต่อนะคะ
ส่วนถ้าใครไม่รู้ว่าต้องไปเคาะประตูบานไหน เข้าไปส่องที่ #รามกร ในทวิตเตอร์
ท่านจะเจอแอคเค้าท์ทวิตเตอร์ไข่แดงแอคหนึ่ง เห็นปุ๊บจะรู้เลยว่า "เนี่ย คนที่สวยที่สุด!"
ไม่ต้องกดฟอลโล่มานะ เพราะทวีตจะบอกลิ้งค์ไปหาเรื่องบาปอยู่แล้ว
ความสวยของพี่มีเยอะ ไม่ต่างกับความผีเท่าไหร่ ดังนั้น เจอกันไม่ต้องทัก ไม่ต้องฟอลโลว
ให้รู้ว่า... เออ อินี่สวย พอ จบ
ไปอ่าน!!
แล้วกลับมาอ่านตรงนี้ แล้วก็เม้นต์ไว้ด้วย
ถ้าไม่เม้นต์นะ! หึ....
ก็คือไม่เม้นต์นั่นแหละ คนทางนี้จะทำอะไรด้ายยยย (ตัดพ้อเบอร์2033)
บทที่ 3 ถ้าดื้อจะถูกตี
ร่างสูงแนบกายลงมาทาบทับ ซึ่งยศกรไม่ได้อิดออด แต่กลับยกสองแขนขึ้นโอบกอด และเอียงใบหน้าเพื่อให้ใบหน้าคมสันซุกซบที่ซอกคอของเขาได้ตามใจ
“หนูโคตรดี” รามพูดไปอย่างที่คิด
ยศกรดีมากจริง ๆ รามไม่คิดว่าเซ็กส์กับผู้ชายด้วยกันจะให้ความสึกที่สุดยอดต่อเขาขนาดนี้ เขาสามารถพูดได้ว่าไม่ได้รู้สึกสุดแบบนี้มานานแล้ว
“ถ้าพี่หลงหนูขึ้นมานี่ยังไงดีวะ...โคตรจะร้ายกาจขนาดนี้”
ยศกรขำคิกคัก ก่อนจะจูบบนบ่าหนา แล้วกัดเบา ๆ อีกหนึ่งครั้ง นั่นไม่น่าตีเท่าสะโพกที่รามทาบทับอยู่ขยับไปมา ราวกับจะเชิญชวน
“พี่รามชอบแบบนี้ไหมล่ะ... แบบที่ทำกับหนู”
รามไม่จำเป็นต้องตอบหรอกมั้ง หลักฐานก็เพิ่งแสดงให้ดูไปเมื่อกี้ และคราวนี้ก็ดูสิ.. ว่าร่างกายของเขาตอบสนองแค่ไหน
“พี่รามทะลึ่งจัง”
“ใครยั่ววะ” รามกระซิบเสียงเข้ม ขบฟันลงที่ซอกคอของยศกร “หนูมาปั่นพี่ทำไมวะ”
รามไม่คิดจริง ๆ ว่าเขาจะขึ้นง่ายขนาดนี้ เพิ่งปล่อยไปขนาดนั้น ทั้งยังพักไม่ทันหายเหนื่อยเลย แค่น้องขยับไปมานิดเดียวเท่านั้น
“คนทะลึ่งไม่ต้องมาโทษคนอื่น หนูไม่ได้ทำอะไรเลยสักนิด”
ครับ..ไม่ทำอะไรเลย
รามสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แต่กลิ่นที่ได้กลับเป็นกลิ่นหอมน่าหลงใหลของเด็กที่เขานอนเกยอยู่ตอนนี้ ไหนจะเนื้อนวลเนียนที่สัมผัสกันนี่อีก
ยอมรับเลย ยศกรเป็นวัตถุอันตรายที่จุดติดไฟในร่างกายของรามได้เร็ว และร้อนแรงมาก
“หนูครับ”
ยศกรไม่ตอบ แต่ไม่หลบตายามที่รามขยับใบหน้าขึ้น เพื่อมองตากับเขา ปลายนิ้วโป้งกดลงที่ริมฝีปาก จนต้องแลบลิ้นออกมา แล้วอ้าปากงับดูด
“พี่กลายเป็นตัวตายตัวแทนแล้วหรือเปล่าเนี่ย...หืม?”
“หนูไม่ได้บังคับสักหน่อย”
หนูไม่ได้บังคับ แต่หนูหลอกล่อพี่ด้วยความน่ารัก ที่โคตรเจ้าเล่ห์
“แล้วพี่จะมีสภาพเหมือนคนอื่น ๆ ของหนูไหม?”
ยศกรไม่ตอบอีก แต่เหยียดยิ้มร้ายกาจ ทว่ากลับจูบปลายนิ้วของรามด้วยท่าทีออดอ้อน น่าฟัด...
รามพลิกกายนอนหงาย เมื่อยศกรเป็นฝ่ายขึ้นมากอดเกยบนตัวเขา ก่อนจะขยับกายลงไปทาบทับบนเรือนกายที่เริ่มแสดงอาการ และบดเบียนสะโพกไปมา
“พี่รามรับปากสิ.. ว่าจะเอ็นดูหนูมาก ๆ” พูดไปก็โล้ตัวไปข้างหน้า เอื้อมหยิบบางอย่างจากลิ้นชักหัวเตียงซึ่งถูกดึงค้างไว้
ซองถุงยางอนามัยอีกหนึ่งซองถูกคาบไว้ด้วยริมฝีปาก แววตาหวานฉ่ำ จ้องมองใบหน้าคมสัน ซึ่งจ้องมองยศกรด้วยสายตาเต็มไปด้วยห้วงอารมณ์ที่เข้มข้น
“พี่รามจะอ่อนโยนกับหนู...ใช่ไหม”
สะโพกแน่นหนันถูกฝ่ามือใหญ่ขย้ำจนเกิดรอยแดง ยามที่ออกแรงช่วยให้ขยับโยกเบียดและเสียดสีให้หนักขึ้น จนยศกรเผลอครางออกมา
เขาคิดถูกแล้วใช่ไหม... ที่คล้องบ่วงเสือซ่อนเล็บตัวใหญ่เอาไว้ในครอบครอง
รามดึงให้ยศกรเอนกายลงมาจนอกแตะกัน ก่อนจะใช้มือช่วยฉีกซองบรรจุ และเอาของข้างในออกมาให้น้องเป็นคนถือไว้
“กร...” รามเรียกชื่อของอีกฝ่าย ออกแรงยกสะโพกขึ้นให้เบียดกับสะโพกที่ทาบทับ “ถ้าหนูดื้อ... พี่จะตีหนู”
ยศกรไม่กลัวหรอก
“จะตีหนูจริงเหรอ” ถามพร้อมกับจูบริมฝีปากที่เพิ่มข่มขู่ไป แล้วยกตัวเองขึ้น หลับตาพริ้มยามที่สะโพกเสียดสีกันจนเกิดความเสียวซ่านที่ท้องน้อย “ถ้าตีของพี่กับของหนูความหมายเดียวกัน... หนูอยากโดนพี่รามตีแรง ๆ”
ไม่พูดเปล่า เจ้าตัวถดกายลงต่ำไปอีกเล็กน้อย จากนั้นจัดการสวมถุงยางให้คนเป็นพี่ด้วยท่าทียั่วยวนจนน่าตี ไม่ถึงอึดใจก็เปลี่ยนมาเป็นกดกายลงไปให้รามเบียดแทรกเข้ามา
“พี่ราม... พี่รามตีหนูแรง ๆ เลยนะ”
รามขบกล้ามแน่น แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหว ขยับกระแทกกายเข้าไปจนสุด...
“อย่ามาร้องทีหลังนะ... พี่ไม่หยุด”
“อือ... หนูจะร้อง... พี่รามจะทำไม”
ไม่ทันไร
“ดื้อ...”
“ก็ตีหนูสิ”
เขาเตือนแล้ว... รามเตือนแล้วนะ
เช้านั้นแม้จะไม่ได้นอนพักอย่างที่ตั้งใจ เพราะโดนเด็กดื้อใส่ แต่ถามว่าถ้าดื้อแบบนี้รามพอใจไหม.. ก็บอกเลยว่า
ดื้อบ่อย ๆ ก็ดี
ก็คือก้านมะยมที่อเยู่ในมือสั่นพอไหมแม่ 5555555555555555
ออกตัวไว้ก่อน เราไม่ได้เขียน NC แบบนี้มานานแล้ว ดังนั้นถ้าอ่านแล้วไม่ค่อยไหว ก็ตัวใครตัวมันนะ
ปล. คู่นี้ได้กันบ่อยมาก บ่อยแบบ...เออ ได้กันอะ ดังนั้น NC จัง ๆ จะไม่ค่อยมี เรื่องสร้างภาระให้คนอ่านคืองานของคนเขียนที่สวย ๆ อย่างพี่
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
คนสวยมักนก ตลกมักได้ พี่ทั้งสวยและตลก แต่นกทุกรายการ ไม่ได้มาเร่นๆ ๆ นะจะบอกให้!!!
//หักก้านมะยม!
จริงๆไม่ใช่คนดื้อ แต่ตอนนี้อยากถูกตี แอร๊ยยยยย ><