รุ่ยจินจิน สตรีคลั่งรักอะไรข้าจะไม่เป็นแล้ว ปิดตอน 22/05/67

คำโปรย

รุ่ยจินจิน คลั่งไคล้ เฉวียนหลี่หยาง มาก จนกลายเป็นความหลงผิด ติดตามเขา เฝ้าดูเขา ระรานชีวิตส่วนตัวของเขา สุดท้าย กลายเป็นคนที่บิดามารดาไม่เอา สหายไม่มี รุ่ยจินจิน ไม่เหลือใคร ไปทางไหนใครก็รังเกียจ จุดจบนางคือ ถูกคนตีตาย พอมาเกิดใหม่ เป็น จินจินที่ยุคปัจจุบัน กลับมีร่างกายที่อ่อนแอ โรคภัยรุมเร้า และยังมีโรคหัวใจติดตัว สุดท้ายชีวิตที่แสนทุกข์ทรมานก็จบลงในวัย 20

แต่เพราะ จินจิน ชาติปัจจุบัน ทำบุญ สะสมความดีไว้มาก ส่งผลให้นางมาเกิดในชาติเดิมที่เป็น รุ่ยจินจิน และยังมีความทรงจำทั้งสองชาติ

เมื่อเป็นเช่นนี้ รุ่ยจินจิน จึงตั้งใจว่าจะแก้ไขชีวิตตัวเองในชาตินี้เสียใหม่ อะไรที่ไม่ดี อะไรที่ดึงนางไปสู่ความอัปยศ นางจะไม่ขอข้องเกี่ยว

จะมุ่งเดินแต่ทางที่สวยงาม

เอ้า! โปรยกุหลาบให้ข้าเดินเสียสิ!

"สตรีน่ารังเกียจ คนอย่างเจ้ามันน่ารังเกียจยิ่งกว่ามูลสัตว์!"

นั่นคือคำพูดของคนที่นางหลงรักเขา แต่นางก็ไม่โทษเขาหรอก ในเมื่อการกระทำนางก็น่ารังเกียจจริงๆ

"ข้าขอโทษท่าน ทุกอย่าง จากนี้ ข้าจะไม่ตามเจ้าอีก!"

เฉวียนหลี่หยาง ตกตะลึง แต่พอคิดว่านางไม่มีทางทำได้ เขาจึงเอ่ยปากดูถูกนาง

"ทำให้ได้เถอะ"

"อือ ข้าทำได้แน่นอน ข้าสัญญา ว่าถ้าข้าบังเอิญพบเจ้า ข้าจะรีบวิ่งหนีให้ไกล จากนี้ชีวิต ข้าเจ้า นับเป็นเส้นขนาน!"

นั่นคือคำประกาศของรุ่ยจินจิน และแทนที่เขาจะรู้สึกสบายใจ กลับไม่เป็นเช่นนั้น

และไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นดังที่นางกล่าวไว้

ไม่ว่าจะบังเอิญพบกัน หรือ ทำทีว่าบังเอิญพบนาง รุ่ยจินจิน ก็จะคอยหลบหลีก วิ่งหนี เฉวียนหลี่หยาง ทุกครั้ง!

สตรีน่าชัง เจ้ามัน น่าโมโหที่สุด!

หนีได้ก็หนีไป คอยดูว่า นางจะหนีไปได้ตลอดหรือไม่!

**********************************************

นิยายเรื่องนี้ สร้างจากจินตนาการของนักเขียน

เนื้อหา บุคคล การกระทำ นิสัย คำพูด ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลในชีวิตจริง

ชื่อเมือง ประเพณี ไม่อิงจากประวัติศาสตร์ ราชวงศ์ใดเป็นหลัก

ทุกอย่างเป็นเพียงเรื่องสมมุติขึ้นมา นักอ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

หากผิดพลาดประการใด ขออภัย มา ณ ที่นี้ด้วย

นิยายรักหวานแหวว พระเอกโบ้ ตามรักนางเอก เนื้อหาเบาสมอง

เน้นความสัมพันธ์ความรักตัวละคร ครอบครัว มิตรภาพ