อารมณ์ไหว กลอนพาไป

ลำดับตอนที่ #2 : เมล็ดพันธุ์

"...เมล็ดพันธุ์นี้มาจากไหน

ใครๆก็รู้...

สองชายหญิงคู่หนึ่งช่วยกันก่อ

ผ่านร้อนหนาวหลายฤดู

อีกทั้งฝนให้เปียกปอน

...นานวันเมล็ดพันธุ์เติบใหญ่

เป็นต้น มีกิ่งก้านและมีใบ

พอยืนหยัดได้ไม่โค่นลง

แต่สองชายหญิงในวันนั้น

ก็ยังคงรักและดูแล

ประคบประหงมต้นไม้...เสมอมา

...ไม่ว่าต้นจะเติบใหญ่สักเพียงใด

สองชายหญิงที่กลายเป็นตายาย

ในวันนี้...

ยังคงมองต้นไม้เป็นเมล็ดพันธุ์

ที่ยังต้องยืนเคียงข้าง

เมื่อลมโถมหนัก  น้ำโถมมา

ฤดูกาลเปลี่ยนแปลง

ต้นไม้ต้นนี้จะอยู่ได้อย่างไร

ถ้าไร้ชายหญิงคู่นั้น