บทนำ
"พ่อคะพ่อก็รู้ ว่าหนูน่ะเกลียดการทำอาหารเป็นที่สุด เเล้วพ่อยังจะให้หนูมาทำอะไรบ้าๆเเบบนี้อีก"ฉันพูดกับพ่ออย่างไม่พอใจนัก
"โถ่ ดาวเด่นฟังพ่อหน่อยเถอะลูก ถ้าไม่ใช่ลูกเเละจะเป็นใคร ลูกก็รู้อยู่"เสียงพ่อของฉันยังอ้อนวอนอย่างไม่ลดล่ะ
"เเต่หนู ทำอาหารไม่เก่ง ไม่สิ ทำไม่เป็นซะด้วยซ้ำ"ฉันเเย้ง เเละพูดถึงขอเสียที่เสียมากๆของตนเอง
"ไม่เป็นไร พ่อมีตัวช่วยให้ลูกอยู่เเล้ว"พ่อยิ้มเเกมไม่น่าไว้ใจนัก ฉันไม่ไว้ใจเลยเเหะ
"คะ?"มึนไว้ก่อนละกัน
"พรุ่งนี้ ลงมาหาพ่อทีห้องทำงาน หลังทานข้าวเที่ยงเสร็จด้วยนะ"ทำไมสีน่าพ่อฉัน.....ถึงไม่น่าไว้ใจเช่นนี้
"เอ่อ คะ"เดี๋ยวๆๆฉันไปตกลงทำไมเนี่ย เเต่ก็ช่วยไม่ได้สินะ เฮ้อ..
ตึกๆๆๆ ฉันกำลังเดินทางมาที่ห้อง ด้วยความเหน็ดเหนื่อย เพราะ การต่อรองกับพ่อเมื่อตะกี้
ออ ลืมเเนะนำตัวไปเลย ฉันชื่็อ ดาวเด่น จ้า นักอ่านทุกๆคนคงสงสัยกันใช่มั้ยล่ะ ว่าเมื่อตะกี้ ฉันคุยเรื่องอะไรกับพ่อ คือว่า พ่อของฉันเป็นเชฟชื่อดังน่ะ เเต่กำลังจะออกจากวงการอาหารในไม่ช้า ก้วยอายุที่มากเเล้ว พ่อของฉันได้เปิดร้านอาหารเอาไว้หลายสาขาทั่วโลก เเต่จะดูเเลเแพาะสาขาหลักๆเท่านั้น พ่อก็เลยอยากจะให้ฉันมารับช่วงต่อจากพ่อ เเต่ฉันทำอาหารได้ห่วยเเตกมากเลยละ พรุ่งนี้ฉันสันนิฐานว่า ถ้าพ่อไม่เรียกฉันไปเทศนา ก็คงจะ พาไปฝึกทำอาหารละมั้ง ฉันหยุดคิดเเละลมตังลงบนที่นอนขนเเกะที่เเสนนุ่มนิ่มจนเผลอหลับไป
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น