ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยัยจอมจุ้นก๊วนจี๊ดป่วนใจนายซุปเปอร์สตาร์

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่2

    • อัปเดตล่าสุด 18 พ.ค. 51





    ตอนที่2

    ภาพหญิงสาวตัวเล็กคนหนึ่งซึ่งกำลังง่วนอยู่กับงานซึ่งเป็นงานสำรองของเธอ เธอผู้นั้นกดเซฟงานในโน๊ตบุ๊คเสร็จก็จะหันไปสนใจงานเขียนอีกชิ้นที่ยังทำไม่เสร็จ

    ~ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด~ 

    เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือที่ไม่ยอมเปลี่ยนเป็นเพลงตามกระแสนิยมดังขึ้น ซึ่งทำให้เจ้าตัวระจากงานมารับสายโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดเช่นกัน

    "สวสัดีค่ะ" เจ้าหล่อนกรอกเสียงเรียบอย่างไม่สบอารมณ์หนักลงไปในโทรศัพท์ซึ่งทำให้ปลายสายถึงกลับพูดตะกุกตะกักได้ทีเดียว

    "น..นั่นน้องลีอารึเปล่าจ๊ะ" 

    "ใช่ค่ะ..นั่นใครพูดสายคะ" เจ้าหล่อนถามกลับก่อนจะยื่นมือไปรี่เสียงวิทยุที่เปิดคลอไว้ให้เบาลง

    "เอ่อ..พี่เป็นผู้จัดการบริษัทลิปสติกยี่ห้อคารอสน่ะจ๊ะ แล้วอยากจะติดต่อน้องให้ไปเป็นพรีเซนเตอร์ในสัปดาห์หน้าที่บริษัทเราน่ะค่ะ" ปลายสายเริ่มพูดคล่องเมื่อลีอาเริ่มน้ำเสียงดีขึ้นแม้จะยังแลจริงจังอยู่ก็ตาม

    "พรีเซนเตอร์ลิปสติกชื่อดัง? แล้วทำไมไม่ไปติดต่อผู้จักการซอล่ะคะ" ลีอาถามด้วยความสงสัยเมื่องานในวงการเธอยกหน้าที่ให้ผู้จัดส่วนตัวเป็นคนจัดการเรื่องตารางงานแสดงและโฆษณาทั้งหมด

    "ค..คือคุณซอตอนนี้อยู่ออสเตรเรียเธอปิดเครื่องน่ะค่ะ"

    "ไปออสเตรเรีย...ทำไมเขาไม่บอกกับลีอาล่ะ" ลีอาเริ่มไม่เข้าใจ ซอ ผู้จัดการส่วนตัวที่มักชอบเหลวไหลเป็นส่วนมาก เจ้าหล่อนชอบไปเที่ยวฉลองงานกับเพื่อนอยู่เป็นประจำจนงานในวงการที่ลีอาหมอบหมายให้ได้หดลงทุกที

    "เอ่อ..แล้วน้องลีอาจะรับงานรึเปล่าคะ" ปลายสายถามกลับมาอย่างไม่สู้ดีนัก

    "รับค่ะ..ส่วนเรื่องค่าตัวหรือยังไงเดี๋ยวลีอาจะติดต่อกลับแล้วกันค่ะ" เธอพูดเสร็จก่อนจะตัดสายทิ้งทันที เธอเริ่มทนไม่ไหวในความไม่เอาไหนของผู้จัดการซอแล้วสิ ถึงอายุจะไล่เลี่ยกับเธอตามทีแต่ก็ควรจะมีความรับผิดชอบหน่อยสิ เธอรีบกดโทรศัพท์โทรหาผู้จัดการส่วนตัวที่เมื่อครู่ผู้จัดการบริษัทลิปสติกจะบอกว่าปิดเครื่องก็เถอะ

    "ฮัลโหล ซอเธออยู่ไหน" ลีอาถามเจ้าหล่อนที่รับสายแล้วด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

    "โธ่ๆ...ลีอาจะโกรธาอะไรพี่อีกล่ะ แหม..ก็อยากจะมาพักผ่อนน่ะจ๊ะ" ซอ รีบทำน้ำเสียงออดอ้อนเมื่อรู้นิสัยของลีอานางแบบสาวผู้นี้ดี

    "แต่พี่ก็น่าจะบอกลีอาหน่อยสิ" ลีอาเริ่มทำเสียงเบาลงเมื่อเจอไม้ออดอ้อนเข้าหน่อย

    "ก็พี่เห็นลีอายุ่งกับงานก็เลยไม่กล้าบอกน่ะสิ เอาเถอะน่าเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ก็กลับแล้ว"

    "แล้วทำไมพี่ถึงได้ปิดเครื่องหนีผู้จัดการบริษัทลิปสติกล่ะ"

    "ก็พี่ไม่ยอมบอกลีอาว่ามาออสเตรเรียแล้วถ้ารับงานส่งเดตเดี๋ยวกลัว่าหนูจะโกรธาเอาอีกน่ะจ๊ะ" ซอ รีบทำเสียงออดอ้อนต่อเมื่อรู้สึกว่าลีอาเริ่มอารมณ์ครุกกรุ่นขึ้นอีกแล้ว

    "หรอคะ นั้นถ้ากลับมาแล้วก็มาที่ห้องลีอาด้วยนะคะ" ลีอาพูดเสร็จก็ตัดสายทิ้งทันที เธอมีนิสัยแบบนี้แหละตัดสายทิ้งทั้งๆที่ยังไม่ได้ร่ำลาอะไรกันเลย =_=  เธอรีบเก็บโทรศัพท์มือถือเข้ากระเป๋าก่อนจะรีบไปนั่งทำงานต่อ



    ชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่งซึ่งวันนี้เขาต้องไปคุยเกี่ยวกับการถ่ายโฆษณาเจลใส่ผมยี่ห้อดัง ตอนนี้เขากำลังขับรถชมวิวอยู่แถวๆย่านท่องเที่ยวทั่วไปโดยรถเปิดประทุน เขาจัดการปิดโทรศัพท์มือถือเพื่อไม่ให้ผู้จัดการส่วนตัวกับคนที่นัดจะคุยด้วยโทรตาม เขาไม่เคยแคร์เวลาและไม่แคร์ว่าใครจะคิดยังไงทั้งนั้น เขาคิดแค่ว่า 'ถ้าต้องการฉันก็ควรจะแคร์ฉันสิไม่ใช่ให้ฉันแคร์!!!!' 

    "ยู้ฮู้ว!!!! พี่ซองเจขา!!" เสียงเรียกยานคางของผู้หญิงเสื้อสายเดี่ยวสองคนที่ขับรถเปิดประทุนเสียง
    แดงๆข้างๆรถเปิดประทุนของเขา

    "อ้าว..สาวๆจะไปไหนกันจ๊ะ"  ชายหนุ่มพูดพร้อมกับถอดแวนกันแดสีชาที่มีกรอบเลนท์ขนาดใหญ่ออก

    "กรี๊ดดดดด พี่ซองเจหล่อเป็นบ้าเลยอ่ะยัยนัมจิ" หญิงสาวเดี่ยวสีเหลืองคนหนึ่งพูดพร้อมกับบิดตัวไปมาแกเขินอาย

    "ฮะๆๆ...ขอบคุณคร้าบบบ นั้นผมขอตัวนะครับ" ชายหนุ่มพูดก่อนจะเร่งคันเร่งให้เร็วขึ้น เขาขับรถยูเทริ์นกลับไปถนนสายเดิมเพื่อไปบริษัทถ่ายโฆษณาที่รอตัวเขาอยู่

    บริษัทกักจูคุง

    "อ้าว ซองเจคุงมาแล้วหรอครับนั้นมาคุยกันเลยนะครับ ^__^" ผู้จัดการบริษัทไวท์กักจูคุงพูดก่อนที่จะผายมือให้เขานั่ง ซองเจชายหนุ่มนั่งลงแล้วยิ้มกริ่มอย่างมีแผนอันชั่วร้ายที่ทำให้ผู้จัดการบริษัทไวท์ถึงกับสะดุ้ง

    "ล..แล้วซองเจคุงว่างที่จะมาถ่ายโฆษณาวันไหนครับ"

    "คัง...ฉันขอมาร์ตินี่แก้วหนึ่ง ขอกินตั้งแต่เช้าเลยนะครับ" ซองเจไม่ฟังผู้จัดการบริษัทไวท์แต่กลับหันไปสั่งเหล้ามาร์ตินี่กับผู้จัดการส่วนตัวของเขาแทน

    "หว้า...ซองเจนายจะดื่มแต่เช้าเลยรึไงแล้วมันจะอร่อยเหรอ" เหมือนผู้จัดการคังจะไม่ทันรู้ว่าเป็นแผนที่สามารถถ่วงเวลาในการคุยไว้ได้ ซองเจชายหนุ่มรูปงามที่ใครๆเฝ้าฝันถึงแต่เขามักกวนประสาทุกๆคนยกเว้นแฟนคลับของเขา =_=;

    "เอาน่า!! คังฉัยอยากจะกินก็ต้องได้กินสิ" ซองเจเริ่มทำเสียงแกมเล่นแกมจริง ผู้จัดการคังได้แต่ส่ายหน้าแต่เจ้าตัวก็ยอมเดินไปยังซุ้มเครื่องดื่มที่มีจัดไว้ริมตึกชั้นที่ 3 ซึ่งเป็นชั้นที่เขานัดคุยกันเรื่องการถ่ายโฆษณา




    b
    S s





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×