Pink Killer ผูกรักสะกัดใจยัยจอมโหด

            บทสนทนาของฉันกับนายรุ่นน้องนั่นหมดลง เหลือเพียงคำอธิบายกฎของโรงเรียนแห่งนี้ที่หมอนั่นพ่นออกมาจากปากสีแดงๆ ของเขา ฉันเงียบไปตลอดทางจนกระทั่งมาหยุดลงตรงหน้าห้องที่ฉันต้องเข้าพัก

            ‘0911’

            “เอิ่ม หมดหน้าที่ผมแล้วล่ะครับ ลาก่อนรุ่นพี่....”

            รุ่นน้องคนนั้นพูดอะไรบางอย่างในท่อนสุดท้าย แต่มันเบามากจนฉันจับใจความไม่ได้แม้แต่นิดเดียว หมอนั่นโบกมือลาแล้วกดลิฟต์ลงไปยังชั้นหนึ่งเหมือนเดิม ฉันเลิกสนใจแล้วหันมาเคาะประตูไม้สักหน้าห้องแทน

            ................

            .........

            ....

            .

            เงียบสนิท~

            ไร้การตอบรับจากเลขหมายปลายทางค่ะ

            “เฮ้! ฉันจะเข้าไปละนะ”

            ....เงียบเหมือนเดิม...

            แอ๊ดดดดด!!~

            ฉันเปิดประตูเขาไปแบบถือวิสาสะ อ๊ะ! ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่าเปิดประตูเข้ามาในห้องของตัวเองมากกว่า เห็นพนักงานข้างล่างบอกว่าของฉันอยู่ที่นี่หมดแล้วนี่นะ ว่าแต่มันห้องไหนล่ะเนี่ย ทางซ้าย หรือทางขวากันแน่??

            ถ้าจะให้เสี่ยง....คงเลือกทางซ้าย

            ก็ขวาร้าย ซ้ายดีล่ะนะ

            แอ๊ด!

            มะ...ไม่จริงน่า!!

            “อ่า สวัสดี”

            ผะ....ผู้ชาย!

            “ตาเปลี่ยนสีได้ด้วยแฮะ เธอนี่สุดยอดเหมือนกันนะเนี่ย”

            คำพูดของเขาดูเหมือนจะเป็นประโยคที่เข้ามาทางหูซ้ายแล้วไหลทะลุออกหูขวาไปอย่างง่ายดาย ทำไมถึงไม่มีคนบอกฉันว่ามันอยู่รวมกันทั้งผู้หญิงผู้ชายล่ะ แต่ที่จริง...ฉันน่าจะฉงนใจตั้งแต่ที่นักเรียนชายพาฉันขึ้นมาส่งที่นี่แล้วนะ!!

            “นายเป็นผู้ชาย”

            “อ่าฮะ”

            “ผู้ชายๆๆๆ ....”

            “พูดทำไมบ่อยๆ ล่ะเนี่ย”

            “อ๊าก! ฉันอยากตาย!!!”

  

  


Shala. la

ขอบคุณธีมดีดี ;'))