คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 ให้ผมเป็นทาส...ผมไม่ใช้อีเย็นนะ!!! =[]=!!
บทที่ 2
ให้ผมเป็นทาส...ผมไม่ใ้อีเย็นนะ!!! =[]=!!
“...อิิมารุ ฮารุะั้นหรอ...” เสียเย็นๆารอประธานนัเรียนัึ้น หลัาที่ผม้าวเ้ามาในห้อฝ่ายประธานนัเรียน ที่มีฝ่ายประธานนัเรียนนั่ันอยู่รบ แหม...แผ่รัสีุามันให่เลย =O=
“เอ่อ...รับ=___=;;”
“รู้มั้ยว่าถ้าลืมเอาบัรนัเรียนมาในวันเปิเทอมวันแระเออะไร^__^” ประธานนัเรียนที่นั่้อผมั้แ่ผมเินเ้ามาในห้อพูยิ้มๆ
“ระ...รู้รับ-__-;;” ผมอบลับไปทำให้ประธานนัเรียนยิ้มว้ามาึ้น ะยิ้มอะไรนัหนารับ - -
“ีมาั้นลามนี้ าราุันอทำโทษเ็นนี้เอละัน ว้าว~แ่ิ็น่าสนุแล้ว^O^” ประธานนัเรียนทำเสียร่าเริแล้ว็ลุพรวาเ้าอี้เินรมาที่ผม
“...ท่านประธานรับ” เสียเย็นๆารอประธานนัเรียนัึ้นอีรั้
“อะไรอีล่ะ-.,-“
“เบาๆมือหน่อยนะรับ...” เบาๆมือ...?? หมายถึอะไรอะ
“เออๆรู้แล้วๆ แ่ันสั่ไว้่อนนะ เ็นนี้มีันนเียวที่ลโทษไ้ ถ้าใรมา้าว่าย...” ประธานนัเรียนเว้นไป่วหนึ่แล้วพูประโยที่ทำให้ฝ่ายประธานนัเรียนผวา
“าย!!!!”แล้ว็ลาผมออาห้อมา ฝ่ายประธานนัเรียนนอื่นมอามผม้วยแววาสสารไม่เว้นแม้แ่รอประธานทีู่เป็นนเย็นาๆ ...ผมไม่ไ้น่าสสารนานั้นะหน่อย ประธานนัเรียนเอ็ูใีออ เนอะ!!!=..=
.
.
.
...ผมว่าผมิผิ ไอ้ประธานนัเรียนนี่มันโรเลวเลย T^T
“เอ้า!!เ็นะสิ” พอมาถึห้อประธานนัเรียน ประธานนัเรียน็ให้ผมนั่บนโฟาแล้ว็โยนระาษแผ่นหนึ่พร้อมปาามาให้
“เอ๋...?? อะไรเหรอรับ=_=??” ผมถาม้วยวามสสัยแล้ว็ับระาษแฝ่นนั้นึ้นมาอ่าน ระาษแผ่นนั้นถูเียนึ้น้วยลายมือหวัๆ สสัยเป็นลายมืออัวประธานนัเรียนเอ เอิ่ม...หวัเินไป ผม...อ่านไม่ออT^T
“นี่มันอะไรหรอรับ” หลัาวาสายาูทั้แผ่นแล้ว ผม็ถามึ้น
“สัาทาส...รีบๆเ็นสิ” สัาทาสั้นหรอ...???? ไอ้หยา...ประธานนัเรียนะให้ผมเ็นไปทำาอะไรวะ!!!
“ผมไม่เ็น แล้วทำไมผมะ้อเ็น้วย ะลโทษอะไร็รีบๆทำะสิ!!” ผมแว้ึ้นมาแล้ว็ลุพรวรไปยัประูห้อทันที ใรมันะไปเ็นวะ!!!
หมับ!!! “...นายแน่ใเหรอว่าะให้ันลโทษนายเลยน่ะ” มือหนาๆับหมับที่ไหล่อผมาม้วยเสียนุ่มๆที่้าหู
“อย่ามาแะัวผม!!” ผมปัมือหนาออแล้วหันหลัลับไปประันหน้าับประธานนัเรียน
“นายรู้มั้ย...?ว่าารทำโทษอันืออะไรหืม...??” ประธานนัเรียนเินไล่้อนผมเรื่อยๆ นหลัผมิผนั วยแล้วุT^T
“...เ็์ไ หึหึ...” ประโยที่ไม่ิว่าะออมาาปาอประธานนัเรียนแ่ทว่าเาลับเอ่ยมันออมา้วยใบหน้ายิ้มๆ
“...!!!” อึ้...เป็นำเียวที่อธิบายวามรู้สึอผมอนนี้ไ้ีที่สุ
“เป็นไ...ยัอยาให้ันลโทษนายเร็วๆอยู่มั้ย??” ประธานนัเรียนใบหน้าให้ลล่ำล นมูโ่ๆอเาแะลที่ปลายมูผม าสีมรหรี่ลเล็น้อย แล้วริมฝีปาบาๆอประธานนัเรียน็ประบลที่ปาอผมอย่ารวเร็ว ผมำไม่ไ้ว่าหลัานั้นเิอะไรึ้นอี พอมารู้ัวอีที่ัวผม็ลไปออยู่ับพื้นเรียบร้อยแล้ว
“...แ่นี้็ลไปอับพื้นแล้วหรอ ฮะๆ” ผมเยหน้ามอประธานนัเรียนที่ยืน้ำหัวผมอยู่ ใบหน้านั้นยิ้มริ่มนแ้มแทบปริ
“สนุมารึไ...” ผมพยายามเ้นเสียอัวเอออมา
“อื้ม...♥ สนุมาเลยล่ะ” เสียอบมาูสนุสนาน แล้วประธานนัเรียน็พาร่าสูๆอัวเอไปที่โ๊ะที่วาสัาทาสไว้
“ลุึ้นมา!!!แล้วเ็นะ ถ้านายเ็นันอาะให้นายเป็นทาสันแ่เือนสอเือนแล้ว็ะปล่อยไป แ่ถ้าไม่...ันะทำทุวิถีทาให้นายออาโรเรียนนี้ะ เ็น!!!!!” ผมัฟัน้วยวามโรธ แล้ว่อยๆลุึ้นยืนเินไปที่โ๊ะแล้วเ็นื่อลบนสัาทาสนั้น
“ีมา...นายิีแล้วที่เ็น ถ้านายไม่เ็นไม่เพียะโนให้ออาโรเรียน...แม่นายที่ทำานอยู่ที่บริษัทอพ่อัน็ะโนให้ออาาน้วย หึหึ...” แม่...เี่ยวอะไร้วย???
“แม่ผมเี่ยวอะไร้วย???”
“นั่นสิ...ไม่รู้เหมือนัน แ่ันรู้แ่ว่า...ถ้าันอยาะไ้หน้าไหน็ไม่มีวันมาวาไ้!!!” ำประาศิอประธานนัเรียนเหมือนับสายฟ้าที่ฟาลลาหัวอผม...เี้ยแม่...โรเลวอะ!!!
“เี๋ยว่อน...” ผมเรียเาอนที่เาำลัะเินออาห้อ
“หือ...?”
“ระหว่าที่ผมเป็นทาสุ อย่าทำอะไรผมไ้มั้ย...” ถึผมะู่า...?? แ่ผม็หวเวอร์ิ้น ผมยัอยามีลูมีภรรยานะเออ!!
“ไ้สิ...”
ผมสูลมหายใเฮือให่ ...ไม่เลวร้ายเท่าไรล่ะมั้ แ่สอเือนเออทนไว้นะเ้าฮารุะ!!!
.
.
.
แ่ลาสัหร์อผมมันบอว่า มัน้อเลวร้ายแน่ๆ สอเือนเนี่ย....T^T
เม้นันเถอะ่ะ!!!
ให้ำลัใอินแ่หน่อยเถ๊อะ!!!
^O^
ความคิดเห็น