คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บ้าเอ้ยยยยยย...กูไปสายอีกแล้วววว
เฮ้ยยยยย O_o
โครม!!
“สัสเอ้ยย!!มึงวิ่งให้มันดูทางหน่อยดิวะ- -+”ไอ้ควายยยย..ก็มึงไม่หลบกูนิ ผมวิ่งมาจากบ้านด้วยความรีบ..ก็เห็นร่างสูงของมันอยู่ครับ และมันก็เห็นผมแต่...แทนที่มันจะหลบ มันเสือกไม่หลบครับ..ผมเลยชนมันไปเต็มๆล้มลงไปกันทั้งคู่ เพื่อนๆมันก็มองลงมาที่เราด้วยความสงสัย
“ควายยย...แล้วมึงไม่หลบกูล่ะ..กูก็รีบเหมือนกันนะ ไอ้เชี่ยยย”ผมด่ากลับ
“นี่ปากมึงเหรอ..กูเป็นรุ่นพี่มึงนะ”ไอ้หน้าหล่อพูดขึ้น...ตัวมันสูงกว่าผมมากเหมือนกัน ราวๆสิบเซนได้...สัส..มึงจะสูงไปไหน...จะว่าไปมันอยู่ ม.ปลายปี 2..นี่หน่า
“แต่กูไม่ได้นับมึงเป็นพี่นี่...มึงทำตัวไม่สมควรให้เคารพ”
“ปากมึงนี่ไม่เข้ากับหน้าหวานๆของมึงเลยนะ...กูต่อยแม่งซักทีดีมั๊ย..สัสเอ้ยยกูไม่ใช่เพื่อนเล่นมึงนะ”ไม่พูดป่าวครับมันยกแขนขึ้นหมายจะชกหน้าผมจริงๆ..แล้วนึกผมจะยอมเหรอ...หลับตาปี๋เลยสิครับ!!...ใจร้อนใช่เล่นนะมึง
“เฮ้ยยยย..แยกๆๆๆเลยมึง..อะไรกันเนี่ย”แต่ก่อนที่มือหนาๆของมันจะโดนหน้าผม..เพื่อนของมันก็ห้ามไว้...เขาเข้ามาคว้าแขนของไอ้นั่นไว้..เป็นคนหน้าตาดีนะ..ขาวๆ สูงๆ(กว่าผม)ผมสีทอง หน้าตาคล้ายลูกครึ่ง แต่ไอ้นั่นมันหล่อกว่าครับ...ในกลุ่มนี้ที่ผมเห็นไอ้ปากหมานั่น..หล่อสุด =_= ชิส์ รมณ์เสีย
“แม่-ง มึงก็ดูปากมันสิ...”
“มึงพูดแบบนั้นกับน้องเค้าก่อนนะมึง...อีกอย่างถ้ามึงต่อยน้องเค้าก็เป็นเรื่องอีก”
“สัส..กูไม่สนอ่ะ...กูจะต่อยปากมัน”แต่กูสนนะไอ้สัส =_= แล้วมึงนึกว่ากูจะยอมให้ต่อยเหรอ
“พอเถอะว่ะไอ้ฟอร์ช...ต้องรีบเข้าเรียนอีก”อ๋อ..มึงชื่อนี้เองเหรอ..อย่างมึงน่ะชื่อ”ผงซักฟอก”ก็พอ
“สัส..ก็ได้วะ...”มันพูดเบาๆกับตัวเองครับ ก่อนที่มันจะหันมามองทางผมที่ยังคงนั่งอยู่“ส่วนมึง...”อะไรมึงอีก “ฝากไว้ก่อนเถอะ”
“รีบมาเอาคืนล่ะกัน...กูขี้เกียจเก็บไว้นาน”ผมยืนขึ้นก่อนจะตอบมัน และยิ้มมุมปาก
“มึงก็ปล่อยแขนกูซะที...ไอ้ชุน”มันสะบัดแขนใส่เพื่อนมัน ก่อนจะหันหลังเดินจากไป....ไปตายซะไปไอ้ควายยย
“พี่ขอโทษแทนเพื่อนพี่ด้วยนะครับน้อง”พี่คนที่ชื่อชุน หันมาพูดกับผม ผมยิ้มให้ก่อนเค้าจะเดินตามไอ้นั่นไป
ส่วนไอ้สัสนั่น...อย่ามาให้เห็นล่ะกัน...กูจะวิ่งหนีให้...ผมกลัวครับ.. (อ้าว =_=: ไรเตอร์)
ความคิดเห็น