เทพบุตรสุดเชิด

ลำดับตอนที่ #6 : ยัยตัวร้าย

แนะนำนางเอกสุดแสบที่จะมาปราบพระเอกดิบๆ คนนี้............  

   กาว หรือ นางสาว สกาว เวชวินันสิน นางเอกจอมอวดดีของเราเธอมีดรีกรีเป็นถึงนักเรียนทุนแลกเปลี่ยนของโรงเรียนเชียวนะ

แถมตอนที่ไปเรียนนอกอีก.... 

 
 














 เช้าวันต่อมาข่าวการคบกันของทั้งสองกระจายไปทั่งโรงเรียนอย่างว่องไว สาวๆหลายคนอกหักดังเป๊าะเช่นเดียวกับหนุ่มๆหลายคน

“คอปวันนี้มีประชุมชมรมนะ”  ไมค์บอกเพื่อนเมื่อเลิกคาบเรียน

“ตอนไหน”

“ตอนนี้แหละกินข้าวก่อนนัดเด็กๆไว้เที่ยงครึ่ง” คุณรีบเสริมอย่างว่องไว

“เออ ๆ” คอปเตอร์ตอบก้มใส่รองเท้า

“ไอ้ประธานชมรมผู้ไม่รู้เรื่องอะไรเลย”   เบสแหย่

“อ่าวไอ้นี้ใครใช้ให้ตั้งกุเป็นหล่ะ” คอปเตอร์รีบแก้

****************************************************************************

ข้างๆสนามฟุตบอล

“น้องๆครับตั้งแถวหน้ากระดานด้วยครับ” ไมค์ตะโกนสั่งพวกเด็ก ๆที่กำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน

“นั่งลงครับทุกคน    เดี๋ยวพี่ขอแนะนำตัวก่อนนะครับ” ไมค์พูดขึ้นเมื่อเห็นเด็ก ๆจัดแถวกันเรียบร้อย

“พี่ชื่อไมค์ครับเป็นกรรมการชมรม”

“อย่างที่รู้กันนะครับว่าชมรมเราจะมีกิจกรรมสนุกๆกันทุกปี น้องๆที่ได้เข้ามาถือว่าโชคดีมากนะครับเพราะเราจะรับแค่60คนเท่านั้นพวกพี่ๆยินดีด้วยจริง ๆ” ไมค์พูดต่อไปเรื่อง ๆ เสียงเด็กๆเริ่มคุยแข่งขึ้นมาดังขึ้น ๆ

“นี้พวกเธอเงียบๆหน่อยได้ไหม ตั้งใจฟังกันหน่อยสิ”  คอปเตอร์ตวาด เขาไม่ชอบเลยที่เด็กผู้หญิงวิ่งแย่งกันมาเข้าขมรมเพียงเพราะรุ่นพี่หล่อๆอย่างพวกเขา คอปเตอร์ต้องการคนแข็งแรงและชอบเล่นฟุตบอลจริง ๆ

“เชอะ” เสียงหนึ่งดังขึ้นในกลุ่มเด็ก ๆ  คอปเตอร์หันควับไปตามเสียงนั้น

“ใครบังอาจไม่พอใจ!!!!!” เขาตวาดเสียงดัง เด็กทุกคนกลัวจนเงียบกริบ

“ฉันถามว่าใคร  หรืออยากจะโดนลงโทษกันหมด”  คอปเตอร์พูดเสียงดุ

“เฮ้ยใจเย็นๆเพื่อน”  เบสหันไปบอกคอปเตอร์ให้ใจเย็นๆ  

“ใคร!!!”  เขาถามย้ำจ้องไปที่กลุ่มเด็กผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง

“ฉันเอง” เด็กผู้หญิงท่าทางเซอะซะคนหนึ่งโผล่พรวดขึ้นมาจากกลุ่มเธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กผิวขาวใต้แว่นตาหนาเตอะก็ยิ่งชวนให้น่ารักเอ้ย! ขำขัน

“เธอไม่พอใจเธอออกไปได้เลย”  คอปเตอร์ตวาดไล่เธอ และก็ต้องแปลกใจที่เธอไม่ขยับไปไหน

“ฉันไม่ได้ไม่พอใจแต่ที่นายมาบอกให้พวกเราตั้งใจฟังแต่นายกับก้มหน้าเล่นบีบีเนี๊ยนะบอกตัวเองก่อนไหม” เด็กหญิงย้อนให้อย่างเจ็บปวด

“เธอ” คอปเตอร์กัดฟันกร๊อด ๆด้วยความโมโห เขาไม่เคยถูกตีแสกหน้าแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิตและนี้มันต่อหน้าคนทั้งชมรมด้วยหล่ะก็ ให้อภัยไม่ได้เป็นอันขาด

“ฉันเป็นประธานชมรมนี้และฉันไม่รับเธอ” คอปเตอร์พูดซุ่มเสียงวางอำนาจ

“ฉันไม่ไป ถ้าเธอไล่ใครเพียงเพราะเขาพูดเรื่องจริงฉันจะเขียนเรื่องร้องเรียนถึงผู้อำนวยการและคอยดูนายได้ปิดชมรมนี้ถาวรแน่”  เด็กหญิงพูดอย่างฉะฉาน

“เธอเป็นใคร ใหญ่มาจากไหน คิดว่าฉันจะกลัวหรอเธอไปบอกสิไป๊”  คอปเตอร์ท้าทายยัยแว่นอวดเก่ง

“เอาน่าคอปใจเย็น ๆ ไหนๆก็ไหนๆแล้วรับน้องเขาไปเถอะ “ คุณรีบพูดก่อนที่เรื่องจะเลยเถิดไปกว่านี้ คุณรู้จักเด็กคนนี้เป็นอย่างดี

“เออใช่คอปนั้งก่อนเพื่อน”  เบสเสริมห้ามทัพก่อนที่จะไปกันใหญ่ 

“นั่งลงก่อนครับน้องแว่น”  ไมค์บอกเด็กผู้หญิงคนนั้น เธอจึงนั้งลงแต่ยังไม่ละสายตาไปจากคอปเตอร์

คอปเตอร์นั้งลงด้วยความโกรธเขาโกรธจนสั่นไปทั้งตัวมันยิ่งกว่าตอนที่โกรธกับท่านพ่อ เขาอยากจะฆ่ายัยเด็กบ้านี้จริงๆ กล้าฉีกหน้าเขากับคนทั้งชมรม คอปเตอร์จ้องเธอเช่นเดียวกัน เมื่อเบสเห็นท่าไม่ดีจึงรีบพูดสรุปอย่างรวดเร็วให้ทั้งชมรมมาเจอกันในวันเสาร์ที่จะถึงนี้