ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : การสั่งสอนของเฮอร์ไมโอนี่
ค่ำนั้น
“เฮอร์ไมโอนี่ขอคุยด้วยหน่อยสิ” ปีเตอร์เดินมาหาเธอหลังจากที่แยกกับรอน(รอนเอาของขึ้นไปเก็บ)
“มีอะไรหรอ เฮอร์ไมโอนี่ถามหลังจากที่เดินตามปีเตอร์เข้ามาในห้องเรียนห้องหนึ่ง
“คือฉันมีอะไรจะให้นะ” ปีเตอร์ยื่นห่อของขวัญกล่องหนึ่งให้เธอ
“ฉันชอบเธอนะ” ปีเตอร์บอกเสียงหนักแน่น เฮอร์ไมโอนี่น่าแดงจัดด้วยความเขิน
ปีเตอร์โน้มหน้าเข้ามาใกล้เขากำลังจะจูบเธอ เฮอร์ไมโอนี่เรียกสติคืนมาเธอเบื้อนหน้าหนีปีเตอร์ได้ทัน
“ทำไม” ปีเตอร์ร้อง
“ขอโทษนะปีเตอร์ฉันมีแฟนแล้ว” เธอเน้นเสียงอย่างชัดเจนทุกคำ
“วีลลีย์นั้นนะ” ปีเตอร์พูดเสียงดูแคลน
“มันมีอะไรดีตรงไหนเฮอร์ไมโอนี่ไอ้หัวแดงนั้น”
“เขามีดีกว่านายแน่ และฉันก็รักเขา” เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างโมโห
“แต่ฉัน - - ฉัน” ปีเตอร์พยายามจะเลือกหาคำที่เหมาะสม
“ฉันว่าว่าเขากระจอก”
เฮอร์ไมโอนี่ตบหน้าปีเตอร์อย่างแรงหนึ่งที
“อย่ามาว่าต่อหน้าฉันอีกนะ เธอพูดอย่างเดือดดาดและถ้าอยากให้ฉันรับของขวัญชิ้นนี้ก็เลิกคิดเรื่องบ้าๆนี้ซะ” เฮอร์ไมโอนี่กำลังจะหมุนตัวกลับแต่ ปีเตอร์คว้าแขนเธอไว้ได้ดึงเธอเข้ามาประชิดตัว
“ฉันอยากจะลองทำอะไรที่วีสลีย์นั้นอาจจะยังไม่เคยได้ทำ” ปีเตอร์กอดรัดร่างเธอไว้แน่นซุกหน้าลงที่ซอกคอของเฮอร์ไมโอนี่ เธอหยิบไม้ออกมาอย่างใจเย็นปล่อยให้ปีเตอร์เล่นบทพระเอกสุดโหดไปอย่างชล่าใจ
“เป็นไง เริ่มจะชอบฉันแล้วสิ” ปีเตอร์พูดกระซิบใส่ซอกหูของเฮอร์ไมโอนี่ และไม่ทันได้กระพริบตาหลังจากที่เขาพูดเสร็จปีเตอร์ก็กระเด็นไปไกลถึงหลังห้อง
“นี้คือการสั่งสอน ผู้ชายที่ดูถูกผู้หญิง” เฮอร์ไมโอนี่ร้องบอกปีเตอร์เสียงเฉียบขาด
“และฉันจะบอกให้เอาบุญนะ รอนเขาเคยทำอะไรมากกว่าที่เธอคิดไว้อีกเยอะ” เธอพูดยิ้มๆยักคิ้วให้ปีเตอร์ก่อนจะหมุนตัวออกจากห้องไป
“ฉันจะรอเธอนะเฮอร์ไมโอนี่ ฉันจะรอ” ปีเตอร์ตะโกนตามหลังเธอ ตัวยังง้อดด้วยความเจ็บปวด
“เฮอร์ไมโอนี่ไปไหนมาแล้วนั้นได้ของขวัญมาจากใครนะ” รอนร้องถามเมื่อเธอเดินเข้ามา
“ ของปีเตอร์นะ”
รอนชักสีหน้า
“โถ่รอนเลิกทำหน้าอย่างนี้ซักทีฉันไม่ได้คิด - -” เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างเบื่อๆ
“แต่หมอนั้น- -” รอนกำลังจะเถียงเต็มกำลังว่านายนั้นนะคิด ปีเตอร์ก็เดินเข้ามาทางเขา
“นายโชคดีมากนะวีสลีย์หวังว่านายจะรักษาความโชคดีนี้ไว้ให้ดีที่สุด เพราะฉันคงไม่ยอมถ้านายจะทำอะไรให้เธอต้องเสียใจ” ปีเตอร์พูดจบแล้วเดินจากไป รอนหันมองตามเขาไปอย่างอึ้งๆ
“และถ้าเธออยากได้ของขวัญนี้ฉันยกให้จ๊ะที่ร๊ากกกก” เฮอร์ไมโอนี่พูดลากเสียงยาวอย่างยั่วโมโหปีเตอร์ โยนของขวัญของปีเตอร์ให้รอน รอนรับมาอย่างงง ๆ ปีเตอร์หันมามองอย่างเจ็บปวด (ก็เฮอร์ไมโอนี่ยังไม่หายโกรธง่ายๆแน่เรื่องที่ปีเตอร์ทำกับเธอเมื่อครู่นี้) เธอคิดทบทวนหลายตลบ(รอนเป็นสุภาพบุรุษกว่านายนั้นร้อยเท่าฉันอยู่กับเขามาเจ็ดปีเขาไม่เคยทำอะไรงี่เง่าเหมือนหมอนั้น จะจับมือกันจะกอดกันฉันเป็นฝ่ายเริ่มก่อนทั้งนั้นแม้แต่จูบแรก เฮอร์ไมโอนี่ยังเป็นคนเริ่มจูบเขาก่อน) โชคดีเหลือเกินที่ได้คนอย่างรอนมาเป็นแฟน!
เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มเขินเมื่อทบทวนว่าเขาเป็นฝ่ายเริ่มจูบแรกกับรอนก่อน
ตายจริงฉันนี้เป็นผู้หญิงหน้าด้านอะไรขนาดนี้ > <”
เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มเขินเมื่อทบทวนว่าเขาเป็นฝ่ายเริ่มจูบแรกกับรอนก่อน
ตายจริงฉันนี้เป็นผู้หญิงหน้าด้านอะไรขนาดนี้ > <”
“ไอ้โง่ ไม่ยอมงั้นหรอฉันเป็นใครแล้วหมอนั้นคิดว่ารู้จักเฮอร์ไมโอนี่ดีแค่ไหนกัน” รอนบ่นกับแฮร์รี่เมื่อเขาขึ้นมาที่หอนอน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น