harry(รอน-เฮอร์ไมโอนี่)

ลำดับตอนที่ #9 : คืนดีดังเดิม

เมื่อเขาลงมาจากหอชาย

“แฮร์รี่ แฮร์รี่” เฮอร์ไมโอนี่โบกมือเรียกเขา เธอนั้งอยู่กับจินนี่ ทำเหมือนเมื่อวานไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นแต่แฮร์รี่แกล้งทำเป็นไม่เห็นทั้งสองคนแล้วรีบเดินออกไป

จินนี่เฮอร์ไมโอนี่ตามมานั่งกินอาหารเช้าข้างเขา

“ทำไมเธอมานั้งโต๊ะนี้ละ” เฮอร์ไมโอนี่ถามแฮร์รี่ที่นั้งอยู่โต๊ะของเรเวนคลอ

“เขาอยากกินอาหารเช้ากับฉันนะ” ลูน่าเอ่ยขึ้นอย่างฝันๆ

“เนวิลล์เป็นไงบ้าง” จินนี่ถามเธอ(ลูน่าคบกับเนวิลลล์)

“เขากำลังเรียนพื้นฐานการสอนเพิ่มนะ อีกสองสามปีก็น่าจะสอบมาเป็นอาจารย์ที่ฮอกวอตส์ได้”

“แฮร์รี่ - -” จินนี่เรียกอย่างประหม่า

แฮร์รี่ทำตัวกระตุกเหมือนรับรู้

“ฉันขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม”

แฮร์รี่จึงลุกตามจินนี่ไป

เมื่อทั้งสองคนปรับความเข้าใจกันแล้ว (ปรับความเข้าใจของทั้งสองย่อมง่ายกว่ารอนกับเฮอร์ไมโอนี่เป็นไหนๆ)ในวิชาแปรงร่างขั้นสูงพวกเขาจึงนั่งข้างกันเหมือนเดิม เรื่องนี้ทำให้ฟิวตันไม่พอใจอย่างมาก

“เฮอร์ไมโอนี่ไปห้องสมุดไหม” ปีเตอร์ชวนเธอ

“ขอโทษนะฉันต้องขึ้นไปหารอนนะ” เฮอร์ไมโอนี่ตอบรีบเก็บข้าวของวิ่งเร็วจี๋หายลับตาไป แฮร์รี่แอบเห็นปีเตอร์แยกเขี้ยวอย่างโมโห

ที่ห้องพยาบาล

รอนฟื้นแล้วแต่ยังขยับหัวไม่ได้

เป็นยังไงบ้าง เธอถาม รอนไม่ตอบได้แต่นอนทำตาปริบๆ

เขาเอื้อมมือไปที่กระเป๋าของเฮอร์ไมโอนี่อย่างทุลักทุเล

หยิบปากกาขนนกและกระดาษเปล่าขึ้นมา

‘ฉันพูดไม่ได้’ รอนเขียนขยุกขยิกส่งให้เธอ   เฮอร์ไมโอนี่ตกใจรีบวิ่งไปหามาดามฟอมฟรีย์ ซึ่งได้อธิบายว่ารอนยังขยับศรีษะไม่ได้รวมถึงปากในช่วงสองสามวันนี้

(โล่งอกไปที)

เมื่อรอนออกจากห้องพยาบาลในเช้าของวันหนึ่ง หลังจากที่นอนมานานเกือบถึงสองอาทิตย์ ผลดีของเรื่องนี้คือพวกเขากับมาเป็นเหมือนเดิม เฮอร์ไมโอนี่นั่งอยู่ข้างๆรอนเฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิด

“ฉันพลาดการบ้านอะไรไปบ้าง” รอนถามขึ้น(เป็นการผิดวิสัยเอามากที่รอนจะร้องหาการบ้านเพราะปกติรอนจะเห็นเป็นเรื่องดีเรื่องเดียวหลังจากการที่ต้องเจ็บหนักคือการอนุญาตให้ไม่ต้องส่งการบ้านเนี้ยแหละ)(แน่ละคงต้องการเอาใจเฮอร์ไมโอนี่ชัวร์ๆ)

“รายงาน 7เล่มแล้วก็แบบฝึกหัดอีก20ข้อ เธอเอาของฉันไปดูเป็นแนวได้นะ”

“เทอมหน้าฉันอยากลงเรียนเพิ่มละ” รอนบอกลอยๆ

เฮอร์ไมโอนี่เบื้อนหน้ายิ้มไปทางอื่น แฮร์รี่เองก็นึกขบขันในใจ

ปีเตอร์ที่นั้งอยู่อีกมุมหนึ่งของห้องดูหงุดหงิดกันอย่างมากในที่สุดปีเตอร์ก็เดินมาหาเฮอร์ไมโอนี่

“เธอตรวจดูรายงานตัวเลขมหัศจรรย์ให้ฉันหน่อยสิ” ปีเตอร์ยื่นรายงานให้เฮอร์ไมโอนี่ เธอรับมา รอนมีสีหน้าว่างเปล่ามองลอดออกไปนอกหน้าต่าง

ปีเตอร์ทำเหมือนว่าจะยืนคอย

“ยังก่อนปีเตอร์ขอฉันคุยกับแฟนก่อน” เฮอร์ไมโอนี่บอกเขา รอนฉีกยิ้มอย่างพอใจ และแอบยักคิ้วลิวตาให้ปีเตอร์อย่างกวนประสาท ปีเตอร์เองเหมือนถูกตีแสกหน้าเดินคอตกกลับโต๊ะไป

“จริงๆนะฉันเริ่มรำคาญเด็กพวกนี้แล้ว” เฮอร์ไมโอนี่บอกพวกเขา คืนนั้นพวกเขาหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน(รายงานของปีเตอร์ก็ถูกลืมไป)

“ฮอกมี้ดส์คราวหน้าก่อนคริตมาส” รอนร้องอย่างมีความสุข

“เราจะได้ไปหาซื้อของขวัญกันที่นั้น”

************************************************

รอนกับเฮอร์ไมโอนี่ไปฮอกมี้ดส์ด้วยกัน ส่วนจินนี่และแฮร์รี่พวกเขาอยากหาที่สงบๆอยู่ที่โรงเรียนกันสองคน

“เฮอร์ไมโอนี่ฉันอยากหาซื้อของขวัญให้พ่อกับแม่เธอ เธอยังให้แม่ฉันทุกปีเลย” รอนพูดอย่างเขินๆ

“ดีสิ” เฮอร์ไมโอนี่ร้อง 

“เธอช่วยเลือกหน่อยนะ” พวกเขาเลือกของขวัญกันอย่างสนุกสนาน

เมื่อออกจากร้าน เฮอร์ไมโอนี้คล้องแขนรอนไว้ซบแก้มลงที่ไหล่ของรอนแล้วเดินเคียงคู่กันอย่างมีความสุข

“ ฉันรักเธอนะ” เธอกระซิบเบาๆ รอนยิ้มโอบเอวเธอไว้อย่างรักใคร่

ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งกำลังแอบมองอย่างเจ็บปวด ปีเตอร์นั้นเอง!!!