เทพบุตรสุดเชิด

ลำดับตอนที่ #8 : ไอ่หน้าหล่อจอมต๊อง!

 *ร้านเย็นซ่า*

“แกนัดบดินมาที่นี้หรอหว่ะยัยกาว”

“ก็เอออะดิ  ทำไมอะ” กาวถามเจน

 “ฉันว่าหมอนั้นชอบแกหว่ะ”  เจนออกความเห็น

“บ้าหรอ”  กาวตีแขนเจนเบา

“ นั้นไงมากันทั้งแกงค์เลยเด็กเรียนทั้งนั้น  สเป็กยัยกาวมัน“   โบว์หันมาบอกกาวอย่างขำขัน

“เป๊กที่ไหน”  กาวหันไปแหวเพื่อน

“ขอนั่งด้วยได้ไหม” บดินถามกาวและเพื่อนๆ

“อืมตามสบายเราไม่ใช่เจ้าของร้านนิ” เจนตอบแบบกวนๆ เจนมักจะหวงเพื่อนๆสาวของเขาเสมอๆเมื่อมีผู้ชายหลงหลวมตัวเข้ามายุ่ง

“นี้ไอ้เอฟ ไอ้เอ็ม แล้วก็ไอ้แนว” บดินแนะนำเพื่อนๆของเขา

“หวัดดีคร๊าฟ” เพื่อนๆของบดินยกมือท่วมหัวแนะนำตัวโดยเฉพาะกับเจนที่เริ่มกวนประสาทพวกนี้ก่อน

“นั้นพี่ๆเทพบุตรก็มาแก”โบว์ดี๊ด๊ายกใหญ่เมื่อเห็นเบสเดินนำเข้าร้านมา

“ ฉันว่าบรรยากาศไม่ค่อยดีแล้วหล่ะ”  กาวบ่นคอปเตอร์ได้ยินถึงกับชะงักไปเลย

“นี้พวกฉันไม่ได้ทำให้แอร์เสียสักหน่อยเธอ” คอปเตอร์รีบพูดแขวะเด็กผู้หญิงที่เขาจงเกลียดจงชังเป็นที่สุด

“ฉันก็ไม่คิดงั้น  แต่ฉันกลัวนายจะตดจนเสียบรรยากาศมากกว่า” กาวห่ำหั่นด้วยถ้อยคำที่คุณชายอย่างคอปเตอร์ไม่มีวันจะรับได้

“ใครตด เธอนั้นแหละที่กำลังจะตด” คอปเตอร์หน้าแดงด้วยความอายเข้าไม่เคยพูดเรื่องตดที่ไหนมาก่อนเลยในชีวิต

“เฮ้ยใจเย็นๆเพื่อน” คุณรีบมาลากคอปเตอร์ไปจากจุดเกิดเหตุ

“ฉันไม่ไหวแล้ว” คอปเตอร์พูดอย่างโมโหจัด

“ยัยบ้านั้นมันมากล่าวหาว่าฉันจะตด”

ไมค์พ่นน้ำออกมาจนสำลัก เบสอมยิ้มอย่างอดไม่ได้

“พวกนายขำอะไรกันฉันไม่ได้ตดนะโวย” คอปเตอร์โวยวาย

“คอปมีใครว่านายหรือยังอย่าร้อนตัวดิเพื่อน “  ไมค์เย้า

“กุไม่ตลกนะโว้ย”  คอปเตอร์ตะหวาด เหลือบเห็นยัยกาวกับกลุ่มไอ้เด็กบดินหัวเราะกับท่าทีของเขากันยกใหญ่

“โธ่เอ๊ย!!!!. คอปเตอร์ตะโกนลั่นร้าน

“เบาๆ หน่อย คอปอายเขาน๊า นายอยากมาร้านนี้เองนี้หว่าร้านนี้เด็กเยอะวุ่นวายเราไปร้านอื่นกันไหม” คุณชวน เผื่อว่าอะไรๆจะดีขึ้น

คอปเตอร์ไม่สนใจลุกขึ้นจากเก้าอี้ดิ่งไปโต๊ะของสกาวที่กำลังหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน

คอปเตอร์ดึงแขนฉุดกาวให้ลุกขึ้น

“นี้นายจะทำอะไรเนี๊ย” กาวพูดอย่างตกใจ บดินเด้งตัวลุกขึ้น

“อย่าเสือกไอ้หน้าอ่อน “  คอปเตอร์พูดน้ำลายกระเด็นใส่หน้าบดิน ทำให้เขาต้องนั้งลง

“ขอเวลาเดี๋ยว”  คอปเตอร์กระซิบบอกกาวด้วยเสียงเฉียบขาด แล้วลากกาวออกมาจากร้านเย็นซ่า

“อะไรของนาย” กาวสะบัดมือให้หลุดออกจากมือของคอปเตอร์

เ”ธอต้องขอโทษฉันเดี๋ยวนี้” คอปเตอร์บังคับให้สกาวขอโทษตน

“ขอโทษเรื่องอะไร” สกาวถามมือกอดอกแน่น

“เรื่องที่เธอบอกว่าฉันตด” คอปเตอร์พูดหน้าตาขึงขังเกินจริง

สกาวถึงกับกลั้นไม่อยู่หัวเราะร่วนน้ำตาเล็ด

“เธอขำอะไร ขอโทษฉันเดี๋ยวนี้” คอปเตอร์พูดย้ำ ยิ่งทำให้กาวขำกับท่าที่ของเขา

“เออก็ได้ขอโทษค่ะ ขอโทษ” สกาวพูดอย่างขำๆเธอไม่อยากจะคิดเลยว่าหล่อขั้นเทพของโรงเรียนจะติ๊งต๊องได้ถึงเพียงนี้

“เออ” คอปเตอร์พูดงอนๆ แล้วเดินกลับเข้าไปในร้านสกาวเดินตามกลับเข้าไป

“กาวแกเป็นไรเปล่าหวะ” เจนถามอย่างเป็นห่วง  บดินพยักหน้าเห็นด้วยตั้งใจฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

“ไม่เป็นไร จบแล้ว” กาวพูดต่อแอบมองนายต๊องอย่างขำขัน

“เฮ๊ยคอปไปคุยอะไรกะน้องกาวมา”  คุณถามอย่างอยากรู้

“ไอ้คุณมึงนี้พระเอกตลอด” ไมค์แซวคุณที่ดูเป็นห่วงกาวอย่างออกนอกหน้า