harry(รอน-เฮอร์ไมโอนี่)

ลำดับตอนที่ #7 : น่าสงสัย

เมื่อสุภาพสตรีอ้วนเหวี่ยงประตูให้พวกเขาผ่านเข้าไป

เฮอร์ไมโฮนี่วิ่งมาถึงเป็นคนแรก

“รอน แฮร์รี่พวกเธอไปไหนกันมา” เธอกอดแฮร์รี่และรอนแน่น

จินนี่ที่เพิ่งลงมาจากหอนอนด้วยอาการเหมือนคนไม่ได้นอนมาทั้งคืน วิ่งมากอดแฮร์รี่แน่นกว่าเฮอร์ไมโอนี่เสียอีก

แฮร์รี่และรอนเล่าให้พวกเธอฟังเหมือนที่เล่าให้ศ.มักกอนากัลฟัง

เฮอร์ไมโอนี่จับหน้าผากรอนตลอดเวลาราวกับกลัวว่าเขาจะเป็นลมไปในวินาทีใดที่แฮร์รี่กำลังเล่า

“ตัวก็ไม่ได้ร้อนนิ”เธอถามรอนอย่างสงสัย

“พวกเธอทำไมกลับมากันปานนี้ รู้ไหมฉันกับเฮอร์ไมโอนี่อยู่รอทั้งคืน” จินนี่เอ็ดส่งสายตาระแวงมาที่แฮร์รี่

“รออยู่กับใครบ้างหล่ะ” รอนถามเสียงเคลือบแคลงใจ  เฮอร์ไมโอนี่หันไปมองหน้าเขา

“ก็สองคนนะสิเธอคิดว่าจะมีใคร” พูดยังไม่ทันขาดคำปีเตอร์ก็เดินมาเพื่อนของเขาที่ชื่อเควินและฟิวตันพวกเขาถือหนังสือเล่มหนามานั่งโต๊ะข้าง ๆ 

“เฮอร์ไมโอนี่ฉันไม่เข้าใจหน้านี้เลย” ปีเตอร์หันมาถามเธอ

“เออ” เฮอร์ไมโอนี่ลังเลใจแล้วจึงหันไปสนใจปีเตอร์ แฮร์รี่ซึมซับเป็นอย่างดีอยู่แล้วว่าเฮอร์ไมโอนี่จำเป็นจะต้องกระโดดไปตอบทุกคำถามที่มีคนถามเกี่ยวกับหนังสือแต่ดูเหมือนรอนจะไม่ยอมทำความเข้าใจกับเรื่องเบสิก ๆอย่างนี้เอาเสียเลย

“ฉันไปนอนแล้วนะ” รอนตะโกนเสียงดังอย่างไม่จำเป็นทำหน้าเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อนายปีเตอร์ให้ได้ ส่วนปีเตอร์ยิ้มมุมปากอย่างถูกใจที่ทำให้รอนกับเฮอร์ไมโอนี่แตกคอกันได้ หมอนี้มันแสบจริงๆ

“จินนี่รายงานเรื่องใหม่เสร็จหรือยัง”ฟิวตันหันมาถามเธออีกคน จินนี่มองหน้าแฮร์รี่นิดหนึ่งแล้วจึงตอบว่า “เสร็จแล้ว”

“ฉันขอดูหน่อยสิจะเอามาปรับเป็นแนวนะ”

“อยู่บนห้องเดี๋ยวฉันไปหยิบมาให้” จินนี่บอกฟิวตัน ยิ้มอย่างพอใจ (เหมือนไอ่ปีเตอร์เพื่อนมันไม่มีผิด) (ไอ้พวกหล่อลากแฟนคนอื่นเอ๊ย)

“อยู่นี้นะแฮร์รี่อย่าเพิ่งไปไหนนะ”จินนี่สั่ง รีบวิ่งขึ้นหอหญิงไป

แฮร์รี่ลุกขึ้นไปนอนอย่างเซ็งๆ เหลือบมองเห็นเฮอร์ไมโอนี่อธิบายเป็นฉาก ๆ ดูเหมือนเฮอร์ไมโอนี่จะไม่ทันสังเกตว่าปีเตอร์มันไม่ได้ฟังเธอเลยมันเอาแต่จ้องหน้าเธออย่างเป็นจริงเป็นจัง