harry(รอน-เฮอร์ไมโอนี่)

ลำดับตอนที่ #4 : +18 เรทของรอนและเฮอร์

  (เฮอร์ไมโอนี่เธอจะนุ่งบิกินนี่ไม่ได้นะรู้ไหมว่าฉันหวง  ><" )
   RON : เอาผ้าไปคลุมเดี๋ยวนี้  -*-



เมื่อเฮอร์ไมโอนี่ขอให้แฮร์รี่ช่วยพยุงรอนมาที่ห้องพัก แฮร์รี่ก็ขอตัวลาไปส่งจินนี่เข้านอน

“เฮอร์ –ไม –นี” รอนร้องครางออกมาเบา ๆ

 “ฉันอยู่นี้รอน” รอนลืมตาขึ้นมามองเธอแล้วก็เริ่มหลับต่อ เฮอร์ไมโอนี่นอนอยู่กับรอนทั้งคืนจนถึงรุ่งเช้า

“เฮ้ย” รอนร้องอย่างตกอกตกใจเมื่อเห็นตัวเองกอดกับเฮอร์ไมโฮนี่กลม

เฮอร์ไมโอนี่ลืมตาขึ้นมามองแล้วก็ต้องสะดุ้งว่าตัวเองเผลอหลับไปตอนไหนเนี๊ย

 “นี้เธอจะปล้ำฉันหรอ” รอนร้อง เขาสะบัดหัวแรงๆ จากอาการมึนเมา

“อีตาบ้าโรนัลฉันไม่พิศวาสนายขนาดนั้นหรอกนะ” เฮอร์ไมโอนี่กระทืบเท้าออกไปจากห้องของรอน  รอนมองตามอย่างยิ้มระคนมึนงง

 

และเมื่อลงมาทานอาหารเช้า

“ดูสิพวกเขาทะเลาะกันอีกแร้ว” จินนี่บอกแฮร์รี่

 แฮร์รี่ที่ชินชากับเรื่องแบบนี้รู้ดีว่าอีกไม่นานหรอกเดี๋ยวพวกเขาก็ดีกันเอง

ทั้ง4ตกลงใจกันว่าจะพักอยู่ที่นี้อีก 2วัน ก่อนจะเดินทางกลับบ้านโพรงกระต่าย

“เฮอร์ไมโอนี่ไปเล่นน้ำกัน” จินนี่ชวนเธอเมื่อเธอกลับมาจากไปหาพ่อกับแม่ 

“รอนกับแฮร์รี่หละ” 

“โอ๊ย ไปกันตั้งนานแร้ว  ไม่รู้เหล่สาวๆจนตาไหลมารวมกันแล้วหรือยัง” จินนี่บอกเสียงขุ่น

เมื่อเฮอร์ไมโอนี่กับจินนี่เปลี่ยนชุดว่ายน้ำเสร็จพวกเธอก็ลงไปที่ชายหาด

หนุ่มๆ แถวนั้นส่งเสียงวี๊ดว๊าด และมองทั้งสองเป็นตาเดียวกัน

“อะไรกันนะพวกนี้” จินนี่เอ่ย

“เดี๋ยวแม่ก็เสกให้เป็นนกหวีดจริง ๆหรอก แซวกันอยู่ได้” เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างเขินอาย

“อยู่นั้นกันไง” จินนี่ชี้ไปที่แฮร์รี่ นอนแผ่หลาอยู่บนพื้นทราย

แฮร์รี่และรอนอ้าปากค้างเมื่อเห็นสองสาว พวกเขาไม่เคยเห็นทั้งคู่แต่งตัวแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิตจนกระทั้งวันนี้ (ถือเป็นความโชคดีที่ไม่ถูกเวอเดอมอร์ฆ่าตายไปเสียก่อน แฮร์รี่คิด)(รอนก็คิด ) ^^

พวกเขาเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน และเมื่อรอนสังเกตเห็นกลุ่มเด็กผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกันนั้งมองเฮอร์ไมโอนี่อยู่อย่างสนใจ เขาจึงหันไปจูบเธอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย 

“นี้ รอนบ้าอะไรขึ้นมาอีก” เฮอร์ไมโอนี่ผลักเขาเล็กน้อยแต่ก็ดูพอใจ (อันที่จริงเขาก็เคยจูบกันมาครั้งหนึ่งแร้วเมื่อตอนสู้รบอยู่ที่ฮอกวอตส์ แต่เฮอร์ไมโอนี่ก็ยังใจเต้นรั่วอยู่ดี)

“มาใกล้ ๆฉันเข้าไว้”  เขาบอกเธอแล้วจึงเอามือโอบเอวเธอไว้ แฮร์รี่กับจินนี่หัวเราะคิกคักแต่สักพักพวกเขาก็เริ่มจูบกันใต้น้ำบ้างริมหาดบ้าง ส่วนรอนที่พาเฮอร์ไมโอนี่มานั่งเก้าอี้นอนยาวริมหาด เขาดึงเฮอร์ไมโอนี่มานั่งตักตัวเองแล้วกอดเธอแน่น แยกเขี้ยวให้วัยรุ่นกลุ่มข้าง ๆ ที่มองเฮอร์ไมโอนี่อย่างจะกินเข้าไปให้ได้ทั้งตัว

“รอนอายเขาน่า” เธอหน้าแดงแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร

“ไอ้พวกบ้านั้นมันมองแฟนฉันได้ไง” รอนหยิบผ้าเช็คตัวมาปิดให้เฮอร์ไมโอนี่

รอนประคองเฮอร์ไมโอนี่ไปที่ห้องอาบน้ำ เขาปิดประตูห้องอาบน้ำแร้วเริ่มต้นจูบกับเธออย่างหนักหน่วง เฮอร์ไมโฮนี่จูบตอบอย่างดูดดื่มพวกเขาจูบกันอยู่อย่างนั้นพักใหญ่แร้วจึงแยกออกจากกันไปอาบน้ำแต่งตัว รอนขึ้นมารอเธอที่ห้อง เฮอร์ไมโอนี่เดิมตามขึ้นมา

 

ฟากแฮร์รี่กับจินนี่เมื่อเห็นว่ารอนกับเฮอร์ไมโอนี่หายไปหลังจากที่กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่ที่ก้าวอี้ได้สักพักเขามองหน้ากันเหมือนเป็นสัญญาใจว่าคืนนี้พวกเขาจะไม่ไปรบกวนรอนและเฮอร์ไมโอนี่เด็ดขาด

รอนกับเฮอร์ไมโอนี่มาจูบกันต่อที่ห้องของเฮอร์ไมโอนี่อีกครั้งหนึ่งคราวนี้นานกว่าในห้องอาบน้ำ รอนเริ่มลูบไล้ไปทั่วร่างกายของหญิงสาวซึ่งเต็มใจอย่างที่สุด ลมหายใจของทั้งสองอยู่ใกล้กันเสียจนได้ยินเสียงหายใจเข้าออกชัดเจน ความเขินอายของเฮอร์ไมโอนี่ยิ่งทำให้รอนอยากที่จะปลดเปลื้องผ้าทุกชิ้นของเธอออกมา ใบหน้าแดงซ่านของเธอซุกอยู่ที่หน้าอกแผ่นใหญ่ของรอนด้วยความประหม่า รอนหายใจลดต้นคอของเธออย่างตื่นเต้น....  (แต่สุดท้ายพวกเขาก็ต้องหักห้ามใจ ก็เฮอร์ไมโฮนี่ดันมาเป็นรอบเดือนตอนนั้นพอดีเลย) (ให้ตายซิ! รอนอุทานอย่างหัวเสีย)