คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : พระจันทร์สีเลือด
"ยังไม่ถึงอีกหรอเนี่ย ?"
"เราเดินมากิโลกว่าแล้วนะ"
"น่าจะถึงแล้วนะชั้นว่า"
เสียงร้องอุทานต่างๆนาๆของคนในคณะเดินทางที่ใจเริ่มท้อหลังจากเดินมาสามชั่วโมงกว่าแล้ว บางคนหยิบกระติกน้ำขึ้นมาดื่มกิน บางคนเอามือปัดไล่แมลงที่บินมาตอม บางคนนึกสนุกหยิบดาบขึ้นมาฟันกิ่งไม้เล่นระหว่างทางที่เดิน บางคนพูดคุยโอ้อวดตัวเอง
แต่ใช่ว่าการเดินทางจะราบรื่นนัก แน่นอนว่าระหว่างทางต้องเจอมอนสเตอร์ไม่น้อยคอยดักซุ่มโจมตี แต่ยังดีที่ปาตี้ที่อีฟอยู่ตอนนี้สมาชิกแต่ละคนล้วนแต่เก่งใช่ย่อย
ฉัวะ..!!
เสียงดาบตัดร่างของต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงขาดสองท่อน น้ำย่อยที่เก็บในถุงไหลนองพื้น ต้นหญ้าตายทันทีที่สัมผัสมัน
"เดินทางต่อได้"คอร์เนเลียสเก็บดาบแล้วนำทางต่อ
"ไฟบอล..!!"
"แช๊ง แอโร่.!!"
"แมกนั่มเบรก..!!"
สมาชิกในปาตี้ทุกคนต่างแสดงฝีมือโดยการจัดการมอนสเตอร์มากายที่เข้ามาโจมตี ฟลอร่าดอกไม้กินคนที่มีปากใจกลางดอกห้าต้นถูกเวทไฟแผดเผา หนอนแดงสามตัวถูกลูกธนูระดมยิงใส่จนแน่นิ่งสนิท ตั๊กแตนร๊อคเกอร์ที่สีไวโอลีนเดินผ่านมาถูกอัศวินรุมกินโต๊ะตายอนาถ หมียักษ์ห่วงถิ่นปรากฎขวางก็ถูกคริฟซัดเข้าที่พุงกระเด็นหายลับขอบฟ้า
"ฮีล..!!"
คาร์น่า กับอีฟใช้เวทรักษาสมาชิกที่บาดเจ็บ คาร์น่ารักษาคริฟที่ถูกหมีตะปบ
"ขอบใจนะ"คริฟยิ้มแย้มให้กับเธอจนแม่คุณอดหมันไส้
ขณะเดียวกันอีฟกำลังรักษาบาดแผลให้กับแมรี่อยู่
"เสร็จแล้วค่ะ"อีฟบอก แมรี่ยกแขนควงทดสอบ
"หายสนิทเลย เธอนี่เก่งเหมือนกันนะ"แมรี่ชมจนเธอเขิน
การเดินทางเป็นไปอย่างราบรื่น แม้จะมีอุปสรรคแต่ก็ไม่เป็นปัญหาจนกระทั่งตะวันใกล้ตกดิน ปาตี้เหล่านี้ก็เดินทางมาถึง
"หยุด"คอร์เนเลียสสั่งหยุด สมาชิกทุกคนรีบปฏิบัติ
อีฟมองหมู่บ้านที่เธอมาถึง แล้วมองป้ายหน้าหมู่บ้านที่เขียนว่า Mjolnir village
"แบ่งกลุ่มสำรวจให้ทั่ว ถ้าพบผู้รอดชีวิตให้มาแจ้งทันที"คอร์เนเลียส สมาชิกพากันแยกย้ายทันที ส่วนอีฟออกสำรวจร่วมกับคาร์น่าและคริฟ
สภาพภายในหมู่บ้านดูผิดปกติอย่างมาก หน้าต่างบ้านแต่ละหลังแตกร้าว คอกสัตว์พังราวกับถูกทุบอย่างแรง และรอยเล็บขนาดใหญ่ กำแพงบ้านบางจุดมีรอยโหว่ราวกับถูกบางอย่างกระแทกจากด้านในออกมา อีฟ คาร์น่า และคริฟเดินสำรวจจนทั่วแต่ไม่พบอะไรเลยจนกระทั่งอีฟเหลือบไปเห็นบางอย่างนั่งริมต้นไม้
"นั่น..!!"อีฟชี้ไปที่ดังกล่าวแล้ววิ่งไปดู
เบื้องหน้าพวกเขาคือเด็กผู้หญิงผมหางม้าสีเขียวติดกิ๊บรูปดอกไม้ เนื้อตัวมอมแมม นอนหายใจรวนรินอยู่ใต้ต้นไม้ ดวงตาที่ว่างเปล่าจ้องมาที่ทั้งสาม
"ไม่เป็นไรนะ"อีฟเข้าไปดูอาการ
"ไปแจ้งท่านคอร์เนเลียสเร็วเข้า"คริฟบอกคาร์น่ารีบไป"ตรงนั้นมีโรงนาเราพาเธอเข้าไปในนั้นก่อนแล้วกัน"
คริฟบอกแล้วชี้ไปที่โรงนาโรงใหญ่ อีฟพยักหน้าแล้วอุ้มเด็กคนนี้ขึ้นแล้วพาไป
"รีบหนีไป.."เด็กน้อยกระซิบระหว่างทางแล้วสลบไป อีฟรีบเร่งฝีเท้าขณะที่คริฟยังงุนงงกับคำพูดสุดท้ายของเด็กคนนี้
+++++++++++++++++++++++++++++++++
สองชั่วโมงต่อมา พวกเขาพบผู้รอดชีวิตกว่าสามสิบราย แต่ละคนล้วนอ่อนเพลีย เนื้อตัวเต็มไปด้วยบาดแผล อีฟ คาร์น่า คริฟ และสมาชิก พรีสคนอื่นๆช่วยกันพยาบาลชาวบ้านเหล่านี้
"เฮ้อ..!!"อีฟยกมือปาดเหงื่อหลังจากพยาบาลหญิงสาวคนหนึ่งเสร็จตอนนั้นเองก็มีกระบอกน้ำถูกยื่นมาให้
"เอ้านี่ "แร่ยื่นกระบอกน้ำให้
"ขอบคุณค่ะ"เธอรับมาแล้วดื่ม แล้วเหลือบเห็นแมรี่จ้องเธออย่างสนใจ
"มีอะไรหรอคะ ?"อีฟถามอย่างสงสัย
"โทษที ไม่ได้ตั้งใจจ้องเธอหรอก เพียงแต่ชั้นเห็นเธอแล้วนึกถึงเพื่อนชั้นคนหนึ่งน่ะ"แมรี่บอกแล้วจากไป อีฟเอียงคองงซักพักก็เดินไปรักษาคนอื่นๆต่อ
ฝุบ..!!
แบล็คแคทปรากฎตัวพร้อกับแบกร่างชายคนหนึ่งมา
"นี่คนสุดท้ายแล้ว"เขาบอกแล้วยื่นให้ไนท์คนหนึ่งพาไปไว้ข้างในคอร์เนเลียสเดินมาหา
"พบอะไรผิดปกติบ้างมั้ย"คอร์เนเลียสถา แบล็คแคทส่ายหน้า
"ชั้นสำรวจจทั่วแล้วไม่พบร่องรอยของโคบอลแต่เงา แถมดูจากจำนวนผู้รอดชีวิตทั้งหมดแล้วคิดว่าไม่น่าใช่ฝีมือของพวกันหรอก"เขาบอกขณะมองจำนวนชาวบ้านที่บาดเจ็บ
"น่าแปลกมากที่มีชาวบ้านรอดมากขนาดนี้"คอร์เนเลียสบอก"เทียบกับจำนวนสัตว์เลี้ยงตามบ้านแล้วไม่พบซักตัว"
"ใช่ เพราะถ้าเป็นพวกโคบอลพวกันไม่น่าจะปล่อยคนในหมู่บ้านเยอะแบบนี้แน่"แบล็คแคทบอก"หรือนี่จะเป็นแผนของพวกมัน"
"จะยังไงก็แล้วแต่ ตอนนี้เราช่วยผู้บาดเจ็บก่อน ส่วนเรื่องอื่นค่อยว่ากัน"คอร์เนเลียสพูด"คุณก็ช่วยเฝ้าระวังภัยให้ด้วยนะ"
"เข้าใจแล้ว"แบล็คแคทบอกแล้วจากไปคอร์เนเลียสเดินเข้าไปตรวจสอบจำนวนผู้บาดเจ็บต่อ
"ทำไมถึงรู้สึกสังหรใจไม่ดีเลยนะ"
++++++++++++++++++++++++++++
อาทิตย์ลับขอบฟ้าแล้ว
"เอ้าวันนี้พักก่อนที่เหลือค่อยทำต่อพรุ่งนี้"คอร์เนเลียสกล่าวกับกลุ่มพรีส"ส่วนกลุ่มอัศวินกับฮันเตอร์แบ่งกลุ่ผลัดเวรยามรักษาการไว้ถ้าเหตุด่วนให้รีบแจ้งทันที"
"ครับ..!!"
หลังจากนั้นในกระท่อมหลังหนึ่งอีฟกับคาร์น่าเข้าไปพักในกระท่อมหลังนั้นหลังจากเหนื่อยมาทั้งวัน
แต่เพราะอะไรไม่ทราบผ่านไปชั่วโมงกว่าแล้วแต่เจ้าหล่อนนอนไม่หลับ เพราะกังวลต่อบทสนทนาที่เธอได้ยินเมี่อตอนเย็นจนในที่สุด
"ออกไปสูดอากาศข้างนอกดีกว่า"เธอพูดแล้วหยิบกระบองคู่กายเดินออกจากบ้านพัก
อีฟเดินสูดอากาศซักพักก็หยุดเอเห็นพระจันทร์เต็มดวงใหญ่กว่าปกติ ถูกย้อมด้วยสีแดงเหมือนเลือดลอยอยู่เหนือท้องฟ้า
"เด็กดีเขาไม่ออกมาข้างนอกตอนกลางคืนหรอกนะ"คำพูดเสียดสีดังจากด้านบนเธอเงยขึ้นไปก็เห็นแอสซาซินใส่หน้ากากนั่งบนหลังคา
"ไม่ใช่เด็กซักหน่อยชั้นโตแล้วนะ"อีฟทำหน้าค้อนใส่ แบล็คแคทกระโดดลงมา
"พระจันทร์คืนนี้ทำไมดูน่ากลัวจัง"อีฟเปลี่ยนเรื่องพูดแล้วเงยหน้ามองพระจันทร์สีแดงลูกนี้
"ตำนานเกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกัน เล่าว่าเมื่อใดที่พระจันทร์มีสีแดงเหมือนเลือดปรากฎ จะมีเหตุนองเลือดเกิดขึ้น เป็นเรื่องเล่าที่เคยได้ยินจากปากของพ่อค้าที่มาจากตะวันตก"แบล็คแคทบอก
"เล่าแบบนี้ยิ่งทำให้รู้สึกไม่ดีขึ้นเลย"อีฟเอ่ยขึ้น
"ชั้นบอกแล้วไงว่าเป็นแค่เรื่องเล่าไม่ได้หมายควาว่าเป็นจริงซักหน่อย"แบล็คแคทบอก"เธอนี่ยังเด็กจริงๆนั่นแหละ"
อีฟสะบัดหน้าค้อนใส่ทันทีที่ได้ยิน แบล็คแคทเห็นใบหน้านี้ก็เค่นหัวเราะยิ่งทำให้คุณเธองอนเข้าไปอีก
แต่แล้วมือข้างหนึ่งของเขาก็บังเธอไว้ ส่วนสายตาจ้องไปอีกทางหนึ่ง
"อะไรหรอ ?"อีฟถามอย่างประหลาดใจเมื่อเห็นท่าทางที่เปลี่ยนไป
"ระวังตัวนะ"แบล็คแคทพูดจบก็หยิบคาร์ต้าอาวุธคู่กายออกมาแล้วมองไปในความืด
กรรร..!!
เสียงขู่ดังจากมุมมืดและใกล้เข้ามาหาทั้งสอง
++++++++++++++++++++++++
อีกด้านหนึ่ง
"มีอะไรผิดปกติมั้ย"คอร์เนเลียสถาสองอัศวินที่ยืนยามอยู่
"ไม่มีครับ"ยามทั้งสองตอบพร้อกับ คอร์เนเลียสเดินจากไป
"นี่นายเราว่าพระจันทร์คืนนี้น่ากลัวยังไงไม่รู้"
"นั่นสิ พระจันทร์สีแดงแบบนี้ทั้งชีวิตเราเพิ่งเคยเจอแหละ"
ยามทั้งสองกระซิบคุยกันซักพักก็เห็นเงาคนๆหนึ่งเดินมา
"เฮ้..ดูนั่น"ยามคนหนึ่งชี้ไปที่ชาวบ้านที่เดินมา ยามอีกคนเดินไปคุย
"เฮ้ นายออกมาทำไม เข้าไปข้างในเร็ว"
ยามเข้าไปบอก แต่ชาวบ้านที่ออกมายืนเงียบ
"เฮ้ เป็นอะไรไป เงียบเชียว"ยามที่เข้าไปใกล้สะกิดเบาๆ ชาวบ้านคนดังกล่าวค่อยๆเงยหน้าขึ้น
กรรร..!!
เสียงคำราเบาๆดังออกจากปาก ยามหนุ่มรู้สึกไม่ดีรีบเดินถอยหลัง ทั้งสองเห็นท่าทางที่เปลี่ยนไปแล้วทั้งสองก็สีหน้าที่หวาดกลัวสุดขีด
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก..!!
เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นทำให้คอร์เนเลียสสะดุ้งรีบวิ่งกลับไป
"เกิดอะไรขึ้น ?"
คอร์เนเลียสวิ่งมาถึงก็ไม่พบว่ายามทั้งสองกลายเป็นศพไปเรียบร้อย คนหนึ่งนอนตายคาที่ ส่วนอีกคนกำลังถูกบางอย่างทึ้งร่างอยู่
แฮ่..!!
ชาวบ้านที่ทึ้งร่างยามเห็นเขาก็คำรามแล้วยืนขึ้น ร่างกายที่บอบบางค่อยๆขยายใหญ่ คอค่อยยืดออกไปข้างหน้า เล็บมือทั้งสองกางออกกลายเป็นเล็บที่แหลมคมของสัตว์ร้าย ปากค่อยๆยืดออก ฟันแต่ละซี่ถูกแทนที่ด้วยเขี้ยวที่แหลมคม ผิวหนังทั่วร่างเริ่มถูกปกคลุมด้วยขนสีน้ำตาลแบบหยาบๆ ดวงตาเปลี่ยนเป็นสีแดงดุร้าย
"นี่มัน..!! "
ความคิดเห็น