คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : หนีอีกครั้ง
“คุณ ซอฮยอน คุณจะรับคุณ คยูฮยอนเป็นสามีหรือไม่”
“รับค่ะ"
“แล้วคุณล่ะ คยูฮยอนคุณจะรับ คุณซอฮยอนเป็นภรรยาหรือไม่” ร่างสูงประสานมือกับหญิงสาวแน่นแฟ้น จ้องเข้าไปในดวงตาของเธอ
“ผมรั.....”
ปัง!
เสียงกระสุนเฉียวหน้าท้องแกร่งจนมีเลือดซึมออกมาไปพร้อมกับการปรากฏตัวของเด็กหนุ่มในชุดสีขาวของเพื่อนเจ้าบ่าว เรือนผมซอยสั้นระต้นคอสีบลอนด์ทองปลิวไสวไปมา
“ทุกคน ออกไปจากที่นี่ให้หมด มีการลอบสังหารเกิดขึ้น” สิ้นเสียงการ์ดต่างๆก็ล้อมรอบกันแขกรวมถึงเจ้าสาวเองออกไปให้หมด ทางร่างสูงนั้นถูกเด็กหนุ่มคนนั้นพาขึ้นรถไป
“คุณคงเป็นการ์ดคนที่ยุนโฮบอกซินะ” คนตัวเล็กไม่ตอบอะไรแต่เร่งความเร็วขึ้น
“คุณจะพาผมไปไหนกัน”
“ไปโรงพยาบาล...” คนตัวเล็กหักดิบเลี้ยวเข้ามา ในโรงพยาบาล พร้อมกับส่งร่างสูงไปห้องฉุกเฉินเพื่อทำแผล
“เจ้านายไปหาหมอให้หมอดูบาดแผลเถอะ”
..................
“บาดแผลเป็นแค่รอยถากๆ ไม่มากนัก หมอไม่อยากให้ปิดแผลเพราะฉะนั้นนอนพักเยอะๆและกินเนื้อสัตว์ด้วยแล้วกัน” หมอมาตรวจอาการของร่างสูงก่อนจะจากไป
“ผมขอโทษเจ้านายด้วยครับ ทั้งที่คุณพ่อบ้านคาดหวังในตัวผมสูงแท้ๆ” คนตัวเล็กพูดขึ้นน้ำเสียงปนรู้สึกผิด
“นายไม่ผิดหรอก ฉัเองก็รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นแต่ไม่รู้จักระวังตัวเอง” หมอกลับเข้ามาอีกรอบก่อนจะหยิบเข็มฉีดยาออกมาจากกระเป๋า
“หมอครับนั้น อะไรหรอครับ” ร่างสูงถาม หมอที่เอาแมสปิดปากไว้ก็ยิ้ม
“เป็นสารเร่งโปรตีนน่ะครับ ผมจะฉัดให้คุณเป็นกรณีพิเศษ”
“เดี๋ยว”เข็มยังไม่ทันที่จะได้เข้าใกล้ผิวซีดของร่างสูงคนตัวเล็กก็มาขัดไว้ แล้วจับแขนร่างสูงวิ่งออกไป เสียงปืนยิงไล่ตามออกมาทันที
“คุณรู้ได้ไงว่าเขาคือพวกที่มาลอบฆ่าผม”ร่างสูงพูดพลางตามแรงกระชากของคนตัวเล็ก
“กลิ่นไซยาไนต์ ในเข็มแรงออกขนาดนั้น ไม่ได้กลิ่นก็บ้าแล้ว โอ๊ย!” คนตัวเล็กที่เสียสมาธิการฟังเสียงวิถีกระสุนถูกยิงเข้าที่หัวไหล่บาง ก่อนจะรีบวิ่งไปอย่างไม่คิดชีวิตให้ถึงรถแล้วขับออกไป”
“นี่ คุณเลือดคุณไหลเยอะมากคุณโดนยิงด้วยรีบไปหาหมอเถอะ” ร่างสูงพูด
“เจ้านายครับ ตอนนี้พวกมันคงไปดักกันหมดแล้ว ผมทนได้ เราต้องหนีไปกบดานกันก่อน เราจะได้หนีอีกครั้งแล้วนะ หนีด้วยกัน .......
ความคิดเห็น