คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : เลือกที่จะจบด้วยความเจ็บ
บ้านหลังเก่าแถบชานเมืองปูซาน
“ที่นี่น่ะ เป็นบ้านที่เจ้าของเซลไปแล้วแต่ไม่มีใครอยู่แต่ก็มีมาดูแลก็คงอยู่ได้ล่ะนะ” ร่างเล็กพูดเสียงใส
“งั้นเราไปอาบน้ำก่อนดีกว่าแล้วนอนกันนะ” ร่างเล็กเดินเข้าไปอาบน้ำก่อนจะออกมาแววตาน่ารักๆคู่นั้นคู่ที่น่ามองทำเอาไม่อยากไปอาบน้ำแต่ก็ต้องลุกไป ไม่นานนักร่างสูงก็ออกมา ก่อนจะปิดไฟนอนโดยมีร่างเล็กคุดอยู่กลางอกของเขา
“คยูถ้าสมมุติว่าวันนึงเราต้องจากกันไปล่ะ?”
“ฉันก็จะรักเรียววุคตลอดไปแม้เรียววุคจะไม่รักฉัน แม้ว่ามันจะเป็นรักสีจางก็ตาม”
“รักสีจาง? มันคืออะไรหรอ”
“มันคือการรู้ว่ารักน่ะ แม้จะจดจำอะไรเกี่ยวกับคนๆนั้นไม่ได้สักนิด แต่ก็รู้ว่ารักและความรักแบบนี้มันจะไม่หายไปจากใจ...” ร่างเล็กกดจูบอย่างแผ่วเบา
“นี้เป็นของขอบคุณนะเรียววุครักคยูนะ” และทั้งคู่ก็นอนกอดกันรัดแน่นเหมือนกลับกลัวจะหายไปอีก
-ฉันจะกอดคยูให้แน่นจดจำให้ได้ทุกสัมผัสทุกกลิ่นทุกรสจูบ ไม่อยากให้มันเป็นเพียงรักสีจาง ฉีนรักคยูนะ-
..............................................................................................................................................
แสงแดดแยงตาชายหนุ่มให้ตื่นขึ้นมา คนในอ้อมกอดหายไปแล้ว หายไป? หายไปไหน? ร่างสูงเริ่มกระวนกระวายตามหาร่างเล็กไปทั่ว จนถึงโต๊ะเคาน์เตอร์ กระดาษที่เขียนด้วยลายมือสละสลวย
“ถึง คนโง่
สวัสดีตอนเช้านะ คุณ คยูฮยอน ตอนนี้ฉันเองก็คงไม่อยู่แล้วแหละนะ ฉันล่ะขำนายจริงๆโดนหลอกซ้ำแล้วซ้ำอีก สักสิบโมงคนของนายจะมารับกลับ หวังว่าคงจะไม่เจอกันอีกนะ”
ร่างสูงร้องไห้โหฟูมฟายดังลั่นทรมาณ...ทรมาณเจียนตาย เหมือนคนหมดทุกสิ่งทุกอย่างหมดหนทางใดๆพร่ำเพร้อแต่คนรัก แต่ข้างนอกกระจกที่แอบส่องเข้ามาร้องไห้หนักยิ่งกว่า เจ็บจนชาจนปวดร้าว เขารอจนถึงเวลากลับของร่างสูงแล้วค่อยให้จุนซูที่ตีรถมาพากลับไป
“อุค เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น แล้วนายจะลืมมันไปเอง”
..................................................................................................
ร่างเล็กกลับมาถึงก็รีบตรงไปหาผู้เป็นพ่อทันที
“เมื่อคืนหายไปทั้งคืน แล้วทำไมไม่ฆ่าเขาซะล่ะ” ร่างเล็กหยิบกล้องวีดิโอส่งไปให้ผู้เป็นพ่อเห็นถึงความบ้าคลั่งของชายหนุ่ม
“แล้วลูกแลกกับความรักของลูกคิดว่ามันคุ้มเหรอ? รยองกู”
“ถ้ามันทำให้อาไม่สามารถทำอะไรได้ก็ดีกว่าแล้ว”
“ชินเอเคยบอกพ่อก่อนที่จะมีฮีชอลกับลูกว่า ทุกอย่างมันสามารถแลกคืนได้แต่ความรักมันไม่สามารถแลกคืนได้นะยิ่งจะเอากลับก็ยิ่งเจ็บในเมื่อลูกเลือกมันไปแล้วลูกจะต้องรับกับมันให้ได้”
“แล้วผมได้ทำอะไรเขามากหรือเปล่าล่ะ ผมก็แค่.....
...................................................................................................
.................................................................
........................................
........................
................
.......
....
.......................
ฆ่าเขาทั้งเป็น ด้วยความรักที่เขาให้เรียววุคไป เท่านั้น”
.................................................................................................................................
7ปีผ่านมา...
คยูฮยอน- ในสมัยวัยรุ่นผมเคยรักอยู่กับคนๆหนึ่ง ผมคิดว่ายังรักเขาอยู่แต่จำหน้าเขาหรืออะไรๆที่เป็นของเขาไม่ได้เลย ผมทำธุรกิจต่อจากพ่อ และตอนนี้กำลังจะแต่งงานกับซอฮยอนคนที่ผมรักสุดหัวใจ
เรื่องนี้จบแล้ว เป็นไงบ้างค่ะ ไรเตอร์จะได้แต่งวอนเรียวคยูแล้วแหละเตรียมอ่านกันได้เลย อ๊ะๆๆๆอย่าคิดว่าเรื่องนี้จะจบแบบนี้นะ มีภาคสองล่ะเธอ แต่อีกพักนึงถึงแต่งนั้นก็คือ 7 Seven Years of Love เจ็ดปีที่รอรัก คร้าบบบบ
ความคิดเห็น