ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    'fic reborn' just for awhile! my life's with you! '1886'

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 : Before Morning (50%)

    • อัปเดตล่าสุด 2 เม.ย. 54


    Duck- Fly




     

               แสงแดดสาดส่องเล็ดลอดผ้าม่านเข้ามาในยามก่อนเช้า ลมพัดเบาๆผ่านทิวไม้และต้นซากุระอายุหลายสิบปีที่ถูกปลูกไว้ก่อนจะสร้างบ้านหลังนี้ซะอีก เสียงนกน้อยร้องเสียงเล็กๆร้องขับกล่อมบรรยากาศ...

     

               

                ช่างเป็นเช้าที่สดใสสำหรับทุกคน(ยกเว้นฮารุ)จริงๆ

     

               

                ร่างเล็กบิดตัวหลบแสงแดดที่ลอดผ้าม่านเขามา อันที่จริงเธอก็ตื่นแล้วล่ะ แต่ต้องนอนรอวิญญาณเข้าร่างซะก่อน= = มันเป็นแค่นิสัย (เสียๆ) ของฮารุเท่านั้นล่ะค่ะ อย่าคิดมาก

     

                จิ๊บ จิ๊บ

     

               

                อ๊า เสียงนกร้องช่างเพราะพริ้งจริงๆ (ยังมีอารมณ์สุนทรี)

     

               

     

                จิ๊บ จิ๊บ...ฮิบาริ

               

     

                อ่า นกสมัยนี้พูดได้ด้วยเหรอเนี่ย นกพันธุ์ไหนกันนะ? (ปรือตาขึ้นนิดนึง)

     

               

     

                ฮิบาริ ฮิบาริ....

     

     

                ฮารุมองไปที่ด้านนอกผ่านช่องว่างของผ้าม่าน เห็นตัวอะไรไม่รู้เหลืองๆเกาะอยู่ ขมวดคิ้วยุ่งจนแทบจะผูกกันเป็นโบว์

     

               

               

                ปุจฉา...นกบนโลกมีกี่ตัวที่กล้าเรียกชื่อคุณฮิบาริเอ่ย แถมยังมีตัวเหลืองๆกลมๆเหมือนลูกเทนนิสอีก....

               

                วิสัจชนา...ไม่น่าถาม ก็มีแค่ตัวบนโลกน่ะลิ! และชื่อของมันก็คือ….

     

               

     

                ปิ๊ง!

               

                “ฮิเบิร์ด!!”ฮารุรีบกระเด้งตัวจากเตียงราวกับมีสปริงติดอยู่กลางหลัง ลุกลี้ลุกลนไปที่หน้าต่างเปิดมันออกมาแล้วคว้าเจ้าตัวเล็กเข้ามาทันที ซึ่งฮิเบิร์ดก็ไม่ได้บินหนีผิดนิสัยของเจ้าตัวเป็นที่สุด ปกติยอมให้ใครจับตัวได้ง่ายๆซะที่ไหน= =

     

               

                “มะ มาได้ไงเนี่ย”

     

               

                “จิ๊บ จิ๊บ (บินมาน่ะสิ ถามได้)”

     

               

                “อ๋อ แล้วมาทำไมอ่ะ= =?” (ทำเป็นฟังรู้เรื่อง แต่จริงๆแล้วไม่รู้หรอก)

     

     

                “จิ๊บ ฮิบาริ ฮิบาริ ”(ฮิเบิร์ดก็ดันฟังภาษาคนออกอีก)

     

               

                ชัดเลย

     

     

                คราวนี้ไม่ต้องแกล้งทำเป็นฟังรู้เรื่อง...

     

     

                ใจความมันชัดๆเลยค่ะพี่น้อง!!

     

     

                “กรี๊ด!! ฮารุลืมนัด! ตายแล้วๆ!

     

     

                “ใช่ เธอตายแน่...”

     

     

                “กรี๊ด!!!”ฮารุหันหลังขวับไปทางต้นเสียง ฮิบาริ เคียวยะตีหน้านิ่งยืนพิงขอบประตู เอามือกอดอก มองฮารุที่ทำหน้าอย่างกับเห็นฆาตกรต่อเนื่อง...

     

     

                ความจริงนี่มันก็ยังไม่ถึง 6 โมงเช้าตามที่นัดหรอก แต่เมื่อคืนไอ้ทูน่านั่นโทรมาโวยวายว่าวันนี้ยัยผู้หญิงตรงหน้ามีเดท ทำให้เค้าสงสัยมากซะจนนอนแทบไม่หลับเลยรีบมา ปกติไม่ว่าใครเข้ามาจีบยัยนี่ เค้าก็สั่งให้พวกกรรมการคุมกฎไปเก็บซะจนเกลี้ยงแล้ว ไม่น่ามีใครหลงเหลือมาได้

     

     

                แถมอุตส่าห์ส่งคนมาคุมที่บ้านนี้อยู่ตลอด 24 ชั่วโมง ไม่มีทางที่ใครจะเข้ามาหายัยนี่ได้โดยที่เค้าไม่รู้

     

     

                นี่ถ้าทำได้เค้าก็จะให้คนติดกล้องวงจรปิดไว้ในบ้านนี่ซะเลย แต่คุสะคาเบะบอกว่ามันคงไม่เหมาะเพราะ มิอุระ ฮารุเป็นผู้หญิงที่ไม่ค่อยจะสมเป็นหญิงเท่าไหร่ (หมายความว่าอาจเห็นภาพบาดตาบาดใจชายโสดนั่นเอง(คิดเอาเองละกัน))

     

               

                “เมื่อคืน ซาวาดะ สึนะโยชิ โทรมา...” พูดด้วยเสียงเรียบๆที่เขย่าใจคนฟังได้(ด้วยความกลัว)มากเลยทีเดียว

     

     

                ถึงจะเป็นสีหน้านิ่งๆ แต่ฮารุกลับรู้สึกถึงออร่าน่ากลัวๆสีม่วงๆ ที่เปล่งออกมาจากฮิบาริ

     

     

                เรื่องเมื่อคืนแน่นอน ชัวร์!

     

     

                “อ่า...คือ”

     

     

                “มันเป็นใคร”

     

     

                มาแนวเดียวกับคุณสึนะเลยค่ะคุณผู้อ่านT0T!!!

     

               

                “อ่า เอ่อ...”

     

     

                พอเห็นแววตาคมๆนั่นก็พูดไม่ออกเลยค่ะT^T คนอะไรจะน่ากลัวได้ขนาดนี้

     

     

                “อ้ำอึ้งอยู่นั่นแหละ เธอจะบอกหรือไม่บอก”ร่างสูงผละออกจากประตูก้าวเท้าเข้ามาในห้อง ฮารุตัวสั่นทำอะไรไม่ถูก ต้องแก้ตัว...

     

                แก้ตัวสิ มิอุระ ฮารุ!!!!

     


               “ฮะ ฮารุ มะ ไม่...”ฮารุอึกอัก มองนู่นมองนี่เผื่อว่าจะเจออะไรที่พอจะช่วยเธอในตอนนี้ได้ แต่ก็อย่างว่า เธอไม่ได้มีไดนาไมต์เก็บใส่ลิ้นชักหัวเตียงอย่างคุณโกคุเดระสักหน่อย! ไม่ได้พกดาบวางไว้ข้างเตียงอย่างคุณยามาโมโตะด้วย!

     

               

                แต่ถึงจะมี...ฮารุก็ไม่มีทางสู้คุณฮิบาริได้หรอกค่า! T0T

     

               

                “จะไม่บอกสินะ”

     

     

                ฮารุกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก เหงื่อไหลย้อยลงบนรูปหน้าเรียว แถมยังตัวสั่นหงึกๆราวกับว่าตกน้ำในฤดูหนาว

     

     

     

     

     

     

                เค้าว่ากันว่าฝันร้ายจะกลายเป็นดี....

     

     

                แต่สำหรับฮารุ...ฝันร้ายได้กลายเป็นจริงไปแล้วล่ะค่ะ!

     

     

               

     

     

                “ฮารุไม่ได้มีเดทนะคะ! T0T คุณฮิบาริอย่าทำอะไรฮารุเลยนะคะ ฮารุกลัวT^T”ฮารุตะโกนลั่น

     

               

                ฮิบาริหยุดชะงัก ตาเรียวมองฮารุที่ตัวสั่นร้องไห้ด้วยความกลัวอยู่ ถ้ายัยนี่จะหลอกเค้า ก็คงแสดงละครได้เก่งมาก...

     

     

                เค้าก็กำลังชั่งใจอยู่ว่าควรจะเชื่อดีรึเปล่า แต่ก็รู้ว่าฮารุไม่ใช่คนที่โกหกเก่ง แล้วก็คงไม่กล้าโกหกเค้าด้วย...

     

     

     

     

     

     

                ในขณะที่อีกคนกำลังคิดและตัดสินใจอยู่...

     

     

                อีกคนได้แต่ยืนตัวสั่นและกำลังคิดว่าจะรอดออกจากห้องนี่รึเปล่า= =

     

     

                ....แต่ก็มีอีกหลายคน กำลังมาก่อเรื่องวุ่นวายอีกแล้ว!

     

     

                “ฮารุ!!!เธออยู่ไหนออกมาเดี๋ยวนี้นะ!!”เสียงตะโกนดังอยู่ด้านล่างของบ้าน แถมยังประสานเสียงกับอีกหลายๆคนอีกต่างหาก

     

     

                ซาวาดะ สึนะโยชิและคนอื่นๆยืนเด่นเป็นสง่าอยู่ในห้องนั่งเล่นทางด้านล่าง สายตาจับจ้องมองไปมารอบๆ แล้วไปสะดุดอยู่ที่กรอบรูปที่วางอยู่ที่โต๊ะ

     

     

                รูปของ มิอุระ ฮารุ ที่ถ่ายคู่กับเพื่อนๆผู้หญิงร่วนชั้นตอนงานวันโรงเรียน ในตอนนั้นฮารุได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่มีคนมาจีบเยอะที่สุดในเมืองเลยทีเดียว...

     

     

                มันยืนยันได้เลยว่าเค้าตัดสินใจถูกตองแล้วที่ให้ฮิบาริดูแลไว้...

     

               

                เพราะตามรายงานที่เค้าได้รับมา ไอ้พวกนั้นโดนเก็บซะเรียบ(สมกับเป็นคุณฮิบาริที่แข็งแกร่งที่สุดชะมัด)


    ..................................................................................................................................................

    ร้านค้าแจกธีมบทความ  

               \

              

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×