Ping! ติสท์อย่างเธอต้องเจออย่างผม

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

"แม่ไม่ไปไม่ได้หรอคะ"

ตอนนี้ฉันกำลังอ้อนแม่ไม่ให้ไปทำงานที่ต่างประเทศเพราะฉันไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว

"ไม่ได้หรอกจ้ะ งานนี้สำคัญมากแล้วแม่ก็ยังไม่รู้ว่าต้องไปนานแค่ไหน"

"แต่เมลไม่อยากอยู่บ้านคนเดียวนี่คะ"

"แล้วใครบอกว่าแม่จะให้เราอยู่บ้านคนเดียวล่ะ" แม่บอกฉันยิ้มๆ ฉันเริ่มไม่ไว้ใจในรอยยิ้มนั้นของแม่ซะแล้วว

"แล้วจะให้เมลไปอยู่ไหนล่ะคะ"

"บ้านน้ามุกเพื่อนแม่เองจ๊ะ แม่กับน้ามุกต้องไปดูงานที่อังกฤษด้วยกันเพราะงั้นเราเลยตัดสินใจว่า

จะให้ลูกสองคนอยู่ด้วยกันจะได้มีเพื่อนไม่เหงาไงจ๊ะ"

"แล้วลูกของน้ามุกเป็นใครล่ะคะ"

"เดี๋ยวอีกอาทิตย์นึงลูกย้ายไปก็รู้เองจ๊ะ พรุ่งนี้เราต้องไปเรียนนะไปนอนได้แล้ว แม่ไปดีกว่า"

แม่ไม่ยอมบอกอะไรฉันเลยอยู่ดีๆก็มาบอกฉันว่าอาทิตย์หน้าต้องย้ายไปอยู่บ้านคนอื่น

แล้วก็เปลี่ยนเรื่องชิ่งไปนอนก่อนซะงั้น = =!

"คะแม่ กู๊ดไนท์นะคะ" ฉันตอบแม่ก่อนจะเดินตามขึ้นห้องนอนไป





















"ว่าไงนะแม่ ผมต้องอยู่บ้านกับใครก็ไม่รู้เนี่ยนะ" เสียงผมโวยวายขึ้น

"คนอื่นที่ไหนกัน ลูกเพื่อนแม่เอง แม่ต้องไปอังกฤษกับแม่เขาเลยตกลงกันว่าจะให้เรามาอยู่ด้วยกันจะได้ดูแลกันได้

เกิดเป็นอะไรไปจะได้ช่วยเหลือกันทัน"

"แล้วลูกเพื่อนแม่คนนั้นเขาเป็นใครอายุเท่าไหร่"

"เอาน่า อย่าถามมากน่ะ แม่ไปนอนแล้วแกก็นอนได้แล้วพรุ่งนี้มีเรียนเดี๋ยวก็สายหรอก"

 แม่พูดพร้อมกับเดินเข้าห้องไปปล่อยให้ผมยืนงงอยู่คนเดียว

พอกลับบ้านมาอยู่ดีๆแม่ก็มาบอกกระทันหันว่าอาทิตย์หน้าจะต้องไปอังกฤษแล้วจะให้ใครที่ไหนก็ไม่รู้มา

อยู่ด้วย แม่นะแม่ทำอะไรไม่บอกกันก่อนเลย แล้วลูกเพื่อนแม่คนนี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้

บ่นไปก็เท่านั้นแหละครับแม่ผมเขาเป็นแบบนี้ตลอดทำอะไรไม่ปรึกษามีเรื่องให้ปวดหัวตลอด

ระหว่างที่ผมจะไปอาบน้ำนอนขอแนะนำตัวก่อนนะครับผมชื่อเพ้นท์ครับ กำลังจะเป็นเฟรชชี่ปี1วันพรุ่งนี้

แล้วส่วนเรื่องอื่นไว้คอยบอกนะครับวันนี้ไม่ไหวแล้วผมขอนอนก่อนดีกว่า

ครอก...Zzz







**อ่านแล้วฝากเม้น+โหวตด้วยนะคะ ถ้าไม่ชอบตรงไหนยังไงบอกได้คะแต่ถ้าอ่านไปแล้วชอบก็ฝากเม้นขอกำลังใจด้วยนะค๊าาาา