ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Sun&Starขอเป็นแสงสว่างในใจเธอได้ไหม

    ลำดับตอนที่ #6 : สิ่งที่ทำได้

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 18
      0
      2 ต.ค. 62

    ทำไมมันดูรีบร้อนผิดปกติวะโชตั้งข้อสังเกต เพราะไอ้เพื่อนคนนี้ของพวกเขาจะเป็นคนที่แทบจะไม่สนใจอะไรที่สุดในกลุ่มแล้ว แต่วันนี้กลับแปลกไปจากทุกที - -

    แกถามฉันเหรอวะ - -บาสว่าพลางชี้หน้าตัวเอง

    ฉันก็ถามแกทั้งสองคนนั้นแหละ - -และเขาก็ได้คำตอบของเพื่อนสุดที่รักว่า..

    ไม่รู้ ไม่สนช่างพร้อมเพรียงและรักเพื่อนยิ่งนัก - - พูดจบทั้งซันและบาสก็เดินไปทีที่นัดกันไว้ซึ่งปล่อยให้โชยืนหงอยอยู่คนเดียว

    เออๆ ไม่สนก็ได้วะพูดจบโชก็เดินหน้ามุ่ยตามไป

    ด้านหลังตึกบริหาร

    รอก่อนสตาร์โยที่วิ่งตามหญิงสาวมาเริ่มที่จะหอบเหนื่อยเพราะไม่คิดว่าหญิงสาวจะเดินเร็วป่านนี้

    มีอะไร?ถ้าเรื่องงานฉันบอกเพื่อนนายไปแล้วหญิงสาวหยุดเดินแล้วหันมาประจันหน้ากับชายหนุ่ม

    ฉัน ไม่สิ ผมไม่ได้จะมาถามเรื่องงานโยที่อยู่ๆก็เปลี่ยนสรรพนามทำให้หญิงสาวค่อนข้างแปลกใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

    ว่ามาสิ

    ทำไมคุณถึงมาเรียนที่ตึกบริหาร?แล้วทำไมถึงรู้จักกับซันได้?โยยิงคำถามใส่สตาร์รัวๆทันที

    ฉันจะตอบแค่คำถามเดียวเท่านั้นสตาร์พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบแต่ฟังแล้วเฉียบขาด ซึ่งแน่นอนว่าคำพูดนั้นทำให้โยไม่รู้ว่าจะถามคำถามไหนดี

    ถ้าไม่รู้จะถามอะไร ก็ไว้คราวหน้าแล้วกันพูดจบหญิงสาวก็หมุนตัวเดินจากไปโดยไม่สนใจชายหนุ่มอีก

    คอนโดM&M

    ห้อง543

    แกร็ก

    เสียงไขประตูทำให้รู้ว่ามีคนเข้ามาซึ่งนั้นก็ทำให้คนในห้องนั้นดีใจไม่ใช่น้อย โดยเฉพาะเด็กสาวตัวน้อยที่กำลังรอคอยพี่สาวของเธอกลับมา

    เย้ พี่สตาร์กลับมาแล้วเด็กสาวตัวน้อยวิ่งเข้ากอดสตาร์ทันทีทั้งๆที่หญิงสาวยังไม่ทันจะถอดรองเท้าด้วยซ้ำ

    โอ้โห ถ้าจะดีใจออกหน้าขนาดนี้ คราวหน้าพี่ไม่อยู่ด้วยแล้วก็ได้ เชอะ Lชายหนุ่มที่เดินมาเห็นพอดีแกล้งทำหน้างอน

    แบร่ :P หนูไม่ง้อนะไข่มุกว่าพลางแลบลิ้นให้คนเป็นพี่ชายแตมือก็ยังกอดคนเป็นพี่สาวอยู่

    ปล่อยก่อนพี่จะไปอาบน้ำสตาร์พูดเรียบๆ แต่เด็กสาวก็ยังไม่ยอมปล่อย จนสตาร์ใช้สายตาที่เย็นชามองถึงจะปล่อย

    เออ สตาร์จ๋าทิตย์เรียกสตาร์เอาไว้ก่อนที่สตาร์จะเดินเข้าห้อง ทำให้หญิงสาวชะงักเท้าที่กำลังเดินหยุดฟังพี่ชายตัวเอง

    อะไร

    พี่จะออกไปซื้อของแปปนึงนะ สตาร์อยู่เป็นเพื่อน...ยังไม่ทันที่ทิตย์จะได้พูดจบสตาร์ก็ชิงพูดขึ้นซะก่อน

    เดียวไปซื้อให้พูดจบหญิงสาวก็เดินเข้าห้องทันทีโดยที่ไม่ฟังคำคัดค้านอะไรจากพี่ชายของตัวเองเลย

    นั้นทำให้ทิตย์ได้แต่ถอนหายใจยาวและมองตามแผ่นหลังของคนเป็นน้อง เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นเมื่อ12ปีก่อนเธอก็ดูเปลี่ยนเป็นคนล่ะคนไปเลย แถมยังมีเรื่องของคุณแม่ที่หลังจากนั้นก็เกิดเสียชีวิตไปอีก เลยเหมือนกับว่าหน้าที่ทุกอย่างในบ้านเธอจะพยายามเป็นคนดูแล แล้วเขาล่ะเขาเป็นพี่ชายแท้ๆเขาจะช่วยอะไรน้องสาวร่วมสายเลือดของเขาได้บ้างไหม

    ในห้องของสตาร์

    หญิงสาวที่ภายนอกดูเข้มแข็งแต่เปล่าเลย เธอพยายามทำตัวเองให้เข้มแข็งต่างหากเพื่อที่ว่าเธอจะเป็นเสาหลักให้กับคนที่อยู่ที่นี่ไม่ว่าจะเป็นพี่ชายหรือน้องสาว ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่หน้าที่ของเธอเลยก็ตามแต่เธอพยายามที่จะทำมันให้ดีที่สุดอย่างน้อยๆก็ดีให้พอ เท่ากับแม่ของเธอที่เลี้ยงเธอกับพี่ชายเธอมา แต่เธอเองก็ไม่อยากร้องไห้หรือทำตัวอ่อนแอไม่ว่าจะต่อหน้าครอบครัวหรือคนอื่นเธอเลยต้องปกปิดมันเอาไว้ด้วยใบหน้าเรียบเฉยนี่ล่ะ

    เฮ้ออสตาร์ถอนหายใจยาวเมื่อดูว่าตัวเองเริ่มที่จะคิดอะไรฟุ้งซ่านเลยเดินไปอาบน้ำเพื่อที่จะไปซื้อของตามที่บอกไว้

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×