Sun&Starขอเป็นแสงสว่างในใจเธอได้ไหม

ลำดับตอนที่ #13 : เรื่องอัศจรรย์ของวัน

วันเสาร์

คอนโดM&M

สตาร์ที่ลืมถามเวลากับซันไว้เลยไม่รู้ว่าจะติดต่อยังไงเพราะเธอก็ไม่มีเบอร์เขาซะด้วยแต่เธอก็ไม่ได้สนใจเท่าไรเพราะว่าเธอคิดว่าค่อยไปถามอาจารย์ที่มหาลัยเอาก็ได้ แต่ยังไม่ทันที่จะได้ก้าวขาไปไหนก็มีเสียงที่คุ้นเคยทักเอาซะก่อน

“อรุณสวัสดิ์ ^_^ ตื่นเช้าจังเลยนะครับสตาร์”ชายหนุ่มยิ้มให้กับหญิงสาวที่เลิกคิ้วมองอย่างสงสัย

“มาทำอะไรที่นี่?”สตาร์ว่าพร้อมกับเดินไปหาซัน

“ผมมารับสตาร์ไงครับ”

“มารับ?นายบอกฉันเหรอว่าจะไปกี่โมง?”

“ป่าวครับ เพราะว่าไม่ได้บอกผมเลยรีบมาหาไงครับ ^=^”ซันว่าพลางยิ้มเขินๆ

“รีบมา?นี่นายมาตั้งแต่ตอนไหน?”

“ก็...ตี4อ่ะครับ ^^;;”ชายหนุ่มว่าพลางยิ้มแหยๆ

“ตี4?กลัวคอนโดหายรึไง - -”หญิงสาวถึงกับส่ายหน้าทันทีเมื่อได้ยินคำตอบ

“ก็ผมกลัวว่าจะมาไม่ทันสตาร์นี่น่า T^T”

“เฮ้อ เอาเถอะงั้นจะไปทำรายงานเลยหรือว่าจะไปทำรายงานเลย”

“งั้นไปทำรายงานก่อนก็ได้ครับผมยังไม่หิวเท่าไร”ซันบอกยิ้มๆ แต่ก็มีอีกประท้วงขึ้นมาซะก่อน

โครกครากๆๆ

“อุ๊ย -////-”

“หึ งั้นไปกินข้าวก่อนล่ะกัน”สตาร์อมยิ้มก่อนจะเดินนำ

“สตาร์ขำผมเหรอเมื่อกี้อ่ะ”ซันรีบเดินตามพลางทำแก้มป่อง

“ป่าวนิ”หญิงสาวปฏิเสธหน้านิ่ง

“ไม่จริงอ่า เมื่อกี้ผมเห็นนะว่ายิ้มอ่ะ”

“อืมๆ ยิ้มก็ยิ้ม”

“ง่ะ -0- โอเคๆ ว่าแต่ว่าผมพึ่งเคยเห็นสตาร์แต่งตัวแบบนี้นะครับเนี่ย”พูดจบชายหนุ่มก็มองหญิงสาวข้างกายอีกครั้ง เธอใส่เสื้อยืดสีขาวสวมทับด้วยเสื้อแขนยาวมีฮู้ดสีดำปักตรงอกข้างซ้ายเป็นตัว ’S’ และใส่กางเกงยีนส์ขายาวพร้อมด้วยรองเท้าผ้าใบสีขาว ทำให้ดูแปลกตาไปอีกแบบ แต่ในสายตาซันนั้นเขาคิดว่าเธอใส่แล้วดูน่ารักมากๆเลย ><

“นายกับฉันพึงรู้จักกันไม่นานนายจะมาเคยเห็นฉันแต่งตัวแบบอื่นนอกจากชุดนักศึกษารึไง”สตาร์เอ่ยเสียงเรียบแต่ดูแววตาออกจะขบขันเล็กน้อย

“มันก็จริงเนอะ งั้นเราก็มาเจอกันบ่อยๆสิครับ ผมจะได้เห็นสตาร์ในชุดอื่นบ่อยๆ( ^+++^)”ซันว่าพลางยิ้มยิงฟัน 

“หึ นายคิดอะไรกับฉันรึไงถึงอยากเจอบ่อยๆ”สตาร์เหลือบตามองชายหนุ่มที่สะดุ้งเล็กน้อยกับคำพูดนั้น

“ก็ๆ ก็อยากเป็นเพื่อนกับสตาร์ไงครับ ผมเห็นสตาร์อยู่คนเดียวประจำเลย อีกอย่างผมไม่เคยมีเพื่อนผู้หญิงด้วยนะครับ”ชายหนุ่มรีบแก้ตัวจนลิ้นแทบจะพันกัน จนคนฟังถึงกับหลุดหัวเราะออกมา ซึ่งนั้นทำให้ซันอึ้งไปเลย เพราะตั้งแต่รู้จักกันมาเขาไม่เคยเห็นเธอทำสีหน้าอื่นเลยนอกจากหน้านิ่งๆแต่วันนี้เขาเห็นแต่ยิ้มแล้วเมื่อกี้เธอหัวเราะด้วย O_O

“นายจะรีบพูดไปไหนฉันไม่แย่งพูดหรอก”สตาร์ว่าพลางยักไหล่

“ผมไม่ได้กลัวสตาร์แย่งพูดซะหน่อย -3-”ซันว่าพลางทำปากจู๋ ซึ่งถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงจะหลงเสน่ห์ไปแล้ว แต่สตาร์ไม่ได้อะไรมากแค่รู้สึกว่ามันน่าตบมากเลย - -

ร้านข้าวแกงอร่อยจัง

หลังจากถึงที่หมายสตาร์ก็หันมาถามซันที่เดินอยู่ข้างๆกันว่า

“กินข้าวแกงล่ะกันนะเร็วดี”

“โอเคครับ ^^”เมื่อซันพูดจบต่างคนก็เดินไปสั่งข้าวทันที

“ดูสตาร์จะชอบกินผักนะครับ”ซันพูดขึ้นหลังจากที่ดูจานข้าวของหญิงสาว

“ก็ไม่ได้เกลียด แต่ดูนายจะไม่ชอบของเผ็ดสินะ”หญิงสาวตอบไปพลางตักข้าวเข้าปาก

“ครับ สตาร์รู้ได้ไงอ่ะ อ่านใจผมได้เหรอ เก่งอ่ะ *0*”ชายหนุ่มทำตาเป็นประกายทันที

“จะบ้าเหรอ - - ฉันแค่เห็นข้าวในจานนายเฉยๆไหมล่ะ”

“แค่เห็นว่าไม่มีของเผ็ดเลยตัดสินว่าผมไม่กินเผ็ดเลยเหรอครับ”ซันเลิกคิ้วสงสัย

“ตอนนายเลือกกับข้าวนายเดินดูแต่ของไม่เผ็ดนิ แล้วจะให้ฉันคิดว่านายชอบกินเผ็ดเหรอทั้งๆที่ของเผ็ดมีเยอะกว่า”สตาร์ร่ายยาวทำเอาซันอึ้ง แต่ที่อึ้งไม่ใช่ที่เธออธิบายนะ อึ้งที่เธอพูดยาวๆนี่แหละ นานทีจะพพูดยาวๆไง  - -

“นี่สตาร์น่าไปเป็นนักสืบนะเนี่ย”

“เคยคิดเหมือนกันแตไม่น่ารุ่ง”สตาร์ว่าพลางยักไหล่

“แล้วสตาร์อยากเป็นอะไรล่ะครับ”

“คน”

“=_=”

“อุ๊บ หึๆ ล้อเล่นน่า”เมื่อเห็นสีหน้าชายหนุ่มหญิงสาวถึงกับหลุดหัวเราะออกมาพรืดใหญ่ทำเอาชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปทันที

”ฉันอยากเป็นนักเขียนน่ะ”

“โห งั้นถ้าวางขายแล้วผมจะไปซื้อเป็นคนแรกเลย ^^”

“แล้วนายล่ะ?”

“ผมเหรอครับ...ผมอยากเป็น นักทำขนมน่ะครับ (PATISSERIE) ผมชอบกินขนมหวาน ^^”

“งั้นไว้ลองทำให้ฉันกินบ้างล่ะกัน”สตาร์พูดยิ้มๆ

“โอเคครับ จะให้ลองกินเป็นคนแรกเลย ^^”ชายหนุ่มพูดพลางยิ้มกว้าง

หลังจากนั้น

“อ้าว นั้นมันเจ้าซันนี่น่า” เสียงทักของใครบางคนทำให้ซันและสตาร์ที่กำลังจะเดินไปนั่งจัดเอกสารกันที่โต็ะหินอ่อนถึงกับต้องชะงักและหันไปมองเจ้าของเสียง ก็พบกับชายวัยกลางคนอายุราว30กว่าๆยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

“อ้าว คุณลุงสวัสดีครับ ^^”ซันหันไปยกมือไหว้พร้อมกับยิ้มให้

“ไม่เจอหน้านานเลยนะ ไม่มากินร้านลุงบ้างเลยนะ”

“แม้ผมก็อยากมานะครับแต่พอดีงานมันเยอะ”

“อ้อ แบบนี้นี่เอง นึกว่าลืมกันไปซะแล้ว”

“โธ่ๆ ใครจะไปลืมฝีมือแสนอร่อยของคุณลุงลงล่ะคร้าบบ”ซันพูดอย่างอ้อนๆก่อนจะนึกขึ้นได้ว่ามีคนมาด้วยจึงหันมาแนะนำสตาร์ให้รู้จักทันที”จริงสิ นี่สตาร์ครับเพื่อนที่มหาลัยของผม ส่วนนี่คุณลุงกุ๊กเขาเปิดร้านขายขนมน่ะ ถึงหน้าตาจะไม่น่าเปิดร้านขายขนมแต่ก็อร่อยมากเลยนะครับ ผมชอบมาซื้อบ่อยๆ”ประโยคหลังชายหนุ่มกระซิบเบาๆอย่างขันๆ

“สวัสดีค่ะ”สตาร์ยกมือไหว้หลังจากที่ซันแนะนำตัวอีกฝ่ายให้ฟังแล้วซึ่งอีกฝ่ายก็รับไหว้เช่นกัน

“สวัสดีจ๊ะ แต่ตอนแรกลุงว่าจะให้ขนมแต่ดูท่าแกไม่ต้องเอาล่ะซัน -_-*”ลุงกุ๊กว่าพลางหันไปมองตาขวางใส่ซันจนชายหนุ่มต้องมาใช้ลูกอ้อนอีกตามเคย ซึ่งก็ได้ผลทุกที

“โอ๋ๆ ไม่เอาๆ ไม่โกรธน้า ผมแค่หยอกเล่นนิดเดียวเอง นะนะนะ *0*”ทำเอาคนแก่กว่าหัวเราะร่วนพลางสายหน้าไปมา

“ให้ตายสิ แกนี่อ้อนเก่งจริงๆ แล้วแบบนี้จะมีใครไม่หลงเสน่ห์แกไหมเนี่ย แบบนี้ผู้หญิงในมหาลัยก็ชอบแกหมดเลยน่ะสิ”

“ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ ^^;;”ชายหนุ่มยิ้มแหยๆพลางเหลือบตามองสตาร์ที่ยืนนิ่งไม่พูดอะไรอย่าง

น้อยก็มีคนนึงล่ะที่ไม่หลงเสน่ห์ผมเลย

“จริงสิ พวกเธอไปนั่งเล่นร้านลุงก่อนไหมล่ะเดียวลุงเลี้ยงเค้ก”

“เอ๋?จริงนะๆ...แต่ว่า”ยังไม่ทันตอบตกลงซันก็นึกขึ้นได้ว่าต้องถามสตาร์ก่อนแต่พอหันไปยังไม่ทันถามสตาร์ก็แค่ยักไหล่

“ตามใจสิ งานเสร็จแล้วนิ”

“งั้นผมตอบรับด้วยความเต็มใจเลยครับ ^^”