คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ( sf ) l o v e t h e w a y y o u l i e ( t a o b a e k ) - n c 1 5 + -
Just gonna stand there and watch me burn..
Well that’s alright because I like the way it hurts
Just stand there and hear me cry..
Well that’s alright because I love the way you lie..
..I love the way you lie..
“ได้โปรด..ช่วยผมด้วย..” เสียงแหบพร่าอ้อนวอนชายหนุ่มร่างสูงสง่าตรงหน้าอย่างอ่อนแรง ชายหนุ่มได้แต่มองนิ่ง นัยน์ตาสีดำสนิทฉายแววเรียบเฉย บ่งบอกได้ดีว่าเจ้าตัวไม่ได้รู้สึกสงสารชายหนุ่มร่างบางที่นอนจมกองเลือดใต้แทบเท้าเขาเลยแม้แต่น้อย..
หมดแล้วสินะ..หนทางรอดของฉัน..
ชายหนุ่มร่างบางได้แต่หลับตาแน่นข่มความเจ็บปวดรวดร้าวไว้ในใจ มือบางกำเข้าหากันแน่นพลางเภาวนาในใจอย่างแน่วแน่..
..หากผมทำอะไรให้ท่านต้องเจ็บช้ำน้ำใจมากล่ะก็..
“..ได้โปรด..ฆ่าผมให้ตายเถอะ..”
“อื้อ..” เสียงครางกระเส่าของชายหนุ่มหน้าหวานดังกึกก้องไปทั่วห้อง เมื่อหอระหงถูกจมูกโด่งรั้นของชายหนุ่มอีกคนหยอกเย้า
“หอมจัง..” ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนริมฝีปากเรียวจะประกบบนริมฝีปากนุ่มของร่างบางอีกคน ชายหนุ่มบดจูบเร่าร้อนให้อีกคนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยก่อนสิ้นร้อนจะแทรกเข้าไปกวาดรสหวานละมุนภายในโพรงปากของอีกคน
“อื้อ..อื้ม..” ร่างบางครางอื้ออึงในลำคอ ก่อนจะออกแรงพลักอีกคนเมื่อเริ่มรู้สึกหายใจไม่ออก
ร่างสูงถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง มือเรียวลูบไล้ต้นขาอ่อนอย่างหลงใหล ร่างบางยิ้มกรุ่มกริ่มเมื่อรับรู้ถึงการเริ่มต้นของบทรักอันแสนยาวนาน..
“เมื่อวานฉันยังไม่ได้เห็นผลงานของนายเลยนะ..”
ชายหนุ่มชะงัก ก่อนยิ้มมุมปากเล็กน้อยพลางคิดถึงสิ่งที่คนหน้าหวานตรงหน้าที่มีนิสัยโหดเหี่ยมเกินมนุษย์มนาสั่งให้เขาไปทำอะไรสักอย่าง ก่อนริมฝีปากหนาจะทาบทับบนริมฝีปากบางอีกครั้ง
“..ฉันมีหลักฐานให้นายดูแน่นอน..แต่ตอนนี้ฉันขอดูเรือนร่างของนายก่อนก็แล้วกัน..”
‘..ไปจัดการผู้ชายที่ชื่อ พยอน แพคฮยอน ซะ..’ หนุ่มหน้าหวานตรงหน้าเอ่ยด้วยแววตาเรียบเฉย หากแต่ได้สังเกตมองเข้าไปภายในแววตาแข็งกร้าวนั่น..คุณจะได้เห็น..
..ความเครียดแค้น และแรงอาฆาต..
‘..หึ..จะให้จัดการแบบไหนล่ะ..คุณหนูลูฮาน..’ ชายหนุ่มร่างสูงอีกคนเอ่ยยิ้มๆ ก่อนจะมองอีกคนด้วยสายตาแทะโลมโดยไม่ปิดบัง
ลูฮานยิ้มกริ่มก่อนเยื่องก้าวเท้าเข้าหาอีกคนอย่างอ้อยอิ่ง นิ้วเรียวสวยลูบไล้ไปตามแผงอกสมชายชาตรีของร่างสูงอย่างยั่วยวน ก่อนริมฝีปากสวยจะเอ่ยประโยคที่ทำเอาร่างสูงถึงกลับต้องกุมขมับออกมา..
‘..เอาให้มันถึงตาย!!!’
‘นายไม่ควรวู่วามเกินไปนะลูฮาน..แล้วถ้าพวกตำรวจมันรู้จะทำยังไง?’ ร่างสูงถามอย่างใจเย็น ต่างจากร่างบางของลูฮานที่สั่นเทิ่มด้วยความพิโรธ
‘ฉันไม่ได้วู่วาม!! ฉันตัดสินใจดีแล้วคริส!! ฉันต้องการฆ่า!!..ฆ่ามันให้ตาย!!!’
‘..เฮ้อ..โอเค..ตายก็ตาย..แล้วฉันจะไปฆ่าแพคฮยอนได้ยังไง?’ ลูฮานมองคริสอย่างระอา ก่อนริมฝีปากบางจะบ่นอีกคนเงียบๆ ‘ หล่อ แต่ไร้สมองจริงๆ .. ’
‘นายเป็นแฟนกับหมอนั่นหนิ..จัดการง่ายจะตายไป..’
คริสกุมขมับก่อนนัยน์ตาสีรัตติกาลจับจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของอีกคนอย่างแค้นเคือง ต่างจากอีกคนที่เอาแต่ยิ้มๆ จนทำเอาเขาเริ่มหงุดหงิดขึ้นมาเล็กน้อย
‘ก็เพราะเป็นแฟนเนี่ยแหละ..ถึงได้จัดการยากกว่าเดิมน่ะ!!’
ไม่ว่าจะมีเหตุผลอะไรก็ตามที่ทำให้ลูฮานรู้สึกอยากจะเครียดแค้นพยอน แพคฮยอน นักศึกษาปีสองคณะนิเทศศาสตร์ธรรมดาๆ คนนึง ถึงขนาดอยากจะฆ่าแพคฮยอนก็ตาม.. หากแต่เป็นเพียงเพราะคำสั่งที่เขาไม่อาจปฏเสธได้..เพราะมันเป็นคำสั่งของ ลูฮาน..คำสั่งของคนที่เขารัก..
‘รับทราบ..ฉันจะจัดการพยอน แพคฮยอน..’
‘..ถึงตาย!!!’
อยากแต่งมากกกกกก ฮ่าๆ ช่วยเม้นท์ให้กับเรื่องนี้ด้วยนะฮ้ะ
ช็อตนี้เป็นเถาแบค คู่แปลก แต่บอกตรงๆ..
โมเม้นท์เยอะมากกกกก!!!
คือสองคนนี้ตำแหน่งที่ยืนเรียงกันเวลาเอ้กโซอยู่กันครบสิบสองคนอยู่ใกล้ๆ กันใช่ป่ะ ?
แล้วเวลาไปออกรายงานเงี้ย..
ออกรายการเกาหลี ..เถาถามแพค..แพคตอบเถา..
ออกรายการจีน ..แพคถามเถา..เถาตอบแพค..
ไรงี้ๆๆ เราเลย..เออ..คุ่นี้ก็น่าจิ้นนะ แต่ทำไมไม่มีใครแต่งเลยวะ ?- -
เกิดอาการงงงวย แต่ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น
ก็เลยตัดสินใจแต่งเองอ่านเองมันซะเลย ใครไม่ชอบก้ต้องขอโทษด้วย :)
บทความนี้ไม่ได้แต่งแค่แพคเคะ แต่เราจะให้ทุกคนในเอ็กโซทยอยเคะมากันทีละคนๆ
โปรเจ็คแรกเป็นอิหมาก่อน เพราะมันแรด(?)
โปคเจ็คต่อไปน้องโด้ตาโตของเรา..สารภาพตรงๆ ช่วงนี้หลงโด้เป็นพิเศษแบบฮีน่ารักมากตอนมาไทย ><
ตัวเล็กน่ารักที่สุดเลย ข้าวขาว หล้อหล่อ..แบบอยากจะถีบอิไก่ออกตอนกอดคอน้องเลยทีเดียว -..-
เอาเป็นว่าขอพล่ามแค่นี้พอ#ห๊ะ? -*-
ยังไงก็ขอฝากไว้ด้วยนะคะ ช่วงนี้จะมาสปอยให้อ่านไว้หลายๆ เรื่องพอน่าติดตามกันก่อน 55
เดี๋ยวสักวันสองวันจะตามเนื้อหาที่เหลือทั้งหมดมาให้ได้อ่านกันทีหลัง
ยังไงก็ขอฝากติดตามด้วยนะคะ
ยังไงก็อยากลืม..รัก exo ทั้งสิบสองคนให้มากๆ นะคะ :)
ความคิดเห็น