ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : 7 Day : เสียจูบ(ดับเบิ้ล)
___________________________________________________________________________________
9 July xxxx
...............
......
...
แชแว๊บ! แชแว๊บ แชแว่ว แชแว๊บ แชแว่ว แชแว่ว แชแว๊บ แว่ แว๊บ!
แพ้เขาว่าเป็นพระโอ้วๆ ชนะ..เขาว่าเป็นมาร เบื่อแล้วนะเป็นแต่พระมานาน
ก็อยากเป็นมาร สักวันได้มั้ยT^T??
อย่าคิดว่าใครมาเปิดเพลงแด๊นซ์แถวนี้นะ= =
ผมแค่อยากจะบอกความรู้สึกตัวเองผ่านเพลงก็เท่านั้น=____=;;
ตอนนี้ชีวิตผมนั้น.. เป็นเหมือนเยี่ยงพระ..(ผู้แพ้= =) ส่วนซาสึเกะนั้นเป็นมาร(ผู้ชนะ= =)
โอ้ววววววววววววววว~~~ ใครก็ได้ช่วยบอกทีว่าไอ้โตะคนนี้มีแต่แววจะเป็นะพระ(ผู้แพ้)ใช่มั้ย??
เบื่อแล้วนะ(ตรู)เป็นแต่พระมานาน (ตรู)อยากเป็นมารได้มั้ย??=3=
"อุซึมากิ นารูโตะ!!!"
"คร้าบบบบบบบบ!!~~"
"เหม่อบ้าอะไรของนายอยู่น่ะห๊ะ= =??"ซาสึเกะหรี่ตาถามเมื่อเห็นผมยืนเหม่ออยู่กับอ่างล้างจาน เออนี่.. ตรูมาทำอะไรตรงนี้ฟร่ะ??
"ก็ฉันจะมาล้างมือน่ะแหะๆๆ^^;;"
"งั้นหรอ? ฉันสั่งให้นายมาปิ้งขนมปังให้ฉัน ไหนล่ะขนมปัง?" เออว่ะ.. กรุลืมไปได้ไงวะ= =;;(ก็มันสมควรลืมนี่หว่า เล่นเหม่อซะ..)
"เอ่อ... คือว่า..."
"-*-.. เออๆๆ ช่างมัน ขืนรอนายทำก็เข้าเรียนสายกันพอดี ไปได้แล้ว"ซาสึเกะว่าแล้วเดินนำออกไปจากห้องครัว
ชิๆๆ เห็นว่าเป็นเพื่อนหรอกจริงอ่อนข้อให้(หรออออ..)
ถ้าเพิ่งรู้จักกันนะ....
พ่อจะเสยให้คว่ำเชียว!=0=
ณ ที่โรงเรียน
(;;- -) <<<<<<<<<<<<<<<< (- -+)(- -+)(- -+)(- -+)(- -+)
เอ่อ... ผมควรทำใจให้ชินได้แล้วนะ...
เรื่องสายตาที่เอาแต่จ้องมองผมแปลกๆของพวกเด็กผู้หญิงน่ะ- -;;
ทั้งๆที่มันน่าจะทำใจให้ชินได้แล้ว....
แต่.. Verry Sorry ขอโทษว่ะ บังเอิญทำใจให้ชินไม่ได้=o=;;
ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงทำใจให้ชินไม่ได้...
คงเพราะ... เด็กผู้หญิงในโรงเรียนนี้มันเยอะอ่ะมั้ง(_ _")
"นายจะเดินก้มหน้าหาเศษตังค์หรือไง- -*"ซาสึเกะที่เดินมาด้วยกันข้างๆถามเมื่อเห็นผมเดินก้มหน้าหาเศษตังค์เมื่อเดินเข้ามาในโรงเรียน
"ก็เพราะนายนั่นแหละ"
"ฉัน?"ซาสึเกะเลิกคิ้วถามแล้วชี้ไปที่ตัวเอง
"เออ ก็ที่ทำให้ฉันไม่กล้าสู้หน้าพวกผู้หญิงยังไงล่ะ นายมันตัวซวยชัดๆ"ผมว่า ถึงแม้คำที่ผมพูดออกไปมันจะดูแรงไปนิด แต่เชื่อเถอะว่าต่อให้เราสองคนว่ากันแรงแค่ไหนก็ไม่มีใครแคร์หรอก เพราะมันก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วนี่- -
"ฉันไปทำแบบนั้นอตอนไหนมิทราบ?"
"โถ(ไอ้)คุณชาย!! อย่ามาซึนหน่อยเลย เรื่องเมื่อวันนั้นน่ะ มันเพราะนายนั่นแหละยังจะมีหน้ามาพูดอีก!!"
"ก็หน้าฉันไม่ได้หายไปไหนนี่มันก็ตองมีหน้ามาพูดอยู่แล้ว- -.." ท่านผู้อ่านจะว่าผมมั้ย? ถ้าผมอยากจะเตะมันสักป้าบ!- -***
"ชิ! ตอนเย็นฉันไม่กลับด้วยนะ มีธุระ!!"ผมพูดแล้วรีบชิ่งเดินขึ้นห้องมาทันที
ประมาณว่าถ้าผมต่อปากต่อคำกับมันอีกสักวิเดียว ผมคงจะห้ามใจไม่ให้เสยมันสักทีสองทีแน่ๆ
และเพราะผมรู้ว่าคุณผู้อ่านต้องเข้าข้างซาสึเกะแน่ะนอน ใช่มั้ย? เพราะงั้นผมจะไม่ยอมรนหาเรื่องใส่ตัวหรอก-3-
อา... ส่วนเรื่องธุระในตอนเย็นที่ผมว่านั้น.....
มัน nothing (ไม่มีหรอก) ผมก็แค่อ้างไปงั้นแหละ ก็กะว่าจะแอบแว๊บไปดูที่บ้านซะหน่อย เผื่อจะได้เอาของเล็กๆน้อยๆติดมือไปบ้างอ่ะนะ โอ๊ะ! จะเข้าเรียนแล้ว งั้นเจอกันใหม่ตอนเลิกเรียนนะครับท่านผู้อ่าน^____^
ตอนเย็น เวลาเลิกเรียน
รู้สึกเหมือนเพิ่งบอกลากันตะกี้ก็มาเจอกันอีกแล้ว- -"(แหงสิยะ!..) ซึ่งตอนนี้ก็เป็นเวลาเลิกเรียนแล้ว..(คนอ่านเข้ารู้แล้วน่าไม่ต้องบอกหรอก!) ผมก็ขอชะแวบๆไปที่บ้านก่อนละกัน^^(ใครเขาไปล่ามโซ่แกไว้รึ??)
เจ๊- -... อย่า เ-สื-อ-ก (อุ๊ย แรงงงงง...T-T)
ก็เจ๊ขัดผมตลอดเลย ไปๆ ไปนั่งอัพต่อไป๊ ชิ่วๆ- -(มันกล้าไล่!! ....เราก็กล้าไป//แป่ววว..)
- -^^ ไรเตอร์เรื่องนี้ไร้สาระเนอะว่ามั้ย
อ๊ะ ช่างๆๆ แวบไปที่บ้านตัวเองดีกว่า^o^~
ณ บ้านผมเอง^---^
แอ๊ดดดดดด...
ผมค่อยๆเปิดประตูเข้าไปในบ้านตัวเองช้าๆและเงียบๆ บรื๋อออออ.. ให้ตายสิ บ้านผมตอนมืดๆนี่วังเวงชะมัด แถมวันนี้ยังเลิกเรียนช้าอีก ตอนนี้ก็เวลาเกือบๆจะทุ่มแล้ว จะมีผีป่ะนะ..
ไม่ๆๆ นารูโตะ! นายจะต้องไม่นึกถึงเรื่องอะไรแบบนั้นนะ
นี่บ้านนายเอง นายจะมากลัวเองก็ใช่เรื่อง!><
พรึ่บๆๆ แซ่กๆๆๆ
แว้กกกกกกกกก!! อะไรฟะ!!!T-T
ผมโวยวายในใจก่อนจะมองออกไปที่หน้าต่าง พุ่มไม้ด้านนอกไหวไปมาเหมือนมีตัวอะไรอยู่ตรงนั้น ผมรีบเดินไปกดสวิชไฟเพื่อปลอบใจตัวเองทันที
"ตัวอะไรฟะ"ผมว่าแล้วมองไปที่พุ่มไม้ สักพักก็มีแมวกระโดดออกมา
"เหมียว~"
"ที่แท้ก็แมวนี่เอง.." เล่นซะตรูเกือบหัวใจวายตายยยย- -**
"ไม่มีไรมั้ง.."
กุ๊กๆ กรู๊~~~
เฮ้ย!= =.. ใครก็ได้บอกทีว่าผมหูฝาดไป..
กุ๊กๆ กรู๊~~~ โฮ่งๆๆ อ๊าววววววว บรู๊~~~~~~
โอ้โห่!! ชัดเจนแจ่มแจ้งแดงแจ๋เลยพี่น้องงงงงงงงงงT{ }T
ไอ้หมาบ้า!!! หอนทำด๋อยอะไรมิทราบ!! กรุกลัวนะเมิงT^T
แซ่กๆๆๆ
คราวนี้อะไรอีกล่ะ.. เมื่อกี้แมว.. คราวนี้อะไร?? หมู? หมา? กา? ไก่? ม้านิลมังกร? หนุมาร? แก้วหน้าม้า??T^T(อันหลังๆเริ่มไม่ใช่แระ= =;;)
พรึ่บ!!!
"แว้กกกกกกกกก!!!!"ผมร้องเสียงหลงทันทีเพราะจู่ๆไฟทั้งหมดที่ผมเปิดก็พร้อมใจกันปิดเยี่ยงวันมาฆะT^T
เฮ้ย! ตรูจ่ายค่าไฟแล้วนะเฟร้ย!!! มาดับพรึ่บแบบนี้แล้วตรูจะทำยังไง
แซ่กๆๆๆ กึกๆๆ!!
จากเสียงที่ดังแซ่กๆๆ ก็กลายเป็นเสียงที่พยายามจะบิดลูกบิดประตู!!!
เออเนอะ ตอนเข้ามาผมล็อกมันด้วยนี่นา- - มันใช่เวลามาสนใจเรื่องนี้มั้ยเนี่ย!!
ใครมันบิดประตูวะ?? อืมมมม.... โจร! ใช่! มันต้องเป็นโจรแน่ๆ><
หนอยแหน่ะ! ย่องเข้าบ้านใครไม่เข้า กลับมาย่องเข้าบ้านอุซึมากิ นารูโตะคนนี้งั้นเรอะ! หึ!....
แม่-ง!! เข้าบ้านใครไม่เข้า มาเข้าบ้านกรุทำด๋อยอาร๊ายยยยยยยยย!!!!T[ ]T?
ไอ้โจรบ้า! แล้วทีงี้กรุจะเอาอะไรมาสู้เมิงนิ!
ผมรีบวิ่งไปที่ห้องครัวทันทีเพื่อที่จะหาของที่จะมาใช้สู้กับโจร อืมๆๆ เอาอะไรดีว้า??
กระทะ!! อืมๆๆๆ ไว้ใช่เป็นโล่ป้องกัน- -
ตะหลิว!! อืมๆๆๆ ไว้ใช้ตีหัวมัน
เขียง!! อืมๆๆๆ ไว้ใช้ฟาดหน้ามัน
ทัพพี่!! อืมๆๆๆ ไว้ใช้ทำไรฟร่ะ?? ทิ้งไป
ผมมองทัพพีในมือสักพัก่อนจะโดนมันทิ้งไป
มีด!! ใช่! เอาไว้กระซวกไส้โจรออกมาดูเล่น^^(โตะซาดสต์ว่ะ= =)
อุวะฮ่าๆๆๆ ฉันพร้อมแล้วเจ้าโจรเข้ามาได้ทุกเมื่อ!!!
ผมค่อยๆเดินถือกระทะ เขียง ตะหลิว แล้วก็มีดที่เหน็บอยู่ข้างเอวออกมาจากห้องครัวอย่างทุลักทุเล ให้ตายสิ รู้งี้ไม่น่าเอามาเยอะเลย=.=;( <<<<<<<<<<<<<<<<<< เพิ่งรู้ตัว) ก่อนจะวิ่งเข้าไปหลบด้านหลังของโซฟา
กึกๆๆ แกร๊ก! แอ๊ดดดดดด...
อ๊ะ!! เจ้าโจรมันเข้ามาได้แล้วสินะ ฮึ่มๆๆ=.=++ ผมจะแสดงให้มันเห็นว่ามันเลือกย่องเข้าผิดบ้านอย่างแรง!!
"มืดชิบเป๋งเลย"เสียงของโจรบ่นอุบอิบพร้อมกับค่อยๆเดินเข้ามาใกล้กับจุดที่ผมอยู่เรื่อยๆ
เอาละนะ!
ย้ากกกกกกกกกกก!! โตะสู้เว้ย!
"ตายซะเจ้าโจร!!!!"ผมร้องว้ากแล้วถือกระทะวิ่งไล่ฟาดเจ้าโจรทั้งๆที่มันมืดแบบนี้แหละ หึ! แกเลือกเข้าผิดบ้านเองนะเจ้าโจร.. อย่ามาหาว่าฉันใจร้ายเลย>.<
"เฮ้ย!!!"เสียงของโจรดังขึ้นพร้อมกับมือที่มารอบข้อมือผมไว้ ซวยแล้วตรู~~~TwT
"ปล่อยนะเว้ยเจ้าหัวขโมย!!"ผมว่าแล้วดิ้นๆๆๆ ดิ้นสุดแรงเกิด ทั้งดิ้น ทั้งดึง แต่มือผมมันก็ยังคงอยู่ในมือโจรนั่นแหละ โห... โจรมันมือหนึบเหมือนตุ๊กแกชิเป๋งเลย- -;;;
"ใครกันแน่ที่หัวขโมย"มันว่า
"แกไงล่ะ! แกย่องเข้าบ้านฉัน ไอ้ชั่ว ไอ้เลว ไอ้ชาติหมา ไอ้ชิงหมาเกิด ไอ้คนไม่มีคุณธรรม ไอ้คนไร้จรรยาบัน ไอ้คนไร้อารยธรรม ไอ้คนไร้สัญชาติ ไอ้คนสารเลววววววววว~~~" ผมพ่นคำด่าของมาฉอดๆๆๆ เอาเซ่ะ! ไม่สำนึกให้มันรู้ไป!!(มันยิ่งอยากจะฆ่าแกหมกส้วมอ่ะสิ= =;;)
"ขืนแกพูดอีกคำเดียวฉันจะจูบแกซะ!!" เป็นคำขู่ที่น่ากลัวหรือเกินนนนนนน~~~~
"ถ้าคิดว่าฉันกลัวละก็..แกมันก็..อุ๊บ!!" ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบประโยคเจ้าโจรบ้ามันก็รวบตัวผมแล้วประกบจูบลงมาทันที
อ้ากกกกกกกกกก!!! ไอ้โจรบ้านี่มันเอาจริงว่ะ!!
มันไม่ได้ขู่! แม่-งจูบจริงเลยT^T เอ๊ะ! ทำไมรู้สึกดีจัง
ไม่ๆๆ!! ไอ้บ้านี่มันเป็นโจร! โจรห้าร้อยด้วย!(เกี่ยว??)
"ไง ยังจะปากดีอีกมั้ย"เจ้าโจรนั่นถอนจูบออกไปแล้วถามผม
"ปล่อยฉันนะ!!"
"ขอกันแบบนี้ไม่ง่ายไปหน่อยหรือไง?"
"แล้วทีแกล่ะ กเข้าบ้านฉันมาโยที่ไม่ได้ขอสักนิด"
"แล้วฉันจะขอไปทำไมล่ะนารูโตะ" เอ๋??? ไอ้โจรนี่มันรู้ชื่อผมด้วยแหะ ว่าแต่... มันใครวะ??
"นายเป็นใคร!"ผมถามทันที
"เดาดูสิ ถ้าถูกแล้วเดี๋ยวฉันจะบอกให้หยุดเอง"
"งั้นก็..คิบะ"
"ไม่"
"ชิกามารุ"
"ไม่"
"โจจิ"
"นายเห็นฉันอ้วนหรอ?"
"ก็ไม่ งั้นก็..ชิโนะ"
"ไม่"
"ซาสึเกะ อะ..อุ๊บ!!"เจ้าโจรบ้าไม่ตอบแต่ประกบจูบลงมาแทนอีกครั้ง อ้ากกกกกกก!!! แล้วทำไมผมถึงไม่ขัดขืน!!
"อืมมม... ไอ้บ้านายจูบฉันทำไม!!"ผมแว้ดใส่แล้วรีบถอยกรูดออกจาจากเจ้าโจรทันทีเมื่อมันเผลอปล่อยผม
"ก็ฉันบอกแล้วไง ว่าถ้าเดาถูกแล้วฉันจะ'หยุด'เอง"เจ้าโจรตอบกลับมาอย่างสบายๆ
"ซะ..ซาสึเกะ นายงั้นหรอ?"
พรึ่บ!
และแล้วไฟเจ้ากรรมก็สว่างขึ้นทำให้ผมเห็นตัวคนที่ผมหว่าเป็นโจร
"เออสิเจ้าโง่ อย่าคิดว่าฉันไม่เห็นนะ นายจะเอากระทะฟาดหัวฉันใช่มั้ย"ซาสึเกะว่าแล้วทำหน้ามุ่ย
"ใครว่า.. ฉันจะฟาดหัวโจรต่างหากเล่า-3-"
"หึ! ไหนบอกว่ามีธุระไง"ซาสึเกะถาม
"ก็นี่ไงธุระ"
"บอกมาตรงๆมันไม่ตายหรอก"
"แล้วถ้าฉันไม่บอกแล้วจะทำไม"
"นายนี่มันน่า...จริงๆ"ซาสึเกะบ่นเบาๆก่อนจะกุมขมับ
"ฉันมันน่าอะไร? พูดออกมานะ"แล้วผมก็บังเอิ๊ญญญญ บังเอิญได้ยินอ่ะ-A-!
"น่า 'กด' มั้ง.."
"ไอ้ทะลึ่ง!"
"เอ้าก็นายถาม ฉันก็ตอบ แต่ไม่ต้องห่วง..ฉันไม่พิศวาสผู้ชายด้วยกันหรอกน่า"ซาสึเกะว่าแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา
"จะเอาของก็รีบๆไปเอาซะ ก่อนที่นายจะได้เพื่อนอยู่ที่นี่เพิ่ม"
"นายหมายความว่าไง?"
"ก็หมายความว่า...."
กุ๊กๆ กรู๊~~~~
"ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!"
บ้านผมมันผีงั้นหรอ??T^T
โอม จงเป็นสุขๆเถิด อย่าได้มาอยู่เป็นเพื่อนกันและกันเลย
จงเป็นสุขๆเถิดอย่าได้มาหลอกหลอนกันและกันเลย
บรื๋ออออออออ~~~~
___________________________________________________________________________________
ฮัลโหลลลลลลล~~~-0- ถ้าเรื่องนี้มาอัพช้าโย่วๆ ก็ขออย่าได้..บ่นกันเลยหนาโย่วๆ
ก็คือว่าเราตันอ่ะจ้าจ้ะ^^;; วอนร้องขออย่าทิ้งกันเลย นะยาหยีT0T(ท่องเป็นจังหวะแร๊ปแล้วท่านจะรู้ว่ามันมั่วมาก- -;;)
คือว่าช่วงนี้เราไม่ว่างอ่ะค่ะ แล้วก็ไม่รู้จะให้มันออกมาเป็นยังไง
เรื่องนี้มันเลยนานเกินไปหน่อย(ไม่หน่อยม้างงง- -** : รีดเดอร์)
ขอบคุณรีดเดอร์ที่ยัง รอแล้ว รอเล่า รอจนรากงอกนะคะ ขอบคุณจริงๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น