[ Fic Naruto ] Bet love 31 Day : เดิมพันรักนายซัก 31 วัน

ลำดับตอนที่ #9 : 7 Day : เสียจูบ(ดับเบิ้ล)

 


___________________________________________________________________________________




9 July xxxx



...............

......

...




แชแว๊บ! แชแว๊บ แชแว่ว แชแว๊บ แชแว่ว แชแว่ว แชแว๊บ แว่ แว๊บ!

แพ้เขาว่าเป็นพระโอ้วๆ ชนะ..เขาว่าเป็นมาร เบื่อแล้วนะเป็นแต่พระมานาน

ก็อยากเป็นมาร สักวันได้มั้ยT^T??



อย่าคิดว่าใครมาเปิดเพลงแด๊นซ์แถวนี้นะ= =



ผมแค่อยากจะบอกความรู้สึกตัวเองผ่านเพลงก็เท่านั้น=____=;;


ตอนนี้ชีวิตผมนั้น.. เป็นเหมือนเยี่ยงพระ..(ผู้แพ้= =) ส่วนซาสึเกะนั้นเป็นมาร(ผู้ชนะ= =)

โอ้ววววววววววววววว~~~  ใครก็ได้ช่วยบอกทีว่าไอ้โตะคนนี้มีแต่แววจะเป็นะพระ(ผู้แพ้)ใช่มั้ย??

เบื่อแล้วนะ(ตรู)เป็นแต่พระมานาน (ตรู)อยากเป็นมารได้มั้ย??=3=




"อุซึมากิ นารูโตะ!!!"

"คร้าบบบบบบบบ!!~~"

"เหม่อบ้าอะไรของนายอยู่น่ะห๊ะ= =??"ซาสึเกะหรี่ตาถามเมื่อเห็นผมยืนเหม่ออยู่กับอ่างล้างจาน เออนี่.. ตรูมาทำอะไรตรงนี้ฟร่ะ??

"ก็ฉันจะมาล้างมือน่ะแหะๆๆ^^;;"

"งั้นหรอ? ฉันสั่งให้นายมาปิ้งขนมปังให้ฉัน ไหนล่ะขนมปัง?" เออว่ะ.. กรุลืมไปได้ไงวะ= =;;(ก็มันสมควรลืมนี่หว่า เล่นเหม่อซะ..)

"เอ่อ... คือว่า..."

"-*-.. เออๆๆ ช่างมัน ขืนรอนายทำก็เข้าเรียนสายกันพอดี ไปได้แล้ว"ซาสึเกะว่าแล้วเดินนำออกไปจากห้องครัว


ชิๆๆ เห็นว่าเป็นเพื่อนหรอกจริงอ่อนข้อให้(หรออออ..)

ถ้าเพิ่งรู้จักกันนะ....

พ่อจะเสยให้คว่ำเชียว!=0=






ณ ที่โรงเรียน



(;;- -)                   <<<<<<<<<<<<<<<<        (- -+)(- -+)(- -+)(- -+)(- -+)



เอ่อ... ผมควรทำใจให้ชินได้แล้วนะ...

เรื่องสายตาที่เอาแต่จ้องมองผมแปลกๆของพวกเด็กผู้หญิงน่ะ- -;;

ทั้งๆที่มันน่าจะทำใจให้ชินได้แล้ว....



แต่.. Verry Sorry ขอโทษว่ะ บังเอิญทำใจให้ชินไม่ได้=o=;;



ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงทำใจให้ชินไม่ได้...

คงเพราะ... เด็กผู้หญิงในโรงเรียนนี้มันเยอะอ่ะมั้ง(_ _")



"นายจะเดินก้มหน้าหาเศษตังค์หรือไง- -*"ซาสึเกะที่เดินมาด้วยกันข้างๆถามเมื่อเห็นผมเดินก้มหน้าหาเศษตังค์เมื่อเดินเข้ามาในโรงเรียน

"ก็เพราะนายนั่นแหละ"
 
"ฉัน?"ซาสึเกะเลิกคิ้วถามแล้วชี้ไปที่ตัวเอง

"เออ ก็ที่ทำให้ฉันไม่กล้าสู้หน้าพวกผู้หญิงยังไงล่ะ นายมันตัวซวยชัดๆ"ผมว่า ถึงแม้คำที่ผมพูดออกไปมันจะดูแรงไปนิด แต่เชื่อเถอะว่าต่อให้เราสองคนว่ากันแรงแค่ไหนก็ไม่มีใครแคร์หรอก เพราะมันก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วนี่- -

"ฉันไปทำแบบนั้นอตอนไหนมิทราบ?"

"โถ(ไอ้)คุณชาย!! อย่ามาซึนหน่อยเลย เรื่องเมื่อวันนั้นน่ะ มันเพราะนายนั่นแหละยังจะมีหน้ามาพูดอีก!!"

"ก็หน้าฉันไม่ได้หายไปไหนนี่มันก็ตองมีหน้ามาพูดอยู่แล้ว- -.." ท่านผู้อ่านจะว่าผมมั้ย? ถ้าผมอยากจะเตะมันสักป้าบ!- -***

"ชิ! ตอนเย็นฉันไม่กลับด้วยนะ มีธุระ!!"ผมพูดแล้วรีบชิ่งเดินขึ้นห้องมาทันที


ประมาณว่าถ้าผมต่อปากต่อคำกับมันอีกสักวิเดียว ผมคงจะห้ามใจไม่ให้เสยมันสักทีสองทีแน่ๆ

และเพราะผมรู้ว่าคุณผู้อ่านต้องเข้าข้างซาสึเกะแน่ะนอน ใช่มั้ย? เพราะงั้นผมจะไม่ยอมรนหาเรื่องใส่ตัวหรอก-3-





อา... ส่วนเรื่องธุระในตอนเย็นที่ผมว่านั้น.....

มัน nothing (ไม่มีหรอก) ผมก็แค่อ้างไปงั้นแหละ ก็กะว่าจะแอบแว๊บไปดูที่บ้านซะหน่อย เผื่อจะได้เอาของเล็กๆน้อยๆติดมือไปบ้างอ่ะนะ โอ๊ะ! จะเข้าเรียนแล้ว งั้นเจอกันใหม่ตอนเลิกเรียนนะครับท่านผู้อ่าน^____^










ตอนเย็น เวลาเลิกเรียน



รู้สึกเหมือนเพิ่งบอกลากันตะกี้ก็มาเจอกันอีกแล้ว- -"(แหงสิยะ!..) ซึ่งตอนนี้ก็เป็นเวลาเลิกเรียนแล้ว..(คนอ่านเข้ารู้แล้วน่าไม่ต้องบอกหรอก!) ผมก็ขอชะแวบๆไปที่บ้านก่อนละกัน^^(ใครเขาไปล่ามโซ่แกไว้รึ??)

เจ๊- -... อย่า เ-สื-อ-ก  (อุ๊ย แรงงงงง...T-T)

ก็เจ๊ขัดผมตลอดเลย ไปๆ ไปนั่งอัพต่อไป๊ ชิ่วๆ- -(มันกล้าไล่!! ....เราก็กล้าไป//แป่ววว..)

- -^^ ไรเตอร์เรื่องนี้ไร้สาระเนอะว่ามั้ย

อ๊ะ ช่างๆๆ แวบไปที่บ้านตัวเองดีกว่า^o^~








ณ บ้านผมเอง^---^



แอ๊ดดดดดด...


ผมค่อยๆเปิดประตูเข้าไปในบ้านตัวเองช้าๆและเงียบๆ บรื๋อออออ.. ให้ตายสิ บ้านผมตอนมืดๆนี่วังเวงชะมัด แถมวันนี้ยังเลิกเรียนช้าอีก ตอนนี้ก็เวลาเกือบๆจะทุ่มแล้ว จะมีผีป่ะนะ..

ไม่ๆๆ นารูโตะ! นายจะต้องไม่นึกถึงเรื่องอะไรแบบนั้นนะ

นี่บ้านนายเอง นายจะมากลัวเองก็ใช่เรื่อง!><




พรึ่บๆๆ แซ่กๆๆๆ




แว้กกกกกกกกก!! อะไรฟะ!!!T-T


ผมโวยวายในใจก่อนจะมองออกไปที่หน้าต่าง พุ่มไม้ด้านนอกไหวไปมาเหมือนมีตัวอะไรอยู่ตรงนั้น ผมรีบเดินไปกดสวิชไฟเพื่อปลอบใจตัวเองทันที

"ตัวอะไรฟะ"ผมว่าแล้วมองไปที่พุ่มไม้ สักพักก็มีแมวกระโดดออกมา

"เหมียว~"

"ที่แท้ก็แมวนี่เอง.." เล่นซะตรูเกือบหัวใจวายตายยยย- -**

"ไม่มีไรมั้ง.."




กุ๊กๆ กรู๊~~~




เฮ้ย!= =.. ใครก็ได้บอกทีว่าผมหูฝาดไป..






กุ๊กๆ กรู๊~~~ โฮ่งๆๆ อ๊าววววววว บรู๊~~~~~~



โอ้โห่!! ชัดเจนแจ่มแจ้งแดงแจ๋เลยพี่น้องงงงงงงงงงT{      }T


ไอ้หมาบ้า!!! หอนทำด๋อยอะไรมิทราบ!! กรุกลัวนะเมิงT^T




แซ่กๆๆๆ



คราวนี้อะไรอีกล่ะ.. เมื่อกี้แมว.. คราวนี้อะไร?? หมู? หมา? กา? ไก่? ม้านิลมังกร? หนุมาร? แก้วหน้าม้า??T^T(อันหลังๆเริ่มไม่ใช่แระ= =;;)




พรึ่บ!!!




"แว้กกกกกกกกก!!!!"ผมร้องเสียงหลงทันทีเพราะจู่ๆไฟทั้งหมดที่ผมเปิดก็พร้อมใจกันปิดเยี่ยงวันมาฆะT^T

เฮ้ย! ตรูจ่ายค่าไฟแล้วนะเฟร้ย!!! มาดับพรึ่บแบบนี้แล้วตรูจะทำยังไง



แซ่กๆๆๆ กึกๆๆ!!



จากเสียงที่ดังแซ่กๆๆ ก็กลายเป็นเสียงที่พยายามจะบิดลูกบิดประตู!!!

เออเนอะ ตอนเข้ามาผมล็อกมันด้วยนี่นา- - มันใช่เวลามาสนใจเรื่องนี้มั้ยเนี่ย!!

ใครมันบิดประตูวะ?? อืมมมม.... โจร! ใช่! มันต้องเป็นโจรแน่ๆ><

หนอยแหน่ะ! ย่องเข้าบ้านใครไม่เข้า กลับมาย่องเข้าบ้านอุซึมากิ นารูโตะคนนี้งั้นเรอะ! หึ!....




















































แม่-ง!! เข้าบ้านใครไม่เข้า มาเข้าบ้านกรุทำด๋อยอาร๊ายยยยยยยยย!!!!T[     ]T?

ไอ้โจรบ้า! แล้วทีงี้กรุจะเอาอะไรมาสู้เมิงนิ!


ผมรีบวิ่งไปที่ห้องครัวทันทีเพื่อที่จะหาของที่จะมาใช้สู้กับโจร อืมๆๆ เอาอะไรดีว้า??


กระทะ!! อืมๆๆๆ ไว้ใช่เป็นโล่ป้องกัน- -

ตะหลิว!! อืมๆๆๆ ไว้ใช้ตีหัวมัน

เขียง!! อืมๆๆๆ ไว้ใช้ฟาดหน้ามัน

ทัพพี่!! อืมๆๆๆ ไว้ใช้ทำไรฟร่ะ?? ทิ้งไป


ผมมองทัพพีในมือสักพัก่อนจะโดนมันทิ้งไป


มีด!! ใช่! เอาไว้กระซวกไส้โจรออกมาดูเล่น^^(โตะซาดสต์ว่ะ= =)

อุวะฮ่าๆๆๆ ฉันพร้อมแล้วเจ้าโจรเข้ามาได้ทุกเมื่อ!!!





ผมค่อยๆเดินถือกระทะ เขียง ตะหลิว แล้วก็มีดที่เหน็บอยู่ข้างเอวออกมาจากห้องครัวอย่างทุลักทุเล ให้ตายสิ รู้งี้ไม่น่าเอามาเยอะเลย=.=;( <<<<<<<<<<<<<<<<<< เพิ่งรู้ตัว) ก่อนจะวิ่งเข้าไปหลบด้านหลังของโซฟา



กึกๆๆ แกร๊ก! แอ๊ดดดดดด...




อ๊ะ!! เจ้าโจรมันเข้ามาได้แล้วสินะ ฮึ่มๆๆ=.=++  ผมจะแสดงให้มันเห็นว่ามันเลือกย่องเข้าผิดบ้านอย่างแรง!!



"มืดชิบเป๋งเลย"เสียงของโจรบ่นอุบอิบพร้อมกับค่อยๆเดินเข้ามาใกล้กับจุดที่ผมอยู่เรื่อยๆ


เอาละนะ!


ย้ากกกกกกกกกกก!! โตะสู้เว้ย!



"ตายซะเจ้าโจร!!!!"ผมร้องว้ากแล้วถือกระทะวิ่งไล่ฟาดเจ้าโจรทั้งๆที่มันมืดแบบนี้แหละ หึ! แกเลือกเข้าผิดบ้านเองนะเจ้าโจร.. อย่ามาหาว่าฉันใจร้ายเลย>.<

"เฮ้ย!!!"เสียงของโจรดังขึ้นพร้อมกับมือที่มารอบข้อมือผมไว้ ซวยแล้วตรู~~~TwT


"ปล่อยนะเว้ยเจ้าหัวขโมย!!"ผมว่าแล้วดิ้นๆๆๆ ดิ้นสุดแรงเกิด ทั้งดิ้น ทั้งดึง แต่มือผมมันก็ยังคงอยู่ในมือโจรนั่นแหละ โห... โจรมันมือหนึบเหมือนตุ๊กแกชิเป๋งเลย- -;;;

"ใครกันแน่ที่หัวขโมย"มันว่า

"แกไงล่ะ! แกย่องเข้าบ้านฉัน ไอ้ชั่ว ไอ้เลว ไอ้ชาติหมา ไอ้ชิงหมาเกิด ไอ้คนไม่มีคุณธรรม ไอ้คนไร้จรรยาบัน ไอ้คนไร้อารยธรรม ไอ้คนไร้สัญชาติ ไอ้คนสารเลววววววววว~~~" ผมพ่นคำด่าของมาฉอดๆๆๆ เอาเซ่ะ! ไม่สำนึกให้มันรู้ไป!!(มันยิ่งอยากจะฆ่าแกหมกส้วมอ่ะสิ= =;;)

"ขืนแกพูดอีกคำเดียวฉันจะจูบแกซะ!!" เป็นคำขู่ที่น่ากลัวหรือเกินนนนนนน~~~~

"ถ้าคิดว่าฉันกลัวละก็..แกมันก็..อุ๊บ!!" ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบประโยคเจ้าโจรบ้ามันก็รวบตัวผมแล้วประกบจูบลงมาทันที



อ้ากกกกกกกกกก!!! ไอ้โจรบ้านี่มันเอาจริงว่ะ!!

มันไม่ได้ขู่! แม่-งจูบจริงเลยT^T เอ๊ะ! ทำไมรู้สึกดีจัง

ไม่ๆๆ!! ไอ้บ้านี่มันเป็นโจร!  โจรห้าร้อยด้วย!(เกี่ยว??)


"ไง ยังจะปากดีอีกมั้ย"เจ้าโจรนั่นถอนจูบออกไปแล้วถามผม

"ปล่อยฉันนะ!!"

"ขอกันแบบนี้ไม่ง่ายไปหน่อยหรือไง?"

"แล้วทีแกล่ะ กเข้าบ้านฉันมาโยที่ไม่ได้ขอสักนิด"

"แล้วฉันจะขอไปทำไมล่ะนารูโตะ" เอ๋??? ไอ้โจรนี่มันรู้ชื่อผมด้วยแหะ ว่าแต่... มันใครวะ??

"นายเป็นใคร!"ผมถามทันที

"เดาดูสิ ถ้าถูกแล้วเดี๋ยวฉันจะบอกให้หยุดเอง"

"งั้นก็..คิบะ"

"ไม่"

"ชิกามารุ"

"ไม่"

"โจจิ"

"นายเห็นฉันอ้วนหรอ?"

"ก็ไม่ งั้นก็..ชิโนะ"

"ไม่"

"ซาสึเกะ อะ..อุ๊บ!!"เจ้าโจรบ้าไม่ตอบแต่ประกบจูบลงมาแทนอีกครั้ง อ้ากกกกกกก!!! แล้วทำไมผมถึงไม่ขัดขืน!!

"อืมมม... ไอ้บ้านายจูบฉันทำไม!!"ผมแว้ดใส่แล้วรีบถอยกรูดออกจาจากเจ้าโจรทันทีเมื่อมันเผลอปล่อยผม

"ก็ฉันบอกแล้วไง ว่าถ้าเดาถูกแล้วฉันจะ'หยุด'เอง"เจ้าโจรตอบกลับมาอย่างสบายๆ

"ซะ..ซาสึเกะ นายงั้นหรอ?"



พรึ่บ!



และแล้วไฟเจ้ากรรมก็สว่างขึ้นทำให้ผมเห็นตัวคนที่ผมหว่าเป็นโจร


"เออสิเจ้าโง่ อย่าคิดว่าฉันไม่เห็นนะ นายจะเอากระทะฟาดหัวฉันใช่มั้ย"ซาสึเกะว่าแล้วทำหน้ามุ่ย

"ใครว่า.. ฉันจะฟาดหัวโจรต่างหากเล่า-3-"

"หึ! ไหนบอกว่ามีธุระไง"ซาสึเกะถาม

"ก็นี่ไงธุระ"

"บอกมาตรงๆมันไม่ตายหรอก"

"แล้วถ้าฉันไม่บอกแล้วจะทำไม"

"นายนี่มันน่า...จริงๆ"ซาสึเกะบ่นเบาๆก่อนจะกุมขมับ

"ฉันมันน่าอะไร? พูดออกมานะ"แล้วผมก็บังเอิ๊ญญญญ บังเอิญได้ยินอ่ะ-A-!

"น่า 'กด' มั้ง.."

"ไอ้ทะลึ่ง!"

"เอ้าก็นายถาม ฉันก็ตอบ แต่ไม่ต้องห่วง..ฉันไม่พิศวาสผู้ชายด้วยกันหรอกน่า"ซาสึเกะว่าแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา

"จะเอาของก็รีบๆไปเอาซะ ก่อนที่นายจะได้เพื่อนอยู่ที่นี่เพิ่ม"

"นายหมายความว่าไง?"

"ก็หมายความว่า...."





กุ๊กๆ กรู๊~~~~





"ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!"


บ้านผมมันผีงั้นหรอ??T^T

โอม จงเป็นสุขๆเถิด อย่าได้มาอยู่เป็นเพื่อนกันและกันเลย

จงเป็นสุขๆเถิดอย่าได้มาหลอกหลอนกันและกันเลย

บรื๋ออออออออ~~~~







___________________________________________________________________________________

ฮัลโหลลลลลลล~~~-0- ถ้าเรื่องนี้มาอัพช้าโย่วๆ ก็ขออย่าได้..บ่นกันเลยหนาโย่วๆ

ก็คือว่าเราตันอ่ะจ้าจ้ะ^^;; วอนร้องขออย่าทิ้งกันเลย นะยาหยีT0T(ท่องเป็นจังหวะแร๊ปแล้วท่านจะรู้ว่ามันมั่วมาก- -;;)

คือว่าช่วงนี้เราไม่ว่างอ่ะค่ะ แล้วก็ไม่รู้จะให้มันออกมาเป็นยังไง

เรื่องนี้มันเลยนานเกินไปหน่อย(ไม่หน่อยม้างงง- -** : รีดเดอร์)

ขอบคุณรีดเดอร์ที่ยัง รอแล้ว รอเล่า รอจนรากงอกนะคะ ขอบคุณจริงๆ