[ Fic Naruto ] Bet love 31 Day : เดิมพันรักนายซัก 31 วัน

ลำดับตอนที่ #7 : 5 Day : อดทน

 


____________________________________________________________________________________


4 July xxxx


...............

......

...




คาบพัก ณ ห้องเรียนของผม




"นารูโตะจู่ๆนายไปเป็นแฟนกับซาสึเกะได้ยังไง?"

"นารูโตะ...อย่างนั้น..."

"นารูโตะ....อย่างนี้..."

"ทำไมหะนารูโตะ..."

"นารูโตะ...."




บลาๆๆๆๆๆ โอ๊ยยยยย!!! รำคาญเว้ย!!!! มันจะอะไรกันนักกันหนาวะ!!!


"ขอเตือนนะนารูโตะ..." ยังอีก.. ยังอีก!!...

"ฉันต่างหากที่จะต้องเป็นฝ่ายเตือนพวกเธออะไรกันนักกันหนาห๊ะ!? กะอีแค่ผู้ชายคนเดียวหวงทำไมนักหนา บนโลกนี้มีแค่เจ้าซาสึเกะคนเดียวหรือไง!!"ผมโวยบ้างเนื่องจาก รำคาญแล้ว...

ตั้งแต่เช้าพวกเด็กผู้หญิงเอาแต่รุมถามเรื่องผมกับซาสึเกะ แล้วทำไมต้องถามแต่ผมด้วยก็ไม่เข้าใจ ถ้าติดใจหรือข้องใจก็น่าจะไปถามซาสึเกเอาเองนี่หว่า ทำไมต้องมาถามผมด้วยก็ไม่รู้- -**

แล้วซาสึเกะนะซาสึเกะตัวเองทำเป็นขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ที่ไหนได้ชิ่งซะงั้น ให้ตายสิไอ้เพื่อนคนนี้- -^^


"แกกล้าโวยใส่พวกฉันหรอยะ!!"หนึ่งในแกนนำกลุ่มผู้คลั่งไคล้ซาสึเกะขึ้นเสียงใส่ผม

"ทำไมฉันจะไม่กล้า!" ก็ในเมื่อฉันมีซาสึเกะให้ท้ายอยู่พวกเธอทำอะไรฉันไม่ได้แน่นอน~  แต่ใครมันจะพูดออกไปกันละเอ้อออ~~

"อย่าคิดว่ามีซาสึเกะคุงให้ท้ายแล้วพวกฉันจะกลัวนะย้า!!"


จ่ะอุ่ย-.-;; พวกชีทั้งหลายเขาอ่านใจผมได้หรือไงนะ

เดาแม่-งซะถูกเชียว แล้วงี้โตะคนนี้จะทำไงดีอ่ะ= =;;



"พวกเธอแน่ใจหรอว่า..ไม่กลัวซาสึเกะกันน่ะ^^"ผมถาม ซาสึเกะซะอย่าง..ก็น่าจะมีอิทธิพลกับยัยพวกนี้บ้างละน่า- -;;

"ก็...ก็.."อ้ำๆอึ้งๆ หึๆๆ งั้นโตะชิ่งล่ะ!!



ผมใช้โอกาสที่ยัยพวกนั้นเผลอแล้วก็กำลังอ้ำๆอึ้งๆวิ่งออกมาจากห้องเรียนทันที..

เฮ้ออออออ... มีเพื่อนเป็นหนุ่มฮ็อตมันลำบากงี้เอง- -

จะทำไงได้ ก็เป็นไปแล้วนี่.. เอาเถอะ...





ณ โรงอาหาร



"อ่ะ.."ซาสึเกะยื่นชามราเมงให้ผม

"อะไร?..."ผมถามทันที

"ก็...ไถ่โทษเรื่องที่นายโดนรุมยิงคำถามใส่"ซาสึเกะพูดแล้วเสมองไปทางอื่น

"อ๋อ.. เรื่องนั้นน่ะหรอ... ช่างมันเถอะ^^"

"(///-  )"


ผมตาฝาดหรือเปล่า?? เมื่อกี้ผมเห็นซาสึเกะแอบหน้าแดง...

ฮะๆๆ เวลาเขาหน้าแดงก็น่ารักดีแหะ^^


"อะไรเล่า.. มองหน้าฉันอยู่ได้"ซาสึเกะถาม

"เปล่าๆไม่มีไร^^"ผมตอบแล้วก้มหน้าก้มตาเริ่มกินราเมงที่ซาสึเกะเลี้ยง เย้! ของฟรีนี่แหละอร่อยที่ซู๊ดดดด...


เอ่อ.... แต่ถ้าเจอแบบว่ารุมถามมันทั้งวันแบบนี้ไม่เอานะ- -;;



"เย็นพรุ่งนี้ไปร้องคาราโอเกะกัน"ผมชวนทำเอาซาสึเกะที่กำลังดื่มน้ำถึงกับสำลัก- -^^

"เป็นอะไรมากมั้ย"ผมพูดแล้วเดินไปลูบหลังเขาเบาๆ

"คิดยังไงถึงอยากไปร้องคาราโอเกะ"ซาสึเกะถาม ทำไมถามงี้วะ??- -

"แล้วไปไม่ได้หรือไง?"

"ได้ แต่.."

"แต่อีกแล้ว! คราวนี้อะไรอีกล่ะ!"ผมพูด เมื่อไหร่จะหนีคำว่า 'แต่' ของซาสึเกะพ้นซะทีนะ รำคาญ-*-..

"แต่... ไม่มีอะไร"ซาสึเกะพูดแล้วดื่มน้ำต่อโดยที่ไม่สนใจผม


อะไรของเขาวะ?? ผมละงงแทน..




"ไปนะๆๆ"ผมพูดซ้ำๆไปมาจนกว่าเขาจะอนุญาต

"อื้ม ขืนพูดซ้ำอีกคำเดียวฉันจะจูบนาย"ซาสึเกะขู่

"อุ๊บ! อั๋นไอ้อัวอายออก(ฉันไม่กลัวนายหรอก)"ผมพูดทั้งๆที่ยังเอามือปิดปากอยู่ ผมไม่ได้กลัวที่เขาขู่นะ.. ไม่ได้กลัวจริงๆ

"หรอออ.. แล้วรีบปิดปากทำไม^^?"

"อ้อแอ้อันไอ๊อ่อน(ก็แค่กันไว้ก่อน)" อืม แค่กันไว้ก่อนน่ะผิดหรอ?

"หึ.. ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ฉันไม่ทำอย่างนั้นหรอก" ไม่ทำ... อย่าให้เห็นว่าทำละกันไม่งั้นพ่อจะตัดเพื่อนให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย-^-

"อื้ม ขอให้มันเป็นงั้นจริงๆถอะ"ผมพูดก่อนจะก้มหน้าโซ้ยราเมงจนหมด






ออดดดดดดดดดดดดด.....





อ๊ะ! หมดคาบพักแล้วหรอเนี่ย


"ไปเข้าเรียนกันเถอะ"ซาสึเกะพูดแล้วลุกขึ้น

"อื้ม"ผมลุกตามก่อนจะพากันขึ้นห้องเรียน ซึ่งคาบต่อไปผมอยากจะหลับให้รู้แล้วรู้รอด เพราะมันเป็นคาบสังคมของครูอาซึม่าน่ะสิ ผมน่ะชอบแอบหลับบ่อยๆ แล้วก็โดนทำโทษบ่อยๆอีกต่างหาก(มันน่าพูดขึ้นมารึ?)

แหะๆๆ แล้ววันนี้ผมจะหลับมั้ยเนี่ย- -;;




"ถ้าคาบนี้หลับพรุ่งนี้นายอดไปคาราโอเกะแน่!"ซาสึเกะว่า

"เอ๋!!"

"ไม่องไม่เอ๋ล่ะ.. ถ้าคาบนี้นายหลับพรุ่งนี้นายอด- -"ซาสึเกะพูดหน้าตายก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง


อา... อะไรอ่า...



ไม่อาววววววๆๆๆ.....  โตะจะไปคาราโอเกะ(>o<  )(  >o<)(>o<  )(  >o<)


"งั้นฉันจะไปหลับให้นายดู!"ผมตั้งปฏิทานให้กับตัวเองก่อนจะเดินไปนั่งที่



"นักเรียนนั่งที่ได้แล้ว"ครูอาซึม่าพูด

"ต้องไม่หลับๆๆๆ"ผมพึมพำ

"ฉันว่าคืนนี้นายต้องละเมอออกมาเป็นคำนี้แน่ๆเลย- -^^"ซาสึเกะพูด

"ก็นายอยากเล่นเงื่อนไขยากเองนี่นา คาบสังคมมันน่านอนจะตายไป..-3-"

"เพราะงี้หรือเปล่านายถึงเรียนห่วยที่สุดของสายชั้นน่ะ"

"หึ! ใครมันจะไปเหมือนนายละพ่อคนเก่งสอบได้ที่หนึ่งตลอดเลยนี่" ใครๆก็พากันสงสัยว่าผมกับซาสึเกะเป็นเพื่อนกันได้ยังไง?? ทั้งที่แตกต่างอย่างกับฟ้าและเหวลึก

แหมมมม... เปรียบเทียบกันซะโตะเจ็บจี๊ด- -... แต่โตะชิน...จนชาแล้วครับท่าน



"เฮ้อออออ...."ผมถอนหายใจแล้วมาสนแผลน้ำร้อนลวกที่มือ นี่ก็ผ่านมาสี่วันแล้วนี่มันยังไม่หายเลยอ่า.. แต่ก็ยังดีอาการทุเลาลงบ้างทำให้พอจะหยิบจับอะไรได้แล้วในตอนนี้

"มืออาการทุเลาลงแล้วใช่มั้ย"ซาสึเกะถาม

"อืม"

"สงสัยได้คนทำแผลดี^^"

"ฉันว่ายามันดีกว่ากว่ามั้งซาสึเกะ-0-"

"คนทำแผลดีด้วย ขืนถ้าให้นายทำเองฉันว่า... แผลมันคงเน่าแล้วก็ติดเชื้อ จนต้องตัดมือทิ้งเลยก็ได้"

"บ้าแระ แค่น้ำร้อนลวกนะไม่ใช่มะเร็ง ถึงจะมาตัดมือทิ้ง"

"หืมมมมม.. อันนี้มันก็ไม่แน่นะนารูโตะ"

"งั้นนายไปจบหมอให้มันแน่ก่อนไปแล้วค่อยมาพูด-0-"ผมพูดจบแล้วหันไปสนใจกระดานที่ครูอาซึม่าเขียนอะไรต่อมิอะไรไม่รู้เต็มกระดาน


อ้าวววววว... ลืมจด.. ต้องรีบจดแล้วแหะเรา(._.)



ผมก้มหน้าก้มตาจดทุกอย่างบนกระดานก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา


เฮ้อออออออออออ..... ทำไมมันเยอะงี้วะ!!



น่านอนจริง..+_+...





ไม่ได้ๆ!! นายจะนอนไม่ได้นะนารูโตะ เพื่อคาราโอเกะวันพรุ่งนี้! อื้ม!




ครึ่งชม.ผ่านไป...



"=___,=;;"              <<<<<<<<<<<<<         สภาพปางตาย(=________=;;;)

"- -.... ไม่ง่วงหรอ?"ซาสึเกะถาม

"ง่วง=0=;;"

"แล้วทำไมไม่นอน??"

"ไม่เอา เดี๋ยวพรุ่งนี้อด"

"- -^^ สู้ๆนะ"

"อื้อ"ผมพูดแล้วพยายามถ่างตาอดทนไว้ให้มากที่สุด


นารูโตะ! แกจะต้องไม่ง่วง! ไม่งั้นพรุ่งนี้แกอดนะเฮ้ยยยยยยY_________Y

ต้องไม่ง่วงๆ ต้องไม่นอนๆ...





________________________________________________________________________________



จบไปอีกหนึ่งตอน แบบสั้นๆ(ช่วงนี้รู้สึกจะสั้นเยอะเหลือเกิน- -;;)

ช่วงนี้ตันคิดอะไรม่ะออกเลย-0-  แล้วก็ยังต้องไปๆมาๆที่โรงเรียนบ่อยๆ เบื่อค่อดๆ

แต่ก็ต้องทน งั้นตอนนี้ก็.. บายบีค่ะ^^