[ Fic Naruto ] Bet love 31 Day : เดิมพันรักนายซัก 31 วัน

ลำดับตอนที่ #2 : 0 Day : เดิมพันบ้าๆ [ Intro ]

 
จะขอบอกไว้ก่อนนะคะว่า...ในเรื่องนี้คือเดือน กรกฎาคม ปีอะไรไม่ต้องไปสน สนแค่เดือนพอ..

ใช้วันในนี้เป็นหลักนะคะ ขอบคุณค่ะ

_________________________________________________________________________________



30 June xxxx

..........

......

...



"นี่ซาสึเกะเลิกเรียนแล้วเราไปย่านเกมส์เซ็นเตอร์กันดีมั้ย?"ผมชวนซาสึเกะที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างๆผม วันๆหมอนี่จะเอาแต่อ่านหนังสือหรือไง ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมา...ผมไม่เคยเห็นหมอนั่นคิดจะใช้ชีวิตสนุกๆเหมือนเด็กคนอื่นๆเลย นี่คือเรื่องที่แปลกสำหรับผม... จนตอนนี้มันชิน.. มันชินจนชาแล้วนั่น-.-

"เลิกเรียนวันนี้น่ะหรอ?"

"อื้ม^^"

"ไม่ว่าง..."ตอบเสร็จแล้วหันไปสนใจหนังสือในมือต่อ อะไรของหมอนี่! ไม่คิดจะหาความสุขใส่ตัวบ้างหรือไงนะ!!

"ป๊อดอ่ะดินาย-3-"ผมแกล้งแหย่เขาเล่นๆ เผื่อจะได้ผล..

"นายกำลังพูดกับใครกันหะนารูโตะ.."หมอนั่นวางหนังสือลงแล้วหันหน้ามาถามตรงๆ

"ฉันแน่ใจว่าฉันกำลังพูดกับอุจิฮะ ซาสึเกะอยู่.. ไม่ได้พูดกับหุ่นยนต์ก็แล้วกัน"

"เฮ้ออออ... จะต้องเอาตัวฉันให้ได้ใช่มั้ย?"

"แน่นอน!"

"ได้ งั้นเย็นนี้ไปกัน แต่..."

"แต่? แต่อะไรของนาย??" ผมละเซ็งกับคำว่าแต่ของซาสึเกะชะมัดเพราะเวลาเขาพูดคำนี้แล้ว.... มันฟังดูไม่น่าไว้ใจเลยสักนิด ขนาดผมเป็นเพื่อนกับเขาตั้งแต่เด็กแล้วผมยังทำใจให้ชินกับคำๆนี้ไม่ได้ซะที- -^^ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน- -

"เดี๋ยวก็รู้.."เขาพูดแล้วหันไปสนใจหนังสือต่อ เฮ้ยยยยย!! ฉันมันน่าสนใจน้อยกว่าหนังสือตรงไหนกันหาาาา!!!




ชิๆๆ อ้อ! ผมแนะนำตัวยังเนี่ย? งั้นแนะนำเลยล่ะกัน..ชื่อของผมคืออุซึมากิ นารูโตะ อายุ 16 เรียนอยู่ที่โรงเรียนโคโนฮะ ไฮสคูลชั้นปี 1 ม.ปลาย เรียนห่วยที่สุดของอันดับสายชั้น= =;; กีฬาอย่าไปพูดถึง...เป็นตัวสำรองของทีมสำรองของทีมสำรองอีกทีหนึ่ง...- -^^ ผมดูมีค่ามากเลยเนอะ!


พอๆๆเอาเป็นเรื่องเกี่ยวกับครอบครัวผมบ้างดีกว่า.. พ่อผมเป็นดารา...เข้าขั้นซุปเปอร์สตาร์.. หลายคนคงสงสัย แล้วไหงลูกมันห่วยงี้วะใช่ม่ะ??= =  อย่าถามผมเลย...แม้แต่พ่อผมก็ยังไม่รู้!! ตอนนี้กำลังบินไปถ่ายซีรี่ย์อยู่ที่กัวลาลัมเปอร์(?) พอถ่ายที่กัวลาลัมเปอร์จบก็ต้องไปถ่ายหนังเรื่อง"หักนะ มหาสงคราม"ที่กำลัง(จะ)ดังที่อิรัก...- -;;

ผมละอยากจะรู้จริงๆว่าพ่อผมจะรอดกลับมาให้ผมกราบเท้าก่อนวันพ่อมั้ยเนี่ย??



ส่วนแม่ผม...เป็นประธานสมาคมมวยปล้ำหญิง... วันๆไม่เคยเข้าบ้านเอาแต่เข้าสมาคม= = ผมละอยากจะบ้าตายยยยย... แม่ผมนี่ก็นะจะแรงฟรายไปถึงไหน... แรงเยอะมากถึงกับเป็นประธานสมาคมได้ก็คิดกันเอาเองล่ะกัน... ตอนนี้บินพานักมวยปล้ำในสังกัดไปปล้ำกับคู่แข่งที่ไหนก็ไม่รู้แม่บอกผมไว้.. แต่ผมไม่ได้ฟัง-___-



เอาเป็นว่าตอนนี้ผมอยู่บ้านคนเดียวก็แล้วกัน... แต่ผมไม่เหงาหรอก.. ก็ผมมีซาสึเกะนี่นา


มีแต่เขาที่คอยอยู่เป็นเพื่อนเล่นผม^-^ ถึงแม้บางครั้งเขาจะดูเหมือนหุ่นยนต์ที่วันๆเอาแต่สนใจหนังสือไปบ้างก็เหอะ- -; แต่นี่ก็เป็นจุดเด่นที่ทำให้ผมหาเรื่องเขาได้ตลอด^^(น่าภูมิใจมาก??)


ตลอดเวลาที่เป็นเพื่อนกันมา..ผมไม่เคยเห็นหมอนั่นมีแฟน? หรือมีท่าทางว่าจะไปจีบสาวที่ไหนเลยสักนิด หรือหมอนั่นจะเป็นเกย์O.O? ข่าวใหม่ล่าสุด! นายอุจิฮะ ซาสึเกะเป็นเกย์>[ ]<! เอ้ย! ไม่ช่ายยยยยย!!...


ตั้งแต่เล็กจนโต...ผมไม่เคยเข้าใจเขา.

แต่เขากลับเข้าใจผมทุกอย่าง....

เอาเป็นว่าเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีคนนึงก็แล้วกันไม่อยากจะพล่าม- -



ครอบครัวผมกับครอบครัวซาสึเกะพวกแม่ๆน่ะ เขาสนิทกัน แต่พวกพ่อๆนี่สิ...

เห็นแยกเขี้ยวใส่กันตลอดเลย- -;;


แต่ลูกก็....อย่างที่เห็นเนี้ย!







พักเที่ยง..



"ซาสึเกะคุง~~ ไปกินข้าวด้วยกันนะคะ"

"ซาสึเกะเขาจะไปกันฉันต่างหากเธออ่ะหลบไป!"

"ใครว่าละยะ!!"

"ฉันนี่แหละว่า!!"

"อร้ายยยยย!!!/กรี๊ดดดดดด!!!"


และแล้วเสียงตบตีแย่งผู้ชายก็ดังขึ้นเหมือนวงปี่พากย์บรรเลงเพลงแม่บท- -^^

นี่คือสิ่งที่ผมเห็นเป็นประจำ...จนชิน และชา...

และผมก็จะโดนสาวๆเบียดออกมาอยู่นอกวงเสมอ... แต่เจ้าตัวต้นเหตุก็มิวายจะมาทำเนียนหนีออกมาอีกคน

"ไปกันเถอะนารุโตะ ฉันรำคาญ"พูดสั้นๆแล้วคว้ามือผมวิ่งหนีเหล่าบรรดาสาวๆที่วิ่งรวมกันมารุมมาตุ้มบ้างคนถึงกับแทบจะขี่จักรยานตามให้รู้แล้วรู้รอด- -^ โอ้ว มายก๊อด เธอช่างมีความพยายามเหลือหลาย

จนแล้วจนรอดเราสองคนก็ต้องวิ่งหนีสาวๆ(ของซาสึเกะ- -) ขึ้นมายังดาดฟ้าของโรงเรียน ที่นี่เป็นที่ๆผมกับซาสึเกะขึ้นมาบ่อยมาก รู้ทางหนีทีไล่อย่างดี- - เพราะงั้น...พวกสาวๆหมดสิทธิ์!



"ให้ตายสินายจะเนื้อหอมไปถึงไหน...แฮ่กๆ"ผมบ่นแล้วหย่อนก้นลงไปนั่งหอบกับพื้น

"ก็มันเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ ก็คนมันหล่อ"ซาสึเกะพูดแล้วนั่งลงข้างๆผม

"เออ เอาเข้าไปไอ้คนหล่อเอ๊ย! สนุกมั้ยล่ะ? วิ่งอย่างนี้ทุกวันก่อนกินข้าวน่ะ!"ผมประชดเข้าให้

"พูดมากน่า จะกินอะไรมั้ย? เดี๋ยวฉันลงไปซื้อให้"ซาสึเกะถาม จะบ้าหรือไง!

"บ้าเรอะ! นายเพิ่งจะวิ่งหนีมา ถ้าลงไปเดี๋ยวก็ได้วิ่งอีกรอบจนหมดเวลาฉันก็ไม่ต้องกินกันพอดี เดี๋ยวฉันลงไปซื้อเองนายจะเอาอะไรอ่ะ?"ผมถาม

"เหมือนนายก็ได้"

"แน่ใจเรอะ?"

"น่าๆวันเดียวไม่ตายหรอก"

"โอเค้!"ผมพูดแล้วเดินลงมาจากดาดฟ้าของตึกเรียน ตอนนี้พวกสาวๆได้สลายโต๋ไปเรียบร้อย อย่างนี้ก็สบายโตะอ่ะสิครับท่าน-w-


ผมเดินมาที่ร้านสวัสดิการของโรงเรียนซื้อราเมงคัฟมาสองถ้วยก่อนจะกดน้ำร้อนใส่แล้วเดินกลับมายังชั้นดาดฟ้าที่ไม่สงบอีกแล้ว- -...

"ซาสึเกะคุงวิ่งหนีพวกเราทำไมล่ะคะ?"

"ซาสึเกะคุงไม่อยากไปกินข้าวกับพวกเราหรอคะ?"

"ซาสึเกะคุงๆๆๆ..."เสียงของสาวๆทั้งหลายก็ยังคงร้องเรียกถามซาสึเกะอยู่เรื่อยจนคนที่แอบฟังอย่างผมเริ่มรำคาญแทนเจ้าตัวจริงๆ

หมอนั่นทนไปได้ไงนะ! อยากจะรู้จริงๆ






หมับ!




"หนี(อีกรอบ)เร็วนารูโตะ!!"ซาสึเกะคว้าแขนผมแล้วพาวิ่งอย่างรวดเร็วจนทำให้ราเมงคัฟนั้นหกรดมือผม อ้ากกกกก!! ร้อน!!!!

"โอ๊ย!!"ผมร้องก่อนจะสบัดถ้วยราเมงคัฟทิ้งลงไปที่พื้นอย่างช่วยไม่ได้ ถึงจะเสียดายก็เถอะT^T แต่ก็เจ็บค่อดToT

"เฮ้ย! เดี๋ยวฉันพานายไปทำแผลก่อนละกัน"ซาสึเกะเห็นแผลพุพองบนมือของผมก่อนจะพาวิ่งเข้าไปในห้องพยาบาลอย่างรวดเร็วจนสาวๆมองกันไม่ทัน(เว่อร์ไปป่ะ?)


"พวกเธอเบาๆสิ"ครูอิรุกะที่ประจำอยู่ที่ห้องพยาบาลพูดเตือนเราสองคน

"ขอโทษครับ ครูอิรุกะครับนารูโตะเขาโดนน้ำร้อนลวก"ซาสึเกะพูดแล้วชูมือที่พองๆของผมให้ครูอิรุกะดู



ก็มันเพราะใครกันล่ะ! งี่เง่าเอ๊ย!



"โห โดนลวกไปเยอะเหมือนกันนี่ เอาว่านหางจระเข้ไปแปะก่อนละกันนะ"ครูอิรุกะพูดแล้วหยิบว่านหางจระเข้จากในขวดโหลแล้วเอามาวางบนมือผมเบาๆแล้วเอาผ้าพันแผลสีขาวสะอาดมาพันมันทับไว้อีกชั้นหนึ่ง

"ไม่เจ็บแล้วใช่มั้ย?"

"ครับ มันเจ็บจนมันชาไปแล้วน่ะครับ= =;;"

"ยังจะมาล้อเล่นอีก"ครูอิรุกะพูดแล้วแจกมะเหงกลงบนหัวผมทีนึง อ๊าาาา!! ผมไม่ผิดซะหน่อย><

"แล้วอย่างนี้อีกกี่วันถึงจะหายล่ะครับ"ซาสึเกะที่ยืนอยู่ข้างๆถาม

"ก็โดนลวกไปเยอะขนาดนี้ก็คงจะกินเวลาหลายวันน่าดูเชียวล่ะ แต่ก็ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวมันก็หายไปเอง^^"


เอ่อ....รู้สึกว่าประโยคแรกที่ครูพูดมันขัดๆกับประโยคหลังจังนะครับ= =


"ขอบคุณครับ(_ _)"ซาสึเกะพูดแล้วโค้งให้ครูอิรุกะทีนึง





ออดดดดดดดดดด.....



"อ้าว หมดคาบพักซะแล้ว พวกเธอก็รีบๆขึ้นไปเรียนได้แล้วนะ"ครูอิรุกะพูดเมื่อได้ยินเสียงออดบอกหมดเวลา


อะไรนะ!!!O_O หมดเวลาแล้วหรอO{}O!! ยังไม่ทันได้กินเลยน้าาาาา~~~T^T


"เพราะนายแท้ๆเลยซาสึเกะT^T"ผมพูดแล้วใช้มือ(ข้างที่ไม่ได้เจ็บ)ตีไหล่เขาไปหนึ่งที

"อะไรเล่า!-*-"

"ท้องฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยน้าT^T"

"เหมือนกันอ่ะแหละ"

"ไอ้บ้า!"

"เอ้า! มาด่าเขาอีก"

"ก็นายมันตัวต้นเหตุอ่ะT_T"

"เกิดมาหล่อก็ผิดอีกเนอะ- -*"

"แหงสิ!Y_Y" โอยยยยยย.... หิวๆๆ ทำไมวันนี้มันถึงซวยแบบนี้นะU_U ผมไม่เข้าใจเลยยยยย...

"เอ้า! พวกเธอสองคนรีบๆขึ้นไปเรียนได้แล้ว"ครูอิรุกะพูดเตือนสติเราสองคน

"ครับ/ครับ"เราสองคนตอบ ก่อนจะออกมาจากห้องพยาบาลแล้วเดินขึ้นไปเรียนอย่างหิวโหยทั้งคู่...







เวลาเลิกเรียน ณ ย่านเกมส์เซ็นเตอร์




"มือเจ็บแล้วยังจะมาเล่นอีกหรอ- -;;"ซาสึเกะถามผมเมื่อเราสองคนเดินมาถึงย่านเกมส์เตอร์   มาถามเอาตอนนี้ก็สายไปป่ะซาสึเกะ- -??

"ก็ไหนๆแล้ว เล่นๆมันไปเถอะน่า"ผมพูดแล้วเดินเข้าไปในซุ้มเกมส์ต่อสู้

"มาแข่งกันมั้ย"ซาสึเกะถาม

"เอ๋?"ผมมองหน้าเขา ปกติผมต้องเป็นคนท้าเขานี่หว่า..


แล้วไหงคราวนี้มันมาท้าผมเองนะ..

มันแปลกๆ...


"ว่าไง? หรือนายป๊อด"ซาสึเกะถามซ้ำอีกครั้งก่อนจะต่อด้วยคำที่เจ็บแสบมากสำหรับผม ว่าไงน้า!!!><

"นายคิดว่านายกำลังพูดกับใครหะซาสึเกะ"

"แล้วนายคิดว่าใครล่ะ? อุซึมากิ นารูโตะ"  แง่ๆๆ ดูมันย้อนผม แถมย้อนซะเต็มยศเลยนะ!-*-

"ก็ได้!"

"แต่..."

"...."มาอีกแระ ไอ้คำว่า'แต่'ของซาสึเกะเนี่ย- -**  ผมล่ะโคตรๆๆๆๆเกลียดมันเลย- -**

"เรามาพนันกันหน่อยมั้ย??"

"ว่า.."

"ยังไม่บอกหรอก.."ซาสึเกะพูดตัดบท

"อ้าววววววววววววว....."ไอ้เราก็นั่งรอฟังเก้อ- -

"น่าๆเล่นๆไปก่อน"

"...โอเค้ะ!"ผมพูดแล้วนั่งลงประจำที่ก่อนจะหยิบจอยเกมส์มาถือไว้ในมือ ซี้ดดดดดดดดดดด...... เจ็บแผลแหะ-.- แล้วอย่างนี้เราจะชนะซาสึเกะมั้ยเนี่ย??

"นี่.."ผมพูด

"?"

"ฉันเจ็บมืออยู่อ่ะ อ่อนให้ฉันหน่อยได้มั้ย??"

"......."เงียบไปสักพัก

"...."

"...จะพยายาม"ก่อนจะพูดต่อ  โธ่เว้ย!! นาย! ชนะคนเจ็บแล้วมันน่าภูมิใจมั้ยห๊ะ!!??

"อ้าววววววววววววววววววว.............."

"เกมส์มาแล้วน่า"




'ready...'(เขียนถูกป่ะ?)




'Frigth!!'



ผมกับซาสึเกะพากันกดจอยเกมรัวอย่างไม่มีใครยอมใคร


อ๊าๆๆๆ!! ผมไม่ยอมแพ้หรอกนะ!!



เล่นกัน 3 ไฟท์....ผลปรากฏ...



'You Lose'

ทั้ง 3 ไฟท์!!


ม่ายนะเฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!~



________________________________________________________________________________


อัพแล้วนะคะ-0-

เด๋วมาต่อตอนต่อไปแน่นอน

ขอบคุณที่ยังติดตามกันนะคะ(ตอนแรกอัพค้างไว้ ออกไปซื้อของกับแม่กลับมาก็มีคอมเม้นท์แล้ว.. เห็นแล้วปลื้ม^^)