ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic naruto รักวุ่นๆในโรงเรียนโคโนฮะ

    ลำดับตอนที่ #12 : ไม่อยากให้คนสำคัญเจ็บตัว

    • อัปเดตล่าสุด 31 พ.ค. 54



    ไม่อยากให้คนสำคัญเจ็บตัว


    naruto Talk


    ผมชื่ออุซึมากิ นารูโตะบางคนคิดว่าผมเป็นคนบ้าๆบอๆออกเซ่อๆ แต่ผมก็รักเพื่อนพ้องนะ

    "เฮ้ย!เจ้านารูโตะ!ข้าวกล่องฉัน!!"เสียงนี่คือซาสึเกะ หรือ อุจิฮะ ซาสึเกะ เพื่อนผมเอง หมอนี่น่ะ ถือว่าหน้าตามันก็หล่อนะ แต่สู้ผมไม่ได้ หุหุ(อยากจะอ้วกเป็นภาษาเขมร= =)
    = =;;; เข้าเรื่องๆ หมอนี่ตะโกนขึ้นมาเพราะผมกินข้าวของมัน แค่ขอกินไม่ได้รึไง-^-

    "น่า..ซาสึเกะ แค่ข้าวเอง"แค่ข้าวเอง...

    "เฮอะ!ฉันยอมให้ก็เพราะเห็นนายเป็นเพื่อนน่ะนะ"ซาสึเกะพูด

    ฮ่าๆๆก็เพราะหมอนี่เป็นเพื่อนผมก็เลยยอมไงเล่า ฮ่าๆๆๆ

    "นะ..นารูโตะคุง..น้ำมั้ยจ๊ะ??"เสียงหวานๆนี่..ฮินาตะจัง..ฮิวงะ ฮินาตะจัง เป็นน้องของ..

    "-__-+"เนจิ...ฮิวงะ เนจิ รายนี่ห่วงน้องเว่อร์= =^

    "นี่เนจิ แค่น้องนายเอาน้ำมาให้นารูโตะแค่เนี่ย นายจะแค้นอะไร??" ลี่ เท็นเท็น คนอื่นๆชอบเรียกเธอว่า'ยัยทอม' เพราะนิสัยออกห้าวๆล่ะมั้ง แต่เธอคนนี่ไม่ชอบให้เรียกว่ายัยทอมหรอก

    "เธอมายุ่งอะไร??"

    "เนจิ ยัยทอมก็พูดถูกนี่" ซาบาคุ โนะ เทมาริ พี่สาวคนโตของคันคุโร่และกาอาระ

    "ยะ..ยัยทอม?...แกตายแน่ยัยเทมาริ!!!"

    "ยัยทอ..เอ๊ย!..เท็นเท็นฉันไม่ได้ตั้งใจนะยะ!มันลืมตัวอ่า...ช่วยด้วยค่า!~"และเเล้วคุณเธอก็วิ่งไล่กัน เฮ้ยๆ ขึ้นบันไดไปแล้ว= =^^

    "เดี๋ยวๆ เท็นเท็น!!เทมาริ!!ฉันเห็นผอ.ซึนาเดะเขาเดินอยู่ตรงระเบียงนะ!!เดี๋ยวเขาก็เห็นหรอก!!ฉันไม่รับผิดชอบนะ!!!"ซากุระจังตะโกนบอก 2คนนั้นชะงักกันไปเลยทีเดียว

    "จริงเหรอจ๊ะซากุระจัง?"ฮินาตะจังกระซิบถาม

    "ไม่หรอกๆ ฉันอยากให้พวกนั้นหยุดเท่านั้นเอง"ซากุระจังกระซิบตอบ โอโห่..โกหกนี่นา

    "ฮินาตะจังๆ"ผมเรียก เผอิญอยากบอกอะไรซักอย่างน่ะ

    "อะ...อะไรเหรอจ๊ะ?? ///// ''ฮินาตะจังถามด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักตามด้วยหน้าแดงๆ

    "คือ..มีเรื่องอยากจะบอกอ่ะนะ แหะแหะ^^; ขอคุยด้วยได้มั้ย??"

    "ดะ..ได้จ่ะ ///// "ฮินาตะจังตอบ แต่หน้ายังแดงอยู่เลย น่ารักจริงๆ

    "ไอ้นารูโตะ!!แกจะพาน้องฉันไปไหน!!!หยุดเดี๋ยวนี้!!!"เหวย~เจ้าเนจิอาละวาดแล้ว~


    เตรียมตัว...เผ่น!!


    "ไปเร็ว!!ฮินาตะจัง!!!"

    "จะ..จ๊ะ.. ////// "

    "อ้ากกกกก!!ไอ้เจ้านา-รู-โตะ!ปล่อยมือน้องฉันเดี๋ยวนี้!!ชิกามารุ!คิบะ!อย่ามาห้ามฉันนะโว้ยยย!!!^&$*%^%&%*$%&($%^&*()_*^%%^&*()^&(()*_)*^(^^)_&(^!!!!" เนจิพูด(?) แถมยังย้ำชื่อผม แล้วบอกให้ผมปล่อยมือของฮินาตะจัง ใครจะปล่อยฟะ??- - เนจิหันไปห้ามชิกามารุและคิบะ ซึ่ง2คนนั่นพยายามจับแขนไว้เนจิอยู่ เมื่อกี้เนจิเกือบจะหลุดแล้วด้วย(หลุดออกจากการจับกุม) ผมล่ะสะดุ้งเลย ผมกับฮินาตะจังวิ่งออกมา แต่ก็ได้ยินเสียงเนจิอยู่อีก

    "ฮินาตะจัง เหนื่อยรึยัง??"ผมถามฮินาตะจัง ถามทั้งๆที่ไม่ได้หันหน้าไปหา

    "..."ก็ได้ยินแต่เสียงเงียบ เอ๊ะ? เหนื่อยจนพูดไม่ไหวเลยรึเปล่า= = ไอ้เรานี่ก็แปลกเนอะ คิดมาได้

    "ฮินาตะจัง ไหงเงียบอย่างงี้อ่ะ ถามแล้วไม่...เฮ้ยย!!!"ผมหันไปถามฮินาตะจังอีกที แล้วก็ต้องชะงัก เพราะว่า...!

    "@////////@"หน้าของฮินะจัง แดงมากๆ!แถมยังทำท่าคล้ายๆมึนๆอยู่ด้วย

    "นะ...นา...นารูโตะ..คุง..มะ..มือ... /////// "ฮินาตะจังพยายามเค้นเสียงออกมา แล้วพูดว่า'มือ'??ผมงงเล็กน้อยแล้วก้มมองลงไปตรงมือ...เอ้ยยย!!ผมจับมือฮินาตะจังอยู่นี่นา!!
    เพราะงี้สินะ ฮินาตะจังถึงได้มึนและหน้าแดง ผมรีบปล่อยมือทันที

    "ฉะ..ฉัน..ฉัน..ไม่..ไม่ไหวแล้ว..."ฮินาตะจังพูดก่อนที่เปลือกตาของฮินาตะจังจะปิดลงไป

    "เฮ้ย! ฮินาตะจัง!เป็นอะไร!ฮินาตะจัง!!เอ๊ะ!..หรือว่า..ปะ..เป็นลม..??แอร๊ยยย!!ฉันผิดอีกแล้วงั้นเหร๊อออ!?"อ๊ากกก!!ฮินาตะจังเป็นลม!!ซวยแล้วไง๊!!ถ้าเนจิรู้ ก็คง...

    (อยู่ในห้วงจินตนาการ)

    "เจ้านารูโตะ!!แกทำน้องสาวฉันเป็นลมงั้นเรอะ!!''

    "อ้ากกก!!เนจิ!!ฉันเปล่าน้า!!!''

    "ฉันไม่รับฟังคำแก้ตัว!!คำเดียว!!แก!!ตายยย!!!"

    "อ๊ากกกกกก!!เนจิ๊!!อย๊า!!!"

    "หย่าทำไม!!ยังไม่ได้แต่งงานกัน!!ไม่สิ!!เราไม่ได้เป็นคู่yaoiนะโว้ยย!!"

    "ม่ายช่ายยยย!!!ฉันหมายถึงอย่าทรมานฉันต่างหากเล่า!!ไอ้โง่!!"

    ''แกหาว่าฉันโง่เรอะ!!??แก!!ซวยอีกแน่ๆ!!ซากุระ!!"

    "โอ๊สสส!!หึหึ..นารูโตะ...1..2..3!เนจิ!!"
     
    ผัวะ!!!พลั่ก!!ตุ้บ!!ตั้บ!!โครกคราก!ช้งเช้ง!เพล้ง!!ฉัวะ!!(เริ่มมั่วละ= =;)




    กลับมาสู้ความจริง..


    อึ๋ย...ทำไมเราคิดมีซากุระจังเข้ามาด้วยล่ะเนี่ย??คงไม่เป็นอย่างนั้นจริงหรอกมั้ง ผมจะไปหาพวกเนจิเลยหรือจะรอให้ฮินาตะจังฟื้นขึ้นมาก่อนแล้วค่อยไปดี??อ้ากกก!!โตะเลือกไม่ด้ายยย!!!

    "เฮ้ย!ไอ้หนู!!รู้มั้ยนี่ถิ่นใคร!?"เสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น ดูท่าว่าจะเป็นพวกอันธพาล

    "พี่ถามแล้วจะให้ผมไปถามใครล่ะครับ?''ผมตอบ คนกำลังเครียดๆ= =

    ''ไอ้หนู!อยากมีเรื่องเหรอวะ!?"ผู้ชายคนเดิมถาม แล้วมากระชากคอเสื้อผม

    "อาร์ท ปล่อยเค้าลง เดี๋ยวนี้!"คราวนี้เสียงผู้หญิงเว้ย!เสียงหวานจริงๆ ขอดูหน้าหน่อยเหอะ ผู้หญิงคนนั้นพูด คนที่ดึงคอเสื้อผมจึงปล่อยผมทันที ไหนๆหน้าเป็นยังไงหว่า??
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .

    0____0!!!โอ้!!สวยโคตรๆ!!!ผมสีน้ำตาลอ่อนๆหยิกๆเล็กน้อย ผมหน้าม้าปัดไปทางขวาหน่อยๆ ดวงตาคมเล็กน้อย(ย้ำนะ เล็กน้อยๆ)แต่ไม่คมเท่าเจ๊มิยะ-w- นัยน์ตาสีม่วงปนดำ จมูกโด่งไม่มาก ปากบางๆสีชมพูอ่อนๆน่าจูบ สีหน่าบ่งบอกถึงความหงุดหงิด หน้าตาก็สวย เสียงก็หวาน แต่นิสัย เหมือนว่าจะโหดเลยเเฮะ แต่ไม่เท่าเจ๊มิยะของผมหร๊อก หึหึ...(เพราะเจ๊มิยะโหดกว่า ใครทำให้หงุดหงิดปุ๊ป..เอ่อ..ง่ายๆ..เลือดสาด= =)

    ''//// อะ..."ผมเห็นผู้หญิงคนนั้นเค้าหน้าแดงเล็กน้อยที่มองหน้าผม(ผมหล่อเรอะ??(อันนี้เขาเรียกหลงตัวเอง))แล้วครางออกมาเบาๆ

    "ฮึ?.."เขาก้มลงมามอง...ฮินาตะจัง...ฮินาตะจังอยู่ในอ้อมกอดของผม ผมกอดฮินาตะจังแน่นขึ้น กลัวว่าเค้าจะทำร้ายฮินาตะจัง กลัวว่าฮินาตะจังจะเจ็บตัว!!

    "นาย..ชื่ออะไร??"ผู้หญิงคนนั้นถามผม ผม..เหรอ..??

    "นะ..นารูโตะ...อุซึมากิ นารูโตะ"ผมตอบ

    "ฮึ นารูโตะงั้นเหรอ?ฉันรู้สึกจะชอบนายขึ้นมาแล้วสิ.."ห๊า!!!??

    "ฉันขอสั่ง..ให้นาย..มาเป็นแฟนกับฉัน!!!" !!!!???

    "ถ้าเกิดว่านายไม่...ยัยนี่...ได้บาดแผลแน่.."ผู้หญิงคนนั้นพูดแล้วกระชากผมของฮินาตะจังขึ้นมา เอ๊ะ!? ฮินาตะจัง!ไปอยู่กับพวกนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่!?

    "เธอ..ชื่ออะไร??"ผมถาม

    "ฉันเหรอ??นั่นสินะ ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเลยนี่นา"ฉันไม่ได้บอกให้เธอแนะนำตัว!=0=;

    "ฉันชื่อ โซโนฮานะ สึมิเระ สั้นๆโซโนะ เป็นหัวหน้าแก๊งอันธพาล อยากรู้อะไรอีกมั้ย??"
    เจ้าแม่พูด= =บอกว่าไม่อยากรู้ก็ยัง...เจ้าแม่ถามว่า'อยากรู้อะไรอีกมั้ย'ผมรีบส่ายหัวทันที

    "เอ้าๆ..ฉันนับ1ถึง3 ถ้านายยังไม่ตอบ..ยัยนี่..ได้แผล..."อะ..เอาไงดี??

    "1...."เอาไงดีๆ

    "2...."เอาไงดี!

    "3...!"3แล้ว!?แย่ล่ะสิ!!ฮินาตะจัง!! เจ้าแม่กำลังง้างมือหมายจะตบหน้าฮินาตะจังที่ไม่ได้สติอยู่ ผม..ผมจะไม่ให้ฮินาตะจังได้บาดแผลเด็ดขาด!!!


    เพี๊ยะ!!





    hinata Talk


    จู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงตบ...ฉันที่ได้สติแล้วรีบลืมตาขึ้นมาดูทันที!


    แต่ฉันต้องตกใจเพราะว่า..!!


    นารูโตะคุง...โดนตบ!!


    "นะ..นารูโตะคุง...!!"ฉันเรียกนารูโตะคุง พบว่าหน้าของเขา..ไม่สิ..แก้มข้างซ้ายของเขาแดง..

    "ฮินาตะจัง...??"น้ำเสียงของเขาฟังดูงงเล็กน้อย เขาคงงงที่ฉันฟื้นขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่งั้นสินะ??

    "อึก...ฉัน..ฉัน"ผู้หญิงคนที่ตบนารูโตะคุง ครางออกมาเบาๆ

    "เธอ...เป็นใคร??"

    ''ฉันเหรอ??ฉัน..อย่างเธอน่ะ..ไม่จำเป็นต้องรู้หรอกน่า!!"ฉันตอบไป ในตอนนี้ ฉันไม่ใช่คนขี้อายแล้ว...สำหรับคนที่ทำให้นารูโตะคุงเจ็บตัวน่ะ..ฉัน..ฉัน!!(โอ๊ยยย!!พูดไม่ออก><-ฮินะ)

    "ฮึ่ย...ครั้งนี้ฉันจะปล่อยไป แต่ครั้งหน้า..นารูโตะคุงของเธอน่ะ...เขา..จะกลายเป็นของฉัน.."
    เขาพูด ส่วนคำหลังๆเขากระซิบมาใกล้ๆหูฉัน เพื่อที่จะให้ได้ยินกัน2คน จะกลายเป็นของเธองั้นเหรอ?? ฉันไม่ยอมหรอก!!

    "ไว้เจอกัน..คุณหนูฮิวงะ ฮินาตะ..."เขารู้ชื่อฉัน!?  ว่าแต่..ฉันจะพานารูโตะคุงกลับไปยังไงเนี่ย??

    "นารูโตะคุง..หวะ..ไหวมั้ยจ๊ะ??"ความขี้อายของฉัน..มาแล้ว...

    "ไหวสิ..^^;(สึมิเระตบแรงนะขอบอก-0-)"

    "งั้น..ค่อยๆเดินนะจ๊ะ..."






    "อ๊ะ!ท่านฮินาตะเป็นอะไรเหรอครับ!?"พี่เนจิถามเมื่อเห็นฉันและนารูโตะคุง

    "โดนตบค่ะ"ฉันตอบ

    "ฮะ!?ท่านฮินาตะโดนตบเรอะ!?ไหนครับ ไหน ไหน!!??"พี่เนจิพูดด้วยเสียงที่ตกใจ แล้วรีบมองหาที่หน้าฉันว่ารอยที่ตบอยู่ไหน- - ฉันจะบอกว่านารูโตะคุงโดนตบนะ พี่เนจิคงคิดว่าฉันโดนตบมั้ง?

    "เอ่อ..พี่เนจิคะ..คือ..นารูโตะคุงเค้าโดนน่ะค่ะ.."

    "ฮะ!?นารูโตะโดน!?ไปไหนมาล่ะเนี่ย??รีบไปห้องพยาบาลกันเถอะครับ!!''

    "ค่ะ..ค่ะ"ฉันตอบไปมั่วๆเพราะพี่เนจิพูดเร็วมาก จนฉันฟังไม่ทัน ฟังชัดแค่คำหลังนี่แหละ

    "ขะ..ขออนุญาตค่ะ ครูคาบูโตะ...อ้าว...ไม่อยู่??"ฉันเปิดประตูเค้าไปแล้วพูด แต่ก็ไม่เห็นครูคาบูโตะเลยแฮะ..ไปทดลองอะไรแผลงๆที่ห้องทดลองวิทย์กับครูโอโรจิมารุอยู่ล่ะสิ- -^ 

    "อะ..ท่านฮินาตะครับ ผมขอตัวไปเรียนก่อนนะครับ ท่านก็รู้วิธีการรักษามาบ้าง ช่วยนารูโตะด้วยนะครับ"พี่เนจิพูดพร้อมกับส่งนารูโตะคุงมาทางฉัน แล้วโค้งให้ฉันนิดนึงก่อนจะเดินออกไป

    "นารูโตะคุงนั่งจ่ะ"ฉันพูดเมื่อพานารูโตะคุงมาที่เตียงแล้ว

    "อืม..."นารูโตะคุงครางออกมาเบาๆ เปลือกตาของเปิดขึ้นมา เผยให้เห็นนัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเล

    "ฉันทำแผลให้นะจ๊ะ"

    "อะ..อื้อ"

    จากนั้นฉันก็ค่อยๆทำแผลที่มีอยู่ตามตัวนารูโตะคุง...(มันมีได้ไงเนี่ย??)

    "โอ๊ย!"นารูโตะคุงครางออกมาไม่ใช่เบาหรอกฉันได้ยินชัดแจ๋วเลย เพราะนารูโตะคุงคราง ฉันจึงชักมือกลับทันที 

    "ขะ..ขอโทษนะจ๊ะ นารูโตะคุง.."มันไม่ได้ตั้งใจนี่...

    "อ่า..ไม่เป็นไร^^"นารูโตะคุงพูดแล้วยิ้ม

    "ทำไม...?

    "...?"

    "ทำไมต้องปกป้องฉันด้วยล่ะ นารูโตะคุง..?"

    "อ่า...ก็เพราะว่าเธอน่ะ..เป็นคนสำคัญของฉันไงล่ะ.."0////0...นารูโตะคุงพูดแล้วจับมือฉันเอาไว้

    "เพราะฮินาตะจังเป็นคนสำคัญของฉันและฉันก็...ไม่อยากให้คนสำคัญของฉันเจ็บตัวหรอกนะ^^"

    "..."

    "แค่ฉันเจ็บตัวคนเดียว..ก็พอแล้วล่ะ^_^"นารูโตะคุงพูด มือยังคงจับไว้อยู่ ฉันก็กระชับมือเค้าแน่นขึ้น..

    นี้ยังไงล่ะ...นี่แหละ..เหตุผลที่ฉัน...ชอบเค้า..อุซึมากิ นารูโตะคุง.. ฉันชอบเธอ!!
    ______________________________________________________________

    จะหวานมั้ยนะเนี่ย??ติชมได้เต็มที่ค่ะ- -^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×