ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ภาคพิเศษ`1ละคร(20%)
บทนำ
ภาคพิเศษ ฉบับตัวละครหลัก
ภาคพิเศษ ฉบับตัวละครหลัก
" พี่ริวมานู่นแล้วแก~!" อ้าสุดที่รักของฉันมาแล้ว ฉันก้มหน้าหลบพี่ริวอย่างจังเพราะมันเขินน่ะสิถามได้ ฟงแฟนน่ะหรอพี่เขาไม่ใช่หรอก ฉันแค่มโนไปเฉยๆ(หัวเราะ)
" หลบทำไมว้า "
" พี่ริว~! " ยัยมุกอานิ้วชี้มาทางฉันแล้วเรียกพี่ริว เฮ้ยชี้มาทำไมเนี่ยฉันเงยหน้าขึ้นมาแล้วกดหัวยัยมุกลงไปใต้โต๊ะ
" แกอะเงียบๆไปเลย ชู่ว์~! " ฉันมองไปรอบๆพี่ริวก็เดินไปเเล้ว เฮ้อโล่งอกไอ้เพื่อนบ้านี่ก็.. มุกเงยหน้าขึ้นมาหลังจากหลบอยู่ใต้โต๊ะทำหน้ามุ่ยๆ -_-a ใส่ฉันหลายๆรอบ " เป็นไรแก " ฉันถามพร้อมจับไปที่หัวยัยมุก
มันเงียบไปซักพักแล้วตอบกลับมา " ก็แกอะมากดหัวฉันทำไม เชอะ! " ยัยเะื่อนตัวดีทำหน้าบูดบึ้งใส่ฉันสะงั้น โอ๊ะนี่คือฉันผิดหรอเนี่ย งืมๆ T^T กรรม
" ใครกันแน่ที่ทำกันก่อน ไม่ต้องมาทำเป็นงอนเลย " ฉันพูดอย่างที่ใจคิด แล้วมุกก็ยังทำหน้างอนต่อไป
' 13:45 น. ' เอ้ยนี่มันบ่ายโมงสี่สิบห้าแล้วตายล่ะฉันสายหรอเนี่ย
" แกๆฉันไปก่อนนะ " ฉันบอกลายัยมุกที่กำลังทำหน้างอนหงอยอยู่่ที่โต๊ะคนเดียว ปล่อยมันไปเหอะ - - ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่านัดทานข้าวของฉํนกับไปป์อีกแล้ว ขืนไปช้าคงโดนอาม๊าบ่นหูชาแหงๆ ฉันเดินไปที่ลานจอดรถของมหา'ลัย เอ๋? นะ นะนั่นพ่ริวใช่มั้ยน่ะ กรี้ด..ฉันควรหลบหรือจะเดินไปที่รถดี ก็พี่เขาดันมายืนอยู่หน้ารถฉันซะงั้น โถ่เอ้ยทำไงดีๆๆเนี่ย ฉันเดินอ้อมในทางที่คิดว่ามันจะไม่เจอะกับพี่ริวเข้า แต่ก็ไม่เป้นตามที่ฉันคิด
" หลบทำไมว้า "
" พี่ริว~! " ยัยมุกอานิ้วชี้มาทางฉันแล้วเรียกพี่ริว เฮ้ยชี้มาทำไมเนี่ยฉันเงยหน้าขึ้นมาแล้วกดหัวยัยมุกลงไปใต้โต๊ะ
" แกอะเงียบๆไปเลย ชู่ว์~! " ฉันมองไปรอบๆพี่ริวก็เดินไปเเล้ว เฮ้อโล่งอกไอ้เพื่อนบ้านี่ก็.. มุกเงยหน้าขึ้นมาหลังจากหลบอยู่ใต้โต๊ะทำหน้ามุ่ยๆ -_-a ใส่ฉันหลายๆรอบ " เป็นไรแก " ฉันถามพร้อมจับไปที่หัวยัยมุก
มันเงียบไปซักพักแล้วตอบกลับมา " ก็แกอะมากดหัวฉันทำไม เชอะ! " ยัยเะื่อนตัวดีทำหน้าบูดบึ้งใส่ฉันสะงั้น โอ๊ะนี่คือฉันผิดหรอเนี่ย งืมๆ T^T กรรม
" ใครกันแน่ที่ทำกันก่อน ไม่ต้องมาทำเป็นงอนเลย " ฉันพูดอย่างที่ใจคิด แล้วมุกก็ยังทำหน้างอนต่อไป
' 13:45 น. ' เอ้ยนี่มันบ่ายโมงสี่สิบห้าแล้วตายล่ะฉันสายหรอเนี่ย
" แกๆฉันไปก่อนนะ " ฉันบอกลายัยมุกที่กำลังทำหน้างอนหงอยอยู่่ที่โต๊ะคนเดียว ปล่อยมันไปเหอะ - - ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่านัดทานข้าวของฉํนกับไปป์อีกแล้ว ขืนไปช้าคงโดนอาม๊าบ่นหูชาแหงๆ ฉันเดินไปที่ลานจอดรถของมหา'ลัย เอ๋? นะ นะนั่นพ่ริวใช่มั้ยน่ะ กรี้ด..ฉันควรหลบหรือจะเดินไปที่รถดี ก็พี่เขาดันมายืนอยู่หน้ารถฉันซะงั้น โถ่เอ้ยทำไงดีๆๆเนี่ย ฉันเดินอ้อมในทางที่คิดว่ามันจะไม่เจอะกับพี่ริวเข้า แต่ก็ไม่เป้นตามที่ฉันคิด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น