[GOT7] My Lucky Boys (sf/os)

ลำดับตอนที่ #1 : (Sf)ขอบคุณที่ปลอดภัย

ผมไม่เคยคิดว่าวันนี้มันจะมาถึง....

"ฮัลโหล สวัสดีครับ"

"ฮัลโหล...เจบีประสบอุบัติเหตุ...ตอนนี้อยู่โรงพยา......."

ความรู้สึกตอนนั้น..ไม่สิ เรียกว่าไม่รู้สึกอะไรเลยดีกว่า หัวสมองว่างโล่ง ตัวชา แทบไร้ความรู้สึก เพียงแค่ได้ยินว่าคนคนนั้นประสบอุบัติเหตุ 

โทรศัพท์ในมือร่วงไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ จนพวกฮยองที่อยู่ใกล้ๆหยิบขึ้นมาให้...สายโทรศัพท์ถูกวางสายไปแล้ว ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ได้เลย

"เป็นไรไป" 

ผมค่อยๆหันหน้าไปหาคนถามช้าๆ รู้สึกได้ว่าน้ำตากำลังจะไหล

"เฮ้ยยยย ร้องไห้ทำไม" 

"ฮึกกก จะ..เจ..เจบี เจบีฮยอง...."

ร่างของผมถูกดึงเข้าไปกอดโดยคนตรงหน้า น้ำตาที่ไม่รู้มาจากไหนมากมายยังไหลออกมาไม่หยุด 

"ฮืออออออ ฮยอง...ฮยองงงง เจบีฮยองจะเป็นอะไรมั้ย"

"......"

"ผม...ผม...ผมต้องไปโรงพยาบาล ..แต่ ผมไม่รู้ว่าที่ไหน ผมไม่รู้...ผมฟังไม่จบ.. ผม..."

"ใจเย็น..."

"ผมเป็นห่วงเค้า ผมอยากไปหาเค้า"

"ทุกคนที่นี่เป็นห่วงเจบีฮยองหมดแหละ นายก็ใจเย็นๆนะ" 

"ฮึกกก..." ผมต้องใจเย็น ผมต้อง....

 

"กลับมาแล้วทุกคน"

สะ...เสียงนั้น....

"เจ..เจบีฮยอง!!!!"

ผมผละตัวออกมาจากอ้อมกอดที่กอดผมอยู่ ก่อนจะรีบเดินไปหาเจบีฮยองที่ยืนอยู่ตรงแถวหน้าประตู

"ฮยองงง ฮืออ ฮยองเป็นอะไรมั้ย เจ็บรึป่าว ทำไม..ทำไมฮยองกลับมาหอได้..ทำไม..."

ผมรัวคำถามที่ถูกเก็บไว้ในใจตลอดเวลาที่รู้เรื่องคนตรงหน้า

"รถชนไม่แรงน่ะ ทุกคนปลอดภัย แต่ก็นะ...ยังช็อคๆอยู่เลย"

"เดี๋ยวผมปลอบฮยองเอง!! ผม..ผมจะปลอบฮยองเอง ฮึก"

ผมโถมตัวเข้ากอดคนตรงหน้าอย่างแรง เอื้อมสองแขนไปโอบหลังก่อนจะลูบขึ้นลงเป็นการปลอบคนตรงหน้า 

"ไม่เป็นไรแล้วนะเจบีฮยอง ฮึก ไม่เป็นไรแล้ว"

"...ขอบคุณนะ"

"ผมก็ขอบคุณ....ขอบคุณที่ปลอดภัย ขอบคุณนะ..."

----------------------

แต่งสนองนี้ดความหน่วงตัวเองล้วนๆ
เป็นห่วงมากนะพี่บี หายช็อคเร็วๆนะ ❤️❤️