คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ☆{3}|Melon snack|☆
Fly
3
(อย่าบวเราเลย เรามาาาวอัาร ที่นี่่ามืนั ลอ่อมาสิ+ะทิ)
ผมเป็นเ็ีรับ เวลารูสอนนี่ผมะไม่แอบหลับเลย ไม่เยิ้วย แม้แ่เศษเสี้ยววามิ็ไม่เยรับ เพราะารั้ใฟัรูสอนเป็นเรื่อที่ีรับ…….ทุนวรทำเป็นัวอย่าแบบผม……เ้าใที่พูใ่ไหมรับ………..เลิหลับเถอะรับ
“เี้ยแสบ วานมให่ๆหน่อย”
อะไร? ผมแ่วารูปาร์ูนอนรูสอน ผมไม่ไ้หลับ อย่ามาล่าวหาันสิว่าผมไม่ั้ใเรียน มันเป็นารฝึทัษะวามิในินนาาร
“นมเบี้ยว เอายาลบมายืมิ”ผมบอ้น มัน็หยิบาระเป๋าินสอลายยูนิอร์นอันแสนแพ พรีออเอร์มา้วยราา500ว่าบาท………..เหอะ!
“อย่าทำหายนะ นี่ลายlittle twin stars เียว”
“เออน่า”
“ถ้าูรู้ว่าินสอยาลบูหายอี อย่าหวัะไ้ยืม”
“ไม่หายหรอ ูรัษาอ”
“ยอมเื่ออี็ไ้”
“พูี้สุท้าย็ให้ลอ”
“เหอะ!”
“ูยืมสมุลับบ้านไ้ป่ะ”
“ห้ามหายนะ”
“๊ะ ไม่หายแน่นอน”
“เออๆเอาไปเถอะ”
เป็นี้ลอแหละ ผมอบยืมมัน พอหาย มัน็ะไม่ว่าไร ให้ผมยืมใหม่ลอ ไม่เยหวหรอรับ
ผมถึรัมัน มันเป็นเหมือนส่วนหนึ่ในีวิผมเลย วันไหนมันไม่มาโรเรียนเพราะป่วย ผม็ะหยุไปเฝ้ามัน ถึมันะออปาไล่แสนล้านรั้ ผม็ไม่ไปไหน เหมือนที่มันเอพอผมป่วย ็มาเฝ้าผมเหมือนัน ไอ้้นเนี่ย มันเป็นพวไม่แสออว่ารัหรอรับ…..แ่ผมรู้สึไ้……..ผมือเน านบิน
“ไม่ฟัรูสอนแล้วหรอ”
“ไม่ ี้เีย”
“เลยมานัูู่วารูปว่าั้น”
“อืม รูแสอนเี่ยวับพวโปรแรมไร็ไม่รู้”พวผมเรียนสายอมอ่ะ อย่าลืมนะรับ พวผมเ็่า ไร้ริ
“เมื่อไหร่ะเลิเรียนวะ บ่ายสัทีเถอะ”
“เี๋ยว็บ่าย”
“ถ้าไม่บ่ายล่ะ”
“เวลาฤหาสน์มึ ป่ะไม่บ่าย”
“พรุ่นีู้ว่าะเ้าสายๆหน่อยว่ะ”
“ูว่าะื่นเที่ย้วย้ำ”
“ไม่้อมา็ไ้มั้”
“อืม”
“….”
ผมล่ะเลียมัน!!
และแล้ว่วเวลาที่ทุนรออย็มาถึ ผมาบึ้มา ที่ทุนเป็นำลัใให้ผมมาเสมอ ไม่้อทนปวูนั่ฟัรูสอน หรือ ไปทำภาปิบัิ่าๆ อี่อไป เวลา่อานี้ ือเวลา……นอน…….อโผมมมมมมมมมมมมมมม
“ลับแหละ เหรี้ย้น”ผมหยิบเป้สีำึ้นมาสะพายไว้ ้นพยัหน้า หยิบระเป๋าหมี(ย้ำว่าหมีเป็นัวๆ)สะพายหลั หายไปับลม…..
“สื่นั~”
รู้สึีมารับวันนี้ ไอ้แ้นไม่แล้ผมเลยวันนี้
เพราะผมหลบแบบิิอล แม้แ่เส้นผม็อย่าไ้เห็น
“นั่นไ….”
ไม่น่าิื่อมันเลย
เินออมาาโรเรียนไม่ทันไ้หายใ เอมันอีแหละ
รป้ายรถเมล์้วย ทาลับบ้านูเลย;_;
มันถือไม้หน้าสามับไม้ทีทำไมวะ เอ๊ะ! เพื่อนมันเยอะว่าเิมูแป บอยแบรน์ฮาเร็ม สนใิ่อหลับ้านไ้รับ(?!)
วามเสือ อผม lv.99
้อแอบฟัรับ
หลบรแถวประู ีนะเิมาออยา รอไป
“าิบหาย ูนัมันไว้ั้นาน ยัไม่โผล่หน้ามาอี”เสียไอ้ส่มัน มีเอฟเฟเะระป๋อโว์้วย
“มาถึูะเอาีนยันหน้ามันแบบเน้นๆเลยอยู”าร์ปน่าลัวว่ะวันนี้
“ูอยันไ่มันแบบเน้นๆนะมึ เอาให้ไ่แไปเลย”
“ีๆ ยันพร้อมันเลยไอ้ส่”
“มึแม่ ไม่่าูว่ะาร์ป สาสสสสสสสสสสสสสส”
อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“ูว่ามันหนีหายไปแล้วล่ะ”ใร็ไม่รู้พูรับในลุ่ม หล่อทแยาูเหลือเิน บอยแบรน์ทั้หลาย ไปเ้นันมาสนุไหม(เมออิั่น)
“ไม่ไ้ใ้ีนับมัน ‘ไอ้แสบ’็ไ้นี่”แฟมันพูรับ ทั้ลุ่มแม่ แบบ
‘เอาเลยๆ’
‘ีว่ะ วามิี’
ฮือ ูไม่เี่ยว
“ใ่ไหมแสบ?”
ว่าไนะ….
หันหลัลับไปมอ้าๆ เยไหมพ่อแม่ับไ้ว่า่อนอะไรไว้แล้วโนับไ้ อารม์แบบนั้นเลยยยยยยย
“หวัเ”ยิ้มหวานๆไปให้ ‘ไอ้แ้น’ ที่ยืนหน้าโหอยู่
“ทำไมไม่ลับบ้าน”
“ำลัะลับ ไปล่ะ”
ล็ออูทำไม~
“อบเสือ นัใ่ไหม”
“พึ่มาเอ ไม่ไ้ยินไม่รู้อะไรเลย”ารโหะทำให้เรารอรับ^_<
“ไม่เื่อ ูเห็นหัวแๆ็รู้แล้ว”
แอบอบูล่ะสิ….รู้ีั…..แหม
“อย่ามาโห ูไม่อบ”
“เออๆ ็มานานแล้วล่ะ ไม่ล้าไป เลยแอบู”
“ูะพาไปูแบบHDเลย”ยิ้มเหี้ยมทำมายยยยยยยยยยย
“พอี นัแมวไว้ที่บ้านว่าะไปินเนอร์ัน ้อไปแหละ สายมาแล้ว”
“อนโเลี้ยแมวไ้?”
“ิ้”
“หรอ”
“ูยอม ลาูไปเลย ลาแรๆนะ แบบที่อบทำน่ะ ูอบ วอนท์มา”
“อบแบบเอสเอ็มหรอ หึ”
“เออใ่ แบบนั้นแหละ”
“ลัวูนเป็นบ้ารึไ”
“ยัไ็ไม่รอ หึ้ย”
“ฮ่าๆๆๆ หน้าเหมือนิ้อนรอเลยว่ะ”
“ูอุส่าห์ไม่ว่าหน้ามึเหมือนว- เอ่ย! วายนะ”มันหยุหัวเราะแล้ว้มลมามอผมแบบายะมึ
“มึว่าหล่อแบบู เป็นไรนะ!!”
“วายไ ฟัีๆสิ”
“อยาายหรอ ห๊า!!!!”
“ไม่”
“ะเอา?”
“ไม่”
“ไ้ ท้าูเอนะ”
“ฟวย ฟัู่อนนนนนนนนนน อ้า ะเอาูไปไหน”
“ไปสวรร์แบบเสียวๆ”
____________________________________________________________________________________________
มา่วยเป็นำลัใให้น้อแสบ้วยนะะ แฮ่ :P / ิันเห็นรัสีเอ็นี
หายหน้าไปนาน ลับมาพร้อมวามน่ารัหวานแหววแบ้วๆใสๆ(?) อแสบับแ้น่ะ ! >_<
ยัไอย่าพึ่ทิ้ันนะะ;_; หนุ่มๆบอยแบรน์ยัรอุอยู่ ฮาเร็มัใฝัน 55555555555
ียูมายเยิ้บ .
ปล.สราน์ไม่ไ้แ่เยย
ปล.นิยายเราำลัะอยู่ในหมวสราม่ะ ถถถถถถถถถถถ
ปล.มีเพีไหมะ เอาไว้มาาเรียนัไรัน เอ่ย ิ่อนิยายัน่ะ
MOEMIKI .
ความคิดเห็น