กลอนวันครู

เนื้อเรื่อง

ครูทำงานสอนคนให้เปรื่องปราชญ์           หนึ่งสอนศาสตร์คุณธรรมศาสนา
ด้วยสองสิ่งช่วยสร้างคนสร้างปัญญา           สร้างคุณค่าสอนศีลธรรมประจำใจ

...........เป็นผู้ให้ความรู้วิชาการ..................
.............สั่งสอนให้รับผิดชอบในการงาน.......
..........ตลอดการประจักษ์ในพระคุณครู.........
............หน้าที่ของคูรนั้นดั่งเรือจ้าง...........
...........คอยนำทางเยาวชนให้ความรู้..........
..........ทั้งสั่งสอนห่วงใยและเฝ้าดู.............
............ให้ไปสู่ถึงฝั่งอย่างมั่นคง..............

อันคุณครูคำนี้มีความหมาย                    อันหลากหลายคำพูดจะกล่าวถึง
คือผู้ให้ทรัพย์วิชาน่าคำนึง                      คือผู้ซึ้งอบรมให้ทำดี
อีกครูนี้เหมือนพ่อแม่คนที่สอง                 ครูจึงต้องอดทนต่อหน้าที่
เพียรสั่งสอนเป็นแม่พิมพ์ศิษย์มากมี          เรือจ้างนี้น้ำใจงามนามว่าครู

พลังแห่งแม่พิมพ์ผู้สร้างชาติ
ก่อให้เกิดนักปราชญ์ชาญศึกษา
เป็นกำลังให้ชาติพัฒนา
ซึ่งนำพาความรุ่งเรืองสู่ผองไทย
มาถึงวันสำคัญอาจารย์ศิษย์
ควรนึกคิดถึงพระคุณที่ท่านให้
ท่านอุตส่าห์เสียสละมาเท่าใด
ควรจำไว้และตอบแทนพระคุณเอย

......แสงสาดส่องจากแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่......
......เปรียบครูไทยทั่วทุกทิศที่พร่ำสอน......
......ฝึกหัดศิษย์เขียนอ่านชาญบทกลอน.....
......มิเกี่ยงงอนงานหนักเบาที่เข้ามา.......
......แม้เหนื่อยยากเท่าใดไม่เคยบ่น........
......หวังให้ศิษย์ทุกคนมีการศึกษา.......
......เป็นกำลังสร้างชาติไทยวัฒนา........
......ปวงประชาภูมิใจให้เกียรติครู.......

 "มะลิ" แทนวจีถ้อยร้อยมาลัย
"ดอกกล้วยไม้" ใช้แทนครูผู้สร้างสรรค์
"กุหลาบ" หรูชมพูขาวมารวมกัน
แทน "กตัญญุตาครู บูชาจารย์"

ถึงวันครูให้รำลึกอยู่ในจิต              ผู้ฝึกคิดฝึกอ่านและสั่งสอน
จริยธรรมคุณธรรมเป็นอาภร          ครูพร่ำสอนฝึกเด็กให้ดีพลัน
ครั้งละบาทนับไม่ควรค่าเรือจ้าง      ที่ทั้งสร้างคนสร้างงานสร้างความฝัน
สรังทุกสิ่งเป็นทุกอย่างมารวมกัน     ให้เด็กนั้นเป็นคนดีศรีชาติเอย